"Oh, bakit hindi mo ipinaglaban para hindi ako umalis noong araw na iyon?" Tanong ni Lady Vienna, nagkunwaring seryoso ang mukha at pilit na tinatago ang ngiti sa labi.
"Humihingi ako ng pasensya. Hindi ko alam ang gagawin. Ikaw lang ang meron ako. At iniwan mo rin ako." Sinabi niya. “Ngunit maaari kang sumama sa akin at tumakas.Nakatanggap lang ako ng tip mula sa source ko na nakita nila iyong knight.”Tumingin siya sa kanya na may nalilitong reaksyon, "Ano ang gusto mong sabihin, Raziel?"Nagpakawala siya ng malalim na hininga at tinusok ang kanyang berdeng mga mata gamit ang kanyang pulang orbs, "Sinasabi ko na gusto kitang kidnapin sa pagkukunwari ng paghahanap sa iyong knight."Napakurap siya doon, at tumawa, "Naku, hindi ka talaga Duke Raziel para sa wala."Nagpatuloy si Duke Raziel, “Magdesisyon ka at bilisan mo, Vienna. Wala kaming masyadong oras. Pamilya mo o ako? Kapag nakaalis ka dito, ipagkanulo mo ang utos ng pamilya mo."Ang Erstonia, Sharnwick at Venzor ay mga maliliit na bayan na mabilis na nadaanan nina Duke Raziel at Lady Vienna salamat sa karwahe na kanilang nirentahan. Buti na lang at hindi na siya sinundan at hinanap ng family knights niya para makapagpahinga siya sa pag-iisip.True to his words, Duke Raziel wasn't kidding when he said that they will arrive in Walden in a week.Kabaligtaran ng madilim at nakakatakot na mood mula sa mga nakaraang bayan, si Walden ay nasa isang maligaya na kalagayan. Habang binalot ng madilim na kalangitan ang mga tao, ang mga ilaw mula sa mana powered ay nag-alok na magpapaliwanag sa buong bayan. Umalingawngaw ang masasayang kagalakan sa abalang kalye at ang mga taong gumagala na nagtitipon sa mga food stall. Puno ito ng mga turista at masaya lang ang buong vibe."Tingnan mo ang mga ilaw, nanay! Sa wakas ay sinindihan na nila ito!” Masayang bulalas ng isang maliit na bata habang nakaturo sa Ngunit hindi ito ang highlight ng gabi. Ito ay an
Napa-facepalm si Lady Vienna, ramdam niya ang galit ni Duke Raziel na natatakot siya sa kinabukasan ng mga mersenaryo."Alam mo, kaya ko silang ilabas lahat." Inalok niya. Sa ganitong paraan, masasaktan lamang sila. Kung hahayaan niyang alagaan sila ng duke, hindi mabubuhay ang mga mersenaryong iyon upang makita ang araw.Bumaba siya mula sa kabayo ni Tiberius at iniunat ang kanyang leeg bago nagkaroon ng pagkakataon si Duke Raziel na tumanggi. Pagkatapos, kinuha niya ang kanyang espada at hinugot iyon mula sa kanyang sinturon.Ah, it almost felt like forever since she felt this excitement rushing inside her.Pinagtawanan siya ng mga mersenaryong nasa harapan. “Babae inaaway tayo? C’mon, manok ka ba na talagang hinahayaan mong labanan at bantayan ka ng isang babae?”Hindi pinansin ni Duke Raziel ang mapanuksong boses nila at humarap sa kanya, "Sigurado ka bang kaya mo silang lahat?"Tumango si Lady Vienna, “I’m sure, your g
Nagising si Lady Vienna na magaan ang ulo. Parang panaginip ang lahat. Napatitig siya sa blankong dingding kung saan nakatayo si Titus. Tiyak na totoo iyon dahil walang paraan na panaginip lang iyon.Titus...Isang katok sa pinto ang nagpatigil sa kanyang pag-iisip na sinundan ng malalim na boses ng duke. “Vienna, handa ka na ba? Naniniwala akong kailangan na nating umalis ngayon."Biglang nanlaki ang mga mata ni Lady Vienna, agad na tumayo at inayos ang kanyang anyo bago makilala ang duke.Nakarating sila sa kuwadra kung saan nagpapahinga ang kabayo ni Duke Raziel para sa gabi at hindi pinalampas ni Lady Vienna ang sulat na nasa kamay ng kanyang asawa. "Kanino galing ang mga iyon?" Tanong niya sa kanya.“Si Huxley ang nagpadala sa kanila. Kailangan na nating magmadaling umuwi." Iyon lang ang naisagot niya."Bakit?"Natahimik lang siya at hindi sumagot.Sumakay kay Tiberius ang kabayo at si Duke Raziel na nakaupo sa likuran niya, l
Nagising si Lady Vienna sa hatinggabi sa tunog ng pagbukas ng kanyang pinto. Hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya sa paghihintay sa duke. Pagbukas ng pinto niya, nandoon si Huxley at isang pamilyar na lalaki mula sa Rogue guild. Sa pagitan nila, inalalayan nila si Duke Raziel na hinimatay na may dugo sa buong katawan.Napabuntong-hininga si Lady Vienna at natigilan muna bago gumaling, "Anong nangyari sa kanya?" Tanong niya.“Inatake namin ang isa sa mga kalaban nang bigla na lang siyang dumugo. Hiniling niya na makita ka." Sagot ni Huxley habang inuupuan siya sa sofa ng kwarto niya. Tumango si Lady Vienna doon, mahinahon na hinukay ang impormasyon at sinusubukang huwag mag-panic. "Maaari ka nang umalis. Ako na ang bahala sa kanya.”Nag-aalangan na ibinuka ni Huxley ang kanyang bibig para magsalita pa ngunit tumango lang ito at iniwan silang dalawa.Hinaplos ni Lady Vienna ang mukha ni Duke Raziel at tinawag ang kasambahay na si Roxy na kumuh
Naramdaman ni Lady Vienna ang malamig na kama sa tabi niya. Agad niyang iminulat ang kanyang mga mata at nakita niyang wala itong laman. Wala na si Duke Raziel."Roxy, nasaan si Duke?" Tanong niya sa maid niya."Pumunta siya sa guild," sagot ni Roxy.She cursed under her breath, nakaramdam ng disappointment at galit kay Raziel. Nagbahagi lang sila ng isang espesyal na sandali. Well, wala naman talagang nangyari kagabi, magkatabi lang silang natulog, na dapat normal lang sa mag-asawa...Ngunit pakiramdam nito ay hindi ito espesyal para sa duke. To think na nasugatan lang siya kagabi...Lumipas ang isang buong araw pero wala pa rin si Duke Raziel.Pinananatiling abala ni Lady Vienna ang kanyang sarili sa labas ng mga hardin, nagsasanay ng kanyang mga kasanayan sa espada kasama sina Roxy at Huxley."Ma'am, pwede po bang magpahinga muna tayo? Mamamatay ako dito!" Bulalas ni Huxley. Lumapit si Roxy para punasan ang pawis niya at binigyan siya ng tubig.Sarcastic n
Pumunta si Lady Vienna sa royal palace kinabukasan habang inanyayahan siya ni Prinsesa Avelina para sa isang afternoon tea. Binuksan ni Lady Vienna ang kanyang pamaypay at ngumiti sa maselang prinsesa, "Hindi ka nagpapadala sa akin ng mga liham kaya nag-alala ako kamahalan."Masayang tumawa si Prinsesa Avelina, “Oh, I’m doing fine. Maganda ang ginagawa namin ni Prince Mathias para sa aming kasal."Tumango si Lady Vienna, “That’s great. Masaya ako para sa iyo Prinsesa Avelina. Ikaw ang magiging pinakamagandang nobya sa kaharian." Matapat niyang sabi.Alin ang totoo, mahal na mahal ni Lady Vienna kung gaano kaganda si Prinsesa Avelina. Noong una, inamin niyang medyo awkward siya at gusto siyang itulak palayo dahil siya ang bida sa kuwentong ito pero napagtanto niyang hindi siya ang kalaban niya. Tadhana ang kalaban niya.I mean, hindi naman kasalanan ni Prinsesa Avelina ang pagiging maganda diba? She's destined to be like that. Dahil wala si
The princess then chuckled, “I don’t want to tell you the reason. Pero buti na lang matalino ka, Lady Vienna. Sa totoo lang ayoko gawin...pero nanonood ang mga kasambahay," she said.Naisip ni Lady Vienna ang isang dahilan para dito at buong tapang na nagtanong, "Ito ba ang koronang prinsipe?"Tumango ang prinsesa, “Kung hindi ka mamamatay ngayon, aasahan kong pahihirapan ako mamaya, ngunit wala akong pinagsisisihan. Tumakbo ka, Lady Vienna. Malapit na siyang dumating para sa iyo."Tumingin siya sa prinsesa nang may awa, “Pero paano ka? Tutulungan kitang umalis-"Umiling ang prinsesa at ngumiti, "I'll be okay."Nagmura si Lady Vienna sa ilalim ng kanyang hininga, na gustong tulungan siya, "Padalhan mo lang ako ng sulat, Prinsesa. Isang sulat at pupunta ako dito para iligtas ka. Markahan ang aking mga salita."“Ikaw ay isang mahusay na kaibigan, Lady Vienna. Pero aayusin ko mag-isa. Ayokong umutang kahit kanino. Ngayon tumak
Huminga ng malalim si Huxley sa galit, pinandilatan ang prinsipe. Ngumisi si Lady Vienna sa prinsipe, hindi umaatras.Dalawa ang pwedeng maglaro, si Prince Mathias."Nabalitaan kong dinukot ka noong nakaraan, Vienna." Tanong niya.Talaga, gusto niya akong mapatay ng ganoon kalaki? Napangisi si Lady Vienna."Duchess Donovan." Sabi niya."Ano?" Tanong ng crown prince."Tawagin mo akong Duchess Donovan. Tinawag ako ng asawa ko na Vienna kaya bilang paggalang, inaasahan kong tatawagin mo akong pormal, Prinsipe Mathias."Ang mga mata ni Prinsipe Mathias ay kuminang sa interes doon, "Ang sweet mo talaga sa iyong asawa."Tumango siya, “Oo. At tungkol sa kidnapping incident ko, oo totoo. Ngunit huli ka sa balita, Prinsipe Mathias."“Naku, humihingi ako ng tawad. Gusto ko lang hilingin sa iyo ang mabilis na paggaling, hulaan mong huli na."Ngumuso siya, “Alam mo ang sweet talaga ng fiancé mo. Ang sarap kong kausapin siya kanina." Sinabi niya, "Isipin mo ang gula
Noon lang, nahulog ang isang ibon mula sa balikat ni Lady Vienna Xaviera. May sulat ito doon at binuksan niya ito at binasa ng malakas para marinig ni Duke Raziel. “Dear Duchess Vienna and Duke Raziel,How are you? You’ve been on an adventure, everything’s going well in the palace as I’ve restored peace and kept the citizen’s happy. Wherever you two are, I hope this letter finds you well.I want to inform you two that the Ardis Kingdom, our neighboring country and ally, is holding an important event in the coming month. Princess Vienna Elysia Dutroux, King Xander’s precious daughter is celebrating her 18th birthday, which is also time for her to find her husband. She has over twenty suitors, along with me I want you to help me there and make her my queen.-Prince Griffith from Royal PalaceNatawa si Lady V
Narinig niyang bumubulong sa kanya ang mga iniisip nito. Iyon ang mga huling salitang inaasahan niyang gagawin, ngunit walang pagpipilian, dahan-dahang inalis ni Lady Vienna ang kanyang mga kamay na tanging linya ng buhay niya ngayon, at sa wakas ay binitawan niya ang sarili, pinanood niya si Ambrosia na nakatingin sa kanyang ginawa, hindi inaasahan ang kanyang gagawin. ito. Ipinikit ni Lady Vienna ang kanyang mga mata at hinayaang itago siya ng usok. Ito ang hindi inaasahang paraan ng pagkamatay para sa kanya. Sa lahat ng pagkakataon na nahaharap siya sa panganib, ito ang pinakakatawa-tawa na paraan kung paano siya namamatay para sa kanya. Namatay siya dahil sumuko siya. Naghintay siya ng impact, na bumagsak sa lupa at hinayaang mabali ang kanyang mga buto ngunit sa isang iglap, isang shar claw ang humawak sa kanyang shirt, at isang pares ng mga
Wait lang, Raziel. It's my turn to make the effort. Para sa ating dalawa. Well, medyo hindi patas na ako lang ang nakakaalala ng lahat ng meron tayo, di ba? Kailangan kong ipaalam sa iyo ang bawat piraso at piraso. At hindi naghintay si Lady Vienna at sinimulan na ang kanyang plano. Dinala ni Lady Vienna si Duke Raziel sa bawat lugar na pinuntahan nila. Mula sa pagdadala sa kanya sa royal ball kung saan sila nagkaroon ng kanilang unang opisyal na pampublikong pagpapakita sa Rogue guild hanggang sa kanilang pakikipagsapalaran kasama si Avelina, at maliliit na sakuna sa Crown Prince Matthias. Ito ay isang mahabang proseso, ngunit dahan-dahan ngunit tiyak, si Lady Vienna ay matiyagang naghintay para sa perpektong oras, para sa oras na siya ay magigising at maalala kung ano ang mayroon sila. Dahil baka ito lang ang pagkakataon na magkakaroon siya. At kung maglalakas-loob si Alexis na guluhin muli s
"Sa susunod nating buhay, darating ako at hahanapin kita, Vienna." Napabuntong hininga si Lady Vienna, sinusubukang umangkop sa liwanag habang ang komportableng kutson ay-sandali. Hindi ba dapat may kumportableng kutson sa kanilang karwahe patungo sa imperyo ng Lumen? Ang huling bagay na natatandaan niya ay ang pag-alis sa bahay-ampunan matapos makuha si Titus ng mangkukulam...at pagkatapos ay maglakbay sa isa pang paglalakbay...kasama ang isang tao...Sinubukan niyang i-rack ang kanyang isip para sa karagdagang impormasyon, pakiramdam na may kasama siya. Hindi sigurado kung sino ito, ngunit tila nakipag-ugnayan siya sa taong ito. Ano ang kanyang…pangalan muli? Luminga-linga siya at napansing nasa kwarto niya siya, napabuntong-hininga siya sa gulat.“Roxy!” Siya ay sumigaw, at si Roxy, ay lumitaw sa kanyang karaniwang magulo na kayumangging buhok at uniporme ng maid, "Yes my lady!"“Nasaan…nasaan si Titus?” Tanong niya, at b
Natatawang hinaplos ni Alexis ang pisngi niya, “Haha, ito ang pinaka-excited para sa akin. Ang pagbubunyag. Itinago ba niya ito sa iyo? O talagang nawala ang alaala niya pagkatapos kong gawin ang ritwal?”“Mukhang gulat na gulat ka mahal. Hayaan mong ipaliwanag ko sa iyo ang lahat ng malinaw." Pagkatapos ay hinawakan niya ang noo ni Vienna at biglang, isang maliwanag na liwanag ang pumasok sa kanyang isipan, kasama ang mga alaala na naglalaro.“Matagal nang patay ang iyong kaluluwa, Vienna. Ang nagpapuyat sa iyo ay dahil isinakripisyo ni Raziel ang kanyang sarili noong nakaraan.” Sinimulan niya, at pinanood ni Vienna ang paglalaro ng tanawin sa kanyang harapan.“Noong nakaraang siglo, si Duke Raziel ay isang makapangyarihang mamamatay-tao na umibig sa isang babae na nag
Kinabukasan, nagpatuloy sila at napalapit sa Lumen Empire. Naroon pa rin ang lalaki para gabayan ang daan patungo sa kanila. Si Fedel ay masigasig sa pagbabanta sa matanda sa sandaling nagpasya itong lokohin sila. Paghinto sa kweba para magpahinga magdamag, may nakita silang bote na nakalagay sa loob. Hinawakan ito ni Fedel at binigay kay Vienna bilang biro, ngunit nagulat silang lahat nang lumitaw ang napakalaking usok mula sa loob. Isang anino ng isang pigura ang lumitaw, at isang matangkad at maitim na gwapong lalaki ang nagpakita.Hinubad ni Duke Raziel ang kanyang espada at hinila si Vienna sa gilid, "Ano ang nabuksan mo?" naiinip niyang tanong.Nag-pout si Vienna, "Hindi ko alam, binigay sa akin ni Fedel!"Napabuntong-hininga si Raziel, "Isa itong genie, mag-ingat ka."Tumaas ang kilay ni Vienna, "A genie?"Iniunat ng lalaki ang kanyang mga braso at humarap sa kanila ng walang pakialam na tingin, “Ah, sa wakas! Isang daang taon na akong
Ang mga bata ay patuloy na nagtanong para sa kanya at si Mr. Martini ay dumating upang isugod sila pabalik sa kanilang mga silid. Pagkatapos ay pinatuyo nila ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling silid at pagkatapos mag-impake ng kanyang mga gamit. may kumatok sa pinto niya.Binuksan niya ito at nakita si Fedel. Bumuntong hininga siya, "Oras na ba?"Tumango siya, “Naghihintay na si duke sa may pintuan. Kailangan nating umalis nang maingat bago pa mapansin ng mga bata."Napabuntong-hininga siya, mahirap magpaalam. Kaya mas mabuting umalis ng hindi nila alam..."Makukuha mo na ang mga gamit ko. Pero may gagawin muna ako." Tumango si Fedel, nagsimulang dalhin ang kanyang maleta sa labas habang nakaupo sa gilid ng mesa na may hawak na panulat at papel.Nagsimula siyang magsulat ng ilang salita. Isang liham ng paghihiwalay para sa mga bata. Tumayo siya, pagkatapos ay tiningnan niya ang silid. Ito ay isang maikling paglalakbay dito ngunit an
"Gusto mong malaman ang isang napakaliit na sikreto?" Tinanong niya si Vienna, at nagpatuloy siya, "Alam mo, ako ang pumatay sa iyong kasuklam-suklam na pangit na alagang hayop." Inamin ng bruha. "Nakita ng maliit na batang babae na si Ella na ginagawa ko iyon kaya tumakbo siya, at ginawa kong makalimutan niya ang kanyang alaala." Sabi niya, "Nagpeke rin ako na may sakit at nagpa-cute para ma-in love kayo sa akin.""Ngunit hindi ko ginawa." Sumagot si Titus."Oo, sayang naman, sana naging perpekto tayo."Nagawa siyang kulungan ni Raziel at nag-transform ang bruha bilang tigre. Bumaba si Vienna at hiniwa ang kanyang mga hita, ngunit mabilis na pumunta ang mangkukulam sa kanyang nasasakupan, kumagat sa balikat ni Titus. Nagawa siyang kulungan ni Raziel at nag-transform ang bruha bilang tigre. Bumaba si Vien
“Fedel?” Tumagilid ang ulo ni Avelina, "Pero malinaw na galit sa akin ang lalaking iyon." Umiling si Vienna, "Tsk, ignorance is a bliss....I mean you need to open your eyes." Tumayo si Vienna, “Then I’ll have to leave you to get some rest. Magandang gabi." "Goodnight, your grace." Pagkatapos ay naghanda si Vienna para matulog, mabigat ang kanyang puso sa pag-iisip tungkol sa pagpanaw ng kanyang alaga. Ayos lang. Magiging maayos ang lahat. Ngunit hindi nakakatulong na wala si Raziel sa kanyang tabi. Lalo pang nalaglag ang puso niya. ***** Kinabukasan,