Hindi inaasahan ni Juliet na maimbitahan siya para sa isang panayam nang ganoon kabilis. Nagpanic siya. "Ma -Malaya na ako. Nag- aalala ako na baka hindi ako makapunta agad doon ngayon. Pwede ba bukas? Pwede ako kahit na anong oras." Gustong samantalahin ni Juliet ang pagkakataon. "Kung talagang kailangan ngayong araw, maaari rin akong sumugod ngayon, ngunit maaaring kailanganin ko ng dalawang oras."Tiningnan ng HR manager ang oras. Dalawang oras mula ngayon ay magiging tama sa pagtatapos ng araw."Kung ganoon ay kalimutan na natin ang pagpupulong ngayon. Punta ka bukas." Hindi nangahas ang HR manager na hilingin kay Avery na manatili sa likuran. Dumating si Elliot para sunduin siya kahapon ng gabi. Alam ng lahat ang tungkol doon. "Magiging problema ba sayo ang alas diyes ng umaga?""Hindi. Pupunta ako diyan sa tamang oras."Pagkatapos ng tawag, agad na binuksan ni Juliet ang kanyang telepono at naghanap ng mga tiket sa Avonsville para sa susunod na umaga.Tumagal ng humigit- k
"Pwede kang pumunta sa opisina para hanapin ako! Para kang tanga na nakatayo sa tabi ng kotse." Ngumiti si Avery. " Akala ko sinusubukan mong magmukhang cool. Nagtataka ako simula nung naging show- off ka."Sabi ni Elliot, "Natatakot ako na maabala ko ang opisina kung papasok ako."" Lahat ay walang trabaho. Walang pakialam sa pagiging maayos. At saka, ikaw ang big boss ng Tate Industries. Bakit takot na takot kang pumunta dito?""Teritoryo mo ito, kaya tigilan mo na ang pagtawa sa akin.""Okay, hindi na kita pagtatawanan. Pero seryoso ako. Hindi mo na ako kailangang sunduin araw- araw pagkatapos ng trabaho. Kaya ko namang mag- drive ng mag -isa, o magpahatid sa bodyguard." Isinandal ni Avery ang ulo sa balikat niya at bahagyang bumuntong- hininga. "Napakaraming bagay na gagawin sa pagtatapos ng taon! Lahat ng uri ng sari- saring mga bagay. Mga ulat sa pagtatapos ng taon, mga party, mga plano sa trabaho sa hinaharap... Kadalasan, kapag wala ako sa opisina, walang naghahanap sa akin
"Honey, baka kabahan ako kasi ang tagal kong nawala sa workforce. Unti- unti na akong bumabalik sa porma." Huminga ng malalim si Avery at mabilis na kinalma ang sarili. " Tama, pinadalhan ako ni Leah ng mensahe ngayon. Sinabi niya na nairehistro na niya ang kasal nila ni George. Pinarehistro nila ito kahapon."Tanong ni Elliot, "May balak ba silang magpakasal?""Wala pa silang sinasabi tungkol sa kasal. Sinabi niya sa akin na kailangang magpahinga ng ilang araw si George dahil darating ang mga magulang niya. Kailangan nilang mag- bigay ng oras ni George sa kanyang mga magulang," nakangiting sabi ni Avery. "Hindi ba sinabi sa'yo ni George? Siguradong natatakot siya sa'yo."Walang narinig si Elliot tungkol dito.Tiningnan niya ang kanyang phone ngunit wala siyang nakitang kahit anong mensahe o tawag mula kay George. Talaga bang matakot si George sa kanya? Sa tuwing kausap niya si George sa telepono, hindi natatakot si George sa kanya."Dahil sinabi sa akin ni Leah ang tungkol dito,
Dapat itinikom niya ang bibig niya!Mahal na mahal ni Elliot si Layla. Paano kaya niya ito hinayaan na magpakasal sa isang lugar na malayo sa kanya?Mula sa pananaw ni Elliot, walang tao sa Earth ang sapat na mabuti para kay Layla!Kanina lang inaliw ni Elliot si George dahil hindi niya naisip na malayo sa kanya ang kasal ni Layla!"Mr. Foster, A- a- ako ay humihingi ng paumanhin. nagkamali ako," agad na paghingi ng paumanhin ni George nang marinig ang pagbigat ng paghinga ni Elliot.Naisip ni Elliot kung paano siya tinukso ni Avery sa pag- uwi kanina. Hindi lang si Chad ang medyo natakot sa kanya, si George ay, ganoon din.Ayaw niyang matakot sa kanya ang mga taong nasa tabi niya.Paano nakakahiya kung ang lahat ng kanyang mga tauhan ay hahanapin si Avery para sa bawat bagay sa hinaharap?" Huwag kang mag- alala tungkol dito. Bata pa si Layla. Hindi ko pa naiisip ang problemang ito." Nagkunwaring kalmado si Elliot at sinabing, "Nasa hotel pa rin ang biyenan mo?"Sabi ni Georg
Sabi ni Leah, " Pagkatapos ay tumigil ka sa pagkain! Hinihiling ka niyang kumain kasama siya. Hindi lang ito tungkol sa pagkain!"Sinabi ni Mrs. Kennedy, "Okay, naiintindihan ko. Ipapayag ko ang iyong ama na sumang- ayon dito.""Hmm! Mag- uusap tayo kapag nagkita tayo." Binaba ni Leah ang tawag.Sa looban, ibinaba na rin ni Elliot ang tawag. Dahil hiniling niya kay Mr. Kennedy na maghapunan kasama niya sa labas, kailangan niyang umalis ng bahay."Sasama ako sa inyong lahat." Kinuha ni Avery ang kanyang bag at lumapit kay Elliot.Sabi ni Elliot, "Diba sabi mo pagod ka sa trabaho? Bakit hindi ka na lang sa bahay at magpahinga.""Hindi ako pagod ngayon." Masigla si Avery. "Nakapili ka na ba ng restaurant? Dapat magpa- reserve ka kaagad! Hapunan na. Baka puno na ang restaurant."Ibinalik ni Elliot ang telepono ni George sa kanya bago kinuha ang sarili niyang telepono para magpareserba.Pagkatapos magpa-reserve ay sumakay na sila sa kani-kanilang sasakyan at tinungo ang restaurant.
Hindi kailanman pinaghinalaan ni Leah na si Elliot ang tipo ng tao na natural na magsisinungaling, nang walang anumang pakundangan sa kanilang ekspresyon. Napaka- smooth niya!Ipinagpatuloy ni George ang pagpapadala ng mga mensahe kay Leah, na naging malinis tungkol sa kanyang pananalapi.[Naglagay nga ako ng pera kay Mr. Foster. Pero, bago kami nakapagrehistro, binalik ko ang pera sa kanya. Ang pera ay nasa card na ibinigay ko sa iyo.][Hmm... Sinasabi lang ito ng amo mo para hindi ka murahin ng mga magulang ko. Siya ay medyo mabait para sa paggawa nito. Pakikinggan natin siya at hindi ilalantad.][Alam ko. Kailangan ko munang makinig sa kanya bago makinig sa iyo.]Hindi napigilan ni Leah ang mapangiti. Matindi ang pakiramdam niya tungkol sa pagpapakasal kay George dahil nagustuhan niya ang prangka at bukas na karakter nito. Kung minsan, napakadirekta niya kaya parang medyo naive siya.Bago niya ito nakilala, wala pa siyang nakitang taong magsasabi ng lahat ng nararamdaman sa ka
"George!" Napagtanto ni Elliot kung ano ang sitwasyon at agad siyang tinawag.Nang marinig ni George na tinatawag siya ni Elliot, agad siyang tumingala. "Mr. Foster, anong nangyari?"Sabi ni Elliot, "Samahan mo muna ako saglit."Agad na tumayo si George at sinundan si Elliot palabas.Nang umalis sila, agad na tinanong ni Mrs. Kennedy ang kanyang anak na babae, "Leah, ayaw ni George na manatili tayo sa kanyang lugar, tama? Kung nahihirapan siya, maaari niyang sabihin sa amin. Hindi niya kailangang ibaba ang kanyang ulo hanggang sa sahig. Napaka- awkward naman! Hindi namin kayang mapahiya ng tatay mo dito."Halos maluha- luha si Leah, ngunit hindi niya masabi sa kanila na nagsisinungaling si Elliot sa kanila."Si George ay hindi ganoong klaseng tao. Mom, bakit hindi kayong dalawa ang manatili sa kanyang mansyon? Na -renovate niya ito ng maayos. Kumukuha siya ng maglilinis nito kada linggo. Ito ay malinis... " Taimtim na pagpapatuloy ni Leah, "Hindi rin naman malayo ang kanyang mans
Matitiis mo bang panoorin ang aming anak na iwan tayo? Hindi mo gugustuhin at hindi ka rin papayag, kaya kailangan mong itanim ang ideyang ito sa siya. Kapag naghahanap na siya ng boyfriend sa hinaharap, hindi siya dapat maghanap ng mga tao sa ibang bansa. Kahit sa ibang siyudad.""Honey, huwag mong masyadong isipin ito." Tinapik ni Avery ang balikat ni Elliot. "Bata pa siya. Malayo pa ang kasal."" Mahal, binibigyan mo ako ng kapayapaan ng isip." Lalong gumaan ang pakiramdam ni Elliot."Haha! Ang pagiging masyadong mag- alala tungkol dito ay walang kabuluhan. Minsan, kapag lalo kang natatakot ka sa isang bagay, lalo pang mangyayari ito. Kaya, bago mangyari ang mga bagay, mas mabuting huwag munang isipin ang mga ito.""Hmm..."Sa kalapit na lungsod, pagkatapos iuwi ng matandang babae si Irene, kinuha ni Irene ang isang kendi sa kanyang bag at ipinasa sa kanya."Ibinigay sa akin ng guro."Tinanggap ng matandang babae ang kendi at nagtanong, "Bakit ka niya binigyan ng kendi? Binig
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan