CHAPTER 36

[Jane's POV.]

Maaga ako nagising kinabukasan pero hindi ko magawang bumangon man lang or bababa para kumain ng almusal dahil wala akong gana.

Nakatulog kaagad ako kagabi dahil sa iyak at pagod.

Hindi ko na naman mapigilan ang luha ko ngayon ng maalala ko ang mga sinabi ni kuya sa loob ng kotse n'ya.

Nasasaktan ako at nalulungkot nang malaman ko na naaawa na pala si kuya sakin at hindi ko rin akalain na sasabihin n'ya yun saakin.

Or baka sinabi n'ya lang yun dahil akala n'ya tulog ako? Nag papahinga lang ako nun pero nabigla ako nh marinig ko s'yang nagsalita.

Kaya nagpanggap nalang akong natutulog kahit gustong-gusto ko na s'yang yakapin sa mga sinabi nya saakin.

Kahit gustong-gusto ko na talagang umiyak ng mga oras na yun ay pinigilan ko hanggang makauwi kame.

Kaya nung pagkauwi namin ay dumeretso nalang ako baba na hindi ko kinukuha mga pinamili ko dahil gusto ko na talaga magkulong sa kwarto at ilabas lahat ng hinanakit ko hanggang nakatulog ako sa mga oras na yun.

Hindi ko