Si Mitchell ay sigurado na kahit gaano kalakas si Harvey, siya ay tuluyang napagod matapos ang kanyang laban kay Miyata.Ngayon ang pinakamagandang oras para tapusin si Harvey.Kung malampasan nila ang pagkakataong ito, siguro wala ng iba pa.Si Daito, na sobrang natatakot, ay sapilitang pinakalma ang kanyang sarili.Ang kanyang tingin ay puno ng kagustuhang pumatay habang nakatitig siya kay Harvey.“Para sa kapakanan ng pinuno ng Law Enforcement ng Longmen, hindi kita papatayin kung susuko ka ngayon!”“Dadalhin kita pabalik sa Island Nation para magpunta sa trial!”“Maaaring buo pa din ang bangkay mo kapag namatay ka!”“Pero kung patuloy kang manlaban, masisiguro ko sayo na hindi ka makakalabas dito ng buhay!”Pakiramdam ni Daito na ang lahat ay madali kung si Harvey ay sumuko na lang.Kung si Harvey ay dinala pabalik sa Island Nation, siya ay mapipilitan na umamin na gumamit siya ng patagong mga taktika laban kay Miyata.Sa paraan iyan, ang kapalpakan ni Miyata ay kahihiya
Ang lalaki ay nakasuot ng balabal mula sa Nanyang at may aura na napakaelegante. Naghalukipkip siya at tinitigan nang masama ang paligid niya. "Baliin mo ang isa sa mga braso mo at umalis ka na rito. Kapag ginawa mo yun, hahayaan kitang mabuhay," sambit niya nang may tonong kasing lamig ng yelo. Siya ay walang iba kundi ang Nanyang God of War, si Dean Cobb!“Dean Cobb?!”Nanginig ng ilang panauhin mula sa Hong Kong pagkatapos makita ang matandang lalaki. 'Ang maalamat na Nanyang God of War?''Bakit siya nandito?''Base sa itsura niya, mukhang bumalik na siya sa dati niyang lakas!' 'Talagang nandito ang napakalakas na God of War ng timog-silangang karagatan… Hindi ako makapaniwala...!'Ang mga pamilyar sa kanya ay hindi makapaniwala. Hindi sila makapaniwala sa nakikita nila. "Si Dean Cobb? Ang Nanyang God of War?" Malamig na tumawa si Mitchell, hindi siya natatakot. "Naaalala ko na! Ikaw ang imbalidong yun, tama?""Ang lakas ng loob ng isang imbalido na ipagtanggol
Kinamumuhian ni Daito ang mga tao mula sa Nanyang nang buong puso. Kahit na may titulo ng God of War si Dean, hindi naniwala si Daito na ang matanda at baldadong lalaking ito ay espesyal. Gayunpaman, malumanay na ngumiti si Dean. "Mukhang pagkatapos kong magtago ng sampung taon, nakalimutan na ng lahat kung ano ang kinakatawan ng Nanyang God of War." Booooom!Humakbang paharap si Dean. Pagkatapos nang isang gabi ng pahinga, nanumbalik ang dati niyang lakas. Sa isang sandali lang, isang malakas na aura na mas nakakatakot pa kaysa sa Sword Saint ang nagmula mula sa katawan niya. Kaagad na lumitaw sa kapag ang mga bitak na parang sapot ng gagamba. Sa madaling salita, sobrang nakakatakot ng eksenang ito. Marami ang nagbago kaagad ang ekspresyon pagkatapos makita ang nangyari. May narinig na malakas na tunog ng tubig, at ang onmyoji na lumulutang sa ere ay sumuka ng dugo sa sandaling naramdaman niya ang bigat ng aura. Isang segundo ang lumipas, hinimatay siya at bumagsak
"P-Patawad, God of War!" Natatarantang sumagot si Daito. "Patawad at nagalit kita ngayong araw! Sana patawarin niyo ko, sa ngalan ng Shinkage Way!" "Aalis na kami ngayon din! Oo, ngayon din!" Desperadong sinubukan ni Daito na pasayahin si Dean. Noong una, akala niya ay mabangis lang sa panlabas ang imbalidong God of War… Pero ngayong nakatayo na siya sa harapan ni Dean, napansin niya na nasa ibang lebel siya maski sa ibang mga God of War. Tanging ang ama lang ni Daito ang makakalaban kay Dean… Matindi ang haharapin ni Daito kung lalabanan niya si Dean. Kamatayan lang ang naghihintay sa kanya. Mayabang si Daito, pero hindi siya tanga. Hindi siya gagawa ng ganito kapusok na bagay. "Hindi ba medyo huli na para magmakaawa?" Malamig na suminghal si Dean bago humakbang paharap. Crackle!Kaagad na lumipad ang mga bato sa lapag. Isa itong mala-bangungot na eksena! Pew, pew, pew!Ang lahat ng mga eksperto ng Shinkage Way ay bumagsak sa sarili nilang dugo. Wala sa kanil
Pak! Lumapit si Dean at sinipa si Daito sa lapag, mukha siyang seryoso habang ginagawa ito. "Sabihin mo kay Akio na mula ngayon, suportado ko si Sir York!""Kapag hinawakan niya si Sir York, ako ang kinakalaban niya!" "Naintindihan mo?!" Tumulo ang malamig na pawis sa ulo ni Daito. San takot, tumakbo siya palabas. Alam niya na buhay lang siya ngayon dahil kailangan ni Dean ng mensahero. Kung hindi siya lalabas kaagad, baka magbago ang isip ni Dean at tapusin niya ang buhay ni Dean sa sandali ring iyon. Para naman sa kung paano tatapusin si Harvey, kailangan niya munang ipaliwanag ang buong sitwasyon sa ama niya. Naniniwala siya na ang ama niya, si Akio Yashiro, ay tiyak na may lakas para mabawi nila ang dignidad nila. Kasabay nito, kumuha siya ng pagkakataon para titigan nang masama si Harvey. Napuno siya ng galit sa sama ng loob na mayroon siya para kay Harvey. Nang umalis ang mga Islander, isang malaking grupo ng tao ang lumitaw sa entrance. Naroon ang mga mi
"Sa tingin mo pwede mong gawin ang kahit na ano dahil lang mula ka sa Five Virtues Temple?!" "Palaging nakatingin ang Diyos!" Mas lalong sumama ang ekspresyon ni Scarlett. Nagsimula siyang sumigaw. "Sa huli, wala kang kinalaman dito!" "Isa kang God of War, pero mula ka sa Nanyang!" "Bakit ba nakikialam ang taga-labas na kagaya mo sa usapan ng Country H?!" "Wala akong pakialam kung ipapahiya mo ang ibang tao!" Sumigaw si Dean pabalik. "Wala rin akong pakialam kung may bugbugin ka!" "Pero kapag sinubukan mong pagbintangan at ipahiya si Harvey, tiyak na makikisali ako!" "Makikialam ka ba sa problema ko para ayusin ang problema ng Country H?!" Sigaw ni Scarlett nang nagngingitngit ang ngipin. "Talaga bang sinusubukan mong labanan ang Five Virtues Temple at ang buong bansa?!" "Masyadong malaki ang tingin mo sa sarili mo, Scarlett." "Ang mga taong nakikipagsabwatan sa pwersa ng ibang bansa para ipahiya ang isang taong mula sa bansang ito ay walang karapatan na kumataw
"Ang kapal ng mukha mo, Harvey!" "Ang lakas ng loob mong insultuhin ang Five Virtues Temple ng ganyan!" Napuno ng galit si Scarlett. "Kung saan-saan ka sumusuot at nandaraya ka para manalo sa laban! Sa tingin mo malakas ka dahil dun?!" "Sa tingin mo walang makakatalo sa'yo?!" "Bumalik ka na lang kapag natalo mo ang God of War ng Island Nations nang patas!" Tumingin si Harvey kay Scarlett at bahagyang ngumiti. "Tanga ka ba, Scarlett?" "Sinong nagsabing pwede lang akong lumaban nang harapan?" "Sinong nagsabing hindi kakayahan ang pag-iwas?" "Kapag sumunod tayo sa sinabi mo, kapag nilagay ko ang baril na'to sa isa sa mga ulo nila, ibig sabihin hindi sila pwedeng umilag! Tama?" "Kapag ginawa nila yun, maituturing itong salamangka, tama? Tapos sa kung anong dahilan, isa tong pandaraya para sa'yo?!" "Iniinsulto mo ba ang sarili mong katalinuhan o ang sa mga Islander kapag nagsasabi ka ng mga basurang kagaya niyan?!" "Bilang kumakatawan sa Five Virtues Temple, paanon
Maghintay ka lang, Harvey! Hindi pa tayo tapos dito!" "Babawi ang Longmen's Law Enforcement!" "Kapag iniulat ko to sa Elder Group, titiyakin namin na magbabayad ka sa pagtatraydor mo sa bansa mo!" Handa nang umalis ng mga elite at mapagmataas pa rin sila sa kabila ng pagkatalo nila. Naningkit ang mga mata ni Harvey sa kanila nang may malamig na titig. Pagkatapos ay humakbang siya paharap bago lumitaw sa harapan ni Mitchell. Nang hingi nagdadalawang-isip, ibinuwelo ni Harvey ang palad niya. Pak! Wala man lang oras si Mitchell para makakibo ay hindi niya rin naiwasan ang sampal. Nakalipas siya kaagad habang sumisigaw. "Sinabi ko ba na pwede kang umalis?" Naghalukipkip si Harvey, wala siyang pakialam. Malamig ang mukha niya. Nagpabago-bago ang emosyon sa mukha ni Mitchell. Sa huli, pinilit niyang tumayo habang nagngingitngit sa galit. "Sino ka ba sa tingin mo, Harvey?!" galit niyang sigaw. "Sa tingin mo kaya mong gawin ang kahit na anong gusto mo dahil sinusuportah
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”