Kabanata 2295

Siya ay natakot at naiwan na walang pagpipilian kundi ang umalis kasama ang kanyang lola.

Pagkatapos ng morning prayer, dinala ng matandang babae si Irene sa isa sa mga silid ng simbahan.

"Saan ka pupunta ngayon?" tanong ng isa sa mga madre.

"Mayroon akong kamag- anak na maaasahan ko. Dito ko lang dinala si Irene dahil mahina siya, at siguro dahil sa preskong hangin dito, pero mas lalo siyang naging malusog pagkatapos ng mahigit isang taon na pananatili rito. Nakikiusap ako sa iyo. huwag mong ilantad sa iba ang aming kinaroroonan."

Binayaran ng matandang babae ang simbahan sa pag- aalaga kay Irene, at siya ay nanatili sa simbahan upang tulungan sila sa kanilang mga gawain, at ang mga madre ay may malaking paggalang sa kanya.

Nang nagpapaalam na ang matandang babae sa mga madre, nilingon ni Irene ang paligid. Ang kanyang mga mata ay kumikinang sa katalinuhan, at mayroon siyang hangin na nakakaakit ng mga tao sa kanya.

"Lola, gusto kong umihi," tumingala siya at sinabi, bago tumakb