Kung pipigilan ni Avery si Elliot na makita si Ruby at ang kanyang anak, ito ay kalunus-lunos na hindi makatao!"Mike, kamukhang-kamukha ng baby si Layla," paliwanag ni Elliot sa kanyang dahilan. "Maaari kong ipakita sayo ang litrato ngunit hindi mo pwedeng sabihin kay Avery. Natatakot akong malungkot siya.""Hehehe! Hindi ko sila titignan! Grabe ang gulo mo, syempre hahanap ka ng dahilan para sa sarili mo! Maling puno ang tinatahulan mo! Kasama ko si Avery! Kung hindi mo puputulin ang ugnayan kay Ruby at sa sanggol na iyon, si Avery ang gagawa nito salalong sa madaling panahon! Hindi mo makukuha ang pinakamahusay sa parehas na mundo!"Nang marinig ang mga pakiusap ni Mike, nilunok ni Elliot ang kanyang mga salita.Maging si Mike ay nagkaroon na rin ng ganoong kalaking reaksyon. Kung alam ni Avery ang tungkol dito, tiyak na hindi magiging mas maliit ang reaksyon niya kaysa sa kanya.Dahil hindi na nagsalita si Elliot, bahagyang nanumbalik ang pakiramdam ni Mike. "Sinabi mo bang ka
Matapos magising si Avery sa ingay, hindi na siya makatulog. Siya ay labis na nalulumbay.Nakita ni Elliot si Avery na lumabas. Agad itong lumapit sa kanya at niyakap ito sa kanyang mga braso."Avery, Patawarin mo ako," paumanhin ni Elliot at niyakap siya ng mahigpit.Namula ang mata niya. Napatingin siya kay Mike mula sa gilid ng mga mata niya. Kahit anong sabihin niya, hindi magandang makipag-usap doon.Tinulak niya si Elliot palayo. Gusto niyang makipag-usap sa kanya sa ibang lugar, ngunit hindi siya pinabayaan ni Elliot."Mag-usap tayo sa kwarto," sabi ni Avery sa mahinang boses habang nakatingin sa guilty nitong gwapo na mukha.Huminga ng malalim si Elliot at hinawakan ang braso niya, dinala siya sa kwarto. Pumasok sila sa guest room at sinara ang pinto.Nagsalubong ang kilay ni Mike. Isang malungkot na buntong-hininga ang pinakawalan niya at tinungo ang pinto ng guest room. Gusto niyang makinig. Sayang lang at hindi sila nag-aaway ng malakas sa kwarto kaya wala siyang nari
Mike: [Pumunta siya sa Aryadelle para hanapin si Elliot. Si Elliot, ang asungot na iyon, ay sumalubong sa kanya! Tatanungin kita! Tanga ba siya o hindi!]Chad: [… Isa siyang tanga!]Mike: [Hahaha!]Chad: [Paano niya nagawa ito?! Paano niya nagawa ito kay Avery at sa kanyang tatlong anak?!]Medyo nalungkot si Chad.Mike: [Kapag matalino siya, medyo matalino siya, pero kapag pipi siya, tulala talaga siya. Niloko siya ni Ruby!]Tumango si Chad. [Naloko siya? Diyos ko! Niloko ba siya ni Ruby para matulog sa kanya?]Ng umalis si Avery sa bahay, naisip ni Chad na mas seryoso ang bagay na iyon.Mike: [Hah! Kung natulog siya kasama si Ruby, hindi ko sasabihin sa iyo na siya ay niloko. Sasabihin ko lang na may affair siya, okay!]Chad: [Oh, kung gayon paano siya nalinlang? Nasasabi mo ang mga bagay ng bitin! Nakakainis! Gusto talaga kitang suntukin!]Mike: [Sinabi ni Ruby na kamukha ni Layla ang bata sa kanya at naniwala siya. Hindi mo ba nakikita itong nakakatawa! Halos mamatay ako k
Nakatayo si Mike sa labas ng pinto ng guest room. Narinig niya noong una na nag-aaway ang mga ito. Saglit siyang nag-alinlangan kung papasok ba siya sa silid at tutulungan si Avery.Gayunpaman, ang pagtatalo ay tumagal ng wala pang dalawang minuto at muli itong tumahimik.Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto ng guest room at lumabas sila."Tapos ka na ba?" Napakamot ng ulo si Mike. "Ang bilis ata?""Mike, bumalik muna tayo." Mukhang kumalma na si Avery, pero seryoso ang mga mata niyang namumula."Oh, lilipat na kayo sa ibang arena para mag-away?" Sinundan sila ni Mike at lumabas. "Avery, huwag kang magpa-brainwash sa kanya. Isa kang modernong babae. Dapat tumayo ka sa iyong paninindigan. Hindi mo kayang tiisin ang ganoong bagay. Kahit anong pakiusap niya sa iyo, hindi mo dapat lunukin ang pride mo! Naiintindihan ko ang mga lalaki. Kung titiisin mo siya sa pagkakataong ito, uulitin niya muli ang pagkakamali sa susunod na pagkakataon."Narinig ni Avery ang pagmamaktol ni Mike. Siy
"Adrian, Isa na kong nakamamanghang modelo ngayon! Kapag naging professional model na ako, kikita ako ng malaki!" Pagmamayabang ni Lilith sa kanya at sinabing, "Sana maging normal kang tao balang araw at makapag-asawa."Namula agad ang mukha ni Adrian.Nahihiya siyang sumagot sa bagay na iyon."Nakakatawa ka, Lilith." Hindi napigilang matawa si Ben na nasa tabi nila."Bakit nandito ka pa?" Napatingin agad si Lilith sa kanya nang marinig ang boses nito. "Diba sabi mo gusto mong bumalik at matulog?""Pwede naman akong humabol ng tulog dito. Babalik ako pagkatapos ng hapunan." Masyadong masaya doon, kaya ayaw muna niyang umalis pansamantala.Hindi nagtagal ay bumaba na si Elliot. "Elliot, dinalhan ka ng ate mo ng regalo." Umupo si Ben sa sofa, sabik na naghihintay sa eksena.Sinulyapan siya ni Lilith, at saka inilabas ang regalong binili nito para sa kanya mula sa kanyang bagahe.Nang bumibili siya ng regalo, nasa tabi niya si Ben na nagbibigay sa kanya ng kanyang opinyon. Ang
Bandang alas kuwatro ng hapon nagising si Avery. Pagbaba niya ng hagdan, lahat sila ay nakatingin sa kanya. Bahagya siyang natigilan sa atensyon."Bakit kayo nakatingin sa akin?" Hinawakan niya ang mukha niya. Kagigising lang niya kaya medyo mapula ang mukha niya. Medyo mahimbing ang tulog niya noong hapong iyon, kaya maganda ang kanyang kalooban, at hindi na siya balisa gaya ng dati.Anuman ang mangyari, kailangan pa rin niyang ipagpatuloy ang buhay.Isa pa, napakaraming kaibigan ang pumunta sa bahay para bisitahin sila sa sandaling iyon, kaya tuwang-tuwa siya. "Avery! Dinalhan kita ng regalo!" Inihatid ni Lilith sa kanya ang binili niyang regalo para kay Avery. "Ginalingan ko sa preliminary round ngayong oras, kaya binigyan ako ng agent ko ng bonus. Ito ang nakuha ko para sayo sa jewelry store malapit sa airport."Binuksan ni Avery ang kahon. Mayroong ilang mga pulseras doon na iba't ibang kapal, at lahat sila ay pinalamutian ng mga kuwintas na may iba't ibang kulay.
"Avery, dapat ba kitang tawagin bilang Mrs. Foster?" Kumuha si Lilith ng cherry at kinain din ito. "Pero pakiramdam ko kapag tinatawag kita sa ganong paraan ay prang nagiging mas matanda ka. Kung sabay tayong mamimili ngayon, at nakita tayo ng ibang tao, baka isipin talaga nila na mas matanda ako sa iyo." Sabi ni Avery, "Tawagin mo na lang akong Avery! Parang mas nakakakilig din.""Sige! Naramdaman ko noong una na okay lang na tawagin kitang Avery. Gayunpaman, sinabi sa akin ni Ben sa eroplano na tawagin ka bilang Mrs. Foster pagkabalik ko sa pagkakataong ito," mahinang sabi ni Lilith, "Palagi niyang nararamdaman na siya ay mas matanda, may kaunting karanasan sa buhay kaysa sa akin, at higit na nakakaalam kaysa sa akin, kaya gusto niya akong turuan kung paano ko aayusin ang aking sarili sa mundong ito.""Nagiging mabuti si Ben. Kung magsalita ka ng matamis at tatawagin mo akong Mrs. Foster, baka mas maaga kang matanggap ni Elliot." Ipinahayag ni Avery sa kanya ang intensyon ni Ben.
Nagtungo si Avery sa dining area nang marinig niya ang sinabi ni Mrs. Cooper."Okay, huminto na kayo sa pag-inom," ang sabi niya kay Mike, "dapat ay umuwi ka na."Nang marinig iyon ni Ben ay agad siyang tumayo. "Diba sabi mo iisa lang ang driver? Sabihin mo sa driver na ihatid muna ako! Inaantok na ako! Kailangan ko nang umuwi."Tumayo si Ben at nagmamadaling lumabas ng dining hall. Hinabol siya ni Mike na namumula ang mga mata."Pauwiin mo muna ako! Ayoko dito! Wala ako sa bahay ni Avery!""First come, first served, naiintindihan mo ba? Ako ang naunang nagsabi, kaya ihatid mo muna ako!" Pilit na tinulak ni Ben si Mike.Masyadong maraming nainom si Mike. Napangiwi siya at muntik nang mahulog.Agad naman siyang hinawakan ni Avery. "Ihahatid kita.""Avery, trinatrato mo talaga ako ng sobra." Nilagay ni Mike ang kamay sa balikat niya at gumalaw.Sa likod nila, napatingin si Elliot sa kanila na may namumulang mata. Si Elliot ang pinakakaunti ang nainom, ngunit ang kanyang pagtitii
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan