Habang kumakain, pinipilit isipin ni Ling Yiran kung ano ba talagang pakay sakanya ni Gu Lichen. 'Tagala bang gusto niya lang magoasalamat sa akin kaya niya ako niyayang kumain?' "Miss Ling, diba ikaw ang ex-girlfriend ni Xiao Zigi?" Biglang tanong ni Gu Lichen. Kaya biglang natigilan si Ling Yiran at napahawak ng mahigpit sa hawak niyang chopsticks. Yumuko siya at walang emosyong sumagot, "Oo."'Hindi na ako magtataka kung bakit alam niya yun dahil para sa mga taong kagaya ni Gu Lichen, sisiw lang ang magpaimbestiga ng kahit sino nilang paimbestigahan.' "At ang dahilan ng break up niyo ay yung nangyaring aksidente, tama?" Walang prenong tanong ni Gu Lichen. "Ano naman sayo kung too man yun?" Tinignan ni Ling Yiran si Gu Lichen at nagtanong pabalik, "Mr. Gu, alam kong alam niyo naman po siguro na ang binibintang na napatay ko ay ang fiance ni Yi Jinli, at dito sa buong Shen City, sino sa tingin mo ang gustong panigan ako?" "Ako." Walang pagdadalawang isip na sagot ni Gu Lich
"Pah!" Isang malakas na sampal ang umalingawngaw. At sa sobrang bilis ng pangyayari, hindi na nakailag si Ling Yiran at narealize nalang ang nangyari nang maramdaman niya ang hapdi sa kanyang pisngi. "So ikaw nga yung salot!" Galit na galit na sabi ng babaeng sumampal. Napaka kapal din talaga ng mukha mo no?! Wag mong sabihin na ikaw ang nagyaya kay Lichen dito! Tandaan mo, pipitsuging artista ka lang. Sa tingin mo ba seseryosohin ka niya? Ha! Ako na mismo magsasabi sayo, iiwanan ka rin niya!" Tinignan ni Ling Yiran ang babae at laking gulat niya nang makita kung sino ito. Si Zhong Rongrong! Noon, kilala niya 'to na pa extra extra lang pero mula noong nagkaroon ito ng relasyon kay Gu Lichen, bigla itong naging superstar. Sa totoo lang, marami ang nag-akala na baka si Zhong Rongrong na ang makatuluyan ni Gu Lichen, dahil sa lahat, ito ang pinaka matagal nitong naging girlfriend. Pero kagaya ng tadhana ng iba pang mga babaeng nagmahal kay Gu Lichen, bandang huli ay hiniwala
At ganun ganun nalang, biglang nabaliktad ang sitwasyon... ang kaninang nanampal ay siya naman ngayong nasampal! Hindi makapaniwala si Zhong Rongrong at napahawak siya bigla sa pisngi niya. "Si...Sinampal mo ko?" "Bakit? Hindi ba pwede? Diba sinampal mo rin naman ako?" Bwelta ni Ling Yiran. Sa oras na yun, wala na siyang pakielam kahit pa ibash siya ng mga fan ni Zhong Rongrong dahil ang mahalaga sakanya ngayon ay naturuan niya ito ng leksyon! "Bakit? Sino ka ba sa tingin mo? Isa ka lang namang di hamak na pipitsuging artista. Nagmamataas ka? Anonmg karapatan mong sampalin ako?!!!!" Galit na galit na sabi ni Zhong Rongrong, Kahit na hindi Ling Yiran ang babaeng tinutukoy ni Zhong Rongrong, pinanidigan niiya nalang... "Bakit? Ano bang tingin mo sa sarili mo? Alam naman ng lahat na pipitsuging artista ka rin bago maging kayo ni Gu Lichen, at nakuha mo lang lahat ng mayroon ka ngayon dahil sakanya. Alam ko naman kung anong pinuputok ng butsi mo eh.... natatakot ka na mawala sa
Parang kailan lang.... Kitang kita ng mga tao sa paligid nila kung gaano kabaliw si Gu Lichen kay Zhong Rongrong.... Isang lambing niya lang na gusto niya lead role, wala pang isang araw nakuha niya na ang role... Kapag ayaw niya sa direktor, walang patumpik tumpik na papapalitan nito.... at noong huling birthday, nabanggit niya lang na gusto niyang mag celebrate sa isang mamahaling hotel, at nireserve talaga nito ang buong hotel... Kaya nga kahit siya, naniwala rin na siya na ang pakakasalan nito... Pero anong nangyari at nagbago ang lahat....? At ngayon... kahit pa umitim na ang tuhod niya kaluluhod, wala siyang maramdamang kahit konting bahid ng awa.... Hindi... Mali.... wala siyang maramdamang kahit anong emosyon sa mga mata nito, na para bang hinahatulan siya ng titig nito... Alam niya na mahirap talagang kunin ang loob ni Gu Lichen, at kung swertihan man, ramdam na ramdam pa rin ang distansya nito. Bandang huli, naramdaman ni Zhong Rongrong na wala namang nangyayari sa
"Kung siya siguro yan, hindi siya iiyak." Biglang sabi ni Gu Lichen na kinagulat ni Zhong Rongrong. Siguro dala na rin ng sobrang pagkadesperada ni Zhong Rongrong, hindi na nito napigilang maglabas ng sama ng loob, "Sino? Sino ba kasi yung babaeng yun?! Gu Lichen, alam ko naman na may iba kang mahal, diba? Pero hindi mo siya makuha-kuha, kaya nga ganun-ganun mo nalang paglaruan ang mga babae diba?!" Tinignan ng sobrang sama ni Gu Lichen si Zhong Rongrong, at pagkatapos ay naglakad na ito papalayo. Noong sandaling yun, parang nawalan ng lakas si Zhong Rongrong at nahimatay. Pakiramdam niya ay mamatay siya sa tingin ni Gu Lichen kanina... Alam na niya kung saan siya pupulutin, at wala na siyang iba pang matatakbuhan.... Dire-diretsong naglakad palabas ng restaurant si Ling Yiran at dahil sa lamig ng panahon, hindi niya na masyadong naramdaman ang mahapdi sa pisngi niya. 'Sobrang nakakaubos ng lakas ang mga nangyari ngayong gabi...' Pero sa kalagitnaan ng paglalakad, bi
Habang ang isa niya namang tita ay walang ibang ginawa kundi ang ipagtanggol ang asawa nito. Pero kahit ano pa mang sabihin ng mga ito, hindi apektado si Ling Yiran at para bang wala siyang ibang nakikita kundi ang lola niya na nakaratay sa harapan niya. Noong sandali ring 'yun, biglang bumuka ang bibig ng lola ni Lin Yiran na para bang may gusto itong sabihin. Kaya nagmamadaling inilapit ni Ling Yiran ang tenga niya sa bibig nito, pero nang sandaling marinig niya ang sinabi nito, bigla siyang natigilan. Isa-isa ng lola niya ang mga pangalan ng mga anak nito, at kasama doon ang mga tita at tito niyang nakakulong... Tumayo ng maayos si Ling Yiran at walang imik na naglakad palabas ng ward. Sinundan naman siya ng mga tita at tito niya para pagpangakuin na iuurong niya na ang kaso. "Bakit kailangan kong iurong ang kaso? Kahit kailan hindi ko naramdaman na pamilya ang tingin niyo sa akin kaya bakit ko naman kayo ituturing na pamilya ko?" Walang emosyong sabi ni Ling Yiran. "Wal
Pero may iba pa ba siyang pagpipilian? Kaya nga ang number nalang na yun ang huli niyang pag-asa... Sa unang dial niya, hinihintay niyang sumagot ang kabilang linya, pero wala, Kaya hindi tumigil si Ling Yiran at paulit-ulit niya itong dinial. Sa loob ng President's office, kasalukuyang nagmimeeting sina Yi Jinli at ilang mga senior executive pero naputol ito nang sandaling magring ang isang pipitsuging cellphone. Hindi na bago sa mga executives na may dalawang cellphone si Yi Jinli. Ang isa yung palagi nitong ginagamit, at yung isa naman ay isang mumurahin phone na sobrang lumang model. Pero kung saan nanggaling ang misteryosong phone na 'yun, wala silang ideya kaya lagi silang nakikiusisa kay Gao Congming pero palagi lang din namang ngiti lang ang sagot nito. Kaya kanya-kanyang haka-haka nalang sila sa kung saan ba nanggaling ang phone na yun. Pero ang pinaka nakapagtataka ay bakit noon magring lang ito ng isang beses, natataranta na ang president. Pero ngayon.... nakat
Walang kasiguraduhan si Ling Yiran kung makikita niya ba kahit anino lang ni Yi Jinli kapag pumunta siya sa Yi Group. 'Pero bukod dun, saan ko naman siya pwedeng puntahan? 'Ni hindi ko nga alam kung saan siya nakatira eh!' Kaya kinahapunan, buong loob na pumunta si Ling Yiran sa Yi Group pero pagkarating niya doon, ni hindi manlang siya makapasok kahit sa entrance lang. Pagkasabi niya na gusto niyang makita si Yi Jinli, nairita lang sakanya ang mga guard at pati ang mga dumadaan ay pinagtinginan siya mula ulo hanggang paa. "Ineng, kung kikitain ni President Yi ang bawat taong pumupunta dito na hinahanap siya, baka pati sa tulog niya nakikipag meeting pa rin siya. Hindi na bago ang ganyang kalakaran mo, araw-araw may mga taong katulad mo na parang wala sa sarili." "Pero alam mo sa lahat, kakaiba ka ah? Yung ibang mga nagpupunta dito, kahit papano nagbibihis pa rin. Nakikita mo ba yang damit mo? Sa tingin mo ba may maniniwala sayo na kay President Yi ka makikipag kita?" Yumuk
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at