Alex's POV"Arrgh!" Sigaw ni Stan at napahawak sa ulo."O ano? Sakit no? Kumain ka na dyan para makainum ka na ng gamot." Sabi ko."Paano ako nakauwi?""Hindi mo maalala? Tsk! Tsk! May nangyari sa atin!" Sabi ko.Nanlaki naman ang mata nya. Pag gising nya kasi ay wala na ako sa tabi nya."Holy-- Fck! Are you serious? I can't remember anything!" Frustrated na sabi nito."Lasing na lasing ka eh! Masyado kang malakas kaya hindi ako nakapang laban." Sabi ko. Pinipigilan ko na rin ang tawa ko."Alex! Bakit ka pumayag? Wala akong maalala! Shit naman oh!" Napahawak na sya sa ulo nya lalo."Ikaw kasi eh! Masyado kang mapusok!" Pang aasar ko."Fck! Fck! Fck!" Hindi ko na mapigilang matawa."HAHAHAHAHA~~" Naluluha na ako."Niloko mo ko?" Napatayo na si Stan."Grabe! Haha! Nakakatawa ka!" Hindi ko pa rin mapigilang tumawa."Ah ganun!"Nagulat ako nung bigla syang lumapit sa akin at kiniliti ako ng kiniliti."Sht! Stan haha-- stop it!" Sigaw ko."No! Niloko mo ko! Akala ko may nangyari talaga.""T
Alex's POV"What?!" Napatayo na ako sa upuan ko."Uulitin ko pa ba?" Napapakamot sa ulo na sabi ni Stan."Bakit hindi tuloy ang kasal natin sa next month?" You read it right guys. Next, next month na daw itutuloy ang kasal namin."Biglang dumami ang gawain sa company babe." Sagot nito."I understand." I truly do. I smiled."Salamat." He kiss me on my forehead. "Aalis muna ako.""Sige."Naiwan akong nakatunganga sa lamesa nya, naupo na ako sa swivel chair nya at umikot ikot. Anong gagawin ko dito ngayon?Nga-nga?Tinawagan ko muna si Kuya John. Nakatatlong ring bago nya sinagot."Hey bro!" Masiglang bati ko.[Ugh! Alex! Ang aga-aga eh.] Reklamo nya. Problema nito?"Hello?! Tanghali na po kuya! Punta tayo kila mommy." I miss my mom.[Ikaw na lang, I'm busy-- hey! Wait! Georgia!]"Anyare kuya?" Ano bang ginagawa nila?[Nabitin. Princess, I'll call you later. Bye.]"Teka-- Anak ng tokwa naman oh! Binabaan pa ako. Tsk!" Sino na ang kukulitin ko ngayon?Napagdesisyonan kong maglakad lakad s
Alex's POVLutang ako na bumalik sa opisina ni Stan, wala pa rin sya doon. Paano ko ba sisimulan ang lahat? Paano ko sasabihin sa kanya na hindi sya magagalit? Na hindi sya masasaktan."Babe?" Nagulat ako ng makita ko si Stan na nasa harapan ko na pala. "Tulala ka." Nakangiti nyang sabi.Napatitig ako sa kanya, sa kabila ng bigat na nararamdaman nya ay nagagawa nya pa ring ngumiti. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at kaagad ko syang niyakap ng napaka higpit."Woa~ What happen?" Tanong nito sa akin."Wala." Tanging sagot ko. Gumanti na rin sya ng yakap sa akin. "Mahal na mahal kita Stanley." Saglit syang natigilan."Ang sarap pakinggan. Mahal na mahal din kita Alexandra."Naluha na lang ako sa sinabi nya."May nangyari ba?" Bulong nya sa tenga ko. Umiling lang ako.Pag uwi sa bahay ay tahimik lang kaming dalawa. Sinusulyapan ko sya habang nagmamaneho sya.Paano ko ba sasabihin sa kanya ang nalaman ko? Diba dapat sa isang samahan ay walang lihiman? "Babe." Panimula ko."Yes?""Mamay
Ilang araw ang lumipas at talagang ilag sa akin si Stan.Umaalis sya minsan sa bahay na hindi na kumakain, wala manlang kiss. Pag uwi naman, diretso study room na sya, dun na rin sya natutulog minsan.Napupuno na rin ako, pero iniisip ko lang na kailangan nya talagang mapag isa para makapag isip sya.Ito ako ngayon at papunta sa opisina nya. Balik trabaho na rin ako sa pagpupulis."Good afternoon mam." Bati sa akin ng secretary nya. Ngumiti lang ako.Kumatok ako ng dalawang beses bago pumasok.Opps. May kasama sya. Naupo na lang ako sa gilid. Magkaharap sila ng kausap nya, saglit pang napalingon sa akin si Stan."I'm sorry for not answering your call. " Sabi ni Stan."It's okay Stanley. Just keep me updated. Can we have dinner after your work?" Nakangiting sabi nung blonde girl.Hindi ako nagseselos. Hindi ako nagseselos."Sure." Masiglang sagot ni Stan.Ok. Nagseselos na ako."Good. I'll leave now." Bigla nyang hinalikan sa pisngi si Stan."I'll send you outside." Tumayo na rin si St
Alex's POVNagising ako ng makarinig ng katok."Hija, Alex."Napabalikwas ako ng bangon ng makilala ko ang boses na tumawag sa akin. Binuksan ko kaagad ang pinto."Stella?" Nanlaki ang mata ko. Baka makita sya ni Stan! Agad ko syang hinila papasok sa loob ng kwarto."Wag kang mag alala hija, nagkita kami kanina sa baba at sinabi nya na dito kita makikita." Sabi nito.Teka. "Ok na po ba kayo?" Naguguluhang tanong ko."Hindi ko alam. Hinanap lang kita sa kanya at sinabi nya na nandito ka daw." Sabi nito.Napangiti ako. Mukhang paunti-unti na nagiging okay na si Stan."Sa baba po tayo, kain po muna tayo." Inakay ko sya palabas.Nakasalubong kami ni Stan. Nagkatitigan lang kami."Let's talk." Sabi ni Stan na nakatingin sa ibang direksyon."A-Ahmmn, sino sa amin?" Tanong ko. Wala naman kasi syang sinabi kung sino."Not you Alexandra." Masungit na sabi nito at lumakad na."Sungit." Bulong ko. "Sige po, hmmn, tita, sumunod na kayo kay Stan.""Sige hija." Sinundan ko ng tingin si tita Stella
Alex's POVAng saya sa pakiramdam ng ganito, ang makita ang mahal mo na masaya kasama ang mga taong mahalaga sa buhay nya."Tita Stella, mag meryenda po muna kayo." Inilapag ko na ang binake kong cake.Nagkekwentuhan kasi silang magpapamilya."Salamat hija, maupo ka na dito." Pag-aalok nya."Sige po." Nilingon ko si Stan pero iniwasan nya 'yung tingin ko."Balak naming pumunta sa ibang bansa para makapag bakasyon." Sabi ni tito na nakahawak sa kamay ni tita Stella."Mukhang maganda nga po 'yun para makapag relax manlang kayo." Sabi ni Stan."Babalik kami bago ang kasal nyo." Si tita Stella."Next, next month pa po 'yun tita." Sabi ko habang nilalagyan ng cake ang plato nila."I'll move it this week." Napatingin ako kay Stan."Akala ko ba next next month pa?" Ang gulo nya talaga."I want it to be as soon as possible. Ayaw mo ba?" Tumaas pa ang isang kilay nito."H-Hindi naman sa ganun. Ikaw kasi." Sabi ko. Hindi ko mapigilang mapangiti ng lihim."Good, after na lang ng wedding kami aal
This is it! This is the day!"Ready ka na Alex?" Sabi sa akin ng wedding planer habang inaayos ang gown ko."Yes." Sht! Kinakabahan ako!Dahan-dahan akong naglakad papasok sa simbahan.Umalingawngaw sa loob at labas ng simbahan ang kanta ng idol ko.(IKAW by: Yeng Constantino)~Sa pagpatak, ng bawat oras ay ikawAng iniisip-isip koHindi ko ma hinto ang pintig ng puso~*FLASHBACK*(Kasalukuyang ginagamot nya na ngayon yung mga galos ko."Ano bang ginawa mo sa kwarto mo?" Tanonh nya."Nagwala." Walang gana kong sagot."Bakit ka naman ba nagwala?""It’s none of your business.""But I’m your husband." Matapang na sabi nya."But I don’t love you." Hindi naman ako nagpatalo sa kanya. Natahimik sya."You don’t have a choice." Paninimula nya ulit.Binawi ko na yung kamay kong hawak nya. Tumayo ako."Yes I have."( AKK ) Inapakan ko yung paa nya."Ouchh~ The heck Alex! Why did you do that?""Because I always have a choice. Para rin yan sa pangingialam mo sa akin!")Napangiti ako ng maalala ko
Babala!!!Para po sa mga kabataan na readers ng story na 'to. Please! Please! Skip this chapter. Para po ito sa mga open minded at matured na isip. Alam ko may mga bata akong readers, I think 12, 13 something. Wala naman kayong malalaktawan na daloy ng story kahit iskip nyo 'to. Basta gagawa sila ng baby! Tapos! Haha!At para sa mga naghintay, ayan na! Ayan na!---"Late na ba ako?"Napalingon kaming lahat sa nagsalita."Felix!" Napatayo ako sabay yakap sa kanya."Woa! Woa!" Sigaw ni Amanda."Late ka na!" Sabi ko pagkahiwalay sa kanya."Pasensya na ha? Ayaw kasi akong paalisin ng anak ko kanina." Sabi nito na napapakamot pa sa ulo."Pare." Nilapitan na kami nina Stanley."Long time no see." Nakipag kamayan si Jc at James kay Felix."How's life?" Sabi ni Kuya John."Ito, masaya." Sagot ni Felix. Halata nga sa mata nya na masaya sya ngayon."Bakit hindi mo sinama ang asawa mo?" Biglang sulpot ni kuya Alfred."She's busy to her business eh, ibati ko na lang daw sya sa inyo Alex." Sabi ni
Salamat po sa lahat ng umabot dito at sa walang sawang pagsuporta. Sana ay suportahan nyo din ang isa ko pang story, Title: All About Her"Sorry na Jared! Hindi ko naman sinasadyang mahawakan ang cellphone mo eh!" Pagmamakaawa ko pero mukhang hindi nya ako naririnig dahil kinaladkad nya ako papasok sa kwarto namin. Napaupo na lang ako sa sahig."Sorry? Ilang beses ko ng naririnig sayo 'yan! Putangina mo kang babae ka!" Hinaklit nito ang buhok ko kaya napatingala ako sa kanya. Nasalubong ko ang namumulang mukha nya, marahil sa galit."I-Inilipat ko lang kasi nilinis ko 'yung lamesa." Pagpapaliwanag ko. Isa kasi sa pinaka ayaw nya ay ang pakialaman ang gamit nya."Tanga ka ba o ano? Malinaw na sinabi ko sayo, umpisa pa lang na wag na wag mong papakialaman ang gamit ko! Lalo na ang cellphone ko!" Sigaw nya sa mukha ko kasunod ng isang malutong na sampal.Para akong nabingi sa impact ng sampal nya. Kusang tumigil ang luha ko, napatitig ako sa kanya. Bumubuka ang bibig nya pero wala akong
"Jb! Oh my--" Hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng bigla syang tumakbo sa tatay nya. Napaka sutil talaga."O Alex, ba't ka sumisigaw?" Salubong sa akin ni Stan habang hawak sa kamay si Jb."Yang bata na 'yan talaga! Iniwan na naman ang t.v na bukas, ilang beses ko na 'yan pinagsabihan na patayin ang t.v after manuod." Sumasakit ang ulo ko sa anak ko. He's only five years old."I forgot. Sorry nanay." Malambing na sabi nito."Jb, you're a big boy now. Listen to your nanay." Sabi naman ni Stan habang inaayos ang magulong buhok ni Jb.Tumango naman ang bata. "Pumunta ka muna sa kwarto mo, susunod ako doon." Utos ni Stan kay Jb."Opo." Kiniss pa ako nito bago umalis."Babe, I think we need a nanny for Jb." Tinignan ko ng masama si Stan."What do you mean? Na hindi ko kayang alagaan ang anak ko?!" "N-No! Syempre sobrang likot na ni Jb, hindi na sya pwedeng magstay mag isa sa bakeshop kapag busy
Alex's POVIt's been 8 months. Eight months ng paghihirap sa pagpapalaki kay Jb, pero sulit dahil sa konting ngiti lang ng anak namin ay napapawi lahat ng pagod namin.Abala ako sa pagluluto habang sya naman ay pinapatulog si Jb.Everything seems so perfect when our baby was born. Lalo kaming naganahan gumising sa umaga dahil alam namin na may magpapasaya sa amin.Ngayon ang iisipin namin ay palakihin ng mabuti si Jb. Minsan nga ay nagtatalo kami ni Stan kung anong kurso ang ipapakuha namin, hanggang sa marealize namin na malayo pa pala 'yun."Anong iniisip mo?" Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Stan."Wala. Nakatulog na ba si Jb?" Hinarap ko sya at niyakap na rin."Oo, pinaakyat ko na kay Manang. Babe? Gawa na tayo ng kalaro ni Jb." Ngali-ngali kong batukan si Stan sa sinabi nya."Ano ka? Sinuswerte? Kung gusto mo, ikaw manganak!" Sabi ko."Biro lang naman. Ayoko nang makita na nahihirapan ka
Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga
Merry Christmas!---Stan's POV"Ok na naman ako eh. Bakit nyo pa kasi ako dinala dito?" Sabi ko habang nakahiga sa hospital bed."Aba! Eh alangan naman na pabayaan ka namin na mamatay sa labas ng bahay nila Alex!" Sabi ni James."Mas mabuti pa nga siguro 'yun. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko eh." Naalala ko na naman si Alex. Hindi nya na siguro ako mapapatawad pa."Ikaw naman kasi eh. Gagawa ka lang ng kasalanan, magpapahuli ka pa!" Pang aasar nito.Tinignan ko lang sya ng masama."I was shocked pare. Hindi ko alam na magagawa 'yun ng secretary ko. Bata pa 'yun at alam kong family nya ang priority nya." Paliwanag ko. "Hindi ko inaasahan na ganun' ang gagawin nya.""Sabi nga nila, expect the unexpected.""Stan!" Halos lumundag ang puso ko ng biglang pumasok si Alex at yakapin ako kahit pa na nakahiga ako."S-Stan. Sorry." Sabi nito at halatang umiiyak na.Bumangon ako pero nakayakap pa rin sya."Hey, stop crying." Sabi ko.Humiwalay sya sa yakap at pinunasan ang luha nya."I'
Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab
"Mga walang hiya." Mahinang sabi ko.Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at nahirapan akong huminga. Napahawak ako sa tyan ko.Tinignan ko ng masama ang babae na kanina lang ay nakakandong sa asawa ko. Mukhang gulat na gulat sya."Lumabas ka na Miss at mamaya tayo magtutuos." Gigil na sabi ko.Dali-dali naman 'tong umalis.Lumakad si Stan papalapit sa akin at akmang hahawakan ako. Umiwas ako at umupo sa sofa. Kailangan kong kumalma dahil talagang nanggigil ako."Babe." Pagmamakaawa nito."Sa bahay lang ako nila mommy hanggang sa manganak ako. Ipapakuha ko ang mga gamit ko mamaya kay Kuya John. Wag na wag kang magtatangka na pumunta doon. Mag-usap na lang tayo after kong manganak." I came up to that decision.Alam ko na hindi dapat nagpapadalos-dalos lalo na kapag galit. Kaso di ko maiwasan."Babe wag ka namang ganyan. Let me expla--""Magpapaliwanag ka? Una Stanley, bakit hindi mo sinabi na babae pala ang secretay mo? Pangalawa, 'yung babae na 'yun pa talaga? Alam mo bang napakalaki
"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan
It's been 3 days simula ng nalaman kong buntis ako, syempre nakapag pa check up na rin ako and it's positive!Kakagaling ko lang sa OB gyne ko at dumiretso na ako sa grocery store para mamili ng ipanghahanda mamaya sa surprise dinner ko kay Stan.I'm busy picking some item ng may bumangga sa akin."Oh shoot." Bulong ko. Napaatras ako sa pagbangga nya."Paharang harang kasi." Sabi nung nakabangga sa akin."Excuse me?" "Paharang harang ka sa kukunin ko!" Sigaw nito."Aba miss, customer din ako dito. Pati ang dami-daming coffee oh! Kaya hindi mo na kailangang manulak!" Ganting sigaw ko."Eh sa gusto ko dito eh, pakialam mo ba?" Muling pagtataray nya sa akin.Inirapan ko na lang ito at umalis na. Pasalamat sya at medyo good mood ako at ayoko ng gulo.Agad na akong pumila sa counter, at kung minamalas nga naman ako, nasa likod ko kasi yung babae na nakaaway ko kanina."Miss baka naman pwedeng paunahin mo na lang ako. Isa lang naman ang sa akin, sayo ay napaka rami." Sabi nito sa akin. Hin