"Tama na! Sa tingin mo ba may karapatan kang magsalita dito?" Sabi ni Dane, humakbang pasulong."Nasaan ang ugali mo?""Nakalimutan mo na ba lahat ng itinuro ko sayo?""Hindi mangangahas si Leader Torres na ipaglaban tayo para sa Heavenly Box kung sasabihin lang natin!""Gayunpaman, hindi mo kailangang sabihin ito ng ganyan!"“Ano ang mararamdaman ni Leader Torres tungkol dito?!”"Pag isipan mo ito pagbalik natin!"Matapos sawayin ang sekretarya ay tumingin si Dane kay Colton na may maliit na ngiti."Paumanhin, Colton. Medyo prangka lang ang secretary ko. Please wag mo siyang pansinin!"Pagkatapos ay malamig niyang tinitigan ang sekretarya."Hindi ka pa rin ba humihingi ng tawad?"Nagekis ang braso ng secretary matapos marinig ang mga salitang iyon."I'm so sorry, Leader Torres.""Ayos lang. Huwag kang mag alala tungkol dito.”“Hindi mo kasalanan na hindi ka tinuruan ng mabuti. Ang maruming bibig ay hindi makapagsalita ng disenteng salita, kung tutuusin.""Syempre hindi
"Dahil si Clyde ang prinsipe ng Osborne family, natural na mamamayan siya rito." "May gagawin ba siyang masama sa bansa dahil lang hindi siya makakain ng simpleng hapunan?" "Baka totoo pala talaga ang mga tsismis. Baka nagkampihan ang apat na Martial Arts Alliances laban sa'tin dahil sa kanya." "Kung ganun talaga ang nangyari, sisiguraduhin kong imbestigahan pa ang sitwasyon." "Hindi rin ako natatakot na sabihin ito sa'yo, Dane." "Kayong mga tao mula sa Golden Palace ay masyadong nagiging malapit sa mga Indian ngayon. Mas mabuti kung sisiguraduhin niyong wala akong mahahanap na kahit na ano." "Kapag may nahanap ako, hindi ko kayo palalampasin!" Tumalikod si Colton at sumenyas para imbitahan si Harvey papasok sa box. "Kukunin namin ang box na'to," malamig niyang sabi. "Pasensya ka na, Leader Torres. May tao na sa box na'to!" Isang magandang babae na may balingkinitang katawan at nakasuot ng itim na uniporme ang lumabas at pumigil kay Colton. "Anong ibig sabihin nit
"Pero hindi natin to pwedeng palampasin!" sigaw ni Colton. "Syempre." Ngumiti si Harvey, pagkatapos ay tumingin sa receptionist. "Narinig mo ang sabi ni Sophie; kayo ang sasagot sa pagkain namin." May namumuhing ekspresyon sa mukha ng receptionist; hindi niya inakalang kakain pa rin rito sina Harvey pagkatapos nilang mabastos nang todo. Kahit na ganun, nginitian pa rin niya sila nang bahagya. "Kung gusto niyo pa ring kumain dito, sumunod kayo sa'kin." "Hindi na kailangan!" Nginitian siya ni Harvey bago tumawag sa phone. "Magpadala ka ng sampung pickup trucks dito. Iuuwi ko lahat ng pagkain." Pagkalipas ng isang oras, lumabas si Sophia ng Heavenly Box kasama nina Dane at Clyde na busog na busog sa wine at pagkain. Base sa itsura nila, mukhang marami silang nainom. Nang nakita ng receptionist na lumabas silang lahat, nagmadali siyang lumapit at inabot sa kanila ang resibo. "Ito ang ginastos ni Leader Torres, Vice Leader Benett. Pinasalamatan nila kayo sa kabutih
Kahit na matagumpay nilang nabastos si Colton, kailangan nilang magbayad ng apat na milyon at tatlondaang dolyar para rito. Mahirap matukoy kung sino ba talaga ang binabastos dito!Higit pa roon, pakiramdam ni Dane ay parang siya pa ang naghangad nito. 'Nakakahiya ito! Hindi ko to mapapatawad!' Nagulat ang marami na makita si Dane sa loob ng kwarto ni Colton. Maingay na nagpunta ang ilang trabahador mula sa Martial Arts Alliance. "Kumalma kayo, Vice Leader Benett. Mataas ang blood pressure niyo kaya wag kayong magalit." "Kapag na-stroke ka at namatay, malas yun para sa'ming lahat dito." "Gustong-gusto ni Leader Torres ang opisinang ito. Hindi niya to magagamit pag nangyari yun." Kalmadong tinignan ni Harvey si Dane habang umiinom ng tsaa. "Isa pa. Ang anomang nangyari nitong nakaraan ay walang kinalaman kay Leader Torres. Ako ang nag-utos sa mga trabahador na kunin ang lahat." "Nag-iisip pa man din ako ng paraan para gantimpalaan sila. Salamat sa kabutihan mo, Vic
"Kahit na ganun, sinipa mo ang pinto at nagsimula kang magwala sa lugar bago pa man kami makapag-usap." "Maiintindihan ng mga taong nakakaalam na galit ka kasi di mo kami kayang ilibre ng pagkain…" "Pero sa mga taong di nakakaalam, baka isipin nila kakampi ka ng mga Indian." "Babalaan kita, Vice Master Benett. Mas maganda kung hihinaan mo ang boses mo." "Kung hindi, baka lumipat sa'yo ang lahat ng responsibilidad." Mapaglarong tinignan ni Harvey si Dane. "Ang talas ng dila mong h*yop ka! Ano bang kaya mong gawin maliban sa magsalita?!" Galit na galit si Dane. Gustong-gusto niyang pagsasampalin si Harvey. Kahit na ganun, alam niyang wala siyang laban kay Harvey. Hindi rin siya pwedeng magwala sa harapan ng publiko. Huminga nang malalim si Dane para pakalmahin ang sarili niya. Baka ma-stroke siya kung hindi. "Vice Leader Benett, walang magagawa ang pagrereklamo mo sa ganito kaliit na bagay." "Bakit di mo na lang ikwento ang tungkol sa kasunduan niyo ni Clyde?" "
"Hindi ba masyado namang malupit ang hinihiling niyo, Vice Leader Benett?" Tumango si Harvey. "Kapag tinanggap natin ang mga kondisyong iyon, mawawalan ng dignidad ang lahat ng martial artist sa Country H." "Paano namin itataas ang mga mukha namin sa hinaharap?" "Magdadala pa sila ng supervisors para hawakan ang bawat isang file at dokumento ng Martial Arts Alliance…" "Paano kami mabubuhay nang mag-isa sa hinaharap?" "At saka kapag binigay ko talaga sa kanila ang lahat ng natutunan ko, gagamitin nila ito laban sa Martial Arts Alliance. Baka sa susunod, malalaman na lang namin na kukunin nila ang lahat mula sa scared martial arts training grounds." "Matalino kang tao, Vice Leader Benett. Hindi mo ba nakikita na sinusubukan tayong sirain ng four great Martial Arts Alliances?" Dahan-dahang isiniwalat ni Harvey ang mga kapalit ng hiling nila. May tatlong kondisyon na nakatutok kay Harvey, pero ang totoo, isa lang itong pagsubok. Kung susuko ang Country H, magkakaroon ng
Malamig din ang ekspresyon ni Colton nang sinabi niya, "Hindi ito makatarungan!" "Paano ko to matatanggap?!" "Naiintindihan kita, ano naman ngayon?!" Malamig na tumawa si Dane. "Ang four great Martial Arts Alliances ang may awtoridad ngayon. Kung may pagkakataon silang kumilos nang wala sa katwiran, anong magagawa mo roon?" "Binabalak mo bang kumuha ng isang grupo ng tao at hamunin ang four great Martial Arts Alliances sa mga Budokan nila para matapos ito?" "Gising! Iniisip mo ba ikaw ang Head Coach?" "Akala mo ba magaling ka?" "At saka nadurog lang ng Head Coach ang limang pinakamalalakas na bansa dahil hindi sangkot doon ang Martial Arts Alliances!" "Kung sumali sila, baka walang Head Coach sa bansa natin!" "Sa tingin mo pwede tayong magyabang kahit kailan natin gusto dahil meron tayong Head Coach sa bansa natin?" "Kalokohan!" "At saka sa royal court siya!" "Sinusubukan nating ayusin ang underworld!" "Walang pakialam ang royal court dito! Hindi mo ba naiin
"Hindi ko alam kung anong ibig sabihin mo diyan." May striktong ekspresyon si Harvey sa mukha niya. "Ang alam ko lang ay walang kahit na sino ang may karapatang magpaluhod sa'tin!" "Hindi tayo luluhod!" "Ito ang karangalan ng limang libong taong kasaysayan ng bansa!" "Limang libong taong kasaysayan?" Tumawa ulit si Dane at tinitigan si Harvey. "Nasabi ko na ang lahat ng gusto kong sabihin. Si Leader Torres ang dapat na magpasya kung anong susunod na gagawin." "Kahit na ganun, kung talagang kaya mong gawin ang sinabi mo nang hindi sumusuko, kakalimutan ko kaagad ang sama ng loob sa pagitan nating dalawa. Baka magmop pa ako ng lapag sa Martial Hall mo!" "Pero kung luluhod ka, siguraduhin kong magbabayad ka para sa binti ng anak ko at manugang ko…" Umalis si Dane kasama ng mga tao niya habang tumatawa. Interesadong nanood si Harvey habang umalis si Dane. Sinara niya ang pinto at ngumiti kay Colton. "Matagal ka na sa posisyong ito, Leader Torres. Sigurado akong n
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”