Pag-uwi, tinulungan ni Huxley si Roxy na maupo sa kanyang kabayo bago itinayo ang sarili.
Namula si Roxy. "Talagang pinuntahan mo ako, flattered ako.""Lahat para sa iyo, mahal ko." Sagot ni Huxley na lalong nagpapula kay Roxy.Sa gilid, lumapit si Delphain kay Lady Vienna at bumulong. "Hayaan mo akong sumakay sa iyong kabayo, binibini."Tumingin si Lady Vienna sa kanya, “Ano? Bakit?""May gusto akong subukan." Sagot na lang niya na gustong magtanong pa ni Lady Vienna.“Subukan kung ano?”Itinuro niya si Titus at Fedel na nanlilisik sa isa't isa. "Yung dalawa. Kung ako sa iyong kabayo, mapipilitan silang sumakay ng isang kabayo lamang."Itinuro niya si Titus at Fedel na nanlilisik sa isa't isa. "Yung dalawa. Kung ako sa iyong kabayo, mapipilitan silang sumakay ng isang kabayo lamang." Pagkatapos ay agad na nagteleport si Delphian sa likod ni Lady Vienna, nakaupo at nakangiti. Umiling si Lady Vienna, sapat nNag-isip siya ng dahilan kung ano ang gagawin. Siguradong galit si Raziel sa pagpapakita ng maskara niya. Ngumuso siya doon. Hindi siya ang patuloy na nagtutulak sa kanya kanina at noong . Nawala ng ilang oras, nagpa-panic siya ng ganito.Ano ba talaga ang gusto niyang gawin niya?Mabilis siyang bumalik sa mga pintuan, maingat na iniiwasan ang mga tauhan ni Raziel na patuloy na sumisigaw para sa kanyang pangalan. Mabilis siyang pumasok sa bintana at nagsipilyo, umaktong parang walang nangyayari at nanatiling kalmado.Isang hingal ang nagmula sa mga pasilyo, at tumakbo si Roxy sa kanya."Tahimik!" Bulong ni Lady Vienna, ayaw siyang mahanap ng mga lalaki.Pagkatapos ay hinila ni Lady Vienna si Roxy sa gilid. Masyad
Bumukas ang mga mata ni Raziel sa narinig, tumingin sa kanya, at ngumiti. "Magandang umaga."“G-magandang umaga.” Sabi niya, "May dragon ba sa tabi ko...kagabi?" Tanong niya, pakiramdam niya ay nasisiraan na siya ng bait at umaasang mauunawaan ni Raziel ang tanong niya. Ito ay isang panaginip, tama ba? Mangyaring sabihin sa akin na ito ay isang panaginip!“Oh yeah...about that...that was me..” sabi ni Raziel. Nang mapagtantong hubo't hubad siya, ibinalot niya sa kanya ang kumot.“Humihingi ako ng tawad diyan, Vienna. Hindi ko sinasadyang takutin ka.""Ikaw iyon? Isa kang dragon?" Inulit niya, pinoproseso ang mga salita. Akala niya sapat na ang mga pantasyang ito! Una ang libro! Ngayon, ito?
Hinayaan lang siya ng duke, at nakatutok pa rin sa kanyang trabaho. “Ngunit ikaw lamang ang maglalakas-loob na buksan ang pag-aaral na ito. At nangangati ang mukha ko. Kailangan kong pumunta sa guild para mapalitan ito ng Fedel sa lalong madaling panahon."Napabuntong-hininga siya. Kaya busy pa rin siya. "Kung gayon, paano ang ating tanghalian?"“Malapit na. Tatapusin ko ang lahat ng ito para sa isang beses at gugugol ako ng ilang oras sa iyo."Bumilis ang tibok ng puso niya at tumango, "Kung gayon, hihintayin kita rito."Makalipas ang ilang minuto, sumulyap si Raziel sa kanya."Ano?" Tanong niya, "Huwag mo akong pansinin, ayos lang ako dito."Umiling si Raziel, "Hindi, hindi ako makakapag-focus dito." Bumuntong-hininga, tumayo siya, nagsuot ng maskara at kinuha ang kanyang coat. "Tara lunch na tayo."Umiling si Raziel, "Hindi, hindi ako makakapag-focus dito." Bumuntong-hininga, tumayo siya, nagsuot ng maskara at kinuha ang kanyang coat
Bumukas ang pinto at mabilis na tinakpan ni Raziel ng kumot ang mukha, niyakap ng mahigpit si Lady Vienna para magtago.Namula si Roxy sa nakita at pilit na ngumiti. "Oh...uhm...patawarin mo ako...lagi kong nakakalimutang kasal ka, binibini." She chuckled nervously, nakatingin sa lupa na mukhang nahihiya. Talaga, masyadong clumsy si Roxy para dito. Pulang pula ang mukha, mabilis na pinaalis ni Lady Vienna ang kanyang personal na kasambahay at hinarap si Duke Raziel na nagtatago pa rin.“Umalis siya ngayon. Mananatili ka ba doon buong araw?" Tanong niya, gusto siyang asarin. Ito ay isang pambihirang tanawin at matitikman niya ang sandaling ito at itatago ang alaalang ito sa kanyang isipan.Sa unang araw na nakita niya ang mukha ni Duke Raziel. Napahagikgik siya sa isiping sabihin iyon ng malakas. Nakaupo si Duke Raziel nang patayo iyon, nakikita ang kanyang dibdib. “Bakit ka tumatawa? May dumi ba sa mukha ko?"Ipinikit ni Lady Vienna ang kanyan
"Mayroon ka bang anumang bagay na gusto mo sa partikular? Isang bagay na maibibigay ko sa iyo…” Tanong ng Duke."Maaari mo akong sorpresahin." She dared, teasing him.“Sige, tapos pinlano ko na. Siguraduhing magbihis ka sa iyong kaarawan-“Napakurap-kurap siya at pinigilan siya, "Teka lang, nanggugulo lang ako, Raziel." Napuno siya ng mga sorpresa. Ano pa ang maibibigay ng Duke sa kanya? kayamanan? Ibinahagi na nila ito. kasikatan? Siya ay sikat na sa bayan at palaging pinag-uusapan..."Kung gayon ano ang gusto mo?"Huminto siya, naglalaan ng oras para talagang mag-isip. Ano ba talaga ang gusto ko ngayon? Tanong niya sa sarili, napakagat labi. Lumaki siyang spoiled sa lahat ng pagmamahal at atensyong ibinigay sa kanya ng kanyang pamilya.Ang tanging nasa isip niya ngayon ay siya. Ang lalaking nasa harapan niya, si Duke Raziel. Matiyagang hinintay ni Duke Raziel ang kanyang sagot at tiningnan niya ang kanyang mapupulang orbs, ang
Malapit nang magdilim, at naghapunan sila ng kaunti bago sinimulan ang unang plano. Pumunta sa palasyo at tanungin si Prinsipe Mathias. Alam ng maldita na iyon ang isang bagay na gusto nila.Hindi na nila kinailangan pang maghintay ng gabi dahil napakahigpit ng oras. Pagkatapos ay umalis si Fedel upang harapin ang mga guwardiya habang si Lady Vienna at Duke Raziel ay nagsimulang pumunta sa mga piitan. Madaling pumasok at nang makapasok na sila, sobrang dilim, mabaho, at masikip. Si Duke Raziel ay kumuha ng sulo upang sindihan ang lugar at agad siyang nakita.Si Prince Mathias ay natutulog sa tabi ng pinakamalaking selda nila doon. Kinagat ni Lady Vienna ang kanyang mga ngipin at pinaghandaan ang lahat ng mangyayari, hindi pa rin siya pinatawad sa kanyang mga krimen at tungkol kay Avelina."Ma
Sumulyap si Duke Raziel sa kanya, binigyan siya ng tingin na nagsasabing "Be patient."She just scoffed. "Ano? Masyado siyang nagtatagal para magtiwala sa amin. Wala tayong oras.”"Narinig mo ang asawa ko, wala tayong oras." Sabi ni Duke Raziel, na ngayon ay nakaluhod upang pantayan ang tingin ng prinsipe. Hindi pa rin nakakain ni Griffith ang sandwich na binigay sa kanya ng duke kaya nagpatuloy si Duke Raziel."Ngayong nakakulong ang baluktot mong kuya, oras na para maghiganti ka."Napakurap si Prince Griffith, "At bakit mo ako tinutulungan?"“Sinisira natin ang imperyo at ginagawa itong mabuti. Ikaw ang kukuha ng trono at mamumuno sa imperyo.""Sabihin
Tungkol naman sa ikasampung prinsipe o ang nararapat na prinsipe ng korona, pinananatili siya ni Duke Raziel doon. At hindi nagtagal, labis na ikinatuwa ni Lady Vienna. Pagkaraan ng tatlong araw, pumasok si Fedel sa guild na may patunay ng kanilang tagumpay.“Ang mga Corrupt na maharlika ay tinanggal. Pinatay ang emperador." Dalawang pangungusap lang ang itinagal nito at ipinumpas ni Lady Vienna ang kanyang mga kamao sa hangin, nakangiti sa kaligayahan. Nilingon niya si Duke Raziel na may ngiti sa labi, nakatingin sa kanya. Itinuro muna siya ni Lady Vienna sa kanya at tumagilid ang ulo ni Duke Raziel, hindi sigurado kung ano ang gustong gawin ng ginang.Kinawayan siya ni Lady Vienna at hinawakan ang kamay nito para salubungin ang kamay nito, "Sa tuwing gagawin ko ito, dapat mong abutin ang kamay ko at iuntog ang kamao ko."