Kung hindi niya kailangang magtrabaho, dinala siya ng kanyang mga magulang sa Bridgedale.Isang taon na ang nakalipas mula nang magsimulang magtrabaho si Layla sa Tate Industries. Lumipas ang oras.Ito ay isang taon ng paglago para sa kanya.Ang kanyang mga magulang ay nagsimulang lumayo sa kanyang personal at trabahong buhay. Bagama't nahihirapan siyang mag- adjust, alam niyang kailangan niyang pasanin kung gusto niyang umunlad bilang tao.Nang gabing iyon ay umuwi siya pagkatapos ng mahabang araw sa opisina. Akala niya ay katahimikan lang ang sasalubong sa kanya, ngunit pagdating niya sa bahay ay nandoon sina Kiara at Rose. Dinala sila ni Shea."Layla, hindi pa nakakarating ang mga magulang mo sa Bridgedale diba? Ayokong ma- bored mag- isa sa bahay, kaya dinala ko sina Kiara at Rose dito," nakangiting sabi ni Shea."Napaka- galing mo talaga, Tita Shea! Sinama nila Mom and Dad si Robert sa Bridgedale, at medyo naiinis ako dito kaninang umaga, pero mas maganda ang pakiramdam ko n
Alas otso na ng umaga, dumating si Irene sa Hightide Church.Hindi niya gaanong naaalala ang tungkol sa simbahan dahil bata pa siya nang umalis siya sa simbahan. Naalala lang niya ang ilang detalye tungkol sa dorm na tinitirhan niya. Gayunpaman, may naramdaman siya para sa simbahan.Siya ay hindi kailanman nagkaroon ng tahanan, ngunit ang simbahan ay parang ang pinakamalapit na bagay na kailangan niya sa bahay.Pagdating niya ay kakabukas lang ng simbahan, at nilapitan niya ang isang staff na naka- duty. "Nandito ba si ate Arya?"Nagulat saglit ang staff bago tumango. "May appointment ka ba?"Umiling si Irene. "Hindi. May dormitoryo sa likod ng simbahan na maraming bata, at doon ako nakatira noong maliit pa ako."" Ano ang iyong pangalan? Pangalan mo noong nakatira ka dito.""Irene.""Sure. Sandali lang." Tumalikod ang mga tauhan at nagmamadaling pumunta sa likod- bahay.Balak ni Irene na maghintay doon, ngunit hindi niya maiwasang sundan ang kausap na ngayon ay patungo na sa
Agad na tumakbo si Rose patungo sa likod- bahay.Hahabulin na sana ni Kiara ang kapatid nang muling laktawan si Rose."Ma! Bilisan mo! Tumatakbo si Rose!" sigaw ni Kiara kay Shea.Si Shea ay likas na mainitin ang ulo, at si Kiara ay katulad niya."Maupo na lang tayo at magpahinga sa dormitoryo. Hahanapin tayo ng ate mo mamaya," malumanay na sabi ni Shea." Hindi! Kailangan nating maabutan si Rose. Gusto kong makita kung ano ang hitsura ng best friend niya," sabi ni Kiara bago kinaladkad ang ina patungo sa likod- bahay.Samantala, kalahating oras nang nag- uusap sina Irene at Sister Arya sa likod- bahay nang biglang may naalala si Sister Arya."Tumawag sa akin si Rose kagabi at sinabing bibisita siya ngayon. Kung ayaw mo siyang makita, hindi kita itatabi dito para sa tanghalian," sabi niya.Natigilan si Irene at nataranta sa pagkakataong iyon.Pagkatapos ng ilang sandali ng pagsasaalang-alang, nagpasya siyang umalis. Nagawa niya kung ano ang pinunta niya rito at walang pinagsis
Sina Shea at Rose ay may parehong inosenteng tingin sa kanilang mga mata at madarama ng kahit sino kung gaano sila kahanga- hanga sa paraan ng kanilang pagsasalita." Irene, sabihin mo lang oo! Pinag- uusapan ka ni Rose! Palagi mo siyang matalik na kaibigan," nakangiting sabi ni Shea. " Madalas niyang kasama si Kiara, kaya wala siyang ibang malalapit na kaibigan."Nilingon ni Irene ang babaeng katabi ni Shea na mas payat at pandak.Tumingin si Kiara kay Irene ng masama, walang lakas ng loob na magsalita."Irene, ito ang nakababatang kapatid ko, si Kiara." Nang makitang hindi umimik si Irene, hinila ni Rose si Kiara papunta sa kanya at nagpakilala.Tumango si Irene." Naayos na. Tatawagan ko si Wesley at sasabihin kong maghanda ng kwarto." Ngumiti si Shea bago umalis para tumawag sa telepono.Huli na para magprotesta si Irene, at nagtanong siya, "Sino si Wesley?""Iyan ang aming ama," sabi ni Rose. "Ibinaba ako ni Tita Avery sa burol at sila ang mga taong umampon sa akin. Tinatr
Nanatiling tahimik si Irene."Bakit hindi ka pumasok?" Tanong ni Shea pagkatapos pumasok sa loob."Nay, medyo nahihiya si Irene. Maghihintay ako sa labas kasama siya!" Sabi ni Rose bago bumaling kay Kiara. "Tulungan mo si Nanay sa mga bag."Agad namang lumapit si Kiara sa kanyang ina.Maya-maya pa ay lumabas na ang mga tauhan ni Elliot dala ang kanilang mga gamit. Sabi ng isa kay Shea, "Dahil nandito ang matalik na kaibigan ni Rose, natural lang na gusto mo siyang i-welcome sa bahay niyo. Sasabihin ko kay Layla mamaya pag-uwi niya.""Tatawagan ko si Layla at ako na mismo ang magsasabi sa kanya," magalang na sabi ni Shea. "Salamat.""Walang anuman." Nilagpasan ng katulong si Irene at sinulyapan siya. "Matalik na kaibigan ba ito ni Rose?""Yeah! Hindi ba ang ganda niya? Katulad ng aking Rose," sabi ni Shea. "Kung hindi lang siya matanda, inampon ko na rin siya bilang anak ko."Hindi na kailangang magtrabaho ni Shea, kaya mas naging matiyaga siya pagdating sa pag-aalaga sa mga bat
Pagkatapos kumain ay dinala ni Rose si Irene sa kanyang kwarto. "Irene, ang dami kong gustong sabihin sayo. Sabay tayong matulog ngayong gabi"! sabi niya.Matapos ang ilang sandali ng pag-aalinlangan, tumango si Irene. "Oo naman!"Masasabi niyang kaibigan nga siya ni Rose, at naalala nito noong mga bata pa sila.Nang makaalis ang mga bata, tinungo ni Wesley ang kanyang silid-aralan at sinundan siya ni Shea nang may pagtataka."Mahal anong ginagawa mo?""Naalala ko may camera tayo dito. Nasa study ba?"Napaisip si Shea at tumango. "Sa tingin ko nga. Bakit kailangan mo ang camera? Gusto mo bang kumuha ng ilang mga larawan? Maaaring gamitin mo na lang ang iyong telepono! Ang mga smartphone ngayon ay kasing-advance ng mga camera..."Ang mga propesyonal na photographer lamang ang gagamit ng mga camera, at sapat na ang mga smartphone pagdating sa pagbibigay-kasiyahan sa mga pangangailangan ng mga regular na tao."Ang mga propesyonal na camera ay nagbibigay ng mas mahusay na mga resul
Ilang taon na ang lumipas, ngunit hindi kailanman nagawang isuko nina Elliot at Avery si Ivy.Ilang taon na nilang hinanap si Ivy ngunit hindi nila ito mahanap. Bagama't gustong tulungan sila ni Wesley, limitado ang kanyang kakayahang tulungan sila.Ang pagkakita kay Irene ay nagbigay sa kanya ng pag-asa na maaaring siya si Ivy.Posible na ang dalawang hindi nauugnay na tao ay maaaring magkamukha, ngunit ang mga pagkakataon ay medyo maliit.Samantala, ipinakita ni Rose kay Irene ang lahat ng pag-aari niya kay Irene, kabilang ang mga accessories, alahas, at mga pang-araw-araw na pangangailangan na natanggap niya bilang regalo mula sa kanyang mga magulang o iba pang mga kamag-anak. Dahil pinaulanan siya ng mga regalo, hindi na siya kailangang bumili ng kahit ano para sa."Alam kong hindi ako related sa aking mga magulong sa dugo, at talagang sobrang takot ako nung una akong makarating dito. Akala ko iiwan na nila ako," ani Rose na nakaupo sa kanyang kama. "Sigurado akong naiintindih
Hindi inaasahan ni Wesley na makikipagtulungan siya at nanlamig."Dad, bakit hindi mo sinabi sa akin na kailangan mo ng kulay-abo na buhok? Punong puno ang ulo ko. Kunin mo na lang ang akin!" sabi ni Rose."Rose, hindi ko kailangan ang sayo dahil ang iyong buhok na uban ay hindi nabubuo tulad ng buhok ng iba.""Sige, kung gayon!" Nahihiyang sabi ni Rose."Dad! Paano naman ang akin?" Lumapit si Kiara.Wala ng magawa,sinabi ni Wesley, "hindi ko naalala ang research kamakailan lang ng nakita ko ang kulay abong buhok sa ulo ni Irene... hindi ko kailangan ng ganun karami!"Alam ni Shea ang gustong gawin ni Wesley at agad niyang kinaladkad si Kiara.Tinanggal ni Wesley ang pusod ni Irene at bumagsak ang buhok nito hanggang balikat. Sa kabila ng kanyang pagsisikap, wala siyang mahanap. Huminga ng malalim, hinugot ni Wesley ang isang itim na hibla ng buhok ni Irene."Dad, tingnan ko," tanong ni Rose na curious kung paano maiiba ang buhok niya kay Irene.Si Wesley ay hindi pa nagkaroon
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan