"Ayos lang." Inabot ni Avery at ibinalik ang mga papel. "Ako na mismo ang titingin sa kanila, mamaya.""Sige. Pwede ka ring maghintay hanggang sa bumuti ang mga mata mo para basahin ito." Inabot ni Mike ang mga papel sa kanya. "Malamang dinala ni Elliot ang mga ito dito para malaman mo kung ano ang nangyayari sa mga bata! Pero bakit siya nagpapanggap na maging mabait?""Hindi ko alam." Hindi rin mahulaan ni Avery kung ano ang nasa isip ni Elliot, at hindi niya alam kung bakit siya naging maalalahanin.Si Avery ay hindi pa umidlip sa hapon at pakiramdam niya ay nahihilo siya, kaya bumalik siya sa kanyang silid dala ang talaarawan ni Layla.Kinuha ni Mike ang kanyang telepono at napansing patuloy pa rin ang tawag kaya ibinalik niya ito sa kanyang tainga. "Narinig mo ba ang lahat?""Oo." Mabigat ang puso ni Chad. "Kamusta ang mga mata ni Avery?""Nakakakita siya kung nasa loob ng isang metro. Lumalabo ang mga bagay habang mas malayo ito sa kanya.""Oh... hindi na masama. Malamang u
Nagulat si Mike sa tanong."Ano sa tingin niya ang naisip nito at may karapatan siyang magtanong tungkol dito? Ang mga mata ni Avery sa wakas ay malapit na sa ganap na paggaling at ngayon ay gusto niyang sumama at magpanggap na may malasakit siya sa kanya? Wala na ba siyang kahihiyan?! Narinig niya ba mula sa isang tao na halos gumaling na ang mga mata ni Avery at nagpunta dito dahil doon? Alam niya siguro na malapit nang mabulag si Avery kaya siguro naglakas-loob siyang tratuhin ito ng ganoong kalupitan sa pag-aakalang hindi na siya makakakita ulit?"Sari-saring kaisipan ang umiikot sa isip ni Mike."May pakialam ka ba sa kanya? Nakakatawa," sarkastikong sabi niya. "Kung talagang may malasakit ka sa kanya, dapat ay ibinigay mo sa kanya ang kustodiya ni Layla at Robert! Ibalik mo sa kanya ang Tate Industries! Maaari mo akong tawagan uli kapag nagawa mo na ang lahat ng iyun!"Nagalit si Elliot sa hindi makatwirang kahilingan. "Hindi ko akalain na magiging ganito ka hindi makatwiran.
Gustong ipaliwanag ni Avery ang sarili kay Layla, ngunit hindi niya mahanap ang nararapat na dahilan.Si Layla ay hindi na isang tatlong taong gulang na sanggol at hindi siya maloloko ng mga kasinungalingan."Layla, Nagkasakit ako at sabi ng doktor ay iwasan muna ang telepono. Iyun ang dahilan kaya kailangan ko munang maghintay na gumaling bago ka tawagan," sabi niya, pagsagot ng may kalahating katotohanan. "Hindi naman ganun kasama, at mas okay na ako ngayon. Gusto kong bumalik sa Aryadelle para makita ka at ang kapatid mo, ngunit ayaw akong payagan ng tatay mo na makita kayo.""Boo-hoo! Yung basura kong Daddy! Kung hindi ka niya hahayaang makita kami, pupuntahan ka namin!" Sumimangot ng mariin si Layla. "Hindi ako natatakot sa kanya!""Layla, ang pag-aaral mo ang pinakamahalaga ngayon. Maaari kang pumunta sa Bridgedale sa winter break mo, okay?" sabi ni Avery, inaalo siya. "Sasabihin ko kay Hayden o Uncle Eric na sunduin ka. Kahit ano dun ay pwede. Kailangan mo mag focus sa eskwe
"Mike, Si Layla, at si Robert ay nakatira pa rin sa kanya, kaya gusto kong iwasan na magkaroon ng hindi pagkakaunawaan sa kanya," ani Avery, na nagpapahayag ng kanyang pag-aalala. "Handa akong tanggapin ang katotohanan na gusto niyang sirain ang kumpanya ko. Hindi mo kailangan na pagbantaan siya dahil don.""Isa kang duwag!" reklamo ni Mike. "Wag mong maliitin si Layla! Kapag kinorner siya ni Elliot, si Layla ay lalaban pabalik. Hindi niya tratratuhin ng hindi tama ang mga bata. Anak niya rin sila."Natigilan si Avery sa sinabi ni Mike. Noon pa man ay alam na niya ito, ngunit hindi niya madala ang sarili na sumugal. Hindi niya akalain na si Elliot ay napakalupit para talagang subukan at sirain ang kanyang kumpanya, at nag-aalala siya na maaaring mawala ang lahat ng pandama niya kapag siya ay nagalit."Magpahinga ka na lang! Huwag mo na itong isipin. Kung minamaltrato niya sina Layla at Robert, gagawa ako ng paraan para ilayo sila. Palagi naman akong nandito, kaya relax ka lang," pag
"Bakit siya pumunta dito ng mag-isa? Kung hindi mo ako tinawagan, at hindi ko pa nabuksan ang pintong iyon sa oras... Hindi ko maisip kung ano ang maaaring mangyari." Takot na takot si Natalie.Nagdilim ang ekspresyon ni Chad. "Pumunta siya sa Bridgedale para hanapin si Avery, kaya lang wala siyang kasama.""Hindi nakapagtataka! Nakita niya ba ito? Balita ko ilang buwan nang nawawala si Avery..."Gusto sanang sabihin sa kanya ni Chad na may sakit si Avery, ngunit sa huli ay pinigilan niyang gawin iyon. Lahat ng tao sa Sterling Group ay nagtsitsismisan tungkol kina Elliot at Natalie, at kahit na tsismis lang ito, naramdaman ni Chad na maaaring interesado talaga si Natalie kay Elliot. Kaya naman, walang saysay na sabihin niya kay Natalie ang tungkol kay Avery."Narinig ko lang na nandiyan siya para hanapin si Avery, kaya hindi ako sigurado kung totoo ba talaga iyon. Hindi na niya binanggit sa akin ang pangalan ni Avery mula nang maghiwalay sila.""Oh... sa tingin mo ba ay hinimatay
"Mr. Foster, sa wakas gising ka na! Pupunta ako sa doktor." Buong gabing gising si Natalie sa pagbabantay kay Elliot.Sinabi sa kanya ng doktor na nawalan ng malay si Elliot dahil sa sakit ng tiyan nito. Bagaman hindi ito kritikal, dapat niyang bigyang pansin ang ilang mga detalye sa pang- araw- araw na buhay."Bakit ka nandito?" Tanong ni Elliot sa namamaos na boses habang inililibot ang tingin sa buong silid, napapansin na nasa ospital siya."Mr. Foster, ang iyong tiyan ay sumumpong, at ikaw ay nahimatay sa iyong silid sa hotel," paliwanag ni Natalie.Unti- unting bumabalik sa kanya ang mga ala- ala. Nakainom siya ng kalahating bote ng malamig na tubig, na nagpalala sa kanyang tiyan. Ang akala niya ay lilipas din ang sakit, ngunit siya ay nahimatay din sa huli."Sinong tumawag sayo?" maingat na tanong ni Elliot."Tumawag sa iyo si Chad at hindi mo sinagot, kaya sa halip ay tinawag niya ako at hiniling na hanapin kita," sabi ni Natalie, na nagpatuloy sa kanyang paliwanag. "Sinab
"Si Eric ay malamang na sinusubukang tulungan si Lilith. Kahit sinong may utak ay makakaunawa niyan. Si Eric ay sikat sa Bridgedale, at si Lilith ay isang modelo lamang na nagsimulang magtrabaho kalahating taon na ang nakalipas. Maaaring nakakuha siya ng isang reputasyon para sa kanyang sarili, ngunit hindi pa siya nakakagawa. Kung si Eric ang makakasama niya, lalakas ang kanyang katanyagan."Tumango si Avery."Tinawagan ka na ba ni Elliot?" tanong ni Mike."Hindi," sabi niya, bago itama ang sarili, "Ginawa niya kahapon ng umaga, ngunit naka- off ang telepono ko noon."" Huwag mo na siyang tawagan pa ulit. Sinabihan ko siya kahapon, at asar na asar siya kaya binaba niya agad ang tawag. Kung makipag- ugnayan ka sa kanya, tiyak na siya ay talagang bastos.""Oo."Sa hapon, dumating si Eric sa Bridgedale at lumipat kaagad sa bahay ni Avery dala ang kanyang mga bagahe dahil nag- aalala siya sa kalagayan ng kanyang mga mata."Mas maayos na ako ngayon. Tinawagan ko si Layla kahapon." I
Hindi nakipagtalo si Avery. Wala namang kwenta ang pagtatalo tungkol dito, kung tutuusin.Alas singko ng gabi, tinawagan ni Mike si Eric at sinabihang dalhin si Avery sa restaurant na kanyang na-book.Pagkatapos ng tawag, inabot ni Eric ang kanyang braso kay Avery at tumungo sa labas kasama niya."Nasaan ang nurse?" tanong niya. "Okay ka lang ba talaga kung wala ang nurse?""Mayroon siyang family business na dapat asikasuhin. Tsaka magmula ngayon ay gagaling lang ang mata ko, kaya binayaran ko siya ng pera at sinabihan siyang umuwi.""You should be fine if you stay home. Pero huwag kang lumabas mag-isa.""Oo."Dumating ang dalawa sa marangyang restaurant na pina-reserve ni Mike.Wala pang masyadong bisita sa oras na iyon, at nag-book si Mike ng mesa sa tabi ng bintana.Gusto sana niyang magpa-reserve ng private room, pero fully booked na sila for the night."Dati akong pumupunta dito kasama si Mike palagi dahil nagluluto sila ng authentic na Aryadelle cuisine dito," paliwanag
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan