Si Natalie ay 1.65 metro ang taas. Sa mataas na takong, siya ay hindi bababa sa 1.7 metro.Ang lalaking naka-wheelchair ay parang halos isang metro lang ang taas!Talagang hindi makayanan ni Natalie ang gayong suntok. Kahit business lang ang usap nito, hindi niya kayang harapin ng normal na tingin ang lalaking iyon."Miss Jennings, bakit ganyan ang tingin mo sa akin?" Napatingin ang tinaguriang Billy kay Natalie. Sabi niya sa medyo matigas na tono, "Dahil ba ako ay may kapansanan at pangit?"Agad na natauhan si Natalie. Umiling siya. "Hindi. Nagulat lang ako. Nagulat ako sa unyielding spirit mo para magsimula ng business.""Naku, isang pilay na may determinasyon, iyon ba?" Ngumiti ng pangit si Billy."Mr. Billy, Hindi ako tumatawa sa disability mo. At saka, hindi kita kinokonsidera na disabled," agad na sabi ni Natalie. "Wala akong masyadong alam sa kalagayan mo, kaya hindi ako makapagkomento dito, ngunit hindi kita minamaliit."Nakita ng tinaguriang Billy kung gaano pa rin kase
Tumulo ang tubig sa ulo ni Natalie na naghahalo sa kanyang mga luha.Nagring ang phone niya. Na-curious ang senior niya sa pagkikita nila ni Billy, kaya tinawagan siya nito.Nasa bag niya ang phone niya, pero natapon niya ang bag niya sa sahig.Makalipas ang kalahating oras, lumabas siya sa shower at binalot ng mahigpit ang sarili ng tuwalya.Maputla pa rin ang kanyang mukha, at wala sa focus ang kanyang tingin. Parang nabigla siya.Pumunta siya sa living area at kinuha ang bag niya.Siya ay labis na natakot. Gusto niya ng kasama, ngunit hindi niya alam kung sino ang tatawagan.Kinuha niya ang phone niya sa bag niya at binuksan iyon. Napansin niya agad ang missed call ng kanyang senior.Habang nag-aalangan, tinawagan ulit siya ng kanyang senior. Nanginginig ang kanyang mga daliri, at hindi sinasadyang nasagot niya ang tawag."Natalie, tapos na ang meeting mo sa amo ko, di ba? Kamusta? Ano kayang itsura ng amo ko? Mabait ba siya? Anong pinag-usapan niyo?"Nangangatal ang mga n
"Natalie, ito lang ang narinig mo. Maliban kung makapagbigay ang kaibigan mo ng malinaw na larawan at detalyadong impormasyon, hindi mo makukuha ang pera."sagot ni Elliot na nagpagising kay Natalie. "Elliot, nagkakamali ka. Hindi ko ginagamit ito para makakuha ng pera. Nakita ko lang kung paano mo gustong malaman ang tungkol sa kanya, kaya sinabi ko sayo ang alam ko.""Maaaring hindi tumpak ang alam mo. Gusto ko ng tumpak na impormasyon." Sinapo ni Elliot ang gitna ng kanyang mga kilay. "Kung wala na, ibababa ko na. Hating gabi na dito. Sa susunod na tawagan mo ako, pwede bang ikonsidera mo ang pagkakaiba ng oras.""I'm so—" Bago pa matapos ni Natalie ang kanyang paghingi ng tawad, binaba na ni Elliot ang tawag.Pilit na pinunasan ni Natalie ang mga luha sa kanyang mga mata.Karapat-dapat siya! Karapat-dapat siya! Kung hindi niya sinubukang akitin si Billy, hinding-hindi siya mapapahiya ng ganito.Hinawakan niya ng mahigpit ang kanyang telepono, naglakad papunta sa bar, at kumuh
Mabilis na naglakad si Avery papunta sa gate. Nang makita ni Elliot ang pagod at kulang sa tulog na mukha ni Elliot, napakunot ang kanyang noo."Elliot, ano bang nangyayari sa'yo? Alas sais pa lang. Hindi pa sumisikat ang araw..." Medyo nawalan ng malay si Avery. Pakiramdam niya ay naubusan siya ng hininga."Buksan mo ang gate." Napatingin si Elliot sa naka-lock na gate."Sabihin mo muna kung bakit ka nandito." Napatingin si Avery sa kanyang namumulang mata. Bigla niyang naisip ang tawag ni Layla kagabi.Sa isiping iyon, bago pa siya makasagot, binuksan niya ang gate at pinapasok siya."Alam mo ba kung bakit ako nandito?" Napatingin siya sa nakabukas na gate. Tinapik niya si Avery. "Avery, hindi ka ba nakokonsensya?""Nakokonsensya saan? Hindi pa ako gumagawa ng kahit anong krimen o trinaydor ang aking mahal sa buhay." Galit na galit si Avery kaya nanginginig. Naglakad siya papasok.Sinundan siya ni Elliot at pumasok na rin."Miss Tate, dahil gising ka na, ihahanda na kita ng a
Narinig ni Avery ang kanyang paliwanag, at agad siyang nawala."Nasaan ang libingan!" Napalunok siya at tumayo mula sa sofa.Tumayo din si Elliot. Lumapit siya at itinulak siya pabalik sa sofa."Nagpadala na ako ng isang tao upang suriin ito." Umupo siya sa tabi niya at tinignan siya sa di kalayuan. "Avery, bukod kay Ivy, pinaka nag-aalala ako sa iyo. Pinag-isipan ko iyon ng buong gabi. Bakit parang anino ang nobyo mo? Dahil magkasama na kayo, bakit hindi mo siya ipakilala sa amin? ""Elliot, kayo ba ang mga magulang ko? Bakit ko siya ipapakilala sa iyo?" ani Avery, mabilis na naalala ang kanyang damdamin."Kahit hindi tayo pamilya, tayo ay magkaibigan, tama ba? Hindi mo ba hahayaan na makilala siya ng mga kaibigan mo?" sabi ni Elliot, nakompromiso. "Kahit hindi mo kami hayaang makilala siya, hayaan mo akong makita ang kanyang larawan!""Hindi," sabi ni Avery. "Hindi ako mahilig sa litrato.""Dwarf ba siya?""Elliot, privacy niya iyon. Bakit mo pinagpipilitan na malaman?" Humin
Nataranta si Avery. Mabilis niyang tinapos ang kanyang almusal at bumalik sa kanyang kwarto para makatulog.Gayunpaman, nagpagulong-gulong siya sa kama at hindi makatulog.Naisip niya kung paano sinabi ni Mike na malapit nang makipagkita si Natalie sa tinaguriang Billy. Nagtaka siya kung ano ang hinantungan nito. Nakita niya ang phone niya at tinawagan si Mike."Mike, sino ang pinakilala mo kay Natalie? Diba sabi mo gusto niyang makilala si Billy?" tanong ni Avery."Oo. Nagkita na sila. Sigurado akong babangungutin siya ngayong gabi. Hahaha!" Tumawa si Mike. Huminto siya at sinabing, "Hindi mo alam kung gaano ito kasaya! Gusto mo bang makita ang surveillance?""Ni-record mo pa!""Siyempre. Kung si Natalie ay gagawa ng anumang hindi tapat sa hinaharap, ilalabas ko ang tape at masisira ang kanyang reputasyon." Ngumisi si Mike. "Huwag kalimutan na ang Tate Industries ay nasa kanyang mga kamay pa rin," sabi ni Mike."We gave up Tate Industries out of our own volition. Ano man ang
"Salamat sa iyo, ngayon ay iniisip niya na mayroon akong kasintahan na may dwarfism. Pumunta siya para makipag -away sa akin ng sobrang aga. Kaalis niya lang, sabi ni Avery at nagalit siyang muliMaliban sa galit kay Elliot, nagagalit din siya kay Mike. Si Mike ay masyadong mapangahas sa oras na ito. Kung ipagpapatuloy niya ang ganoong paraan, sa lalong madaling panahon malalaman ni Elliot ang totoong pagkakakilanlan ng boss ng Dream Maker.Nais ni Hayden na ganap na malampasan ang mahusay na pangkat ni Elliot bago ibunyag ang kanyang pagkakakilanlan kay Elliot."Hindi. Anong uri ng kasintahan ang iyong hinahanap ay walang kinalaman sa iyo. Tungkol saan ba ang pinoproblema niya ." Tumawa si Mike. "Nagtataka ako kung ginamit ni Natalie ang pekeng impormasyon ni Billy kapalit ng labinlimang milyon ni Elliot. Haha!""Mike, kailangan mo na itong ihinto. Tumigil ka sa paggawa ng mga kakaibang bagay. Kahit na si Natalie ay hanapin kayong lahat sa hinaharap, huwag niyo na lang siyang pans
"P-Paano nangyari iyon? Kung makahanap siya ng ganyang nobyo, dapat makipagbalikan na lang siya sayo!" Hindi sinasadyang nailabas ni Mrs Cooper ang nasa isip niya. "Napakagandang tao ni Avery. Kahit mayaman siya, dapat tugma sa kanya ang hitsura niya. Mahilig talaga si Layla sa mga magagandang bagay, kaya paano niya tatanggapin ang ganoong stepfather?""Paano kung hindi siya magpakasal?""Kung gayon, mas magiging hindi iyun kapanipaniwala. Kung nandoon lang siya para sa isang relasyon, edi bakit hindi siya maghanap ng taong mas gwapo?" Sabi ni Mrs Cooper. "Master Elliot, dapat may nasa likod nito! Hindi mo basta-basta hahayaang mahulog si Avery sa bitag na ito!"Hindi nakaimik si Elliot. Nahihiya siyang sabihin na pinalayas siya sa lugar ni Avery kaninang umaga.Gusto nga niya itong tulungan, ngunit hindi ito binili ni Avery.Noong tanghali, ibinalik ni Tammy sa kanya ang pinakamamahal na pink na kotse ni Avery."Avery, kailan mo ba kami hahayaan na makilala ang nobyo mo?" Lumapi
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan