Kabanata 0004

Liliana's Point Of View*

Dahan dahan akong nagmulat dahil pakiramdam ko ang bigat ng kamay ko at nakikita ko agad ang puting kisame at agad kong naamoy ang amoy ng clinic at tiningnan ko ang paligid at nasa clinic nga ako.

Napatingin ako sa natutulog sa gilid at nakita ko si Jack na ginawang unan ang kamay ko. Kaya pala di ko magalaw ang kamay ko.

"J-Jack... ehem..."

Ang dry naman ng lalamunan ko. Di ko pa magalaw ang kamay ko dahil mukhang namamanhid iyon. Ginalaw ko naman ang isang kamay ko at sinabunutan si Jack at agad naman siyang napatayo dahil sa gulat.

"Sinong sumabunot sa aki--- oh! Liliana, gising ka na pala."

"Ang kamay ko di ko magalaw."

"Eh? Hala anong nangyari?! I should call the nurse."

Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.

"Ginawa mong unan kaya namamanhid."

Nagulat naman siya sa sinabi ko.

"I'm so sorry!"

Hahawakan sana niya pero agad kong pinigilan ang kamay niya dahil masakit kasi siya na pamamanhid.

"Hayaan mo na dumaloy ang dugo ko."

"Sorry."

Dahan dahan naman akong tumango.

"I need water."

"Ah oo."

Agad naman niyang nilagyan ng tubig ang baso na nandodoon at binigay sa akin at uminom naman ako.

Naramdaman ko na di na maganong masakit ang katawan ko ngayon. Mukhang may pinainom siguro sa akin na... napatingin ako sa kamay ko.

"Teka bakit ako nagkadextrose?"

"May lagnat ka eh at mukhang nirape ka atah sa lagay mo kaninang lunch. Nawalan ka pa ng malay."

"Teka anong oras na ba?"

"Alas 7 na ng gabi."

Nanlaki ang mga mata ko at magsasalita sana ako nang biglang tumunog na ang tiyan ko.

"Gutom na ako. Pakainin mo naman ako kaninang umaga pa ako hindi kumakain."

Nanlaki naman ang mga mata niya.

"What! Bakit di mo sinabi sa akin! Teka lang, bibilhan kita ng pagkain sa labas."

Aalis sana siya nang hawakan ko ang kamay niya na kinahinto niya. Matalik na kaibigan ko si Jake at kahit kaibigan siya ni Gerald ay mas may tiwala pa siya sa akin kesa kay Gerald.

"Di mo naman sinabi kay Gerald na nandidito ako diba?"

Ngumiti siya at dahan dahan na napailing iling.

"Don't worry, di ko sinabi. Magpahinga ka na muna at bibili muna ako ng pagkain."

"Salamat sa pagkain."

"Pasa mo sa e-wallet ko noh."

Napakunot ang noo ko at mabilis kong tinapon sa kanya ang unan.

"Sira ulo ka talaga. Manglibre naman."

Napatango tango na lang ito at lumabas na ito at ako naman ay nagpahinga muna at pumasok ang isang nurse dito sa clinic. Alam ko naman na clinic ito ng kompanya namin dahil minsan dito ako humihingi ng gamot.

Mukhang tiningnan niya ang kalagayan ko. Kilala naman niya ako kasi suki na ako dito sa gamot.

"May mga inilagay na kaming gamot sa dextrose mo kaya magpahinga ka ng maayos ha, Liliana."

"Okay po. Pasensya na po sa abala."

"Mabuti bumaba na ang lagnat mo. Ang taas kasi ng lagnat mo kanina. Ano ba ang nangyari?"

"Di ko din po alam. Alam niyo naman ang panahon ngayon minsan uulan at minsan naman sobrang init. Kaya siguro nagkakaganito ako ngayon."

"Uminom ka ng maraming tubig at vitamins para di ka agad lalagnatin."

"Okay po."

"Sige una na ako. Dito ka muna magpapalipas ng gabi."

Dahan dahan naman akong tumango. Okay lang naman magabi ako dito dahil may night employees din naman dito.

Napatingin ako sa phone ko at nakikita ko nga na ang daming tumawag at di ko na yun pinansin at binuksan ko ang group chat namin at nakikita ko na may chismis ngayon at yun ay ang CEO daw na gusto nilang lahat ay may Asawa na.

Hindi ko pa naman nakikita ang mukha ng CEO namin dahil ang trabaho ko ay sobrang nakakabusy sa akin at minsan late pa akong nakakapasok sa school dahil malelate ako ng gising kaya di ko talaga siya nakikita at hindi naman siya dito nagste-stay kasi branch lang naman itong kompanyang ito at ang main ay nasa America naman.

Inilagay ko na lang sa higaan ang phone ko kasi parang sumakit ang ulo mo pagtumingin ng phone parang umiikot atah ang ulo ko.

Bumalik si Jack mga 10 minutes at may dala na siyang pagkain at inilagay sa lamesa.

"Umupo ka muna."

Inanalayan naman niya ako na kinangiti ko. Hindi ganito si Gerald sa akin. Sa kanya ko lang talaga nakikita ang dapat na gagawin ni Gerald.

Isa isa niyang binuksan ang mga binili niyang pagkain at kukunin ko sana ang plato nang pinalo niya ng mahina ang kamay ko.

"Stay in your seat. Ako ang Doctor of this night ngayon."

"Doctor? Di bagay?"

"Hala ka naman. Grabe kaibigan mo ko oh. Support ka naman. Ako nga ang nagligtas sayo nung nawalan ka ng malay eh."

Natigilan naman ako nung naalala ko ang sinabi niya

"Hmm... salamat, Jack."

"Pasalamat ka talaga dahil mayroon kang gwapo, mabait, matalino at ---"

"Tama na. Nagpasalamat na ako."

"Waaa ang sakit mo sa puso."

"Subuan mo na ako kasi gutom na ako."

Napapout naman siya pinakain na niya ako at nagdala din pala siya ng damit ko para makabihis ako.

"By the way, ano ba talaga ang nangyari sayo? May kinalaman ba si Gerald sa nangyari sayo?"

Naalala ko na naman ang nangyari kagabi na kinakagat ko sa labi ko.

"You're biting your lips again. Just tell me para malaman ko. Maayos naman kayo kagabi diba dahil engagement ninyo?"

Hinawakan niya ang kamay ko.

"He cheated on me at nakita ko pa silang dalawa ni Mirabelle na nagkantutan sa kwarto nung madaling araw."

Napapikit naman siya na parang alam niya ang nangyayari at napakamao siya.

"So alam mo?"

Di ako makapaniwala sa nangyayari ngayon.

"You're my boy best friend, Jack. Bakit di mo sinabi sa akin ang bagay na yun?"

Di siya makasalita dahil sa sinabi ko.

"Fine, naintindihan ko dahil nga kaibigan mo siya. Pero ano ako? Kaibigan mo din naman ako."

"I'm so sorry, Liliana. Natatakot ako baka masaktan ka---"

Napayuko ako ngayon.

"Hindi lang ako nasasaktan... Pakiramdam ko para na akong patay ngayon. Kailan mo nalaman ang bagay na yun?"

"3 months ago. Nakita ko sila na magkapatong sa kaarawan mismo ni Mirabelle."

Napayuko ako at hindi ako umiyak dahil pakiramdam ko drain na drain na ako ngayon.

"Liliana..."

"Gusto ko munang mapag-isa, Jack."

Natahimik naman siya at dahan dahan na tumango.

"Okay, hahayaan muna kitang mag-isip isip ngayon. Babalikan kita bukas, okay?"

Di na ako sumagot at pumikit lang ako.

Umalis na siya at ako na lang mag-isa dito sa loob ng kwarto.

Kinabukasan...

Doon na ako naligo at nagbihis at mabuti di na masyadong masakit ang ulo at ang katawan ko. Napatingin ako sa bag ko at wala nga doon ang ID ko. Nasaan na ba talaga yun?

Mukhang kailangan kong magkuha ng bagong ID ngayon.

"Salamat po," ani ko sa Nurse doon.

"No problem, take care of yourself, okay?"

Tumango naman ako sa sinabi ng Nurse.

"I will po."

Lumabas na ako at pumunta na ako sa opisina ko at agad namang napatingin ako mga kasamahan ko.

"Woah, congratulations sa engagement ninyo, Liliana."

Bati nila sa akin at dahan dahan naman akong umiling.

"Cancel na ang engagement namin at wala ng kasal ang magaganap," yun lang ang sinabi ko at lumakad na pabalik sa upuan ako at inayos ko ang gamit ko at naririnig ko ang mga usapan nila.

At di ko na iyon pinansin.

"Guys! May bagong balita! Naglilibot ngayon sa mga departments ang CEO natin! Magsi-ayos kayo ng paligid!"

Nagulat naman ang lahat.

"Yung gwapong CEO natin!"

"Oo! Faster, ang paligid kailangan malinis at mabango."

Agad na akong naglinis ng paligid pati na din ang table ko hanggang sa bumukas ang pintuan.

"Okay, stand up!"

Agad naman kaming tumayo at napayuko dahil yun naman ang ginawa ng mga kasamahan ko.

"Welcome, Mr. Asher Calix Windermere."

Napakunot naman ang noo ko nang marinig ang pangalan na iyon. Pamilyar?

"Okay, lift your head."

Dahan dahan naman akong napatingin sa harapan at napatingin ako sa CEO at natigilan ako dahil pamilyar ang mukha niya.

At ang nagtama ang mga mata namin na kinabilis ng tibok ng puso ko.

"It's so good to see you.... again."

Doon bumalik ang alaala ko sa lalaking nakasama ko hanggang mag-umaga. Ang lalaking nakauna sa akin.

Teka bakit parang ako ang sinasabihan niya ngayon?

Napakagat ako sa labi ko ngayon dahil sa nangyayari.

Damn.. Bakit ang liit ng mundo namin!

"F-Fern..." mahinang ani ko.

*******

LMCD22