Labindalawang taon na ang lumipas, at si Taronia ay nakararanas ng pambihirang malupit at hindi mapagpatawad na taglamig.Ang doktor ay dumating upang bigyan ang matandang babae ng isang iniksyon, ngunit ang kanyang balat ay hindi na pinapayagan sa kanya upang mahanap ang kanyang mga ugat.Umiling siya kay Irene bago umalis.Nangingilid ang mga luha sa mukha ni Irene habang pinagmamasdan ang pag- alis ng doktor."Irene..." mahinang bulong ng matandang babae.Mabilis na pinunasan ni Irene ang kanyang mga luha at kinalma ang sarili bago tumalikod at bumalik sa kama."Huwag kang matakot, Lola. Nakalimutan ng doktor na dalhin ang gamot. Pabalik na siya sa clinic para inumin." Ayaw ni Irene na mag- alala ang matandang babae.Ang matandang babae ay nakaratay at may sakit mula nang siya ay madapa at mahulog noong isang taon. Kung hindi siya inalagaang mabuti ni Irene, matagal na siyang namatay. Matapos ang isang taong pakikipaglaban upang mabuhay, nakaramdam ng panghihina at pagod ang
Umalingawngaw sa kanyang isipan ang mga huling salita ng matandang babae, na sinundan ng kanyang malupit na pag- iyak....Makalipas ang dalawang araw, dumating si Irene sa mansyon ng Woods matapos ayusin ang libing ng matandang babae.Mula nang magkasakit ang matandang babae, si Irene ay nagtatrabaho sa kusina ng mansyon ng pamilya Woods.Ang perang kinikita ng matandang babae bawat buwan ay sapat na para suportahan si Irene sa kolehiyo. Dahil siya ang nagpapasalamat na anak, si Irene ay tumutulong sa mga gawain sa mansyon ng Woods tuwing may oras siya. Ito ay matapos makakuha ng trabaho sa mansyon ang matandang babae.Kilala ng lahat ng katulong sa mansyon si Irene at inalagaan ito ng mabuti."Irene, kumusta ang lola mo? Dito ka pa ba magtatrabaho? Tinanong siya ng mayordoma kahapon!" tanong ng isang katulong na nakakakilala kay Irene."Mrs. Flores, pumanaw na ang lola ko," ungol ni Irene habang nakababa ang tingin."Naku, Iha! Mas mabuti na sigurong ganoon. Gugutomin mo ang
"Irene, anong ginagawa mo habang nakatayo diyan? Halika, tumulong ka! Inaanyayahan namin ang isa pang young master sa bahay na ito. Tiyak na may mga gawain ang mayordoma para sa iyo," sigaw ni Mrs. Flores. Ibinaba ni Irene ang kanyang pitaka at nagmamadaling lumapit.Lumipas ang isang oras, at huminto ang sasakyan ni Mr. Woods sa labas ng mansyon. Ilang sandali pa, pumasok siya sa bahay, at umalingawngaw sa buong sala ang pagtatalo na naganap sa pagitan nina Mr. at Mrs. Woods."Anak ko si Lucas. Iniwan na siya ng mama niya, at hindi ko siya basta- basta hahayaang mamatay!" Umungol si Mr. Woods. "Pinapapunta ko siya sa South Block dahil ayokong mag- tantrum ka! Kung hindi mo pa rin kaya, umalis ka dito!"Natigilan, lahat ng frustration na kumukulo sa loob ni Mrs. Woods ay naging luha. Hindi niya kailanman maiiwan ang pamilya Woods habang narito ang lahat ng kanyang mga anak. Ito ang kanyang tahanan."Bakit siya iiwan ng kanyang ina matapos siyang palakihin sa lahat ng mga taon na
Parang kinilabutan ang aso nang makitang malinaw ang mukha ni Irene."Huwag kang matakot, doggie. Hindi kita sasaktan." Huminga siya ng malalim at sinubukang pakalmahin ang aso para makadaan siya. "Nandito lang ako para magtrabaho. Maging mabuting magkaibigan tayo. Papakainin kita ng masasarap na pagkain araw- araw!"Inihagis niya ang isang piraso ng tinapay at nahuli ito ng aso sa hangin.Sa sobrang bilis ng tibok ng puso niya, mabilis siyang pumasok sa block at nakita niya ang isang matangkad at payat na lalaki na nakatayo sa sala. Mga 1.8 meters ang taas niya, kaya kailangan ni Irene na tumingala para makita ang mukha niya.Hindi pa nakabukas ang heater sa sala kaya nagyeyelo, pero green jacket lang ang suot ng lalaki.Ito ang iligal na bata na iniuwi ni Mr. Woods, si Lucas Woods.Habang nakatingin sa kanya si Irene ay tinignan din niya ito ng taas- baba at nanlamig ito nang makita ang peklat sa mukha nito, tulad ng ginawa ng aso sa bakuran."Mr. Lucas. Hello. Ako- Ang pangal
Nang hapong iyon, pagkatapos magretiro ni Lucas sa kanyang silid, bumalik si Irene sa kusina sa main block." Paano na, Irene? Binu- bully ka ba niya? Kinagat ka ba ng asong iyon?" tanong ni Ginang Flores."Sabi ni Mr. Lucas, mas mahirap akong magluto kaysa sa kanya at hindi na niya ako papayagan na magtrabaho doon kung hindi ko pagbubutihin ang pagluluto ko bukas," malungkot na sabi ni Irene. "Mabuti naman ang aso. Hindi ako nakagat."" Huwag kang mag- alala, Irene. Ituturo ko sa iyo ang ilang mga recipe. Ipinapangako ko na magiging okay ka bukas ng gabi.""Salamat, Mrs. Flores." Agad namang tumayo si Irene. " Mrs. Flores, sa tingin ko, hindi naman ganoon kasama sa tao si Mr. Lucas. Hindi niya ako tinawag na pangit. Kahit nagreklamo siya sa luto ko, tinapos niya pa rin ang lahat.""Siguro ay gutom na gutom. Nakakapagtaka na hindi ka niya tinawag na pangit, bagaman.""Nagulat din ako. Kaya naman kailangan kong gawin ng maayos ang trabaho ko at bayaran ang utang ko."Agad na naba
Mabilis na lumapit si Irene sa aso at hinawakan ang katawan nito. Malamig sa hawakan. Naalala nito ang kanyang lola habang patay na itong nakahiga sa kanyang kama. Napaiyak si Irene.Ang kanyang pag- iyak ay gumising kay Lucas, at binuksan niya ang pinto sa gulat. May nakasabit siyang manipis na jacket sa kanyang balikat. Nang makita niya ang eksena sa bakuran, nagdilim ang kanyang ekspresyon.Ang kanyang aso ay kasama niya mula noong siya ay anim na taong gulang, at hindi inaasahan ni Lucas na may lason sa kanyang aso sa unang araw sa mansyon.Si Mr. Woods ay nakaupong nakadapa sa kanyang upuan habang si Mrs. Woods ay nakatitig sa batang lalaki sa kanyang harapan nang may paghamak."Ako ang nagsabi sa kanila na lasunin ito! Wala itong halaga. Ano ang mahalaga kung patay na ito? Ano ang sinusubukan mong gawin, iharap mo ang iyong sarili sa harap namin? Mapanuksong tiningnan ni Mrs. Woods si Lucas. "At saka, ako' Napag- usapan ko na ang bagay sa iyong ama bago ko pinababa ang aso. B
Nawalan ng gana si Mrs. Woods nang ipaalam sa kanya ang pagbabalik ni Lucas."Itong bastardong ‘to! Dito ko naisip na proud na bata siya! Sabi niya hinding- hindi niya patatawarin ang tatay niya kahapon, at akala ko hindi na siya babalik. Sinong mag- aakala na hindi siya tatagal isang araw bago gumapang pabalik dito? Anong kalokohan iyon!""Huwag kang magalit, Mom. Isa lang siyang illegitimate child! Nakakainsulto na ang tumira sa South Block, pero malamang kalokohan niya na isipin na pribilehiyo yun! Siya yung tipo ng taong walang hiya, at malamang, walang talino upang magawa ang anuman. Nakiusap daw si Dad na pumunta dito. Hindi natin kailangang magsimula ng away sa kanya . at least sa hindi ganoong kababaw," ani ni Noah, ang panganay na anak ng ang pamilya Woods. "Hindi natin dapat ipagsapalaran ang galit kay Dad dahil sa kanya.""Tama ka, Noah. Ang pakikipag- away mo sa papa mo ay hindi magbabago sa katotohanan na naging miyembro na ng pamilyang ito si Lucas. Ipapasa ko na lang
Kinagat niya ang labi niya at tumahimik."Tuloy lang." Galit na tinitigan siya nito.Matapos huminga ng ilang segundo, sinabi niya, "Hindi ka dapat umalis nang hindi nagsasabi sa akin kung saan ka pupunta. Akala ko may nangyari sa iyo nang hindi kita mahanap kaninang umaga.""Tulog ka na parang baboy nung umalis ako."Namula siya. "Akala ko ba sinabi mo na hindi ka na babalik dito kahapon? Napatawad mo na ba ang tatay mo? Kung ako sayo, hindi ako kalmado nang ganoon kabilis at malamang na manatili pa sa labas ng ilang araw.""... Sinong nagsabi na tumahimik na ako?"Biglang natahimik si Irene.Maya- maya pa ay may nakita siyang pigura na papalapit sa kanila. "Mr. Lucas, Ang iyong Daddy ay nandito," sabi nito sa kanya bago tumungo sa kusina dala ang mga maruruming pinggan.Kakagising lang ni Mr. Woods at dumating pagkatapos marinig na bumalik na si Lucas." Natutuwa akong natauhan ka, Lucas. Akala ko bumalik ka na sa mama mo!" Pumasok si Mr. Woods sa sala at naglabas ng card mu
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan