Pinagtapat sa akin ni Derek na hindi kami tunay na magkapatid ni Dens. Ang sabi niya nung una nagbabase lang siya sa instinct dahil nung unang beses niya kami makita ni Dens at napansin na nga niya agad ng mga panahon na yun na may something. Paliwanag niya hindi na raw siya pinatahimik ng curiosity niya ng araw na yun. Naglaro daw sa utak niya kung possible ba talagang magkagustuhan ang biologically siblings. Duda siya sa bagay na yun kaya nung araw na nagpa party siya sa pagtanggap sa kanya ng mga magulang sa pagiging gay ay palihim niyang kinuha ang mga baso namin ni Dens na ginamit sa pag inom ng wine. Sa yaman ng pamilya niya hindi na ako magtataka kung may kakayahan siyang magpakuha ng DNA Test sa amin ni Dens. Sa kagustuhan niyang matuldukan ang malalim niyang pag iisip o parang naging problema sa kanya ang katanungan kung pwede ba talaga magfall sa isa't isa ang magkapatid. Nakuha niya ang sagot sa matagal daw na gumulo sa utak niya ng lumabas ang result na hindi nga kami
Hindi ko na naabutan si Dens sa workplace niya ng makarating ako kaya para akong natalo sa sugal. Bagsak ang mukha kong lumabas ng building nila at napatingin na lang sa paligid ko. Ayokong bumalik ng bahay dahil hindi pa ko handang harapin ulit si Mom at mauwi nanaman sa hindi maganda ang pag uusap namin. Naisip ko ulit tawagan si Derek.. Nahihiya man ako pero siya lang ang naisip ko. "Sure.. Walang problema ano ka ba.. Isasama ko na lang si Zion. Samahan ka namin maglibang.." Lumuwag naman ang dibdib ko sa sinabi niyang yun. Ibinaba ko na ang tawag at nagpasalamat sa kanya ng marami. Mabuti na lang talaga at andyan si Derek kahit pa hindi naman talaga ako ang una niyang naging kaibigan. Napagkasunduan namin ni Derek na sa 7/11 ako mag aantay sa kanila. Napatingin ako sa watch ko. Almost 7 pm na din pala at dinadalaw na din ako ng antok. Masyado pang maaga pero palagi kasing kulang ang tulog ko at minsan nga 24 hours akong gising. Ang ginawa ko bumili ako ng coffee para hindi
"Masama bang mag celebrate na finally tayo na?!" May kasabikan sa mga mata nito. Hindi lang ako makapaniwala na magkakaroon kami ng happy ending dahil ang tagal na. Ilang taon so may napuntahan din pala lahat ng paghihirap pagtitiis ko sa kanya. Pero ginusto kong gawin yun. Hindi naman niya ko pinilit. Ginusto ko siyang alagaan, protektahan ng mga panahon na yun kaya its not her fault either. "Bakit dito mo napili mag celebrate? Pwede naman tayong lumabas. Magpunta sa romantic restaurant.." "Ayaw mo bang masolo ako?!" Tila uminit ata ang pisngi ko sa sinabi niyang yun. Knowing Natalie she is sometimes brave enough to say whatever comes to her mind. One thing I loved about her. "I just want to spend the night alone with my new girlfriend.. Isn't that sweet... Hon.." Hon? Seriously?! Hindi ko napigilan ngumiti dahil kinilig ako to be honest. Sweet naman talaga siya pag lasing. Masaya akong maramdaman ang bagay na to na nasa tamang pag iisip siya. She ordered food for us. Ilang be
"Masaya din akong makita na okay ka na, Lei.. Hmm okay ka na nga ba talaga?" "You.. You don't look... Happy.." "Hindi ka na dapat nagpunta dito, Lei.." "Kailangan natin magusap Dens. Madami tayong kailangan pag usapan. I'm sorry.. Alam ko tinaboy kita at pinagsisisihan ko yun. Mahal kita, Dens.." "Hindi ito ang tamang lugar para diyan, Lei. At hindi na dapat tayo magkita pa.. Alam mong-" Hindi ko na siya pinatapos at alam kong maiintindihan niya ko pag narinig niya ang totoo. "Hindi tayo mag kapatid..." Nangunot ang noo nitong napatingin lang sakin. "Yes.. Tama ang narinig mo Dens. Hindi tayo magkadugo.." "I don't get it what you are talking about, Lei pero may trabaho pa ako. Perhaps later we could talk.." Tumalikod siya sa akin na parang wala lang sa kanya ang pinagtapat ko. Bagsak ang katawang umalis na lang ako ng di ko alam kung kailan kami mag uusap ayon sa sinabi niya. Kakausapin ba talaga niya ko? Hindi niya ba narinig ang sinabi ko? Hindi kami magkapatid. [MARIA DEN
"Nasasabi mo yan dahil may iba ka ng pamilya!" Galit na sagot ni Tanya. Nanginginig ang hawak nito sa phone. "Ikaw ata ang nababaliw na Tanya! Hindi mo to pwedeng gawin sa mga anak natin.." "Ginagawa ko lang ang tama." Hiyaw niya. Nagtaka naman si Nick sa kanya na nasa likuran na niya. "Tama? Tama bang magsinungaling? Hindi ko na makukunsinta pa itong kabaliwan mo.. Kakausapin ko ang mga anak natin. Kung mahal nila ang isa't isa at kung ang hayaan sila sa bagay na yun ang sagot para maayos ang lahat ng ito... gagawin ko.. Ipapaliwanag ko sa kanila ang totoo.." "Hindi lesbiana ang anak ko Sid!! Hindi tomboy si Dennise!!" Nanlaki ang mga matang sigaw ni Tanya. Pinutol nito ang usapan nila. "Tanya.. Anong nangyayari? Ayos ka lang ba?!" Nag aalalang lumapit sa kanya si Nick. "Hindi mo pa din ba nakokontak si Lei? Irereport ko na sa police, baka kung ano ng nangyari sa kanya.." "Wag! Walang nangyari sa kanya.." Sagot nitong pinagtaka ni Nick."Bakit ayaw mo? Hindi ka ba nag aalala s
Nakarating kela Sid at Tanya ang nangyari kaya nagmadali ang mga ito para magpunta ng hospital. "Asan ang anak ko?!" Sambulat ni Tanya sa Nurse. "Marea Leiluna Trinidad ang pangalan niya.." Dugtong ni Sid magsasalita pa lang sana ang Nurse. Halos magkasunuran lang sila ng dating ni Tanya.. Mabilis na nagtungo ang mag asawa sa ER matapos magsalita ng Nurse. "Anong nangyari sa kapatid mo Dennise?!" Salubong ni Sid sa patayong si Dennise. Akmang yayakap sa kanya si Tanya pero umiwas ito. "Dad.. Kailangan niyang masalinan ng dugo pero hindi kami nag match.. It's my fault Dad.. Tumakbo siya dahil sakin.. Hindi ko siya pinakinggan.." "Anak.. Hindi mo kasalanan.. I'm so sorry..." Muling lumabas ang Doctor para kausapin sila. "Kailangan na ng dugo ng pasyente.. Mamamatay siya kung hindi siya masasalinan.." Paliwanag nito. "Ano pang inaantay niyo? Bakit hindi pa siya salinan??" Galit na saad ni Sid. "Dad wala silang blood type ni Lei.. Naghahanap na kami sa ibang hospital pero wala pan
Lumipas pa ang isang linggo at kasal na nga ni Azzurra. Umattend si Dennise dahil kaibigan niya to pero halos lumubog na ang araw at nauna pa ngang dumating sa simbahan ang groom pero wala pa din ang anino ni Azzurra. Kinutuban na si Dennise na baka napag isip isip ni Azzurra na isang malaking pagkakamali ang magpakasal sa taong hindi naman niya mahal kaya umatras na to sa kasal. Tinatawagan siya ni Dennise pero nag riring lang ito. Naisip ni Dennise na puntahan ito sa condo niya. Doon isang tagpo ang hindi inaasahang masasaksihan ni Dennise. "Azzurra!!" Labas ang litid na sigaw niya ng makita ang kaibigan. Nagbigti ito suot pa ang wedding gown. Nagsisi sigaw si Dens na humingi ng saklolo sa labas ng unit ni Azzurra. Narinig siya ng mga kapit bahay. Nagtulungan ang mga itong maibaba si Azzurra. Ang isa ay tumawag ng ambulansya habang si Dennise ay inalo ang kaibigan sa kanyang kandungan at pilit itong ginigising. "Azzurra! Ano ba! It's not the end of the world, please wake up.
FIVE YEARS LATER>>> [NARRATOR] "Love.. 6 am na.. Wakey wakey.." Makulit na pinag lalaruan ni Leiluna ang pisngi ni Dennise. "Love 10 more minutes.. Please.." Reklamo nitong tumalikod kay Leiluna. Tumagilid pakaliwa naman siya para muling gisingin ng lambing ang kanyang asawa. Pinuyos niya ito ng halik sa pisngi. "Love.. Inaantok pa ako.." Daing nitong tumihaya kaya naman nagawang ipatong ni Leiluna ang kalahating itaas. Mas nilapit pa ang mukha kay Dennise saka ito marahang hinalikan sa labi. Tila nagigising ang diwa ni Dennise na kusang gumaganti sa asawa. "Hmm.. Ikaw talaga.. Alam na alam mo kung anong kahinaan ko.." Turan ni Dennise na ngayon ay nakadilat na. Sumilay naman ang malokong ngiti ni Leiluna. "Kasi love baka malate nanaman kayo ni Treys.." Paglalambing ni Leiluna sa ibabaw ng asawa. "Hmm.. Pwede isang quickie muna? Before I start my day? Hmm.." Panunukso ni Dennise na ikina hagikgik naman ni Leiluna ng gumalaw si Dennise at siyang umibabaw. "Love.. Kasasabi ko l