Ginawa ni Duke Raziel ang panuntunan para sa kanya at ni Lady Vienna na sabay na mag-almusal. At hindi siya makapagreklamo tungkol dito. Naiinis ang pakiramdam na nakatitig siya habang kumakain.
Maya-maya ay sumulpot si Huxley at yumuko bago nag-announce, “I apologize for intervening in your breakfast, your grace. Ngunit naghihintay si Count Toivo sa labas, hinihiling na makita ang duke." Sabi niya at tumikhim. "Mukhang siya ay... hindi nasisiyahan kung ako mismo ang magsasabi."Napatigil si Duke Raziel sa pagkain at tumango, "Ano ang ginagawa niya kaninang madaling araw?""May gusto siyang ireklamo," sagot ni Huxley.Tumango si Duke Raziel at sinulyapan si Lady Vienna, "He can wait, but my food won't.""Oo, ang iyong biyaya." And with that, umalis na siya.Tinitigan ni Lady Vienna ang asawa. "Alam mo ba kung bakit siya nandito sa magandang araw na ito?"Nagkibit-balikat si Duke Raziel, "Pagkatapos ng insidenteng iyon sa shop kasama ang kanyaSa pangkaraniwang almusal nina Lady Vienna at Duke Raziel, nagpakita si Huxley, "Nasa labas ang iyong Grace, ang prinsipe ng korona, at ang kanyang kasintahang si Prinsesa Avelina. Gusto mo bang makilala sila?"“Anong ginagawa nila dito?” Asked Duke Raziel, not liked the news.. "They didn't give me further notice." Bumalik ang mood niya sa galit niya kanina. Kinagat niya ang kanyang panga bago sinabing, "Papasukin sila."Makalipas ang ilang minuto, silang apat ay natagpuang magkaharap na nakaupo sa drawing-room. Nakaupo lang si Lady Vienna sa tabi ng kanyang asawang si Duke Raziel habang nasa tapat nila si Prinsesa Avelina, na suot ang kanyang magandang dilaw na damit habang ang kanyang mahabang puting buhok ay nakatali sa isang tirintas at ang kanyang asul na mga mata ay kumikinang sa kanyang maputlang puting balat.Ang Crown Prince, si Matthias ay nasa tabi niya, ang kanyang charismatic blonde na buhok at golden eyes ay nandoon gaya ng dati para gayumahi
Isang buwan na si Lady Vienna sa tirahan ng duke at sa ngayon, nakaranas na siya ng apat na pangkalahatang paglilinis sa kanyang silid ngayon. Iyon lang ang sinabi ni Huxley sa kanya. Isang bagay ang sigurado. Si Duke Raziel ay isang napakalinis na freak. Pagkatapos ng bawat pangkalahatang paglilinis, isinusuot niya ang kanyang guwantes at tinitingnan kung talagang malinis ito.At may problema. Si Lady Vienna ay naiinip na, at hindi iyon magandang senyales para sa isang babaeng katulad niya. Kailangang gawin ang kanyang duchess duties araw-araw na walang dramang nangyayari. Hindi niya magawang kulitin sina Roxy at Huxley dahil ang dalawa ay madalas na nagde-date at si Duke Raziel ay nasa mga pagpupulong pagkatapos ng mga pagpupulong.Kailangang umupo buong araw ay hindi lang sa kanya. Kailangan niyang gumawa ng isang bagay, anumang bagay na kawili-wili, o kung hindi ay masisira siya. Natatakot din siya na makalimutan niya kung paano gamitin ang kanyang espada sa puntong it
Pinisil ni Lady Vienna ang kanyang ilong, "Sino?"“Nawalan ako ng gana. Magandang gabi." Iyon lang ang sinagot niya bago tumayo at lumabas ng dining room.Naiwan si Lady Vienna sa katahimikan at pumasok si Huxley."You crossed the line for today, my lady," komento niya.Kinagat ni Lady Vienna ang kanyang labi dahil doon. "Masyadong kakila-kilabot ba iyon para pag-usapan?"“It’s something...sensitive to talk about. Ipinapayo ko sa iyo na huwag mong uulitin pa iyon. Maaaring magkaroon ng pasensya ang duke sa pakikitungo sa iyo ngunit mangyaring mag-ingat," ang tanging naisagot niya, at tulad ng kanyang amo, umalis din siya. Bumuntong-hininga si Lady Vienna. Well, tama si Huxley. Nalampasan niya ang linya. Ano ngayon?***Hindi makikipag-usap si Duke Raziel kay Lady Vienna sa mga natitirang araw. Dadaan siya sa mga corridors, ngunit hindi man lang siya sinulyapan nito. Siya ay kumilos na siya ay manipis na hangin."M
Napabuga siya ng hangin, huminga at inalis ang kamay ng estranghero. Sinubukan niyang tingnan ang mukha nito at maalala siya ngunit hindi niya magawa. Nakasuot siya ng itim na hood cloak. Bigla niyang naalala ang misteryosong lalaking nagbigay sa kanya ng libro. She could remember him as a handsome man with silver hair and black eyes pero ang lalaking ito ngayon ay halos hindi na makilala.Pero sigurado siyang siya iyon. She cleared her throat, "Ikaw ba ang lalaking nagbigay sa akin-"Bigla siyang nakaramdam ng matinding sakit ng ulo sa kanyang isipan, hindi niya nakumpleto ang kanyang tanong.“Makakaranas ka ng mas malala pa kaysa diyan. Mag-ingat ka."“A-anong...ginawa mo lang sa akin?” Nagawa niyang kumawala.Hindi sumagot ang lalaki at umalis na lang. Hindi niya napigilan ang lalaki dahil nahihirapan pa rin siya sa kanyang paghinga.Nang wala na ang lalaki, ganoon din ang sakit ng ulo niya. Nakahinga na siya sa wakas.Binilisa
Kaya ito ay isang banta. Wala silang anumang intensyon na patayin siya. Ngunit kanino kayang magtrabaho ang mga lalaking ito? Marami siyang naisip na posibilidad ngunit wala siyang maisip.Siguradong hindi ito mga tauhan ni Countess Toivo...si Titus kaya ito? Pero isang buwan nang nawawala ang lalaking iyon at hindi niya ginawa ito sa akin. Napaisip siya sa sarili."Hindi."Tatapusin na sana ito ni Lady Vienna sa isang huling suntok nang kumalas ang pagkakahawak niya sa kanyang espada. Pakiramdam niya ay nanlalabo ang kanyang mga mata at naaninag niya ang ilang yelo at apoy na paparating sa kanya. Nangangagat ang kanyang mga ngipin, sinubukan niyang iwasan ang mga ito ngunit natapilok siya sa isang bato, at dumapo ito sa kanyang balat.She hissed, ayaw nito. Malaki ang tiwala niya na kaya niyang manalo. Siya ay napakahusay na hindi siya nakakakuha ng damo mula sa kanyang mga kaaway. Ni minsan ay hindi siya nakagawa ng ganitong pagkakamali. Posible bang dahil sa m
Tumango siya, “Oo, para madali kong mahanap kung nasaan ka pero hindi iyon mahalaga. Marami akong tanong sa isip pero sa ngayon, umuwi muna tayo bago ka magkasakit."Hindi niya maiwasang tingnan ang hitsura nito. He looked handsome, kahit basang-basa at madumi siya maliban sa maskara niya.“Pero Raziel, ang damit mo…. Akala ko ba ayaw mong marumi?" Tinuro niya.Umiling lang siya and with one swift motion, nasa braso niya ito. Binuhat niya ang kanyang bridal style at nagsimulang maglakad.Tumingin siya sa mga mata ni Lady Vienna, "Talaga, ang lakas ng loob mong mag-isip tungkol sa iba noong nilunod mo lang ang sarili mo at malapit nang mamatay, Vienna."Napangiti na lang siya dahil doon. Biglang pumasok sa isip niya ang mage na lumitaw sa panaginip niya. "Raziel...May kilala ka bang mage na natitira sa imperyo?""Hindi. Nawala sila isang daang taon na ang nakalilipas. Bakit mo natanong, Vienna?" Sagot niya, na curious ang mga mata niya
"Please my lady, gumising ka na." Sigaw ni Roxy, nakaupo sa tabi ng kama ng kanyang ginang. Mula nang ma-coma siya, kinakain na siya ng guilt. Nagmamakaawa siya at nagdasal na magising si Lady Vienna."Aking babae! Kung magigising ka ngayon, ipinapangako kong tatapusin ko ang relasyon namin ni Huxley!" Sigaw niya, ngayon ay humihikbi. Niyakap niya ang katawan ni Lady Vienna.Makalipas ang ilang minuto, bumukas ang mga mata ni Lady Vienna at sinalubong siya ng makitang umiiyak ang dalaga sa kanya. Napayuko siya sa disgusto at naupo ng tuwid. Ew, ang uhog mo, Roxy.”Sa sandaling iyon, nanlaki ang mga mata ni Roxy, at tumingin sa kanyang ginang na parang multo. "Aking babae! Gising ka na!" Pagkatapos ay lumabas siya at sinabi sa iba pang mga kasambahay na alertuhan ang duke at bumalik sa kanyang ginang.“Siyempre ako. Bakit parang namatayan ka lang?" Pinagmasdan siya ni Lady Vienna at pinaikot ang kanyang mga mata.Kung maaari ay mas lalong lumakas
"Halika na Huxley, maglalakad lang ako sa labas." Sabi ni Lady Vienna kay Huxley, na dumating para suriin ang mga bagay. Mas partikular, upang suriin kung sinubukan niyang tumakas muli. After that incident with the Duke, he kept on visiting her room pero higit sa lahat, naging very strict siya for the next few days.Kanina pa niya inuutusan ang mga kasambahay na huwag siyang palabasin sa paglalakad.At pinapatay siya nito.Ako, ang Lady Vienna na may malakas na stamina at adventurous na babae na mahilig sa labas ay hindi dapat itago dito na naka-lock na walang magawa. Naisip niya sa sarili, iniikot ang mga mata at naiirita sa bawat segundong lumilipas.Yumuko si Huxley, "Humihingi ako ng paumanhin, ngunit ang duke ay mahigpit na nag-utos sa amin, ang iyong grasya." Sinabi niya. "Kung gusto mong lumabas, dapat mong kumbinsihin ang duke na payagan ka." Iminungkahi niya, malinaw na may plano sa kanyang isipan.Tumingin sa kanya si Lady Vienna at nagtanong, "Paa
Noon lang, nahulog ang isang ibon mula sa balikat ni Lady Vienna Xaviera. May sulat ito doon at binuksan niya ito at binasa ng malakas para marinig ni Duke Raziel. “Dear Duchess Vienna and Duke Raziel,How are you? You’ve been on an adventure, everything’s going well in the palace as I’ve restored peace and kept the citizen’s happy. Wherever you two are, I hope this letter finds you well.I want to inform you two that the Ardis Kingdom, our neighboring country and ally, is holding an important event in the coming month. Princess Vienna Elysia Dutroux, King Xander’s precious daughter is celebrating her 18th birthday, which is also time for her to find her husband. She has over twenty suitors, along with me I want you to help me there and make her my queen.-Prince Griffith from Royal PalaceNatawa si Lady V
Narinig niyang bumubulong sa kanya ang mga iniisip nito. Iyon ang mga huling salitang inaasahan niyang gagawin, ngunit walang pagpipilian, dahan-dahang inalis ni Lady Vienna ang kanyang mga kamay na tanging linya ng buhay niya ngayon, at sa wakas ay binitawan niya ang sarili, pinanood niya si Ambrosia na nakatingin sa kanyang ginawa, hindi inaasahan ang kanyang gagawin. ito. Ipinikit ni Lady Vienna ang kanyang mga mata at hinayaang itago siya ng usok. Ito ang hindi inaasahang paraan ng pagkamatay para sa kanya. Sa lahat ng pagkakataon na nahaharap siya sa panganib, ito ang pinakakatawa-tawa na paraan kung paano siya namamatay para sa kanya. Namatay siya dahil sumuko siya. Naghintay siya ng impact, na bumagsak sa lupa at hinayaang mabali ang kanyang mga buto ngunit sa isang iglap, isang shar claw ang humawak sa kanyang shirt, at isang pares ng mga
Wait lang, Raziel. It's my turn to make the effort. Para sa ating dalawa. Well, medyo hindi patas na ako lang ang nakakaalala ng lahat ng meron tayo, di ba? Kailangan kong ipaalam sa iyo ang bawat piraso at piraso. At hindi naghintay si Lady Vienna at sinimulan na ang kanyang plano. Dinala ni Lady Vienna si Duke Raziel sa bawat lugar na pinuntahan nila. Mula sa pagdadala sa kanya sa royal ball kung saan sila nagkaroon ng kanilang unang opisyal na pampublikong pagpapakita sa Rogue guild hanggang sa kanilang pakikipagsapalaran kasama si Avelina, at maliliit na sakuna sa Crown Prince Matthias. Ito ay isang mahabang proseso, ngunit dahan-dahan ngunit tiyak, si Lady Vienna ay matiyagang naghintay para sa perpektong oras, para sa oras na siya ay magigising at maalala kung ano ang mayroon sila. Dahil baka ito lang ang pagkakataon na magkakaroon siya. At kung maglalakas-loob si Alexis na guluhin muli s
"Sa susunod nating buhay, darating ako at hahanapin kita, Vienna." Napabuntong hininga si Lady Vienna, sinusubukang umangkop sa liwanag habang ang komportableng kutson ay-sandali. Hindi ba dapat may kumportableng kutson sa kanilang karwahe patungo sa imperyo ng Lumen? Ang huling bagay na natatandaan niya ay ang pag-alis sa bahay-ampunan matapos makuha si Titus ng mangkukulam...at pagkatapos ay maglakbay sa isa pang paglalakbay...kasama ang isang tao...Sinubukan niyang i-rack ang kanyang isip para sa karagdagang impormasyon, pakiramdam na may kasama siya. Hindi sigurado kung sino ito, ngunit tila nakipag-ugnayan siya sa taong ito. Ano ang kanyang…pangalan muli? Luminga-linga siya at napansing nasa kwarto niya siya, napabuntong-hininga siya sa gulat.“Roxy!” Siya ay sumigaw, at si Roxy, ay lumitaw sa kanyang karaniwang magulo na kayumangging buhok at uniporme ng maid, "Yes my lady!"“Nasaan…nasaan si Titus?” Tanong niya, at b
Natatawang hinaplos ni Alexis ang pisngi niya, “Haha, ito ang pinaka-excited para sa akin. Ang pagbubunyag. Itinago ba niya ito sa iyo? O talagang nawala ang alaala niya pagkatapos kong gawin ang ritwal?”“Mukhang gulat na gulat ka mahal. Hayaan mong ipaliwanag ko sa iyo ang lahat ng malinaw." Pagkatapos ay hinawakan niya ang noo ni Vienna at biglang, isang maliwanag na liwanag ang pumasok sa kanyang isipan, kasama ang mga alaala na naglalaro.“Matagal nang patay ang iyong kaluluwa, Vienna. Ang nagpapuyat sa iyo ay dahil isinakripisyo ni Raziel ang kanyang sarili noong nakaraan.” Sinimulan niya, at pinanood ni Vienna ang paglalaro ng tanawin sa kanyang harapan.“Noong nakaraang siglo, si Duke Raziel ay isang makapangyarihang mamamatay-tao na umibig sa isang babae na nag
Kinabukasan, nagpatuloy sila at napalapit sa Lumen Empire. Naroon pa rin ang lalaki para gabayan ang daan patungo sa kanila. Si Fedel ay masigasig sa pagbabanta sa matanda sa sandaling nagpasya itong lokohin sila. Paghinto sa kweba para magpahinga magdamag, may nakita silang bote na nakalagay sa loob. Hinawakan ito ni Fedel at binigay kay Vienna bilang biro, ngunit nagulat silang lahat nang lumitaw ang napakalaking usok mula sa loob. Isang anino ng isang pigura ang lumitaw, at isang matangkad at maitim na gwapong lalaki ang nagpakita.Hinubad ni Duke Raziel ang kanyang espada at hinila si Vienna sa gilid, "Ano ang nabuksan mo?" naiinip niyang tanong.Nag-pout si Vienna, "Hindi ko alam, binigay sa akin ni Fedel!"Napabuntong-hininga si Raziel, "Isa itong genie, mag-ingat ka."Tumaas ang kilay ni Vienna, "A genie?"Iniunat ng lalaki ang kanyang mga braso at humarap sa kanila ng walang pakialam na tingin, “Ah, sa wakas! Isang daang taon na akong
Ang mga bata ay patuloy na nagtanong para sa kanya at si Mr. Martini ay dumating upang isugod sila pabalik sa kanilang mga silid. Pagkatapos ay pinatuyo nila ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling silid at pagkatapos mag-impake ng kanyang mga gamit. may kumatok sa pinto niya.Binuksan niya ito at nakita si Fedel. Bumuntong hininga siya, "Oras na ba?"Tumango siya, “Naghihintay na si duke sa may pintuan. Kailangan nating umalis nang maingat bago pa mapansin ng mga bata."Napabuntong-hininga siya, mahirap magpaalam. Kaya mas mabuting umalis ng hindi nila alam..."Makukuha mo na ang mga gamit ko. Pero may gagawin muna ako." Tumango si Fedel, nagsimulang dalhin ang kanyang maleta sa labas habang nakaupo sa gilid ng mesa na may hawak na panulat at papel.Nagsimula siyang magsulat ng ilang salita. Isang liham ng paghihiwalay para sa mga bata. Tumayo siya, pagkatapos ay tiningnan niya ang silid. Ito ay isang maikling paglalakbay dito ngunit an
"Gusto mong malaman ang isang napakaliit na sikreto?" Tinanong niya si Vienna, at nagpatuloy siya, "Alam mo, ako ang pumatay sa iyong kasuklam-suklam na pangit na alagang hayop." Inamin ng bruha. "Nakita ng maliit na batang babae na si Ella na ginagawa ko iyon kaya tumakbo siya, at ginawa kong makalimutan niya ang kanyang alaala." Sabi niya, "Nagpeke rin ako na may sakit at nagpa-cute para ma-in love kayo sa akin.""Ngunit hindi ko ginawa." Sumagot si Titus."Oo, sayang naman, sana naging perpekto tayo."Nagawa siyang kulungan ni Raziel at nag-transform ang bruha bilang tigre. Bumaba si Vienna at hiniwa ang kanyang mga hita, ngunit mabilis na pumunta ang mangkukulam sa kanyang nasasakupan, kumagat sa balikat ni Titus. Nagawa siyang kulungan ni Raziel at nag-transform ang bruha bilang tigre. Bumaba si Vien
“Fedel?” Tumagilid ang ulo ni Avelina, "Pero malinaw na galit sa akin ang lalaking iyon." Umiling si Vienna, "Tsk, ignorance is a bliss....I mean you need to open your eyes." Tumayo si Vienna, “Then I’ll have to leave you to get some rest. Magandang gabi." "Goodnight, your grace." Pagkatapos ay naghanda si Vienna para matulog, mabigat ang kanyang puso sa pag-iisip tungkol sa pagpanaw ng kanyang alaga. Ayos lang. Magiging maayos ang lahat. Ngunit hindi nakakatulong na wala si Raziel sa kanyang tabi. Lalo pang nalaglag ang puso niya. ***** Kinabukasan,