Ito ay kahit na natuklasan niya sa kauna-unahang pagkakataon na mas determinado siya kumpara sa dati niyang inaakala. Kaya niyang kaswal na saktan ang sarili niya, pero nang nakita niya ang dugo na dumadaloy mula sa kanyang katawan, ay nanlamig siya. Ang bawat nerbiyos sa kanyang katawan at tila ngumingilig. ‘Na para bang sinaksak niya ang basag na baso sa katawan ko!‘Masakit ito!’Gayunpaman, ang sakit at galit niya ang nagpatawa kay Zhuo Qianyun. Nang tumawa siya, mas lalong bumilis ang daloy ng dugo sa kanyang katawan!“Huwag kang tumawa!” nabalisa siya, natatakot na mas bumilis at labis siyang magdugo.Tumawa siya na parang inaasar niya ang pagkabalisa ni Ye Wenming ngayon. “Sa ganito ba, mababayaran na kita ng buhay?” tanong ni Zhuo Qianyun nang may kahirapan. Nararamdaman niya na rin ang dugo na lumalabas sa kanya, pero maaring hindi siya mamatay. Labis ang dinanas niyang hirap sa loob ng kulungan. Humarap na siya sa labis na pinsala na siyang nagpahirap rin sa dokto
‘Ito ay dahil nabilanggo lamang siya ng tatlo at kalahating taon. Magaan na sintensya lang ito! Napakagaan!’‘Pero, bakit ko siya pinigilan nang nakita ko siyang sinasaktan ang sarili niya? Bakit ako tumawag ng ambulansya?‘Ako dapat ang bumabawi sa kanya, pero sa huli, pakiramdam ko na siya ang naghihiganti sa akin!’Partikular na tumunog ang kanyang phone nang malakas sa tahimik na lugar. Tiningnan ni Ye Wenming ang pangalan at nakita na si Kong Ziyin ito. “Wenming.” Nang sumagot siya, ang malambing na boses ni Kong Ziyin ay umalingawngaw mula sa kabilang dulo ng tawag. “Anong problema?” tanong ni Ye Wenming, pero mayroong pagod sa kanyang tinig. “Anong problema? Pagod ka ba?” mabilis na tanong ni Kong Ziyin, natunugan ang kaibahan sa kanyang boses. “Ayos lang ako. Abala lang ako sa iilang maliliit na bagay,” sabi niya. ‘Oo, maliit na bagay lang si Zhuo Qianyun sa akin.’“Kung... Kung ganoon ay hindi na kita aabalahin pa. Gusto ko lang malaman kung kailan ang balik mo?
“Kaaway mo ba talaga ang lalaking ito. Malubha ang sugat mo tulad nito sa tuwing nagpapakita siya! Ano ba ang nangyayari sa mundo? Sinaksak mo ba talaga ang sarili mo tulad ng sinabi niya?” mapait na sinabi ni Mrs. Zhuo. “Oo, Ma, ako ang gumawa nito sa sarili ko.” Inamin ito ni Zhuo Qianyun. “Paano ka –““Gusto niyang bigyan ko siya ng anak. Nakakatawa na ginawa niya iyon sa akin noon, at ngayon gusto niyang makaganti sa pamamagitan ng paghiling sa akin na bigyan siya ng isang bata,” ani Zhuo Qianyun.“Posible kayang mayroon pa rin siya nararamdaman sa’yo? Tsaka, parehas kayong...”“Ma!” Ginambala ni Zhuo Qianyun ang pagpapantasya ng kanyang ina. “Gusto niyang bigyan ko siya ng anak dahil hindi na mabuntis si Kong Ziyin. Ginagamit niya lang ako. Kung mayroon siyang nararamdaman para sa akin, hindi niya ako ipapakulong.”Nang marinig ito, dumaan ang lungkot sa mukha ni Mrs. Zhuo. “Alam nating dadating ito. Ito ay dahil kailangan mong pasanin ang mga kinahihinatnan ng mga pagkaka
Pagkaraan ng tatlong araw, nakatanggap ng tawag si Ling Yiran mula sa law firm na nakapasa siya sa isang interview at pinili siya ni Lawyer Gu na punan ang posisyon ng paralegal. Bagaman ito ay isang paralegal na trabaho lang, ibig sabihin ay bumalik na siya sa legal na mundo!Nang tinawagan ni Ling Yiran si Qin Lianyi para sabihin ang magandang balita, taos-puso ang tuwa ni Qin Lianyi para sa matalik niyang kaibigan. “Magaling! Magtrabaho ka nang mabuti! Umaasa ako na ililibre mo ako ng hapunan kapag naging manananggol ka!” sabi ni Qin Lianyi. Hindi mapigilang matawa ni Ling Yiran. “Hindi ko kailangang maging mananggol para ilibre ka. Ililibre kita ng piging kapag nakuha ko na ang unang sweldo ko.”“Deal ‘yan, ah! Maghihintay ako sa pa-piging mo,” wika ni Qin Lianyi. “Sige ba,” sagot ni Ling Yiran. Ito ay para bang nawala ang depresyon niya mula noong nakaraang mga araw. ‘Tuloy lang ang buhay,’ isip niya, at makakalimutan niya ito nang paunti-unti. ‘Mapapakawalan ko rin
“Hindi naman kita...” Nagsumikap siyang itanggi ito, pero sa gitna ng kanyang pangungusap, bumara ang mga salita sa kanyang lalamunan.Ang kanyang itim na mga mata ay nakatoon ka Qin Lianyi. Ang mga matang iyon ay mukhang nagpapakita ng ilang pangungutya at kalungkutan. Nakaramdam ng paninikip ng dibdib si Qin Lianyi. Ang mga mata niya ay nakakahugot-hininga. Ito ba ay parang may utang siya rito ng kung ano. Nagkaroon ng katahimikan sa sasakyan. “Ano? Bakit hindi mo ituloy?” ganoon na lamang umalingawngaw ang kanyang boses. “Wala... Wala akong sasabihin,” sinabi niya nang may pagsisisi.‘Ano ba, bakit ba nakakaramdam ako ng pagsisisi?’ bulong niya sa kanyang sarili. Dapat nilang malaman na wala naman kaming relasyon!‘Ito ay ilan lamang sa kanyang mga salita... na naghahantong sa akin sa pagkakaroon ng ilang hindi pagkakaunawaan. Maari akong magkamali... maaring gusto niya talaga ako at maaring gusto niya ako hanggang ngayon.‘Pero, paano iyon?‘Anong klaseng babae ang hin
“Tagalabas lang. Dating... kaibigan, pero hindi na kami nagkikita,” sinabi ni Ling Yiran at ngumiwi. Maingat na sinabi ni Lawyer Gu, “Kailangan mong pasalamatan ang kaibigan mo. Kapag wala itong taong ‘to, baka hindi ka na nakabalik para magtrabaho bilang isang abogado ngayon.” Nahimasmasan si Ling Yiran pagkalabas ng opisina ni Lawyer Gu. Sa totoo lang, nag-aalala siya na ang kanyang amo ay pipilitin siya na hanapin kung sino ang tumulong sa kanyang ibaliktad ang kaso. Sa likod ng kanyang lamesa, nagsisimula nang masanay si Ling Yiran sa mga gawain. Nagtrabaho rin siya bilang assistant sa loob ng kalahating taon noong una siyang sumali sa industriya. Mabilis siyang umangkop sa trabaho ngayong bumalik na siya rito. Maaring medyo walang kabuluhan, pero hindi ito mahirap. Lumakad-lakad si Guan Lili sa kanyang lamesa para mangamusta at talunin ang paligid ng palumpong tungkol kay Yi Jinli, na hindi pinansin ni Ling Yiran. Sa pagtapos ng araw, aalis na dapat si Ling Yiran nang
“Rinig niyo ba ako, rinig niyo ba ako. Nandito ang bagong kasamahan natin, si Yiran!” Ang iba sa kasamahan ay tinaas ang kanilang mga baso at nagsimulang magtagayan. Si Ling Yiran, bilang pangunahing panauhin, ay syempre, ang pokus ng kanilang tagayan. Hindi magaling uminom si Ling Yiran. Matapos ang ilang sandal ay nakaramdam agad siya ng pagkahilo.Kaya paulit-ulit niyang tinanggihan ang ilang mga tagay mula sa kanyang kasamahan at gumawa ng excuse para pumunta sa banyo. Sa banyo, sumandal si Ling Yiran sa lababo at hinilamos ang kanyang pinsgi, na siyang sumisingaw dahil sa alcohol, na may tubig. Pagkatapos, pinagmasdan niya ang sarili sa salamin gamit ang hugis almond na mga mata. Tumutulo ang tubig mula sa kanyang buhok sa noo at sa kanyang mga pisngi. Ang kanyang pinsgi, pinong ilong, at mga labi ay mas naging kulay rosas kaysa sa dati. Habang ang kanyang mga mata ay kumukurap nang malumanay, ang kanyang mga pilikmata ay tila isang pamaypay. Noon, pakiramdam niya na
Nang nakita ni Ling Yiran na susulyap ito sa direksyon niya, agad siyang umiwas dito. Siniksik niya ang sarili sa isang tabi, pero sa halip ay aksidenteng niyang nabangga ang ibang lalaki. “Pasensya ka na!” Nagmadali siyang humingi ng paumanhin. “Bulag ka bang hayop ka? Sino ka para banggain ako? Kilala mo ba kung sino ako?” lasing na sabi ng lalaking nabangga ni Ling Yiran. “Pasensya ka na, hindi ko sinasadya.” Wala siyang magawa kundi humingi ng paumanhin. Ngunit sa parehong pagkakataon, nararamdaman niyang may nakatingin sa kanya. Malamang ay... mga mata ito ni Yi Jinli. ‘Paniguradong nakikita niya ang kalat ko ngayon.’Ang mapait at maasim na pakiramdam ay kumalat sa kanyang puso. Na para bang kahit ang katiting ng dignidad at pagmamalaki sa sarili na natitira sa kanya ay ‘tila nawala na. Kahit na naghiwalay na sila at kahit ilang beses nang nakita ni Yi Jinli si Ling Yiran sa ganitong sitwasyon... Hindi pa rin niya gustong makita ni Yi Jinli ang kahihiyan niya at pa
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at