Mag-log inShare
CHAPTER TWENTY
Huling Na-update:
2021-08-24 03:07:24=DISCLAIMER=
©2021 NOT A SAINT written by JL Dane
All rights reserved. This is an original work of fiction and the results of a mind’s imagination. Any Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way without the Author’s written permission or publisher except for the use of brief quotations in critical articles or reviews.
Stealing is a crime, please avoid Plagiarism. If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.
Please follow/subscribe, comment, and add this to your libra
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-ONE
GUSTO kong magreklamo sa ginagawa niya ngunit hindi na ako makagalaw at makapanlaban. Nanghihina ako. Inangat niya ako saka pinatalikod. She even pat my behind. Then she started enterting hard and making it swollen. Tapos na ang palabas at wala ng maririnig sa sala kung hindi ang nagsasalpukang delubyo. Pawis na pawis na ako na parang hindi ko ramdam ang aircon. Hindi siya humihinto hanggat hindi siya natatapos. Parang gusto niyang mangwasak sa paraan ng pagpasok ng kanya at pagsalpok niyon sa loob. Punong-puno ako at tila pumipitik ang bawat ugat sa loob. Hanggang nanghina na ang mga tuhod kong nakaluhod. Nanghihina ako nang manginig ang katawan ko dahil sa katatapos lang namin. Pinahinga pa niya sa loob ang kanya hanggang muli siyang umarangkada at sa huling pag-itsa ay sinagad niya iyon sa loob. Naramdaman ko na lang ang pag-agos ng parehong likido na pinagsaluhan namin. Hinang-hina na napahiga ako at bumagsak sa carpet. Umangat din siya at dumagan sa ibab
Huling Na-update : 2021-09-06NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-TWO
“KUNG ano man ang mga nasabi ko sa iyo kahapon. Totoong lahat iyon. Hindi ko iyon gawa-gawa para magpaawa. Sana maintindin mo,” muli niyang sabi. Hindi pa rin ako umiimik habang siya naman ay sa kalsada na ang focus sa pagda-drive. “Ihinto mo na lang dito,” mababa ang tinig na sabi ko nang makatapat siya sa building kung saan ay okupado ko. “Dito ka ba nakatira?” “Salamat sa paghatid,” tugon ko na hindi sinasagot ang tanong niya. Itinulak ko na ang pinto ng sasakyan at agad din ay bumaba saka dumiretsong pasok sa loob. Pagdating ay binati pa ako ng guard na nakapansin sa akin. “Ma’am dumating po ang pina-deliver ninyo. Inilagay na lang po muna namin dito sa loob ng kwarto namin. Gusto n’yo po bang ipaakyat. Iniwan lang kasi ng deliver guy. Sinabihan ko na huwag iiwan at hintayin na lang kayong bumalik pero matigas ang ulo.” Tumango lang ako sa sinabi ng guard. “Paki-akyat na lang please.” “Yes, ma’am,” magalang
Huling Na-update : 2021-09-06NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-THREE
HINDI NA ako nagulat nang may kumatok nga sa main door ko. Kahit ilang beses ko pa siyang ipagtabuyan ay magsusumiksik pa rin siya at ipipilit ang sarili sa akin. Hindi ko na nga alam kung ilang beses ko siyang kailangan pang ipagtabuyan. Himala na lang siguro ang kailangan kong hintayin para mabago ang isipan niya. Napilitan akong tumayo. Mabuti na lamang at nagpalit na ako nang mas komportableng damit. Suot ko ang malaking puting t-shirt kapares ang jogging pants. Napilitan pa tuloy akong magpatong ng jacket para lang matakpan ang mga nip*les ko. Its not erected but with the kind of attitude that Bellevera has. For sure he will think of something else. Ayaw kong ako ang maging dahilan para muli siyang matukso sa akin. Mabibigat ang mga hakbang na lumapit ako sa pintuan. Nakabusangot ang mukha while crossing my arms over my chest. Hindi nga ako nagkamali nang ang taong napagbuksan ko ay ang lalaking sisira at patuloy na sumisira sa araw ko. Prente pa
Huling Na-update : 2021-09-07NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-FOUR
“NABABALIW ka na ba? Magpapakamatay ka ba!” Hindi ko na mapigilan ang sarili kong mapabulalas mula sa bilis ng pagpapaandar niya sa sasakyan.Inuunahan na niya ang mga sasakyang nasa unahan lang namin kanina. Ngayon nga ay ahead na kami sa mga sasakyan at tila may kalaban siya na nakikipagkarera ng sasakyan.“Tigilan mo na ito. Bellevera,” pagsusumamo ko.Hindi ko talaga maintindihan kung bakit patay na patay siya sa akin at baliw na baliw na mapunta ako sa kanya gayong alam kong hindi niya ako mahal.Ilang sandali rin ay bumalik sa normal ang pagpapatakbo niya ng sasakyan.“Iuuwi na kita sa inyo.”Marahas akong napalingon sa kanya. Nakatuon ang mga mata niya sa kalsada habang prenteng nagda-drive.“No way! Hindi ako sasama sa iyo. Ihinto mo, bababa na ako.”“We need to settle our wedding Celestine. Bakit ba natatakot ka pang magpakasa sa akin? There are lots of men who take
Huling Na-update : 2021-09-08NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-FIVE
NAGPLANO na nga ang bawat pamilya namin para ituloy ang dapat ay noon pang engagement. Pina-delay ko lamang upang hindi matuloy dahil ayaw ko ngang matuloy.Nakaupo kaming dalawa ng mom ko sa sofa at magkatabi habang ang dalawa na si Mister Bellevera at ang anak niyang si Ezekiel Bellevera ay magkatabi ring nakaupo at nakaharap sa amin. Nasa loob sila ng aming bahay nang umagang iyon at mukhang wala na ngang makapipigil sa engagement naming dalawa ni Bellevera.Pasado alas nueve nang dumating silang mag-ama sa bahay para pag-usapan ang engagement namin.Kitang-kita ko ang pagngisi ni Bellevera na pinasasabi sa akin na siya na ang nagwagi sa sandaling ito.“Let’s start about the dress,” my mom started.Halata sa mukha ng mom ko na gusto niyang magarbo ang engagement kahit hindi naman iyon ang wedding.Pumalakpak ng isang beses si mom at dumating ang maid na may bitbit ng limang klase ng magazine. Inilapag niya ito sa center
Huling Na-update : 2021-09-10NOT A SAINT (Filipino) CHATER TWENTY-SIX
NAGLAKAD-LAKAD na rin ako sa kabilang direksyon ayon sa sinabi sa akin ng may edad na lalaki.Hindi ko alam kung gaano na kalayo ang narating ko mula sa paglalakad nang makita ko ang sinasabi ng may edad na lalaki sa akin.Mula sa shoulder bag na dala ko ay inilabas ko ang sariling wallet.“Mayroon po ba kayong soda?”Tumango ang babae. “Plastic o bote?”Nalilitong tiningnan ko ang babae. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin.Nakuha naman kaagad niya ang ipinapakiwari ko. May binuksan itong parang puting kahon which I supposed to be a fridge but it doesn’t look like that. Mas mukhang styrofoam na malaking kahon.“Ito, ale, bote.” Ipinakita pa niya sa akin ang bote at may kinuhang plastic saka isinalin niya sa plastic na may kasamang straw. “Ito naman ang plastic. Naka-bote kapag dito mo iinumin at plastic naman kung iuuwi mo.”Iniabot naman niya ang soda.&l
Huling Na-update : 2021-09-11NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-SEVEN
SA BUONG biyahe ay walang ibang laman ang aking isipan kung hindi ang babaeng nakilala ko na nang-hold-up sa akin. Hindi ko alam kung bakit nais ko pang makilala nang tuluyan ang babae. May parte sa loob ko na attracted sa babae lalo na kung paanong nalaglag ang sombrebro nito sa ulo na itinago ang malago at kulutan nitong buhok. Hindi dapat ako attracted sa babae lalo na at hindi hamak na may maibubuga ang ang hitsura kumpara sa babae na iyon. Ngunit tila hindi iyon ang laman ng aking inhibisyon. May mas malaking bagay ang nais kong i-explore. Bagay na malalaman ko lamang kapag nakaharap na ang babae. Alam kong kapag tinawagan ko ngayon si Bellevera ay maaabala ko lamang ang pakikipag-make-out niya sa kanyang mga babae. Ngunit nais ko na siyang singilin sa napag-usapan namin. I even needed the money for the rest house that Brent left as an inheritance after he died. Nang makahinto ang sasakyan dahil sa stoplight, sinamantala ko nang kunin ang wallet para taw
Huling Na-update : 2021-09-12NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER TWENTY-EIGHT
NAG-PIRMAHAN na kami ng kontrata. Kontrata para sa commercial ko. Nagbigay na rin ng advance payment at ang kalahati naman ay kapag natapos na ang commercial which will be the next day after my wedding.After the contract signing, dumiretso kaagad ako para sa engagement namin. I am late. Thrity minutes late. Inakala nga ni Bellevera na hindi ako darating.“Mabuti naman at dumating ka,” sabi niya sa akin nang makita ako. Binigyan pa niya ako ng pekeng ngiti. “Don’t try to run away from me, Celestine. Tandaan mong magiging asawa mo na ako.”Idinikit pa niyang maigi sa akin ang tagiliran niya saka ikinapit ang kanyang braso sa baywang ko.“Hindi mo naman ako mahal kaya pakawalan mo na lang ako, Bellevera,” mariing bulong ko.“In your dreams, baby!” nang-aasar na sabi niya.“Fine! Huwag mo ring kalimutan na ang pera mo ay magiging pera ko na rin.”“It’s okay. Ka
Huling Na-update : 2021-09-17
Pinakabagong kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-FOUR: Rescue Mission Failed
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
