[JEZRA RENZE RENDEZ] Nabuo ang kulang kong araw ng masilayan ang huling tao na inaasahan ng mata ko. Nakakapag taka kung bakit andito pa siya sa S.U. Hindi ba dapat graduate na siya last year pa. Alam kong napatid ang pasensya niya sa inasal ko at expected ko na ang ginawa niyang pagw-walk out sa klase ko. Imbis na maunsumi ay natuwa pa ako. Bakit parang affected siya ng sobra? Kung talagang wagas na pagmamahal ang meron siya kaya magpapakasal kay Aya, dapat wala ni 1% na akong dating sa kanya. Nabuhayan ako. Nagkaroon ng pag asa. May pwede pa akong magawa para mabawi ko ang sa akin naman talaga. Ramdam kong mahal pa niya ko kung gaano siyang tumitig sa akin. Kung paano niya antayin ang isasagot ko sa tanong ng classmate niya. Sa napatunayan ko mas naging buo ang desisyon kong ipaglaban siya hanggang sa huli. Masagasaan na ang masagasaan pero hindi ko sasayangin ang huling chance na to upang maging masaya uli. Para maramdaman kong muli ang tibok ng puso ko. Ang magmahal ng m
[MAUREEN AIRA JENSEN RENDEZ]Nilihim ko na lang sana kay Aya ang buong pangyayari, dahilan kung bakit hindi ako makaka tagal na kasama sa iisang room si Jezra. Naging masikip ang mundo. Sa dinami dami ng pwedeng makainan. Dito pa talaga kung nasaan kami ni Aya. Si Aya pa talaga ang unang nakakita kay Lora at Jezra. Sobrang bilis at hindi ko na nagawang awatin ang pagsugod ni Aya. Lulan na kami ng motor at pabalik ng University. Gaya ng nasa isip nyu nawalan na ng gana ang kasama ko na tapusin ang pagkain niya. "Sinabi ko na sayo ang totoo pero damay pa din ako sa galit mo." Naiinis na din ako. "Sorry. Pero kasi-" Pansin ko na may gusto siyang iparating pero alangan siyang bigkasin. Naghintay pa din ako. Pinaramdam kong handa akong makinig. "Mahal mo ba ko?!" Ngunit hindi sa tanong na yun. Natigilan ako.. Sandaling huminto ang pag ikot ng mundo ko at malalim na tumingin sa kanya.Malinaw kong nakikita ang sakit sa kanyang mga mata kahit hindi ito manggaling sa labi sapat upang
[MAUREEN AIRA] One week na ang dumaan since tapusin ni Aya ang relasyon namin. Wala akong maramdaman. Malabo kung ano ba dapat kong maramdaman sa lahat ng nangyayari ngayon sa buhay ko. Ang daming kaganapan. Kahapon hindi ko inaasahang makikita ko si Papa sa may pintuan ko. Isang simpleng doorbell na naging espesyal. Namiss ko ang nag iisang lalaki na minahal, minamahal sa buhay ko. Naging malinaw sa akin lahat kung bakit sila naghiwalay ni Mama ng ipag tapat lahat sakin ni Mama ang tungkol sa nakaraan nila ni Tita Janette, ang mommy ni Jezra, ang ex wife ko. Mga tanong sa utak ko nung mga nakaraang araw nabigyan ng kasagutan. Matagal na akong may napapansin sa kanilang dalawa pero pilit ko lang binablock sa utak ko dahil masyado ng magulo. Baka masiraan na ko ng bait. Ngayon na finally unti-unti ng nabubunyag ang bahid ng nakaraan mas naging maluwag na ang paghinga ko. Kinausap ako ni Papa tungkol kay Aya. Buo pa din ang paninindigan kong suyuin si Aya para matuloy ang kasal ha
SAMSON UNIVERSITY>>>[MAUREEN AIRA JENSEN RENDEZ]Papasok na ako sa 2nd subject ng matigilan ako. Panira ng umaga... 'Tsskk' umikot ang eyeball ko. Ang sakit sa mata. Napa hilig ng bahagya. Ang sakit sa ulo. Bigla ata ako tinamaan ng migraine. Lalo pang nangunot ang noo ko, mag pantig ng tenga ko ng magtawanan sila. Anong nakakatawa??? Sa may pinto pa silang humarang... Namiss ba nila ang isa't isa? At kung maka react naman tong si Jezra akala mo kung sinong dalaga. May amnesia ba sya?? May anak at asawang tao na... NAKUHA pang LUMANDI.. Haist!! "Excuse me lang mga Prof." Sabay daan ko sa gitna nila. Kailan pa bumalik ang Juno na yun? Maigi na rin para hindi na ko nagtitiis sa klase ni Jezra.Pabagsak akong naupo, mariing magkasalubong ang mga kilay. Sa may peripheral view, inaantay kong matapos ang harutan ng dalawa. "Sa school premises pa talaga nakuhang humarot.." Bulong lang naman yun. "Nagseselos ka ba?" Pero narinig pa din ng kalapit ko. "Bat ako magseselos??" Iniwasan ko
[JEZRA] Petsa de peligro na pero wala atang balak dumalaw sakin ng antok. Gising ang diwa ko at enjoy pa ang utak ko sa pagiging dora the explorer. Naglalakbay din ito sa kaibahang, walang direksyun. Parang infinite loop na walang simula o wakas. Masyadong kumplikado, critical at mahirap matumpok anu bang nawawala o hinahanap.. Nais o hangad.. Paulit-ulit lang ito at hindi humihinto. Pagod ngunit ayaw papigil dahil hindi mahanap sa kanyang kamalayan ang kagustuhang magpahinga. Napatingin ako sa kalangitang matamlay. Ni wala man lang maski isang bituin. Sumimsim ako sa champagne glass na hawak ko. Nalasap ko ang pinag halong tamis at pait saking bibig—ang sarap...Dama ko ang bahagyang pag guhit ng tapang taglay nito sa lalamunan ko. Nanumbalik sa isipan at sistema ko ang kaninang pagtatalo namin ni Rara ng datnan niya ako sa sala, hawak ang annulment papers. "Sayang ang talino mo kapag pumirma ka sa mga yan!!" Iyon ang nagpalingon sa akin habang malayo ang isip. Sabi niya...
Patakbong lakad itong lumapit sa akin. "It's you..." At ang ikinabigla ko pa ay ang pag yakap niya ng mahigpit. Umabot hanggang tiyan ko ang ulo niya. Akmang tila lalapat ang mga palad ko roon pero hindi ko hinayaan. Matangkad ang bata.. Ilang taon na ba siya? Anong ginagawa niya sa labas ng pagka aga aga. "Huh?" Kasunod ng pangungunot ng noo ko ang pagtapos niya sa yakap para salubungin ang nagtatanong/nagtataka kong mga mata. "Ikaw lang pala.." Masungit na hayag naman ni Rara, ang Tita nito. Sinong mag aakalang kapatid pala ito ng ex ni Jezra. Wala akong naging reaction kundi katahimikan lang. Pakiramdam ko its just a waste of time and energy kung iintindihin ko pa ang naging panloloko din ng isang to sakin. Pinaikot nila kong lahat. Pinaglaruan ako ng mundo.. Nang universe.. Ganun ang pakiramdam ko.. Ang daya.. Sobrang daya.. Parang sa lahat ng masasakit na nangyari sa buhay ko nawalan ako ng say.. ng control.. Ang hiwalayan ng mga magulang ko na ang inakala kong dahilan ay
Naiintindihan ng utak ko na dala lang ng mahirap na sitwasyon ang mga nangyari sa nakaraan at hindi na yun mababalikan o maibabalik pa.Nangyari na ang mga nangyari. Tapos na kahit pa anong gawin ko o naming lahat. Ang puso ko na lang ang makakapag sabi kung kailan maghihilom ang sugat na dulot nito.Bilang isang ina, ng mga pagkakataong iyon, ginawa ni Jezra ang sa tingin niya ay dapat at kailangan. Nahiwalay siya sa kanyang anak at higit pa roon inakala pa niyang patay na to. Inisip na isang pabaya at walang kwenta siyang ina. Hindi ko magagawang ilagay ang paa ko sa sapatos ni Jezra dahil hindi pa naman ako naging ina. Marahil nga nawalan lang siya ng choice sa panggigipit ng ex niya at si Rara, tanging kapakanan ng kapatid ang umiral. Si Kenzo na nagmahal sa maling paraan?? Sa pagiging selfish niya nangyari ang masasakit na bagay. Sa pangalawang pagkakataon sarili pa rin. Nagawang magsisi sa lahat.. dahil ano? Nalalapit na siyang sunduin ni San Pedro? Napaka swerte at muli
[MAU] Kanina pa ako hindi mapakali dito sa kwarto ko. Nagdadalawang isip pa din ako kung tutupad ba akong pagbigyan ang batang yun.Yun na nga.. Si Renzo ang sadya ko pero balisa pa din ako dahil andun si Jezra. Malamang nanay niya yun. Isa pa yun naman talaga ang gusto ng bata. Ang magkita kami ng mommy niya. Para pasayahin si Jezra. Dahil nga lang ba talaga sa pakiusap ni Renzo o may parte sa akin na gusto ko din siyang makita? Napailing, pikit mata ako sa bagay na yun. That can't be. Sadya ko din ang annulment papers namin kaya ako pupunta. Para matapos na ang dapat natuldukan na. Ang pag upo ko sa kama ay agad ding sinundan ng pagtayo para magtungo ako sa closet ko. Nagtingin tingin ako ng susuotin. Wala akong mapili hanggang nailabas ko na ata lahat ng damit ko. Napakamot ako sa ulo ko na tila sumakit pa nga ata. Bakit ako nahihirapan sa simpleng pagpili lang ng isusuot sa pagpunta dun? "Come on! Mau! Malalate ka na!" Pagkausap, pangaral ko saking sarili. Nagtaas baba n
IMBITADO ang lahat, relatives, friends sa enggrandeng kasal ni Maureen Aira at Jezra Renze sa pangalawang pagkakataon na gaganapin sa isang private beach resort sa kabilang isla ng Palawan. Tanging eroplano at barko lamang ang daan para makarating sa naturang lugar kaya panay ang reklamo ng ilang malalapit nilang kaibigan. Kakaiba ang naging tema ng kasal dahil naka pang swimming outfit ang lahat. Kanya kanyang kwentuhan. Ang iba ay abala sa pagkuha ng kani kanilang anggulo sa iba't ibang parte ng venue. Masaya at purong good vibes lang ang awra. Maririnig mo din ang relaxing, calm and romantic background music mula sa mga kilalang orchestra na sadyang inimbitahan ng mag asawa. Nagmula pa ang mga ito sa New Zealand kung saan nanirahan ni Maureen ng isang taon at mahigit. Humahalo sa saktong lamig na simoy ng hangin sa paligid ang kanilang tinutugtog. Animo'y sumasayaw din ang mga dahon ng ilang puno. Pati ang hampas ng alon sa pang pang ay tila sumasabay din at nakiki ce
Sandali kaming nanatili sa ganoong posisyon. Walang nagsasalita at tanging pagod na pag hinga namin ang maririnig maliban pa sa tibok ng aming puso. Marahan niya itong hinugot. Damang dama ko. Mula sa pagkakabanat ay muling nagsara ang haligi ng garden ko. Nadiligan sa wakas ang mga iniingatan kong bulaklak. Ang ni reserve ko para sa araw na to ng kanyang pagbabalik. "Hindi ka na aalis?" Ngumiti siya kasabay ng pag iling. Nangilid naman ang luha ko hanggang maiyak na nga ako. "Hey.. I promise.. I won't leave again. Love.." Inamo amo niya ako. Niyakap, kinulong sa kanyang bisig matapos dampian ng masuyong halik ang noo ko. Sobrang calm at satisfying ng pakiramdam kapag nasa piling ka na ng taong mahal na mahal mo. Parang ang perfect ng lahat. "I love you.." Mas humigpit pa ang yakapan namin. Buong tamis ko siya sinagot ng I love you. "Sorry kung pinag antay kita ng matagal. Sorry kung nainip ka. Those years that we're not together.. I'll make it up to you.." Kumawala siya
[JEZRA] "What are we doing here?!" Hindi ko makakalimutan ang lugar na to dahil minsan kaming nag love making sa maliit at tagong bahaging ito ng library. "You should have thought twice or more before you decided to take it off.." Oh gosh. I'm in trouble. Mukhang alam ko na kung bakit kami andirito. Sa bawat paghakbang niya pa abante siya namang pag atras ko. "Mau.. Stop.. Whatever in your mind. You can't do it." Banta ko pero parang mas nilagay ko sa alanganin ang sarili ko dahil mas naging seryoso, decided ng mukha nito. Inalis ko lang naman yun dahil maliligo ako. Hindi ko naman alam na mawawala kung saan ko inilapag. Perhaps si Renzo ang nakadampot nun. Ahhhh. Ang batang iyon. Anu bang naisip niya at kinuha ang wedding ring ko. At teka nga. The whole time magkausap ba sila? Ang unfair pala nya. Isang taon, wala siyang paramdam sa akin. Tuluyan ng tumigil sa paghakbang ng mga paa ko ng lumapat ang likuran ko sa kung anong matigas. Ito na marahil ang hangganan.
[MAUREEN AIRA JENSEN RENDEZ] Bago ako umalis ng bansa ay nagbilin ako kay Renzo about sa mommy niya. Sinabi kong habang wala ako ay wag hahayaang may umaligid rito. Lahat ng nangyayari kay Jezra ay nalalaman ko kay Renzo. Lagi kaming magkausap nito sa phone thru international calls. Isang taon kong trinabaho ang sarili ko. I healed myself first and now that I'm fully recovered I decided to finally go home. I really miss her. Paglapag ko pa lang ng airport gusto ko ng dumiretso sa Samson University. Kay Renzo ko nalaman na bumalik sa pagtuturo ang mahal kong asawa. Nakukwento din niya ang madaming asungot sa paligid ng mommy niya. Bago ako pumunta ay nagkita na muna kami ni Renzo sa bahay nila. Pinapunta niya ako roon dahil sa singsing. Nainis pa ako na hindi ito suot ni Jezra. Anong gusto niyang palabasin? Buhay dalaga siya? One year ago suot suot niya pa ito kaya nagtataka ako kung bakit ngayon ay hindi na. At iyon ang aalamin ko ngayong araw. "I'll punish y
LUMIPAS ANG ISANG TAON. Maraming nangyari sa bawat buhay ng isa. Nagbalik ang daddy ni Jezra. Nalaman din niya ang buong dahilan kung bakit sila noon iniwan nito. Pinagtapat ni Janette ang katotohanang si Vivian, ang mama ni Maureen talaga ang isinisigaw ng kanyang puso magpa simula noon hanggang sa kasalukuyan. Dahilan kung bakit hindi magawang suklian ang pagmamahal ng kanyang ama. Sa mga revelation na iyun ay nabawasan ang malalim at matagal ng sama ng loob. Naunawaan na ito ni Jezra. Pinili ng kanyang ama lumayo, maging masama sa paningin ng anak para paghilumin ang sariling sugat sa puso. Humingi ng pangalawang pagkakataon ang Daddy niya na siyang hindi naman niya ipinag damot. Nagkapatawaran din sila at ipinakilala sa apo. Tuwang tuwa naman si Renzo ganoon din ang matanda. Sa mahabang panahon nanatili itong single at namuhay ng mag isa. Nalaman ni Jezra na maski wala sa tabi niya ang daddy ay sinusubaybayan pala siya nito sa malayo. Isang bagay lang an
Buong akala ni Maureen ay kontrolado na ang sitwasyun pero ng umiling iling si Margaux, tila back to zero siya. Nagbago ang magandang impression nito. "Do you think I'm still naive to believe that?" Binalot muli ng pangamba si Maureen sa naging tono ng sunod nitong mga salita. "I know why you're here.." Nalipat ang panunutok niya ng baril kay Jezra na wala pa ding malay tao. "Please!" Tarantang sigaw, awat ni Maureen. Na alarma siya ng husto sa sunod na kaganapan. Iyon na ata ang pinaka nagdulot sa kanya ng matinding takot. Ang isi-ping mawala sa kanya ang babaeng mahal dito sa mundong ibabaw. "..It's just and only because of this girl.." Tiim bagang nitong hayag kasabay ng mas pag higpit ng hawak niya sa baril. Tinapunan niya ng madilim na tingin si Jezra. "No! That wasn't true.. Listen to me, Margaux! I know everything now. I fully understand you now.."Sa sinabi ay bahagyang lumambot si Margaux ngunit hindi sapat para maging kampante. Humarap siya kay Maureen
NANG makabalik ng Pinas si Maureen ay agad siyang dumiretso sa mommy ni Margaux kahit wala pa siyang tulog. Sa sobrang pag aalala para sa mag ina ay hindi niya na magawang tapunan ng pansin ang sarili. Napag alaman niyang halos dalawang buwan ng hindi nahahanap si Margaux. Tumakas ito sa instituition para sa may mga case kagaya ng kanya. "Please, iha.. Could you have mercIt'sn her? Its all my fault. I'm the reason she became this way. I-I let her suffer because I'm aA useless.. Useless mother who can't protect her own child." Binalikan niya ang mga sandaling sinubukan itakas ang anak sa demonyong asawa pero palagi siyang bigo at binubugbog siya nito. Marahil nawaglit sa ala ala ni Margaux pero madaming pagkakataong pinagtanggol din siya ng nanay niya. Humahantong na lang sa sukdulan na lupasay na ang nanany niya sa sahig dahil sa bugbog mula sa kanyang ama. Hanggang siya naman ang balingan sa kwarto para halayin. Isang gabi. Paulit ulit sa kanyang tainga ang s
SA MALAMIG na simoy ng hangin na dala ng gabi tanging silang tatlo ang nagsilbing nilalang sa liblib na lugar na iyon. Sa magkahiwalay at magkabilang dulo ng silid nakagapos ang mag ina. Nagdulot ng sobra sobrang sakit sa dibdib ni Jezra ang paghikbi ng kanyang anak. Takot na takot ito na maaring mag iwan ng trauma sa bata. Pilit siyang kumakawala sa pagkaka tali kahit nasusugatan ay walang kasing hapdi ang nasa puso niya dahil sa nakikitang kalagayan ng anak. Tanging pag da ing ang lumalabas sa kanyang bibig dahil may naka pusal dito. "Don't waste your energy and effort.. That rope won't let you escape." Sabi ng paparating na babae. Nag echo ang tunog ng takong nito sa buong lugar. Isa itong abandunadong building. Pag mamay ari ng Ama ni Margaux. "Demonyo ka!!" Agad na sigaw ni Jezra ng hugutin ng pwersahan ni Margaux ang nasa bibig niya. "Yeah.. But not like the usual.. I'm pretty, young and fresh. Not a rotten and scary one.." Pinagkrus nito ang mga kamay ng
"I'm glad it worked." Nasa phone si Rara kaaalis pa lang ni Maureen. Ibinalita niya ang good news. "If not my guilt won't stop. I will blame myself for the rest of my life-" "Stop that drama, Juno!" Awat niya rito. "How's your... What do you call that again? Your game of love w-with that.. What's her name again?" Napailing na lang si Rara sa pagiging chismoso ng kaibigan. "And what about you? What's the score? Sa inyo ni Hayes? Hindi ko alam lalaki pala talaga gusto mo." "Parang ang laking kasalanan. Ikaw nga babae ang gusto." "Yeah.. In born na yun sakin. Eh ikaw? When did you discover?" Nangingiting tanong ni Rara. Nagpatuloy lang sila sa masayang pag uusap. Hindi alintana ang isang nagbabadyang masamang balita. Hindi nila alam na paparating ito at ikagugunaw ng lahat. NAGUGULUHAN ang maid ng makarating sa address si Maureen. "Sigurado po ba kayo?" Tumango sa pangatlong beses ang nasa edad ng babae. Hindi magawang mapanatag ni Maureen. Lalo pa at wala siyan