Pagkaalis ni Alex ay umupo si David sa isang upuan at binuksan ang kahon ng telepono, nang makita ang couple’s phone ay parang gusto niya na agad puntahan ang kanyang asawa."Kontrolin mo ang iyong sarili." Saway ni David sa sarili.Kailangan niyang makita ang matandang iyon, kung hindi man ay mawawalan ng kontrol ang mga bagay-bagay tulad ng dati.Nagsimula siyang mag-isip tungkol sa kung ano ang ginagawa ng kanyang asawa sa university.Napabuntong-hininga siya, “Miss ko na talaga ang prinsesa ko.”'Sa S college,"Sorry, Amy” Nakasabi na ng sorry si Kate ng isang daang beses."Seryoso Kate, ngayong may gwapo ka nang asawa, nakakalimutan mo na ang nag-iisa mong kaibigan." Kunwaring galit si Amy.“Nandon ka rin, nagbigay ba siya ng isang minuto para magsabi ng kahit ano?” Sinubukan ni Kate na magpaliwanag.“Okay, Patawarin kita sa isang kundisyon kung ililibre mo ako ng isang nakakabusog na pagkain,” nakangiting sabi ni Amy, inaasar lang siya nito."Okay, deal."“okay, ngayon
Pakiramdam ni Alex ay hindi dapat maawa si madam dahil sa tangang ‘yon, isa siyang hindi importanteng tao na parang wala lang kay Madam."Madam, babalik ako mamaya para sunduin ka pagkatapos ng mga klase mo, at kailangan ko nang umalis." Pagkatapos niyang magpaalam ay umalis na si Alex."Tingnan mo, ang aking takot ay nagkatotoo." Tumingin si Kate kay Amy ng walang magawa, at hindi rin alam ni Amy kung ano ang sasabihin sa sitwasyong ito.Sa isang marangyang mansion garden, dalawang tao ang nakaupo.“Bakit bigla mong nagustuhan makita ang matandang ito?” Isang lalaki na late 70pero malusog pa rin at fit na nakaupo doon, umiinom ng kanyang tsaa."Mr Martin, hindi mo ba alam kung bakit ako nandito?" Ngumisi si David.Biglang bumuntong-hininga ang matandang iyon." David, 3 taon na ‘di ba,” bago pa niya matapos ang sasabihin ay pinigilan siya ni David.“Mr Martin ayaw kong pag-usapan ang nakaraan natin dahil alam mo na hindi ko makakalimutan ang bagay na iyon, nandito ako para balaa
Nang gustong kumatok ng sekretarya na si Liza sa pinto ng opisina ni David, hinawakan ni Alex ang mga kamay nito.“Anong meron, kailangan kong ibigay sa boss ko ang file ng kumpanyang NK na ito. Bakit mo ako pinipigilan?” Nataranta si Liza sa mga kilos ni Alex."Kung ayaw mong harapin ang pinakadelikadong devil mood ni master, huwag mo siyang guluhin ngayon." Isang nakakaawang tingin ang ibinigay ni Alex.Naintindihan niya ang ibig sabihin ni Alex , kaya tumalikod na lang siya at umalis.Nang lumabas si David sa kanyang opisina, nakatayo pa rin si Alex sa harap ng pinto ng kanyang opisina.Nang makita ang kanyang Master na biglang naglalakad palabas ng kanyang opisina, bahagya siyang nataranta at agad siyang binati.“Bakit ka pa nakatayo dito? Nagawa mo na ba ang gawaing ibinigay ko sa iyo?" Malamig na ipinikit ni David ang kanyang mga mata.“Hindi pa master, pero malapit na, sinabi ko na sa kanila na alamin agad,” paliwanag agad ni Alex sa kanya.Hindi na pinansin ni David ang
Tiningnan ni Alex ang walang imik at walang magawang ekspresyon ng kanyang Master sa pamamagitan ng rearview mirror. Nang makita ang ganitong tingin sa mukha ng kanyang Master, medyo natuwa si Alex.Sinusubukan niya na hindi tumawa ng malakas. Ang kanyang Master ay nasa mala-demonyong mood 10 minutes lang ang nakalipas, ngunit ngayon ay para na siyang nawawalang bata na parang may nang-iwan sa kanya sa kakaibang lugar.''si Madam lang ang tanging nakakakontrol sa mood ng ating Master anumang oras na gusto niya.''Umubo si David para kunin ang atensyon niya, pero hindi pa rin siya pinansin ni Kate. “Wifey,” mahinang tawag ni David sa kanya sa magandang tono.Kate:,!!!!!!, na nakatingin sa labas, ay hindi sumagot.Naguguluhan si David sa nangyari at kung bakit siya nagagalit.Biglang nakita ni David si Alex na nakatitig sa kanya na may masayang ekspresyon.“Sa tingin ko, hindi mo na kailangan ang malabo mong mga mata,” sabi ni David kay Alex sa malamig na tinig.Nagulat si Alex
“Sabi niya, hindi niya tayo patatawarin sa pagkakataong ito kung sumobra ka sa linya niya, at sinabi rin niyang kapag hindi kita pipigilan, siya mismo ang pipigil sayo. At mas kilala natin siya pareho kahit kanino man, alam natin ang kaya niyang gawin sa mga taong sumasagad sa pasensya niya, ‘di ba Alina?''Tahimik na nakatayo doon si Alina pagkaraan ng ilang segundo; malakas niyang sinabi, “ano naman, hindi ako titigil hangga’t hindi niya ako tinatanggap kahit ano pa ang sabihin mo, kaya huwag mo akong pigilan, lolo.”"Alam ko apo, alam ko, alam mo na ginagawa ko ang lahat ng aking makakaya, kahit na mental at emosyonal ko siyang pinipilit, pero hindi siya sumuko o hindi kailanman nagpakababa sa harap natin," walang magawang sabi ni Mr Martin."Alam ko lolo, pero hindi ako susuko kahit na anong mangyari kaya wag mo akong asahan dahil sa buhay na ‘to hindi ko siya isusuko kahit kanino" binigyan niya ang lolo niya ng pekeng ngiti at umalis.Nang makita ang kanyang aksyon, hindi na a
"Kung ganon, bakit hindi mo ako tinawagan kanina, kahit na busy ka, sana nag text ka man lang?" reklamo niya na parang galit na bata na buong araw niyang hindi pinansin. Sinabi niya ang mga salitang ito nang nakayuko. Hindi siya naglakas-loob na tumingin sa kanya.Nagulat si David, at kasabay nitong nabigla.” nagalit siya sa akin dahil hindi ko siya tinawagan buong araw, at hindi dahil sa college b**tard na ‘yon" Oh God akala ko kung ano, thank god hindi ko sinabi sa kanya na dahil baka masaktan siya.Biglang naramdaman ni David na baka mabaliw siya sa biglaang kaligayahang ito. Nagalit ang kanyang asawa dahil na-miss siya nito. Sabagay, buong araw niya itong hindi tinawagan."Nalungkot ka dahil hindi kita tinawagan?"Tanong niya ulit na parang gusto niyang kumpirmahin kung tama ba ang narinig niya."Hmm" sagot niya lang ng ganito,naisip niya, "Kakasabi ko lang sayo kung bakit ako nagalit, pero bakit mo ako tinatanong ulit?"Dahan-dahan niyang inangat ang ulo niya at tumingin s
“Hello mom,” hindi niya alam kung bakit hindi maganda ang pakiramdam niya sa biglaang pagtawag ni Mrs Waston.“Kate, umuwi na si Sherry ngayon. Magpapa-welcome party kami para sakanya, kaya umuwi ka bukas okay.” Hindi man lang nagtanong si Rachel Waston kung gusto niyang pumunta o hindi. Nag-utos lang siya.Inisip lang niya na mayroon siyang motibo, ngunit nagpasya si Kate na huwag mahulog sa kanyang bitag.“Mom, medyo busy po ako bukas. Hindi ko alam kung makakapunta ako o hindi, pero susubukan ko.” Nagbigay ng dahilan si Kate na huwag pumunta doon; ayaw niyang pumunta sa impiyernong Waston na iyon.“Hindi, wala akong pakialam kung ano ang importanteng gagawin mo bukas at hindi ko gustong malaman, ito lang ang gusto ko ipaalam, umuwi ka dito sa bahay natin bukas” at ibinaba ni Rachel Waston ang tawag."Bahay natin" Bumuntong hininga si Kate. Isang mapait na ngiti ang ibinigay niya. Ang Waston mansion ay hindi kailanman kanyang tahanan at hinding-hindi magiging tahanan para sakany
Sa loob ng banyo tawa ng tawa si David ” bukas” sumisigaw siya habang sinasabi ito.Sa kanyang buhay, ang kaligayahan ay mahirap para sa kanya na makamit, ngunit noong pumasok si Kate sa kanyang buhay, siya ay madaling makahanap ng kaligayahan dahil sa kanya.Maya-maya, medyo nakakatulog na si Kate nang maramdaman niya ang mga kamay nito sa bewang niya.Niyakap siya ni David mula sa likuran, ngunit hindi na siya nagulat pa. Nasasanay na siya sa presensya nito sa buhay niya.“Good night, Wifey, magpahinga ka nang mabuti ngayon,” nakangiting sabi ni David na may kahulugan.Ngunit antok na antok na si Kate sa pag-unawa sa ibig sabihin ng mga salita nito, kaya hindi na niya pinansin ang mga sinabi nito at nakatulog kaagad nang pumikit ito.Kinaumagahan, nang magising si Kate at pakiramdam niya ay walang siyang katabi sa kama.Luminga-linga siya sa paligid para hanapin si David, ngunit wala siya roon. Pagkatapos ay narinig niya ang shower mula sa banyo. Naisip niyang nasa loob siya n