Pinapasok ni Yoana si Harvey, binabalaan itong mag-ingat. Pagkatapos ay umalis siya sa lugar. Si Harvey lamang ang natira. Nagtingin si Harvey sa paligid, ngunit wala siyang nakita. Subalit, nakaramdam siya ng panganib sa likuran niya. Alam kaagad ni Harvey na hindi kukulang sa sampung tao ang nakatitig sa kanya. Lahat rin ng ito ay mahuhusay. "Dragon Palace, isa sa mga pundasyon ng Country H." Naging interesado si Harvey. Sa mga pundasyon ng Country H, ang mga Dragon Guard ay naatasan sa pagbabantay; ang Dragon Cell ang nakatuon sa pagpaparusa; ang Longmen ang namamahala sa underworld. Ang Dragon Palace ang nag-aasikaso ng lahat ng mga nasa labas ng kabihasnan ng bansa. Ayon sa kasalukuyang sitwasyon, ang Dragon Cell ang magpapakita para sa ganitong bagay. Ngunit dahil parehong nasa labas ng Country H ang Las Vegas at Hong Kong, magiging natural para sa kanilang kumilos. Habang iniisip pa ni Harvey ang sitwasyon, isang lalaking nakasuot ng isang kakaibang uniporme an
Kahit na mukha lamang itong isang simpleng tanungan, inabot ito ng magdamag. Tinanong ni White Horse si Harvey ng ilang importanteng tanong sa maraming paraan habang nakangiti. Parang simple at maayos ang mga tanong, ngunit naramdaman ni Harvey na may kakaiba. Ang paraan ng pagtatanong ni White Horse kay Harvey ay parang sinusubukan nitong pagmukhaing masama si Harvey. Kung ibang tao ito, nahulog na ito sa patibong nila. Nang maitanong ang iisang taon sa ika-tatlompu't-isang beses, tanghali na ng kinabukasan. Subalit, nanatiling walang emosyon ang tatlong miyembro ng Dragon Palace, para bang sanay na sila dito. Naubos na ni Harvey ang ika-sampung tasa ng kape niya, at tumayo na siya para umalis. "Sige, White Horse. Ika-31 beses mo nang natanong sa akin 'to. Matapat akong sumagot sa lahat ng 30 beses na 'yun," kalmadong sinabi ni Harvey. "Hindi na ako mag-aabalang sagutin ka ulit.""Kung may iba pa kayong kailangan, sabihan niyo lang ako." Naningkit ang mata ni Whit
Kaswal lang rin ang mga kilos ni Harvey. Walang emosyon ang kanyang mukha, at ang tono niya ay puno ng pang-uuyam. Hinawi palayo ni Queenie ang kamay ni Harvey at umatras siya kaagad. "Baliin niyo ang kamay niya ngayon na!" sigaw niya. Klak, klak! Kinasa ng mga tauhan niya sa likod ang kanilang mga baril at tinutok ito sa mga braso ni Harvey. Mararamdaman ang kagustuhang pumatay sa labas nh silid, direktang-direkta kay Harvey. Hindi magdadalawang-isip ang mga taong ito na kalabitin ang gatilyo kung mag-uutos si Queenie. Nang maramdaman niya ang panganib, kalmadong nagpadala ng mensahe si Harvey sa kanyang phone. Pagkatapos, tinuro niya ang kanyang kanang balikat."Gawin niyo pala. Tingnan natin kung kaya niyo akong lumpuhin," hamon niya habang kalmado ang tono. "Kapag hindi mo ito nagawa, sisiguruhin kong ikaw ang malulumpo." "Gusto kong makita kung kaya bang lumpuhin ng isang hamak na vice helm ng Dragon Palace ang isa sa mga branch leader ng Longmen nang walang mat
Sumulyap si Harvey kay Queenie habang ngumingiti nang bahagya.“Sige. Tama na ang dada,” sinabi niya. “Dahil kinulong mo ako, kahit paano dapat magpakita ka ng ebidensya diba?” “May nakakuha ng footage kahapon. Si Faye ang nagtanim ng bomba kahapon,” dahan-dahang sagot ni Queenie habang nakatitig nang masama kay Harvey.“Bago niya pasabugin ang bomba, tumayo ka at binasag mo ang salamin sa tabi mo. Dahil dito kaya ka nakatakas sa pagsabog.” “Mula dito, may dahilan kami para maniwalang ikaw ang nagbigay ng utos.” “Habang kinukuha namin ang ebidensya mula sa Las Vegas Police Station, natagpuan naming inalis ni Yoana ang bahagi ng footage na ito dahil masama itong tingnan para sa’yo. Mula pa lamang dito, may patunay na kaming sangkot ka sa insidenteng ito!” “Ang buong ito ay konektado sa’yo, Harvey.” “Dapat kang managot sa nangyari!” Naglabas si Queenie ng isang piraso ng ebidensya at nilaglag si Harvey nang walang-alinlangan.Ngunit patuloy siyang tiningnan ni Harvey nan
Nanatiling tahimik si Harvey, habang kalmado at walang emosyon ang kanyang mukha.Nakapaghanda na siya bago pa siya pumasok sa Dragon Palace. Natukoy niya na ang mga pangyayaring ito ay malamang dahil sa plano ni Vince, na hindi niya pa nakikita noon…Dahil dito, hindi problema kay Harvey ang itumba ang ignoranteng lalaking ito. Hindi nagtagal, dinala si Harvey sa isang mas malaking kwarto sa loob ng Dragon Palace. Ang kwartong ito ay kahawig ng isang korte noong sinaunang panahon, na may plataporma sa harap. Dalawang taong nakasuot ng uniporme ang nasa tabi nito at may hawak na baril.Nakasabit sa pader sa tabi ni Harvey ang mga lumang larawan. “For the country and its people!”“Incorruptible spirit!”“Carve history with one’s own name!”Sandali… Paminsan-minsang napapanganga sa tuwa si Harvey habang tinitingnan ang mga larawan. Mapagkakamalan siyang isang panauhin dahil sa kinikilos niya. Nang malapit na siyang matapos sa pagtitingin, narinig ang mabilis na yabag mu
Subalit, umasal ang mga miyembro ng Dragon Palace na para bang wala silang nakikita o naririnig. Sa halip ay nanood lamang sila dahil natutuwa sila sa kanilang paghihiganti.Tumakbo paharap si Yoana para protektahan ang kanyang kapatid.“Tigil! Tigilan niyo ang pag-aaway!” sigaw niya.Bang! Bago pa matapos magsalita si Yoana, hinablot siya ni Tyrell sa leeg at sinampal sa mukha.“Bruha ka! Sinong nagbigay sa’yo ng karapatang sigawan ako?!” “Alam mo ba bilyon-bilyon ang nawala sa pamilya ko dahil sa katangahan mo?!” “Ang mga taong tulad mo ay dapat mga alipin namin! Kailangan niyong gawin ang anumang sasabihin namin!” “Kung gusto ng kapatid kong matulog kasama ka, hahayaan mo siya!” “Kapag tumanggi ka, mamamatay ka!”Sinampal ni Tyrell si Yoana nang ilang beses hanggang sa mapaungol ito sa sakit. Namumulang bakas ng palad ang lumitaw sa magandang mukha nito.“Tigil!”Sumama ang mukha ni Harvey nang makita niya ang kalupitan ni Tyrell.Pak! Ngunit hindi siya pinansin
Bang!Hindi nagsayang ng kahit anong oras si Harvey. Habang hawak niya si Tyrell sa leeg, kinuha niya ang baril mula sa bewang ni Tyrell…At kinalabit niya ang gatilyo sa kaliwang binti ni Tyrell.Isang malakas na putok ang umalingawngaw sa hall.Ang lahat ay nakatingin kay Harvey na may hindi makapaniwalang tingin, gulat ng sobra.Kahit si Queenie ay naninigas na nakatayo. Wala siyang masabi.Sa lugar tulad nito, sa ilalim ng ganitong sitwasyon, si Harvey ay talagang kumilos at kinalabit ang gatilyo ng walang pagaalinlangan!Baliw ba siya? O siguro, siya talaga ay may kapangyarihan na kumilos sa ganoong paraan?Nasabi iyon, si Harvey ay talagang matapang. Kailangan aminin ng lahat ang katotohanan.Ang mga pumasok sa gusali ng Dragon Palace ay madalas sobrang takot. Hindi sila magsasayang ng isang segundo para lumuhod kung sila ay pilitin.Pero si Harvey ay nasa kanyang sariling mundo. Siya ay kalmado, pero walang awa din.Si Edwin ay ngumiti ng kaunti. Alam niya na walang
Ginalaw ni Harvey ang baril at nilagay ito sa ulo ni Tyrell, kalmado ng kalmado pa din.Ang simpleng kilos ay sapat na para tatkutin si Tyrell ng sobra. Na para bang naaamoy ni ya ang kanyang kamatayan na papalapit.Ialis na ni Harvey ang safety. Kalabitin man ni Harvey ang gatilyo o kung ang baril ay puputok magisa, buhay ni Tyrell ang maaaring maging kapalit.“S-sandali,” Natural na sumigaw si Tyrell.Ng magsalita siya, namutla siya.Sa kabila ng kanyang mapagmataas na pagarte, takot siya na mamatay.Takot siya sa mga tao tulad ni Harvey, na hindi magdadalawang isip na mamatay kasama ang kanyang kalaban anumang oras.Subalit, masama ang loob niya matapos ang mga salita ay umalis sa kanyang labi.Ayaw niya. Mas gusto niya mamatay kasama si Harvey…Pero ang baril sa kamay ni Harvey ay nagpaintindi kay Tyrell na si Harvey ay hindi takot na tapusin ang buhay ng mga tao.Kung ang kanyang buhay ay ang siyang nakasalalay, siya ay mas matatakot kaysa kahit kanino.Guilty at nagsi
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”