"Ilabas niyo na ang mga invitation nito!" Sigaw ni Brent Silva, agresibo ang kanyang tono."Hindi namin kailangan iyon." Kalmadong sagot ni Harvey York.“Hahaha! Captain, narinig mo ba iyon? Wala man lang sila kahit isa! Sinabi pa niyang hindi nila kailangan iyon!"Tumawa si Brent Silva."Mukhang kahina-hinala ang live-in son-in-law na ito. Baka pumasok siya sa pag-akyat sa pader!"Nag-aalangan pa rin ang captain, at tila may kung anong bagay sa kanya.Gayunpaman dahil sa kanyang tungkulin, agad siyang nagpalabas ng order sa kanyang mga subordinate."Dalhin ang mga taong ito sa security room. Alamin kung anong plano nila, pagkatapos ay magpasya kayo kung anong gagawin sa kanila!"Natakot at kinilabutan si Simon Zimmer at ang kanyang pamilya.Kung ma-interrogate sila, siguradong pupwersahin silang palabasin sa Silver Nimbus Outer Courtyard!Marahil ay naghihintay pa rin sa labas ang ibang miyembro ng pamilya Zimmer.Gaano iyon nakakahiya para sa kanya at sa kanyang pamilya ku
Nakatingin din kay Harvey York ang bodyguard captain na may paghamak. Gayunpaman, naintindihan niyang kung nais niyang umakyat sa mga ranggo sa pamilya York, hindi siya dapat maging padalos-dalos.Tiningnan niya si Harvey York mula ulo hanggang paa at mahinahong sumagot, “Sige! Tingnan natin kung kilala ka talaga ni Manager York, live-in son-in-law!"Natuwa si Brent Silva.'Mukhang magiging mas kapana-panabik ang susunod na bahagi ng dulang ito!'Isang madla ngayon ang pumaligid sa kanilang lahat.Nakayuko si Simon Zimmer at ang kanyang pamilya sa hiya.Nakakahiya!Talagang nakakahiya!Mabilis nag-text ang captain kay Manager York.Sa sumunod na sandali, agad na tumunog ang kanyang phone.Matapos marinig ang sinabi ng tao sa kabilang linya ng phone, agad na nagbago ang mukha ng captain.Nakatingin siya kay Harvey York, sa pagkakataong ito ay puno ng takot.Maging ang kanyang mga tuhod ay nagsimulang manghina.Hindi siya makapaniwalang sinusubukan niyang gumawa ng gulo sa l
"Napaka-simple nito.""Maaaring wala tayong invitation, pero dumaan tayo sa security check.""Dahil nakapasok tayo, ibig sabihin ay walang duda tungkol sa ating pagkatao.""Malinaw na si Brent Silva ang siyang gumagawa ng kaguluhan at ginulo ang banquet.""Nakita niyong lahat ang mga taong nagtipon dito ngayon lang, ‘di ba? Grabe, ‘di ba?""Hindi ko kilala kung sino ang Prince York na ito, ngunit sa palagay ko ay ayaw niyang may gumagambala sa kanyang banquet.""Hindi lang si Brent Silva. Sa palagay ko kahit na si Leon Silva ay itatapon din palabas kung gagawa siya ng gulo dito." Natural na sinabi ni Harvey York.Tumango si Simon Zimmer bilang pagsang-ayon."Iyan nga marahil. Narinig ko noong maraming patakaran ang Silver Nimbus Outer Courtyard.""Sa lugar na ito, walang may pake sa iyong pagkakakilanlan kung legal kang makapasok.""Ngunit kung manggugulo ka rito, agad kang papalayasin kahit ano pang katayuan mo!""Kaya pala hindi kataka-takang napakamahal ng mga invitation!
Nagbago ang ekspresyon ni Simon Zimmer. Tahimik niyang sinabi, "Siguro dapat akong mag-utos ng magdadala ng mga regalo dito. May oras pa."Agad na nakasimangot si Lilian Yates."Kung magsisimula pa lang tayong maghanda ngayon, hindi ba iisipin ni Prince York na wala tayo masyadong pakialam sa kanya?"Lalong dumilim ang mukha ni Simon Zimmer. Tila isang mataas na posibilidad iyon.Nagiging passive sila, talagang mahirap para sa kanila na mag-isip ng isang plano.Tumayo si Mandy Zimmer."Father, mother. Dito muna kayo, maghahanda ako ng isang masaganang regalo natin. Hindi masyadong mura. Magiging ayos lang tayo."Tumango sina Simon Zimmer at Lilian Yates bilang sagot. Sa puntong ito, ang tanging magagawa nila ay maglabas ng malaking pera para sa isang regalo.Hinila ni Harvey York ang kamay ni Mandy at sinabi, "Darling, sa palagay ko hindi na kailangan iyan. Nakita at naranasan ni Prince York ang bawat luho sa mundo. Wala siyang pakialam sa mga regalo.""Kahit na wala siyang pa
Sa Silver Nimbus Courtyard.Sa VIP room sa second floor.Isang silhouette ang nakatayo habang nasaq likuran ang mga kamay, nakatingin sa lalaking nasa ibaba na nakisalamuha sa madla. Ang kanyang magagandang mata ay nagpakita ng tuwa.Hindi kalayuan sa kanya, isang lalaking naglalaro ng chess ang tumayo at tumabi sa kanya.Tiningnan din niya ang walang pakialam na lalaking nakatayo sa gitna ng madla, mga kumplikado ang mga tingin sa kanyang mga mata.Maya-maya, nagsimula na siyang magsalita."Queenie, iyan ang iyong kuya. Hindi mo ba siya babatiin?""Ibinuhos mo ang iyong puso at kaluluwa para sa banquet na ito, pagkatapos ng lahat."Nang matapos siya magsalita, tahimik siyang nakatingin sa kanya.Siya ay nagmula sa kahanga-hangang linya ng mga York at ang una sa apat na master ng pamilya, si Quinton York.Ang babaeng katabi niya ay si Queenie York.Hindi masyadong nagbago ang mga ekspresyon ni Quinton York, ngunit may mas malalim na kahulugan ang mga salita ni Quinton. Ang p
Nagningning ang mga mata ni Yvonne Xavier at ngumiti siya. Mahinahon siyang tumingin sa isang partikular na direksyon nang hindi umaakit ng anumang atensyon.Umiling-iling ang lalaking iyon, at lumaki ang ngiti niya."Mga kasama, may sasabihin ako.""Sinabi ng CEO ko na hindi na siya ang tagapagmana ng pamilya York.""Hindi tamang tawagin niyo siyang Prince York.""Mula ngayon, pwede siyang tawagin ng lahat bilang si Mr. York."Sa kanyang sinabi, nagkagulo ang mga bisita."Si Prince York ay hindi na si Prince York." Anong ibig sabihin nito?Marahil totoo ang tsismis?Iniwan ni Prince York ang Buckwood dahil natalo siya sa laban para sa authority sa pamilya York?Kung talagang natalo siya, bakit siya bumalik?Isa pa, nag-organisa ang pamilya York ng isang banquet para lamang sa kanya sa Silver Nimbus Outer Courtyard.Wala si Manager York, pati na rin ang apat na master ng mga York.Anong ibig sabihin ng lahat ng ito?Habang ang lahat ng naroroon ay may kanya-kanyang hula,
Kailan darating si Prince York?Ito ang katanungang iniisip ng lahat.Ngumiti nang kaaya-aya si Yvonne Xavier sa kanilang lahat.“Actually, kanina pa dumating ang CEO. Pero kadalasang discreet siya at hindi dumadalo sa mga ganitong event. Isa ding sorpresa sa akin na dumating siya ngayon."Nagkagulo ang mga bisita sa pahayag ni Yvonne Xavier.Agad nilang hinanap sa hall si Prince York.Malamig na sinabi ni Yvonne Xavier, "Mga kasama, nakakabastos sa CEO ko ang ginagawa ninyo ngayon.""Inutusan niya akong humarap sa inyong lahat. Kaya kung may anumang problema, natural na ako ang hahawak nito. Kung may kailangan kayo, pakisabi din sa akin."Nagbago ang mukha ni Simon Zimmer matapos marinig ang kanyang mga salita."Lagot tayo! Nagpapahiwatig siya sa lahat nas ilabas ang kanilang mga regalo. Wala tayong kahit ano, tapos na tayo!"Nagdilim din ang mukha ni Lilian Yates.Naintindihan ng lahat ang ibig sabihin din ni Yvonne Xavier. Syempre ay ilalabas nila ang kanilang mga regalo!
Naguluhan si Simon Zimmer.Dismayado si Harvey York. Sa kabila ng kanyang pagsisikap, lumabas na ang kanyang father-in-law ay talagang hindi para sa mga malalaking bagay.Nang walang pag-aalangan, tumingin siya kay Mandy Zimmer.“Mandy. Kung pinagkakatiwalaan mo ako, tumayo ka ngayon. Magandang oportunidad ito!"Saglit na nag-atubili si Mandy Zimmer, ngunit pagkatapos ay tumayo.Agad na nabaling ang tingin ng lahat sa kanya.Nakita siya ni Yvonne Xavier at nagulat din."Ah, Mrs. Mandy Zimmer.""Medyo nadismaya ang CEO ko, iniisip niyang baka wala na siyang ibang pagkakataon na maka-trabaho ka pagkatapos niyang iwan ang Niumhi. Sinong mag-aakalang magkukrus ang landas natin dito?""Hindi nakakagulat na sobrang taas ang tingin sa iyo ng CEO! Ire-report sa kanya ang buong detalye tungkol sa paggalang mo sa kanya."Nagulat ang lahat ng naroon.Dati, hindi nila alam kung paano nakapasok sina Mandy Zimmer at ang kanyang pamilya dito.Ngayon ay naintindihan nila. May koneksyon na
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”