PAULINE Tumawag siya sa akin ng mga pasado alas singko ng hapon. Sinabi niya sa akin na huwag na raw akong mag-abala pa na magluto dito sa bahay niya dahil magte-take out na lang siya pag-uwi niya mamaya ng dinner namin. I promised him not to cook for our dinner. I have to follow him. Ayaw ko na suwayin siya baka magalit pa siya. Hinintay ko na lang siya na dumating. Gabi na nga talaga siya dumating at kagaya ng sinabi niya sa akin kanina na magte-take out na lang raw siya ng pagkain namin para ngayong dinner na 'to. Marami siyang in-order na pagkain namin. Kumain naman na kami kaagad nang dumating siya. Tamang-tama ay nagugutom na rin ako. I wasn't speaking when I was eating. Tahimik lang talaga ako at maging siya ay ganoon rin naman. Naka-ilang kuha ako ng fried chicken na paborito ko. Wala naman siyang pakialam sa akin. Nagkakamay pa nga ako. Hinahayaan lang niya ako sa totoo lang. Kitang-kita ko sa pagmumukha niya ang pagkaaliw sa ginagawa ko. Sinasabihan pa nga niya ako na k
MATTHEW Nagsimula na akong mag-impake ng mga gamit na dadalhin ko sa pagbabakasiyon namin ni Pauline ng isang linggo matapos naming kumain ng dinner. Kasalukuyan ko siyang kasama dito sa kuwarto ko at wala siyang ibang ginagawa kundi ang pagmasdan lang ako. Mabilis lang naman akong nakapag-impake ng mga gamit na dadalhin ko sa pagbabakasiyon naming dalawa. Bukas na nga kaming dalawa aalis. Excited na ako pero mas excited talaga si Pauline dahil first time niya na magbakasyon. First time rin niya na sasakay ng eroplano bukas. I'm so happy for her. Sa wakas ay makakasakay na rin siya. Natulog naman na kami kaagad pagkatapos na makapag-impake ako ng mga gamit na dadalhin ko sa pagbabakasiyon namin kagaya ng damit o personal things na dapat kong dalhin doon. Alas onse y medya ang flight namin bukas ni Pauline. Maaga kaming nagising kinabukasan. I cooked for our breakfast first. I didn't let her helping me with that. Gusto ko na kakain na lang kami kapag nakaluto na ako. Kumain kaag
MATTHEW We landed safely at the airport after our more than two hours flight here in our destination. May naghihintay na sa aming dalawa ni Pauline na sasakyan sa labas ng airport. Nagpasalamat naman kami dahil maayos naman ang aming flight na dalawa. Mula sa airport ay magbi-biyahe muli kami ng fifteen minutes bago makarating sa may pier dahil sasakay kami ng bangkang de motor para makapunta doon sa island resort na sinasabi ko kay Pauline. Sinabi ko 'yon sa kanya habang nasa biyahe kami patungong pantalan. Ang akala kasi niya ay pagkalabas namin ng airport at pagkasakay sa sinasakyan namin ay nandoon na kami sa resort na sinasabi ko sa kanya ngunit hindi pa. Napaawang na lang siya ng kanyang mga labi matapos kong sabihin 'yon sa kanya. Nagkamali siya ng kanyang inaakala. "O, talaga ba? Akala ko pa naman ay diretso na tayo sa sinasabi mo sa akin na resort ngunit hindi pa pala," komento niya sa sinabi ko sa kanya. I breathes deeply. "Hindi pa, Pauline. Papunta tayo ngayon sa pan
PAULINE Para akong bata na tuwang-tuwa na pabalik-balik na naglalakad sa puting buhangin na nakapaa pagkababa namin sa sinakyan naming bangkang de motor papunta sa islang 'to. Hinahayaan lang ako ni Matthew. He's smiling as he sees me. May nagdala na ng mga maleta namin sa kung saan kami magi-stay. Tanaw na tanaw ko mula dito sa dalampasigan kung saan kaming dalawa magi-stay habang nandito sa islang 'to. Hindi talaga ako makapaniwala sa nakikita at nararanasan ko sa mga oras na 'to. I'm so happy. Ang sarap-sarap sa pakiramdam na nakaapak ako sa puting buhangin na first time kong makita sa totoo lang. Ang ganda rin ng tanawin. Napalinaw ng tubig-dagat. Feeling ko nga ay ang sarap-sarap lumangoy kahit hindi ako masyadong marunong. "Ano ang masasabi mo sa lugar na 'to, Pauline? Gusto mo ba dito sa kinaroroonan nating isla?" tanong niya sa akin.I stopped walking and faced him with a smile on my face. Dahan-dahan ko siyang tinanguan at nagsalita, "Oo. Gustong-gusto ko ang lugar na 'to.
PAULINE Naglakad-lakad kaming dalawa ni Matthew sa may dalampasigan nang malapit na lumubog ang araw sa kanluran. We're going to watch the sunset. May mga nakakasalubong kaming mga nagbabakasiyon rin doon. Nginingitian nila kaming dalawa ni Matthew nang nakakasalubong namin sila. We're nice so we did that to them. May isang babae na maganda na lumapit pa talaga sa aming dalawa at tinanong kami kung magkasintahan kaming dalawa. My eyes got bigger because of her question to us. Nagkatitigan kaming dalawa ni Matthew. Ano ba ang isasagot namin? Sasabihin ba namin sa kanya na hindi kaming dalawa magkasintahan? Sino ang sasagot sa aming dalawa?Marahas na bumuntong-hininga siya at saka nagsalita sa babaeng 'yon. Hinayaan ko na lang siya na magsalita dito. Wala kasi akong maisip kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Mas mabuti na siya na lang ang magsalita kaysa ako. Baka kung ano pa ang masabi ko n'yan. "Why are you asking?" mahinang tanong niya sa magandang babae na nginitian siya pagkata
PAULINE Madilim na ang paligid nang umalis kami doon sa dalampasigan matapos na manood kami ng sunset. Ang ganda-ganda ng langit kanina. Iba't ibang kulay ang makikita mo na para bang nasa loob ka ng isang magandang painting. We're both enjoying the moment. Magkahawak-kamay pa rin kaming dalawa habang naglalakad pabalik sa room namin para mapagkamalan kami na magkasintahan talaga. "Ganito na ba talaga tayong dalawa dito sa resort na 'to, huh? Magkukunwari ba tayong magkasintahan kahit hindi naman?" tanong ko sa kanya habang naglalakad kami pabalik sa aming room. Tumigil kami sa paglalakad at humarap sa isa't isa. Huminga muna siya nang malalim bago sumagot sa akin. Tumango pa nga siya."Oo, Pauline. We need to act like we're lovers even though we're not. Sugar daddy mo ako, 'di ba? Kung iisipin nga ay dapat ganoon tayo, eh," sabi niya sa akin na ikinakunot ng aking noo."Na ano?" tanong ko sa kanya.He breathes deeply."Ang ibig kong sabihin ay dapat nga ay ganoon tayong dalawa. We
PAULINE "Who is Miguel, Pauline? Kapatid mo bang lalaki?" Inulit muli niya ang tanong sa akin ngunit may karagdagang tanong na rin 'yon. Tinatanong niya ako kung kapatid kong lalaki 'yon. I grimaced when he asked me that. Miguel is not my brother. Well, hindi naman kasi niya alam ang totoo kaya ganoon ang naitatanong niya sa akin. I understand him why he's asking me that question. Upang malaman niya at maliwanagan siya ay kailangan kong sabihin o ipaliwanag 'yon sa kanya. Hindi matatahimik ang kaluluw niya nito kapag hindi ko sinabi kung sino nga ba talaga si Miguel. I let out a deep sigh and smiled silently. "Hindi, hindi ko kapatid. Wala akong kapatid na nagngangalang Miguel," mahinahon na sagot ko sa kanya. He pouted his lips. "Talaga? E, kung wala kang kapatid na ang pangalan ay Miguel, sino ang lalaking 'yon, huh? Sino si Miguel? Pinsan mo ba o ano?" tanong pa nga niya sa akin at napansin ko na interesado siya masyadong malaman kung sino si Miguel. Feeling ko nga ay para b
PAULINE Dahan-dahan na tumango ako sa kanya matapos na sabihin niya 'yon sa akin. Ayaw na niyang makipag-usap pa ako sa ex-boyfriend ko na si Miguel. Gusto na niyang putulin 'yon. Upang matigil na siya ay tumango na lang ako sa kanya. Ayaw ko naman na putulin ang komunikasiyon ko sa kanya lalo na wala naman siyang nagawang masama sa akin at saka may naitulong siya na hindi niya alam kaya hindi niya ako maiintindihan kung bakit ayaw kong gawin 'yon. He has no idea that I didn't talk to him often. Bihira na lang kaya kahit papaano ay hindi ko siya inaalis sa phone contact ko dahil wala namang dahilan para gawin ko 'yon, eh. Ang sama ko naman kung gagawin 'yon kay Miguel na ex-boyfriend ko. He's kind to me. Tumango nga ako sa kanya ngunit hindi naman nangangahulugan na susundin ko talaga 'yon. Hindi ko gagawin 'yon. Ang palalabasin ko lang sa kanya ay pinutol ko na ang komunikasiyon sa kanya kahit hindi pa naman talaga. Hindi naman na kaming dalawa nagtagal pa sa labas. Pumasok naman
PAULINE I texted Matthew that we had a class in the afternoon. Alas kuwarto niya ako susundin dito sa pamantasan. He said yes to me na ang ibig sabihin ay susunduin kaagad niya ako. Mababait naman nga ang name-meet namin na professors sa araw na 'to lalo na 'yong last subject namin ngayon na bata pa. Siya si Prof. Irene Raymundo. Ang bait-bait niya at may pagka-joker siya. Naaliw kami masyado sa kanya kaysa sa iba na nakakaaliw rin. Masasabi ko na siya ang paborito kong professor namin.Bukas ay panibagong professors ang makikilala namin dahil sa another subjects na mayroon kami. Sana talaga ay lahat sila ay mababait kahit medyo strict. Ayaw namin 'yong masyadong mahigpit na mahigpit na kahit ang tumawa kami ay hindi puwede.Pagkalabas namin sa room ng panghuling subject namin ngayong araw na 'to ay nagpaalam na kami ni Angeline sa isa't isa. Uuwi na siya. Dali-dali naman akong naglakad patungo sa kung saan naka-park si Matthew ng kanyang kotse. Pumasok kaagad ako sa loob. Binati ko
MATTHEW Kanina pa ako hindi mapakali dito sa loob ng opisina ko at tanging si Pauline lamang ang laman ng isip ko. Iniisip ko kung okay lang ba siya sa unang araw niya sa pagiging isang college student niya. Before I eat my lunch, I decided to call her. Gusto ko siyang makausap para kumustahin o tanungin kung okay lang ba siya. Hindi ako nito mapapakali hangga't hindi ko siya nakakausap. Hindi nangangahulugan na kaya ko siya gustong tawagan ay dahil sa nag-aalala ako kundi para malaman ang sitwasyon niya doon lalo na wala siyang kakilala. Ayaw ko naman na makaramdam siya ng lungkot doon. Kung makahanap kaagad siya ng magiging bagong kaibigan ay mas mabuti nga 'yon para may kasa-kasama at kausap siya. Mahirap pa naman na wala kang kausap at pakiramdam mo ay mag-isa ka lang kahit may mga kasama ka naman. Na-experience ko rin ang ganoon, eh. Actually, tayong lahat ay na-experience 'yon ang ganoong klaseng sitwasyon.Sinagot naman kaagad ni Pauline ang tawag ko sa kanya. Kinumusta ko ka
PAULINE "Pauline Alonzo ang pangalan ko. I'm twenty years old," sabi ko sa kanya ng pangalan ko. Sinabi na rin niya sa akin ang kanyang pangalan kaya kilala ko na siya. Siya ay si Angeline Zapanta. "Kung iisipin ay hindi na dapat ako first year college lang, eh.""It's okay. Nice meeting you, Pauline," sabi niya sa akin na nakangiti. Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin. "You know already my name. I'm Angeline Zapanta."Nginitian ko siya pagkasabi niya at nakipagkamayan nga sa kanya. "Nice meeting you rin, Angeline.""Alam mo parehas lang ang edad nating dalawa," sabi niya sa akin. Nanlaki ang mga mata ko pagkasabi niya na parehas lang ang edad naming dalawa."S-Sigurado ka sa sinasabi mo, Angeline?" nakaawang ang mga labi na tanong ko sa kanya.Kaagad naman na tumango siya sa akin at nagsalita, "Oo. Parehas lang ang edad nating dalawa. Twenty years old rin ako. No joke, okay? Yeah, you're right na dapat hindi na first year tayo sa edad na twenty years old ngunit nandito pa rin ta
PAULINE Pasado alas otso na kami umalis sa bahay niya. Ihahatid niya ako sa pamantasan kung saan ako mag-aaral ng kolehiyo. Ang bilis ng pagtibok ng puso ko habang nasa biyahe kami patungo doon. Tahimik lang ako sa loob ng kotse niya ngunit kinakabahan, natatakot at na nae-excite ako. Halu-halo nga ang nararamdaman ko.Alam niya kung saan na building ang first subject ko ngayong umaga na 'to kaya mismong doon siya huminto sa tapat. Pumasok siya sa loob ng campus. Kabisadong-kabisado niya ang buong campus, eh. "Third floor ang room 303, Pauline," sabi niya sa akin nang ihinto niya ang kanyang kotse sa tapat ng building na 'yon. Tumango naman nga ako kaagad sa kanya. "Hahanapin ko na lang 'yon pagkataas ko sa third floor. Salamat sa pagsabi sa akin, Matthew," sabi ko sa kanya na may kasamang pagpapasalamat sa pagsabi niya sa akin kung saan ang room 303 kung saan doon ang first subject ko ngayong araw na 'to. "You're welcome, Pauline," nakangising sabi niya. "Kapag may hindi ka alam
PAULINE Tomorrow is the my first day in my journey as a college student. Halu-halo ang nararamdaman ko na emosyon sa gabing 'to. Maaga akong natulog. Hinayaan lang ako ni Matthew na matulog nang maaga dahil alam niya na bukas na ang simula ng pasukan sa kolehiyo. Tinawagan ko na rin kanina ang mga magulang ko at dalawang kaibigan na sina Leslie at Jasmin para sabihin na bukas na ang simula ng klase ko sa kolehiyo. Masayang-masaya talaga sila para sa akin na ikinatuwa ko naman nga. Alas singko pa lang ng umaga ay gising na ako. Humihilik pa si Matthew sa tabi ko. Tulog pa nga siya. Ang ginawa ko ay dahan-dahan na akong bumangon. Dumiretso ako sa banyo para maghilamos ng aking mukha at magsepilyo na rin. Nine o'clock in the morning ang first subject ko. Ihahatid raw ako ni Matthew mamaya. Kahapon pa niya sinabi 'yon sa akin. Maingat kong binuksan ang pinto ng kuwarto niya para lumabas. Naabutan ko na gising na 'yong tatlong kasambahay niya na binati naman kaagad ako na binati ko rin
MATTHEW Tumingin-tingin na ako kanina ng mga sasakyan na puwede kong ibili para kay Pauline na pangako ko sa kanya. I don't know if she could still remember it. Kung hind niya maalala ay madali lang 'yon sapagkat ipapaalala ko muli sa kanya kung sakaling nakalimutan niya. I promise that to her kaya kailangan ko na tuparin. Hindi ko pa naman ugali na kapag sinabi ko ay hindi ko gagawin. Kapag sinabi ko talaga ay talagang gagawin ko. Naalala ko na hindi pala marunong magdrive si Pauline. Kailangan pa niya na mag-enroll sa isang driving school para matuto siya na magmaneho. Kailangan niya rin magkaroon ng driver's license kaya kailangan talaga na mag-aral muna siya sa pagda-drive habang hindi pa nagsisimula ang pasukan. Mahahati ang oras niya nito kapag nagsisimula na ang klase kaya habang may oras pa ay mas mabuti na mag-aral muna siya kung paano mag-drive. Madali lang naman niya na matutunan ang pagda-drive. Kaya ko rin siyang turuan kahit papaano pero kailangan pa rin niyang m
PAULINE Matthew let out a deep sigh before he speak to me. I'm just waiting for his answer to my question. He slowly opened his mouth and said, "Ayaw kong tumanggi sa kaibigan ko, Pauline. Nakakahiya kasi na tanggihan ko siya.""So, hindi mo siya tatanggihan, Matthew?" mahinang tanong ko sa kanya na tinanguan naman niya kaagad."Oo, Pauline. Hindi ko siya tatanggihan.""Dito tayong dalawa matutulog sa condo unit niya?" tanong ko sa kanya para na rin makasigurado na dito kami matutulog sa condo unit niya. Muli nga niya akong tinanguan at nagsalita, "Oo, Pauline. Dito tayo matutulog sa condo unit ng kaibigan ko. Gustong-gusto niya na dito tayo matulog kahit ngayong gabi kaya pagbigyan na natin siya. Wala namang masama kung pagbigyan natin siya, 'di ba? Okay lang ba sa 'yo na dito tayo matulog sa condo unit niya kahit ngayong gabi lang?"Maliwanag sa sinabi ni Matthew na dito nga talaga kaming dalawa matutulog sa condo unit ng kaibigan niya na si Edward James. I took a deep breath and
PAULINE Hinintay ko ang isasagot ni Matthew sa kaibigan niya na si Edward James. Tinatanong kasi siya nito kung mag-aasawa ba siya o gusto na magkaroon ng anak. Tumikhim muna siya bago sumagot sa kaibigan niya na si Edward James. "Hindi ko alam kung mag-aasawa ako pero kung magkakaroon ng anak ay hindi ko tatanggihan 'yon. Mas gugustuhin ko na magkaroon ng anak siguro kaysa mapapangasawa n'yan. Kapag may anak na ako ay wala na akong kailangan na problemahin pa. May magiging tagapagmana na ako kahit buong buhay ko ay tumikim lang ako nang tumikim ng iba't ibang mga babae. Puwede naman, 'di ba? Wala akong asawa pero happy ang sex life ko," seryosong sagot ni Matthew sa kaibigan niya na si Edward James na napatingin sa akin. "A, talaga ba, bro? You're not sure kung mag-aasawa ka pero ang magkaroon ng anak ay hindi mo tatanggihan. Gusto mo 'yon? Tama ba?" sabi niya sa akin. Tumango naman nga siya. "Oo, bro. Hindi ako sigurado kung mag-aasawa ako. Alam mo naman kung bakit, 'di ba
PAULINE We didn't talk about my life. Wala silang binubuksan na topic about sa akin lalo na si Edward James na isa sa mga kaibigan ni Matthew. Alam naman na kasi niya ang tungkol sa aming dalawa kaya hindi na siya mag-aabala pa na magtanong lalo na kung tungkol 'yon sa akin. Understood na niya ang nangyayari lalo na ang tungkol sa amin. Sabi ni Matthew sa kanya ay aware naman siya sa pinagagawa niya kaya siguro hindi na siya nagtatanong pa. Maayos naman ang pakikitungo niya sa akin. Wala akong nararamdaman na awkwardness o ano pa sa kanya at para nga lang kaming dalawa magkakilala na dati kahit hindi naman. Magandang kasama si Edward James. Marami siyang ibinabahagi sa aming kuwento ni Matthew. Nagagawa pa nga niya na magbiro sa harapan namin. "Saan n'yo ba gustong pumunta pagkatapos na lumabas natin sa restaurant na 'to? Do you want to have fun tonight?" nakangising tanong niya sa aming dalawa.Nagkatinginan kaming dalawa ni Matthew na sugar daddy ko. I don't know what to say to hi