GIFT"BAKIT pumayag ka?". kunot noong tanong saakin ni hubby habang nagmamaneho siyaPapauwi na kami sa bahay,sa bahay na kasi siya natutulog. Hindi ako nakaimik, dahil hindi ko alam kung anong isasagot ko."Diba sinabihan ka niya ng kung ano-ano tapos gusto mo pa din tayong pumunta sa birthday party niya? Paano kung ipahiya kalang niya doon?". Frustrated na sabi niya"Bakit hindi mo ba ako kayang ipaglaban sa Lolo mo?". Biglang tanong koNapatingin siya saakin at bumuntong hininga."Kaya kitang ipaglaban sakanya,sa lahat ng tao... pero Wife ayaw kong masaktan ka niya gamit ang kung ano-anong salita". Sabi niya"Kayanin ko mang ipaglaban ka, pero natatakot ako na gumawa siya ng paraan para masira tayong dalawa, kaya nga ayaw kong magkita kayo". Seryosong ani niyaAlam ko naman, pero minsan feeling ko kaya ayaw niya akong ipakilala sa Lolo niya dahil hindi niya ako kayang ipaglaban.Hindi nalang ako umimik hanggang sa makarating na kami sa bahay. Nang iparada niya ang kotse ay kaagad n
Napkin.ATHENA."Sorry na kasi". malambing na ani ko habang nakayakap kay HashKanina niya pa kasi ako hindi pinapansin,tinatanong ko lang naman kung gumagamit siya nun eh,malay ko bang gumagamit talaga siya?haha"Hubby". tawag ko,pero parang wala siyang naririnig at busy lang siya sa kakatipa sa cellphone niyaAba!Bahala na nga siya dyan!Nakakainis siya!Kumalas ako sa pagkakayap sakanya at tatayo na sana ng biglang sumakit ang puson ko."Arayy". Daing ko at humawak sa tiyan koNapatingin naman saakin si hubby, pero hindi ko nalang siya pinansin at unti-unting sumasakit pa lalo ang puson ko.Ang sakit!Yung feeling na hindi ka pwedeng gumalaw masyado dahil sa sasakit lalo ang puson mo? Baka may means nanaman ako ngayon. Hyst"Are you okay Wife?". Nag-aalalang lapit ni hubby saakinHindi ako makapagsalita at patuloy pa din sa pamimilipit sa sakit ng puson ko."Arghh!!". Medyo malakas kong sigaw"Hey Wife, masakit ba ang puson mo?". Nag-aalalang tanong niyaTumango-tango naman ako ha
HE'S BACKNANG makarating na kami sa bahay nina Athena,pinauna ko sina Pareng Silvan na bumaba at pumasok sa bahay dahil alam kong nag-aalburoto na yun si Boss sa galit."Ito na Boss yung pinapabili mo". Si Toffy ang nagbigay kay BossHabang ako nasa likod lang nilang tatlo, natatakot na ako... mahirap na baka patayin talaga ako ni Boss."Bakit tatlo lang kayo? Nasaan si Gregorio?". Biglang malamig na tanong ni BossYan na nga ba ang sinasabi ko.Gumilid naman ang tatlo kaya ako nalang ang mag-isang nakatayo dito sa pwesto ko, ngumiti ako ng pilit at kumaway pa kay Boss."H-hi Boss?". Takot na ani ko" Silvan ". Malamig na tawag ni Boss kay Pareng SilvanLumapit naman ito."Hawakan mo muna". Utos ni BossHinawakan naman iyon ni Pareng Silvan at bumalik sa tabi ng dalawa na nagpipigil ng tawang nakatingin saakin."Ngayon, ano ng ang sinabi mo kanina?". Malamig na tanong ni Boss saakinNapalunok naman ako. Tatakbo na ba ako?"Ano na? Magsasalita kaba o hindi? ". Seryosong sabi ni Boss
THE GAMENapakabilis talaga ng araw at biyernes na ngayon, palaro na sa University namin.Excited na akong panonoorin sina Hash mamaya.Umalis kahapon si Hash kaya sabi niya saakin hindi muna daw siya magpapractice, nagmamadali siya kahapon baka importanteng-importante talaga ang pupuntahan niya.Narito na kami sa University, nakabihis na ang lahat para sa laro, pero mamaya pa ito magsisimula.Sa labas palang ng University makikita mo ang malaking tarpulin na nakadikit sa labas at may nakalagay na Palaro 2022.Kapag nasa loob ka naman, makikita mo ang mga naggagandahang desinyo na ginawa ng mga staff ng University namin.Oo nga pala simula noong una hindi ko pa sainyo napapakilala ang University namin.Ang pangalan ng University namin ay Darshena University, matagal-tagal na din ng mapatayo itong University na ito.Public University ito, pero kung titingnan mo parang pangprivate University ang datingan.Sabi daw na kaya Darshena ang pangalan ng University na ito dahil may ibig sabihin
WHY?Malapit na kami sa gawi nina hubby, hindi pa tinatawag ang player ng Sentinell University, dumating na daw ang mga player na taga Sentinell, pero ngayon palang na inform na magsisimula na ang laro, nasa loob daw kasi ng Van ang mga player.Nakaupo sina hubby sa tabi ng coach nila, nang makita ako ni Hash ngumiti siya at kaagad na lumapit saakin."Bakit kayo ang may dala-dala niyan?". tanong niya at tiningnan ang hawak-hawak namin nina Euni na plastic"May pumunta kasing lalaki kanina doon sa pwesto namin, tapos sabi daw ni Ma'am ako daw ang magbigay sainyo. Tapos tinulungan naman ako nina Euni". tipid na ngiting sagot ko"Akin na". malambing na presinta ni hubby at kinuha ang hawak-hawak kong plasticLumapit din siya kina Euni at kinuha ang dalawang plastic."Tara". Ani ni hubby at naunang maglakad sa gawi ng kateammates niyaLinapag niya ang dala-dala namin sa baba, napatingin saamin ang nga kateammates ni hubby ng makalapit na kami sakanila"Uyy... hindi niyo naman sinabi na ka
WEIRD.ATHENA POV.TAPOS na ang laro nina hubby. Sobrang saya ko hindi pala, sobrang saya naming lahat dahil nanalo sila.Alam ko naman na palaging nananalo sina Hash simula ng nasa Hark University palang kami, pero iba kasi dito dahil iba ang kateammates niya.Magaling si Hash pati na din ang mga kasama niya.Halata ko ang inis sa Sentinell University ng matalo sila, lalo na si Allen alam kong magaling din siya sa pagbabasketball... pero mas magaling si Hash.Mabilis kumilos si Hash habang siya pinag-iisipan niya pa ng mabuti kung anong gagawin niya.Nasa gitna kaming lahat at may nagpipicture saamin, nakaakbay saakin si Hash habang hawak niya ang trophy. Siya kasi ang MVP, sina Euni naman ay nasa tabi nina Angelo at ang mga kateammates ni hubby ay nakaupo sa baba.Nakangiti kaming lahat na nakaharap sa camera, hindi naman kami naglaro, pero sobrang saya ko dahil nanalo sila.Ilang minuto lang ang lumipas ay tapos na kaming magpakuha ng litrato. Nagpaalam si Hash na may kukunin daw s
WHO IS SHE?PUMUNTA kami sa bilihan ng mamahaling rolex, para iregalo sa Lolo ni Hash. Mayaman sina Hash kaya nakakahiya naman kung ang bibilhin namin ay yung mura lang.Minutes passed, nakabili na kami at pauwi na kami siguro bukas ko nalang sasabihin kung magkano ang binili naming regalo.Sana maging maganda at masaya ang araw ko bukas.NAKATAYO ako sa harap ng salamin at pinagmamasdan ang aking sarili, nakasuot ako ng itim na dress dahil iyon ang theme sa birthday party ng Lolo ni Hash.Medyo kinakabahan ako ngayon, pero sana kahit ngayon lang tanggapin niya kaming dalawa ni Hash.Tok* Tok* Tok*Someone knocked on the door."Tapos kana bang magbihis Wife?". It's Hash voice"Oo! Tapos na ako". medyo pasigaw na turan ko para marinig niyaBumukas naman ang pinto at pumasok si Hash. He look more handsome with his suit. Nakasuot siya ng black tuxedo, formal suit. Suot palang halatang Mafia na talaga."You look super gorgeous, My Wife". he suddenly said at dahan-dahang lumapit sa gawi ko
CHILDHOOD BESTFRIEND."Illana?". Gulat na sambit ni HashSo siya si Illana? Sino si Illana sayo Hash?Pinsan? Relatives? Or your Ex? Pero sabi niya wala siyang Ex."Neil, long time no see... I miss you". Salita ng nag ngangalang Illana at kaagad na yinakap si HashI miss you? Ano toh? Neil? Kailan pa siya pumayag na tawagin siyang Neil?"I miss you too... Illana". Dinig kong sabi ni Hash ng gumanti siya ng yakap dito at mahinang humikbi si Hash Bakit ba ang sakit makitang may ibang kayakap ang mahal mo? Sino ba kasi itong Illana na ito?Hindi ko namalayang may tumulong butil ng luha sa mata ko, ngunit bago pa mapansin ng lahat ay kaagad kong pinunasan ito at ngumiti.Kumawala sa pagkakayap ang nag ngangalang Illana at ngumiti. "It looks like you've changed a lot Hashneil". Ani nito"Yes, you're right... how about you?you are still ugly as before haha you didn't change even your height, I'm still taller than you". Natatawang sabi ni HashNag-aasaran sila na tila sila lang ang narito?
I met a beautiful ladySo cool but lovelyShe was mad and lonelyI want to approach her honestly.I WAS sleeping on the tree when suddenly a lady sat at the root of the tree and singing happily. I wish I could be happy like her. At the first I'm annoyed to her but I didn't make a noise just closing my eyes and putting my earpods in my ear.Until months passed, she's always there sitting and singing. I can't deny that she has a beautiful voice. I don't know her name, and I don't even care if who is she.But one day it suddenly changed. The words that I said? Well I ate it back. Because when I always seeing her sitting where the tree I was sleeping and wasting my time. Napagtanto kong may gusto na ako sa babaeng ito.Hindi ko mapagkakaila na maganda siya. Sa tuwing sasapit ang recess ay palagi ko siyang inaabangan sa taas ng puno, and luckily she's always going there. Mabuti at hindi niya alam na nasa taas ako, habang nakatingin sakanya.Hanggang sa noong araw na iyon ay naghintay akong
SOON..NARITO ako nakaupo sa loob ng sasakyan namin. Si Manong Fernan ang nagdadrive. Nasa harapan ng sasakyan namin ang kotse na sinasakyan nina Mom habang ako ay mag-isa lang dito.Mayroon pa kaming mga kasamang bodyguards at butlers at nakasakay sila sa limang Van. Mahirap na daw at baka may kalaban sa politiko na tangkaan kaming abangan sa daan.Napatingin ako sa cellphone ko ng makita ko ang oras dito. It's already 6pm and his Engagement Party will getting started. Sakto naman na huminto na ang sinasakyan namin. Na ang ibig sabihin ay narito na kami sa totoong mansyon ng Pamilyang Darby.Hindi pa ako nakakapunta dito, siguro sa bahay nina Hash, oo. By the way? Nasa loob na kaya yung gf niya? Yung magiging fiancee for short yung pakakasalan niya? Maganda kaya ito? Well baka matawa ako kapag nakita ko kung mas maganda pa ako.Seriously? Kailan pa ako naging too much confident?Nakasuot ako ng Red Halterneck Fishtail Dress. Ito ang binili saakin ni Mom na dress nang pumunta siya kan
ATHENA.KANINA pa kaming natapos sa pagkain at nagsi-uwian din kaagad sina Toffy dahil sa may emergency daw sila, kesyo may demonyo na daw na nagagalit sakanila dahil sa iniwan nila ito.Hindi ko nga alam kung sinong demonyo ba ang sinasabi nila. Parang mga baliw na nakawala sa mental. Tapos tumatawa pa habang papaalis sa mansyon namin. Mabuti pa si Anthony at tahimik lang.Nandito na din lahat ng kaibigan nina Mommy at Daddy. Nasa loob sila at nakaupo sa sala habang nag-uusap-usap. You know mga friends talk. Nandito din nga ang bagong Bise Presidente at ang iba pang kasama ni Dad sa gobyerno. Ang mga senator at marami pang iba.Kaya maraming guards at bodyguards na narito dahil sa mga nagtataasang tao sa politiko ang narito. Ang lalaki pa naman ng mga katawan ng mga bantay dito.Hindi basta-basta nakakapasok ang kung sino-sino dito dahil sa bago ka makapasok sa subdivision ay may guards ka muna na dadaanan at kailangang may permiso ka ng Presidente o ni Dad para makapasok.NASA loob
MARUPOKATHENA.IT'S been a year when I left the Philippines, and right now. Finally, I'm home! Masaya akong makabalik sa kung saan ako ipinanganak at lumaki.Dahan-dahan akong bumaba habang nakaalalay saakin sa pagbaba ang aking P.A na si Devy. Kakalapag palang ng Private Plane namin sa sarili naming airport. Mahirap na kasi kung sa public airport pa kami lumapag at siguradong pagkakaguluhan lang ako doon.Kagaya ng sabi ko ay isa na akong sikat na Artista at Model sa America. Nakauwi lang ako dito sa Pilipinas dahil sa mayroon kaming pelikula na kailangang ishoot dito. Nakaabang ang mga bodyguards ko na ipinadala dito ni Dad para siguraduhing ligtas ako kahit nasa sariling airport lang kami. Simula ng umalis ako ay marami ng mga bodyguards na ipinadala si Dad sa America para bantayan ako.Naiintindihan ko naman siya kung bakit ganoon siya. Natatakot lang siya na baka mapahamak ako at nais niyang maging ligtas ako.That's why I love my Dad so much. Kahit ang tingin sakanya ng iba ay
After Five Years...FIVE years, five years had been passed since I left the Philippines just to live here in America. Naging maganda ang buhay ko sa limang taon na lumipas. Naging matatag, masayahin, at matapang na babae na ako. I never change my personality, maybe I just added some confidence for myself.I'm one of the famous actress here in America. I doesn't expect that I would be an actress, especially this is not my dream. I wanted to be a scientist, I didn't change my mind but I just tried to experience some things like this. Hindi naman ako mahilig sa pag-aarte ngunit heto ako at bumagsak sa pagiging artista.I never ever thought too that I will be popular, since I don't have a high confidence to myself, mahiyain pa ako dahil sa lahat ng nakakausap ko ay mga bigatin at mayayaman. Until nasanay na ako, I do my best just to have more confidence so I can be more successful on my job as an actress.Being actress is hard especially when you're making and having a lots of taping for
HANGGANG SA MULI HASH.PASADO alas-sais na ng gabi nang matapos kaming mag-usap. Narito kami at naglalakad papalabas ng eskwelahan. Napasarap kasi ang pag-uusap namin at hindi na namin namalayan na gabi na pala.Nakangiting naglalakad si Athena habang magkaholding hands pa din ang aming kamay. Parang ayaw ko na siyang bitawan at nagdadalawang isip kung itutuloy ko pa ba o hindi?Pero yun ang kailangan kong gawin. Hindi para sa kapakanan ko kundi para sa kapakanan ng babaeng mahal ko. Mas pipiliin ko pang layuan ang taong mahal ko para hindi siya mapahamak kesa makasama siya ngunit masasaktan naman siya.Ayaw kong mangyari iyon. Siya lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal ko siya. Hindi ko man naisin na layuan siya ngunit anong magagawa ko? Ayaw ko na ako ang maging dahilan para masaktan o mapahamak siya.Kahit gabi na ay may liwanag naman na nagsisilbing ilaw sa aming daan. Mayroong nagliliwanag na poste sa bawat daan.Tumingin ako kay Athena at kita ko ang
SANA NGANANG dumating ang araw na gaya nga ng sabi ni Ma'am Rebecca ay kailangan naming mag-practice para sa nalalapit na fashion show. Nakaka-kaba hindi dahil sa maraming manonood kundi siya ang makaka-partner ko sa fashion show!Sanay naman ako na palagi siya ang nakaka-partner ko sa kung saan-saang contest, but this is different kapartner ko siya pero alam kong hindi kami magpapansinan, maliban na lang siguro kung may kailangan kaming pag-usapan?Hanggang sa lumipas pa ang ilang araw at sa wakas, dumating na ang huling araw ng pagpa-practice namin. Tama nga ako sa nagdaang araw dahil sa hindi kami nag-iimikan. Tahimik lang kami habang sabay na rumarampa, hindi nag-uusap at hindi bumabati sa isa't-isa sa tuwing magkikita.Siguro, dapat na akong ma sanay? Ramdam ko kasi na hindi na siya sa akin, hindi ko na siya pag-aari. Na iba na ang babaeng nagmamay-ari ng puso niya? Na siguro na kalimutan na talaga niya ako para magmahal siya ng iba. Pero... Bakit napakadali naman? Siguro, tama
SALADHE CHANGED.NITONG nakaraang ikalawang Linggo ng Mayo ay unti-unti kong napapansin ang pagbabago ni Hash. Hanggang sa lumipas na din ang Isang Buwan at tuluyan na talaga siyang nagbago.Tuluyan ng nagbago si Hash. Si Hash na minahal ko.Habang si Nathalie naman ay lumipat na dito noong ika-unang linggo palang ng May. Kaklase namin siya. Masasabi kong minsan ay nagkakausap din kami.Hindi na ako galit sakanya ngunit nagseselos lang ako sakanila ni Hash dahil sa siya na ang kasa-kasama nito.NASA loob kami ngayon ng classroom habang nagtuturo ang Prof. namin sa Pre-Calculus and Basic Calculus. Nakatingin lang ako kay Prof. Mahirap-hirap na ang lesson. Minsan ay nahihirapan ako lalo na pag-dating sa solution.Nasa kalagitnaan kami ng discussion nang biglang may kumatok sa pintuan ng classroom namin. Dahil nakabukas lang ito ay kitang-kita namin kung sino ang kumatok."Hello? Good Morning?". Nakangiting bati saamin ni Ma'am RebeccaAno kaya ang ginagawa niya dito?Ngunit nagulat ako
OBSESSED ALLEN POV.I'M sitting on my chair inside the classroom while watching my love listening to our Professor's lecture. She changed and she became more beautiful.I doesn't expect that we can be close again like we used to before. But when I'm thinking that Athena is just my friend? Well, it makes my heart hurt.The woman I love since before, she became my friend now. We became friends again.Pero wala na akong magagawa dahil sa masaya na siya. Masaya siya sa piling ng ibang lalaki. Sa bagong mahal niya.I'm such a jerk. Pero ginawa ko lang naman ang nararapat kong gawin, just to make sure she's safe. Even though it results pain.I love her and I really do. Noong hindi pa ako nakakabalik dito sa Pilipinas ay siya pa din ang iniisip ko sa ibang bansa. I tried to forget her. But I can't, my heart can't.Pinabalik lang ako ni Dad dito sa Pilipinas dahil sa uuwi din naman daw kaagad si Nathalie. Mas mauuna man akong bumalik, pero susunod din iyon. Pareho kaming pumunta sa Canada, p