Pumasok ulit si Eric sa apartment na may hawak na business card. Matapos i-save ang contact ni Amy sa kanyang telepono, inilagay niya ang card sa isang drawer.Nang maalala niyang nagsuka si Layla pagkatapos ng almusal, dali-dali siyang pumunta sa kusina para kunin ang mga prutas na binili.Sinabi sa kanya ng doktor na hindi siya makakain ng kahit anong malamig kaya hinugasan niya ang mga mansanas at pinasingaw ang mga ito.Ang mga mansanas ay hindi kasing acidic ng ilan sa iba pang prutas at magiging perpekto para kay Layla, na sumasakit ang tiyan.Nang masingaw ang mga mansanas, inilabas niya ang mga ito at pinutol-putol bago dinala ang plato ng mga mansanas sa kwarto.Nakahiga sa kama si Layla bitbit ang phone niya."Bumili ako ng prutas. Gusto mo?" Inilapag ni Eric ang plato sa nightstand. "Nakainom ka na ba ng gamot mo?"Binaba agad ni Layla ang phone niya at inabot ang plato. Pagkatapos ng pagsusuka, walang laman ang tiyan niya at nagugutom na siya."Kinuha ko. Dapat ba b
"Ito ang patunay na mas magaling ako ngayon. Wala akong lakas na tanungin ka ng mga tanong na ito kagabi!" Napasandal si Layla sa headrest. "Hindi mo rin ba ako ipagdadala ng mga skincare produkto ko?"Binuhat ni Eric ang balde at pumasok sa banyo para kunin ang kanyang mga skincare na produkto.Bagong lipat lang si Layla at walang masyadong dalang gamit kaya nakita niya kaagad ang mga skincare na produkto."Kailangan ko lang ng lotion. Di ko na kailangan yung iba." Walang lakas si Layla para sa mahabang skincare routine. "Sabi mo dito ka titira, pero hindi pa handa ang guest bedroom ko, paano ako maglalagi nyan dito? Hindi ka pwedeng matulog na lang sa sopa buong linggo... Wala kang mga personal na gamit. , din...""I will get someone to send them over later. Don't worry about me."Marahil ay hindi mo rin alam ang tungkol sa pag-aalaga sa iyong sarili, hindi ba? Halos buong buhay mo ay pinaglingkuran ka ng iba, at hindi mo pa nasusubukang alagaan ang iba." Alam ni Layla na hindi
Nag-ring ang phone niya.Tinawagan na siya ni Avery matapos niyang makita ang mensahe niya kaya agad na sinagot ni Ivy. "Ma, nakarating na po kami. Nasa hotel po kami at naghihintay ng pagkain namin ngayon.""Nasa ibang time zone si Edelweiss. Okay na ba ang pakiramdam mo?" "Nakatulog ako sa eroplano, kaya okay na ang pakiramdam ko."Nakahinga nang maluwag, sinabi ni Avery, "Mabuti. Tandaan na kumain ng masusustansya, at siguraduhin na ang iyong pagkain ay lubusan na luto. Pinakamabuting uminom ka ng distilled water mula sa mga bote sa halip na tubig o anumang inumin doon. Ang iyong kapatid na babae ay nagkaroon ng pagkalason sa pagkain at bumaba ng may lagnat nang pumunta siya doon!"Binanggit ito ni Avery kina Mike at Chad ngunit nagpasiya na muling paalalahanan ang kanyang anak. "Alam ko. Mag-iingat ako.""Mag ingat! Hihintayin kita sa bahay.""Sige. Kukuha ako ng litaryo ng aurora para ipakita saiyo kung nakita ko.""Sige. Inaasahan ko ito."Pagkatapos ng tawag, nagsimu
"Tama! Kilala ko ang nanay mo mula noong siya ay mahigit bente kumulang. Medyo mataba siya noon at hindi kasing payat ngayon. Bagamat palagi siyang maganda," sabi ni Mike. ."Gwapo din si Dad.""Haha! Ganyan mo ba kagusto ang papa mo?"“Mabait siya sa akin,” walang pag-aalinlangan na sabi ni Ivy."Sabagay, Hindi naman masama ang iyong tatay. Nagsimula siyang matuto simula ng huminto siyang makipag away sa nanay mo."Hindi na hinamak ni Mike si Elliot gaya ng dati, at matagal nang hindi nagtalo ang dalawa."Ang nanay mo ang rason kung bakit buhay pa ako ngayon. Niligtas niya ako," sabi ni Mike. "Pagkatapos niya kong pagalingin, Desidido na akong manatili sakanyang tabi kahit na anong mangyari. Buti na lang ginawa ko yung desisyon na yun, o alam ng Diyos ang kahihinatnan ko!""Tito Mike, ano ang trabaho mo noong nakaraan?""Ako ay isang hacker."Napahanga, sinabi ni Ivy, "So magaling ka talaga sa computers?""Oo naman! Naging teacher ako ng kuya mo, alam mo ba?" mayabang na sabi
Sinadya lang ni Ivy na kausapin si Mike at hindi niya inaasahan na mag-aalok ito ng tulong. Ni hindi niya inaasahan na kaya niyang malaman kung saan nag-aaral si Lucas.Matapos makarating sa Edelweiss, gusto niyang malaman at gustong-gusto niyang bisitahin ang unibersidad kung saan nag-aaral si Lucas. Wala siyang planong hanapin si Lucas, gayunpaman, dahil hindi rin siya nito makikilala, hindi niya iniisip na tumingin sa paligid."Tito Mike, malalaman mo ba talaga kung saan siya nag-aaral?" tanong ni Ivy."Oo naman. Sabihin mo lang sa akin ang pangalan niya.""Ang kanyang pangalan ay Lucas Woods.""Naku... So, itong lalaking ito... hinding-hindi ka niya minamaliit sa pagiging pangit mo?" sabi ni Mike.Tumango si Ivy. "Isa siyang mabuting lalaki. Nagalit siya sa akin sa ginawa ko sa huli naming pagkikita bagamat ... Dakilan pa rin siyang lalaki. Isa siya sa pinakamahusay na tao na kilala ko bukod sa lola ko.""Hangal na babae," naisip ni Mike. "Kung galit siya sa iyo at hindi siy
“Mas buhay na buhay kapag gabi,” sabi ni Mike kay Ivy. "Karamihan sa mga turista ay nagpapahinga sa araw at lumalabas sa gabi."Umupo sila sa tabi ng bintana, napansin nilang mas maraming tao sa labas. "Maaari ko bang makita ang aurora ngayong gabi?" Nag-aabang na tanong ni Ivy."Nabalitaan ko na inaasahang lalabas sila ngayong gabi, ngunit hindi namin matiyak. Ang ganitong uri ng bagay ay wala sa aming kontrol," sabi ni Mike. "Magsiya tayo sa hapunan naten. Walang pagmamadali. Kung lumabas ang aurora, titignan naten ito kaagad."Napasulyap si Ivy sa langit at tumango, may napagtanto. "Tito Mike, makikita rin ba ng mga taga ibang lungsod sa Edelweiss ang aurora?""Haha! Malaking bansa ito kaya baka makita sila ng mga kalapit na siyudad." "Nakita ko.""Iyon nga ang dahilan kung bakit ang lahat ay pumupunta dito upang makita ito. Ito ang pinakahilagang bayan. Ang panahon ay masungit, at ang kapaligiran ay malupit.""Medyo malamig lang, pero parang okay na ang lahat.""Walang
Hindi akalain ni Ivy na malalaman ni Mike kung saang unibersidad naroroon si Lucas nang mabilis at labis siyang humanga sa kanyang kakayahan.Ipinahayag ni Ivy ang kanyang pasasalamat kina Chad at Mike, at sumagot kaagad si Mike. [Gusto mo bang mamasyal sa unibersidad bukas? Iwanan na natin si Chad, hm?]Saglit na nag-alinlangan si Ivy nang mabasa ang mensahe nito.[Huwag kang mag-alala. Tiningnan ko, at isa itong malaking campus. Kahit maglibot-libot tayo buong araw, duda ako na makakasagasa tayo ng kaibigan mo.]Nakahinga siya, sagot niya. [Okay, Tito Mike. Salamat! The best ka talaga!]Nasiyahan sa papuri, si Mike ay nag-type agad agad. [Wala ito. Kung mayroong anumang bagay na hindi mo gustong ibahagi sa iyong mga magulang, maaari kang palaging lumapit sa akin. Maaari akong maging isang mahusay na tagapakinig, at maaari pa akong makatulong!]Naantig sa lahat ng pagmamahal na natatanggap niya, sagot ni Ivy. [Hindi kataka-taka na sinabi ni Layla na parang pangalawang tatay ka
Sa kalaunan ay nagkaroon ng bisa ang gamot."Hindi... Inaaway ko po ang kapatid ko... tila Masyado kong nabigo... Pakiramdam ko, may regla ako..." paliwanag ni Layla.Hindi inaasahan ni Eric na sasabihin niya ito at naisip niya sa kanyang sarili, "Nagsisimula pa lang siyang gumaling mula sa pagkalason sa pagkain, at ngayon, siya ay nasa kanyang regla. Dapat ba niyang ipagpatuloy ang pag-inom ng kanyang mga antibiotic, kung gayon? Ano ang dapat kong gawin?"Si Eric ay hindi pa nakaranas nito at alam niyang maaaring makatulong ang maligamgam na tubig, kaya dinalhan niya ito ng isang basong tubig."Hayaan mo akong tumawag ng doktor." Inilapag ni Eric ang baso sa nightstand at kinuha ang kanyang telepono.Tumingala si Layla at sinabing, "Nagkaroon lang ako ng regla. Di na kailangan ng doktor para lang don... Mas mabuti pa ikuha mo ako ng napkin.Si Eric ang tanging tao doon na tumulong sa kanya.Namula siya at tumango pagkatapos itabi ang telepono niya. "Kuhanin ko na yang mga yan.
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan