Ang pagkita namin ni Alfred ay nasundan pa ng ilang beses. Lagi kaming nagtatagpo sa unang kanto paliko sa amin sa tuwing uuwi ako galing sa bahay ni Cecelia. Minsan nagugulat nalang ako naroon na nakaparada ang sasakyan niya at siya prenting naka sandal sa hood ng kotse niya pero ngayon hindi kami doon nagkita dalawa.“Ang buong akala ko, ako ang sadya mo kaya ka pabalik-balik dito pero hindi pala,” sarkastikong sambit ko ng makita ng dalawang mata ko ang dalawang nilalang na naglalampungan.Mabilis na humiwalay silang dalawa at gulat na humarap sa akin.“Mea.”“Debbie.”Magkasabay na bigkas nila. Walang mahagilap na sasabihin si Cecelia, nakatayo siya sa isang tabi malayo kay Alfred at hindi mapakali. Si Alfred naman namamawis ang noo sa nerbiyos nang makita ang seryoso at suplada kong mukha. Nilagay ko sa lamesa ang dala kong pagkain at nakapameywang na humarap sa kanilang dalawa.“Kung hindi ko pa kayo nahuli sa akto hindi niyo sasabihin sa akin ang tungkol sa inyong dalawa? At ika
Umuwi ako sa apartment ko upang kunin ang mga importanteng gamit at dokumento ko doon. Bahala na kung magalit si Emmanuel may rason naman ako. Sinabi ko na rin sa kanya na wala na akong trabaho kahit wala siyang pakialam para alam niya kung bakit lagi akong narito sa bahay.Kinuha ko ang lahat ng mga dokumento at isinilid iyon sa bag. Pati ang mga bagay na mahalaga sakin dinala ko na. Binilisan ko ang galaw ko dahil baka maabutan na naman ako ng tauhan ni papa at saka baka inaabangan ako ng taong gustong pumatay sa akin.Bago ako umalis binuksan ko muna ang reserba kong cellphone kung may mensahe ba doon si papa nang makita na wala pinatay ko iyon ulit. Binuksan ko rin ang laptop at tiningnan kung may email ba doon. Ganoon nalang ang panginginig ang katawan ko at pakiramdam ko naparalisa ang buong katawan ko.Nanginginig ang kamay ko. Walang tigil ang pag agos ng luha ko. Naninikip ang dibdib ko sa sakit at galit habang tinitingnan ang mga litrato kung saan kita doon kung paano pinatay
Halos hindi na ako makahinga sa subrang paninikip ng dibdib ko sa pag-iyak. Bakit ako ang nagdudusa sa kasalanan ng ama ko? Bakit kailangan naming madamay ni mama dito? Anong kasalanan namin? At pati ang dalawang matalik kong kaibigan hindi ako kayang damayan. Lumayo sila sa akin sa takot na pati sila madamay.Na udlot ang paghikbi ko nang makarinig ng katok sa pinto ng banyo. Binuksan ko ang shower at sinadyang ihulog ang shampoo. Ilang beses akong tumikhim para ibalik sa normal ang boses ko saka pinatay ang shower at gripo nang muli siyang kumatok doon. “Banyo ‘yan Debbie hindi iyan kuwarto baka natulog ka na d’yan.”Taranta akong lumapit sa nakasaradong pintuan ng marinig ang eritableng boses niya.“Sandali lang patapos na ako.”Mabuti nalang at hindi nabasag ang boses ko. Huminga ako ng malamin upang pigilan ang muling pagtulo ng luha ko. I want to hug him. I Want him by my side, hugging and comforting me.“Bilisan mo, kakain na.”Utos niya at narinig ko ang yabag niya papalayo. I
Throughout our set up, I became his slave in bed. Kapag gusto niya kahit may ginagawa ako susunod ako sa kanya sa kuwarto upang pagbigyan ang gusto niya. Hindi ako nagreklamo. Hindi ako nag-demand ng isang bagay na gusto ko ring maabot ang ruruk ng kaligayahan.After he used me, it’s my turn to pleasure myself hanggang sa ma satisfide ko ang sarili ko. I imagined na siya ang gumagawa no'n sa akin. Pakiramdam ko isa akong bugaw. Isang bayaran na hayok sa kaligayahan na inaasam na hindi kayang ibigay ng asawa ko.Minsan napapatanong ako, bakit walang aksyon ang girlfirend niya tungkol sa amin? Kasi kung ako sa posisyon niya mag de-demand ako. May mga batas ako, hindi ako makampante sa salitang ikaw lang ang mahal ko kasi isang kasalan na nga ang pagsama namin tapos baboyin pa ako ni Emmanuel nang hindi niya alam. Ano nalang ang maramdaman niya kapag nalaman niyang gabi-gabi kasiping ako ng boyfriend niya? Mabilis ang hakbang ko na lumapit kay Emmanuel nang makita ko siyang duguan na pum
Tulad ng sabi ni Alfred, hindi ako pumunta sa lamay ni papa kahit noong inilibing siya. Ina-update niya lang ako sa mga nangyayari doon. Gusto kong magluksa pero iniisip ko, nagluksa ba siya noong namatay si mama? Baka masaya pa nga siya dahil wala ng humahadlang sa mga masamang plano niya.Ginawa kong abala ang sarili ko. Sa pagbasa ng mga dukomento na iniwan ni mama kahit wala akong naintindihan sa binabasa ko ginawa kong libangan iyon. Nag d******d rin ako ng games sa cellphone ko. Ginawa ko ang lahat ng paraan para kahit saglit hindi siya sumagi sa isip ko. Nangako na ako sa sarili ko na kalimutan ko na ang lahat ng past ng nangyari sa buhay ko at kailangan kong tuparin iyon.Dalawang linggo na ang nakalipas mula noong ibinalita sa akin ni Alfred na patay na si papa at dalawang linggo narin kaming walang imikan ni Emmanuel. Hindi siya tumatabi sa akin sa pagtulog. Maaga rin kung umalis papuntang trabaho at pag-uwi niya sa kabilang kuwarto siya dumidiritso at doon matulog.Minsan na
Nanghihina na umupo ako sa upuan. Panay ang paghinga ko ng malalim para maging maayos ang aking pakiramdam. Bakit ngayon ko lang ito nalaman lahat? Sana hindi siya nahirapan sa hustisya na hinahangad niya dahil ako ang susi sa lahat. Sana matagal na siyang nakawala sa akin. Sana masaya na siya ngayon kasama ang babaeng mahal niya kung maaga palang nakamit na niya ang hustisya.Gayong patay na ang aking ama sana nakuha na niya ang hustisya para sa pamilya niya. At kahit masakit para sa akin na iwan siya tatanggapin ko ang katotohanan na parte lang ako sa lahat ng plano niya. If he wants to rid me I will accept with all my heart kahit pa ang patayin niya ako, ganon ko siya ka mahal.Inayos kung muli ang mga papel sa dati, nanginginig pa kamay ko na dinampot ang litrato ko doon. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pagkatapos ng lahat ng nalaman ko basta ang alam ko hindi ko pa kayang mawalay sa kanya. Kinuha ko ang charger dahil iyon naman ang pakay ko at lumabas na may mabigat na loob.
Akala ko, pagkatapos ng nangyari kagabi ay maging maayos na kami ngunit hindi pala. Naging marahas pa siya sa akin ngayon. Kaunting mali lang ay bulyawan na ako. Hindi ko lang masagot kaagad ang tawag niya sigawan kaagad ako. Pinagbuhatan rin ng kamay at mas malala pa ngayon.Agad kong sinara ang laptop nang pumasok siya sa kwarto. Abot langit ang kaba ko ng makitang masama ang timpla niya kaya agad akong lumapit sa kanya at nanginginig ang kamay na kinuha ang bag na dala niya at ipinatong iyon sa ibabaw ng lamesa. Marahas niyang binaklas ang kamay ko ng hubarin ko sana ang coat na suot niya. Masama niya akong tiningnan bago tinalikuran. Mariin akong napalunok at lumabas sa kuwarto.Isang buwan. Dalawang buwan na pagtitiis ko sa kamay niya. Ito ba ang tunay na siya? Ang tunay na pagkatao niya? Ano pa ba ang kailangan niya sa akin bakit hanggang ngayon hindi parin niya ako pinakawalan? Parte parin ba ito ng hustisya o paghihiganti dahil sa relasyon nilang dalawa na sinira ko?Pero pwede
Emmanuel point of view. Labag man sa loob ko na ikutin ang loob ng buong shopping ko at obserbahan ang mga empeyado ko wala akong magawa kundi gawin ito dahil sa utos ng aking ama. Two years ago, mula noong ibinigay na ito ni papa sa akin at ako na ang namamahala at ito ang unang beses sisilipin ko ang mga empleyado ko at kung ano ang takbo ng tindahan ko.Unlike dad, ayaw ko pagpiyestahan ng mga tao lalo na ang media. Lalo na ngayon at naging matunog pa lalo ang pangalan ko ng maiulat sa article na isa akong mafia, araw-araw may media na naka abang sa mansyon ni dad at sa labas ng Shopping Mall ko para lang maka-usap ako upang kumpirmahin iyon.Sa paglilibot ko, I saw a familar face, a familiar scent, a familar heartbeat when I see her. Palinga-linga ito na parang may hinanap. Nakasunod lang ako sa kanyang likuran sinundan ng tingin ang kanyang bawat galaw hanggang sa.“Careful.”Malamig na sambit ko nang saluhin ko ng yakap ang hubad niyang baywang ng mabunggo niya ako pagharap niya
Galing kami sa burol ni Mrs. Layson, ang ina ni Debbie. Lalapitan ko na sana siya kanina pero umatras ako dahil kasama niya si Alfred. Matapos ang deal namin makaraan ang isang taon hindi ako nagpakita sa kanya intentionally. Nag-fucos ako sa pag-aaral sa negosyo na ipamana ni dad sa akin. Pero kapag nagkikita kami sa mga gatherings, kinikibo ko naman siya nagbabakasakali kung may maikuwento siya about kay Debbie.Kumunot ang noo ko nang mapansin ang dalawang kotse na nakasunod sa amin, pinagitnaan ang sasakyan namin. Nasa likod kami naka upo dalawa ni mommy at si daddy ang nagmamaneho. Hindi ko nalang pinansin dahil marami ang dumalo sa huling lamay ni Mrs. Layson baka isa sila sa mga dumalo.“May progress na ba doon sa kinukuwento mong babae na gusto mo?” “Naku! MAlamang wala pa. Ewan ko kung nasaan nagmana iyang anak mo gayong hindi naman ako torpe noong kabataan ko.”Binatukan ni mommy si daddy nang siya ang sumagot sa tanong na dapat ay sa akin. “HIndi ikaw ang tinatanong ko huwa
Nakasandal ako sa pader sa gilid ng gate dito sa labas ng University habang hinihintay ang pagdating ni dad. Second year college na ako pero hatid-sundo parin ako ng aking pinakamamahal na ama dahil iyon ang utos ng aking pinakamamahal na ina na ubod ng ganda sa balat lupa.Sa pagmamasid ko sa kabilang kalsada, may mahagip ang mata ko na isang magandang dilag. Napatuwid ako ng tayo. Nagsalubong ang kilay ko at biglang tumibok ng malakas ang puso ko ng pamilyar sa akin ang babae. Minsan ko na siyang nakita sa mga pagtitipon ng mga negosyante kaya batid ko anak-mayaman siya. At nakita ko rin siya noong kaarawan ni dad last year pero hindi ko alam kung saang pamilya siya nagmula at kung sino ang mga magulang niya.Hindi ko akalain na dito pala siya nag-aaral sa tapat ng University na pinapasukan ko.Bahagyang tumabingi ang ulo ko at pinakatitigan siya. Nakabusangot ang kanyang maamong mukha. ANg magkabilang kamay nakahawak sa strap ng kanyang bag hindi pinansin ang ilang hibla ng buhok na
EMMANUEL pov.“Sandiego.”Problemadong sambit ko sa pangalan niya ng sagutin niya ang tawag ko. Nag alala ako sa asawa ko at si Alfred lang ang alam ko na makasagot sa iniisip ko. Siya ang nakasama ni Debbie ng mahigit tatlong buwan kaya alam niya kung ano gagawin kapag ganito ang naramdaman ng asawa ko.“Ano na naman problema, Montefalco?” pagalit na tanong niya at halata ang inis sa boses.“Si Debbie kasi naghina pagkatapos magsuka ayaw naman niyang tumawag ako ng doktor.”“GA ago. Malamang magsuka 'yan kasi buntis ang asawa mo! HIndi mo ba alam kung ano ang nangyayari sa isang buntis? I-g****e mo, tanga. Disturbo. Malapit na ako sa ruruk ng tagumpay tapos-hah! I-block ko kayong mag-asawa.”“Ituloy mo nalang mamaya-,”“My loves, saan ka pupunta?”Rinig kong sambit niya sa kabilang linya. Bahagya kong inilayo ang telepono sa tainga ko ng makarinig na kaluskos doon at pagbagsak ng telopono ngunit hindi namatay ang tawag niya. Nagalit yata si Cecelia. Makaraan ang ilang minuto muli siya
DEBBIE MAE pov.“I read the book you wrote.”Napa angat ang mukha ko sa gulat sa sinabi niya. Nakasandal siya sa headboard ng kama habang yakap ang hubad kong katawan. Kakatapos lang namin mag-make out-I mean mag-make love. Hinalikan niya ang tungki ng ilong ko ng mapansing natulala ako.“I didn’t know na isang writer pala ang asawa ko.”Umiwas ako ng tingin dahil namumula ang pisngi ko, hindi ko alam kong dahil ba sa pagtawag niya sa akin na asawa o kung dahil sa paghalik niya sa ilong ko.“Paano mo nalaman?” pabulong na tanong ko.Umaayos siya ng upo saka dinampot ang damit niya at pinasuot iyon sa akin. May kinuha siyang notebook sa ibabaw ng mesa at inabot iyon sa akin. Nagtataka na tinanggap ko iyon at pinakatitigan.“Honestly, hindi ko alam na ikaw pala ang owner no’n. Na agaw lang ng atensiyon ko ang title ng libro kaya tiningnan ko. Nagtaka pa nga ako kung bakit Montefalco ang apelyedo ng writer gayong wala naman akong natatandaan na may kamag-anak kaming manunulat,” natatawa n
DEBBIE MAE pov.“Matulog ka na. Bukas na lang tayo mag-usap.”Mahinahon na usal niya at inalalayan akong humiga sa kama. Wala kaming imikan kanina pa mula nang umalis kami sa bahay ni Alfred. Nakahawak lang siya sa kamay ko habang nagmamaneho hanggang sa makarating kami.Sabi ko noon kapag nagkita kami ulit marami akong gustong itanong sa kanya, pero ngayon magkaharap na kami nawala lahat ang tanong sa isip ko na gusto kong sabihin sa kanya. Nang sinabi niya na mahal niya ako parang iyon ang sagot sa lahat ng mga katanungan ko.Inayos niya ang kumot ko. Bigla siyang nailang dahil nakatitig ako sa kanyang mukha. Umiwas siya ng tingin pero nanatili ang kamay niyang nasa kumot ko. Hindi ko maiwasan na mapangiti. Miss na miss ko siya. Walang gabi na hindi ako nagdarasal na sana dumating ang araw na ito. Na babalikan niya ako. Na magkasama kaming muli kasama ang anak namin at marinig sa kanyang labi ang katagang I love you.“Tulog na tayo,” ani ko.Naglakad siya sa kabilang bahagi ng kama k
Emmanuel pov.Wala sa sarili akong naglakad palayo sa kanila. Wala ako sa huwisyo. Iyong eksena na iyon ang taging laman ng isip ko. Parang sirang plaka na pabalik-pabalik na lumilitaw sa isipan ko. Huli na ako. Masaya na siya at hindi na niya ako kailangan sa buhay niya. Ako lang itong habol ng habol at umaasang may babalikan pa.Sa paglalakad ko sa book store ako napadpad. Para mawala sila sa isipan ko naghanap ako ng librong nakakaaliw na pwedeng basahin. Natigil ako sa hilira ng mga librong pang-romance. Na agaw ang atensiyon ko doon sa isang libro, biglang sumikdo ang puso ko ng mabasa ang title niyon. KInuha ko ang libro.“MY RUTHLESS MAFIA HUSBAND.”Basa ko sa title nito.“A Novel Written by DM Montefalco.”Nagsalubong ang kilay ko ng makita kung sino ang author niyon. Wala naman akong natatandaan na may kamag-anak kaming author. O, baka hindi lang ako na-inform. O, baka ginamit niya lang ang apelyedong Montefalco.Pinagsawalang bahala ko nalang kung sino ang author nito dahil s
Nakapag desisyon na ako na ayusin na ang relasyon namin pagkatapos ng lahat ng problemang kinakaharap ko pero bakit laging may humahadlang sa plano ko?Bakit hindi ako mabigyan ng pagkakataon na ayusin ang gusot sa pagitan namin ng asawa ko?Sa galit ko, sinugod ko silang dalawa sa labas at binugbug si Alfred sa harap ng asawa ko. Hindi ko siya tinigilan sa pagsuntok hangga’t hindi ko nakitang dumugo ang ilong niya. Mabigat ang aking bawat paghinga, kung hindi ko lang napigilan ang sarili ko baka napatay ko siya dahil sa galit at selos na naramdaman ko.Napaigik si Debbie ng hablutin ko ang magkabilang braso siya at bumalantay ang sakit sa kanyang mukha sa diin ng pagkahawak ko doon. Gaguhin niya man ako. Saktan. Huwag niya lang ipamukha sa akin na hindi ako ang kanyang mahal.“You fucking slut! Sa mismong harap ng bahay ko pa kayo,-”Iniwan ko siyang nakasalampak sa semento ng matumba siya sa pagbitaw ko. Mabigat ang aking bawat paghinga na bumalik sa loob ng bahay. Dinampot ko ang lah
Emmanuel pov.Kaarawan ni dad ngayon. Saglit kong iniwan si Debbie sa hall dahil tumawag si Anton pero pagbalik ko, uminit ang ulo ko nang makita na hinaplos ni Alcenia ang hita niya dahil sa damit na suot niya. Gusto kong dakmain ang kamay ng matanda at pilipitin iyon hanggang sa madurog ang buto niya.“Sino ba ang nagsabi na ganyang damit ang suotin mo?”Hindi ko mapigilan na isambit dahil kanina pa ako naiinis sa damit na suot niya. Gusto ko sa akin lang siya nagpapasexy, sa akin lang siya nagpapaganda, ayoko na makita iyon ng iba. Bago pa siya makapagsalita tinalikuran ko na siya at sinundan si Alcenia sa gitna ng hall.Pa-simple akong lumapit sa kanila at tumabi sa kanya na masayang nakikipag-usap sa kapwa niya business man. Kilala ko sila sa mukha ngunit hindi sa pangalan.“Ihanda mo ang kamay mong makasalanan bago ka lumabas ng mansyong ito, dapat putol na ang mga iyan.”Bulong ko sa matanda na ikinaputla niya. Nagkakamali ka ng target, Alcenia.“Enjoy the party.”Hinanap ko ang
Emmanuel pov.Kung kagabi galit ako sa kanya ngayon hinihiling ko na sana mamaya pa siya gumising nang masulit ko ang pagyakap niya. Kaninang madaling araw pa ako gising at hindi na ako ulit nakatulog nawiwili sa magandang dilag na nakayakap sa akin.Nang magising siya nagkunwari akong tulog hanggang sa naramdaman ko na bumangon siya. Paglabas ko nakahanda na ang pagkain sa lamesa, kung ganito araw-araw ang gagawin niya baka hind ko mapigilan ang sarili ko na pagbigyan siya at pagnagkataon baka masanay ako at hanap-hanapin ko ang pag-aruga niya.Sinabay ko siya papuntang Shopping Mall kung, pwede pati hanggang sa pamimili niya ay samahan ko siya pero hindi pwede dahil may trabaho akong nakatambak sa opisina. Pina-assest ko na lang siya sa empleyado ko ngunit tatlong oras na ay hindi parin sila umaakyat dito kaya pinatawag ko si Bethany at sinabing dito nalang sila sa third floor magpa-cashier.HIndi siya nakinig sa sinabi ko na magpalit ng damit sa opisina ko, nanatili siyang nakatayo