"แกงจืดเต้าหู้อร่อยไหมคะ" ฉันหันไปทางอื่นไม่กล้าสบตาเขาจนเขาเดินมานั่งข้าง ๆ"อะไรแกงจืดเต้าหู้ เธอยังไม่ได้ทำให้กินเลย ยัยปลาทอง เบอะอีกแล้วนะ"ฉันขยับไปอีกฝั่ง ดึงเสื้อ ดึงกระโปรงตัวเองลง"ปริมบอกว่ากิ่งเป็นแกงจืดเต้าหู้ค่ะ" เขารีบขยับมาจ้องหน้าฉันทันที จนฉันตกใจเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขา"โคตรอร่อย...
แต่คุณบอสยังประกอบเตียงอยู่!"ไม่ได้ เธอนอนดิ้นจะตาย..." ฉันนอนดิ้นที่ไหน หรือมันมีคนคิดร้ายกับฉัน?"อีกนานไหมคะ" ฉันเองก็เริ่มไม่ไหวแล้ว หาวไปหลายรอบมาก"สิบห้านาทีได้ น็อตตรงนี้มันหายไปไหนวะ!" เขางมหาน็อตที่พื้นไม่หยุด จนฉันรอไม่ไหว อุ้มปลายฟ้าไปนอนบนเตียง เธอสะดุ้งนิดหน่อย ฉันจึงนอนตะแคงตบก้นให้เ
ฉันอยากมีแล้ว! แต่ไม่กล้าบอกเขา ได้แต่เดินไปนั่งกินข้าวเงียบ ๆ กับปลายฟ้า"วันนี้ปลายฟ้าไปบริษัทด้วยเหรอคะ" เขาพยักหน้าไป กินไป"ใช่ ปลาทองเลิกงานเวลาเดิมใช่ไหม" วันนี้เหรอ...? ครึ่งวันนี่น่า ช่วงบ่ายฉันต้องออกไปธุระข้างนอกกับคุณเมย์"ค่ะ แต่ไม่ต้องไปรับนะคะ เดี๋ยวกิ่งกลับเอง ต้องออกไปดูงานข้างนอกช่
"เหรอ แต่กูไม่รับเว้ย ผู้หญิงร่าน ๆ แบบนี้ ทำใจไม่ลงที่จะเอามาเป็นแม่ของลูกว่ะ เธอมันมั่วไม่เลือก ในผับก็กินไม่เว้น เธอมันทำตัวเองทั้งนั้น!""ภัทร นี่ลูกของเรานะคะ ฮือ ๆ อย่าทำแบบนี้กับปริมเลย ที่ผ่านมาปริมขอโทษ เราแต่งงาน อยู่กันพ่อแม่ลูกนะ""ไปให้พ้น จะไปไหนก็ไป! คิดจะเอาเด็กมาจับฉันเหรอ ฉันไม่หลง
"กิ่ง... ขอไปดูแลสามีกิ่งนะคะ" คุณเมย์ตกใจเบิกตากว้าง... ก่อนจะหันมาบีบมือฉันแน่น"เมย์เข้าใจกิ่ง... เมย์อนุญาต กิ่งจัดการเรื่องนี้เถอะ ถ้าวันไหนกิ่งอยากจะกลับมาทำงานกับเมย์ กลับมาได้ทุกเมื่อ... บอสเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ"ฉันพยักหน้าทั้งน้ำตา... รู้สึกเสียดายเงินเดือนที่มากโข... แต่อีกเรื่องมันสำคัญกว่
"ขอใบสมัครหน่อยค่ะ" ฉันแบมือขอใบสมัครงานจากเขา จนเขาหันมาขมวดคิ้วใส่และสักพัก... เขาก็ยิ้มกว้างออกมา"ไปฝ่ายบุคคลครับ ผมคือผู้บริหาร""แต่ฉัน... คือเมียผู้บริหาร" ฉันยิ้มที่มุมปาก กระดิกนิ้วขอใบสมัครงานจากเขาต่อ"หึหึ จะเป็นเลขาผม ทำอะไรได้บ้าง..." คุณบอสเดินรอบ ๆ ฉัน ไล่สายตามองสำรวจฉันไม่หยุด"ทำ
เขายิ้มกว้าง... ก่อนจะก้มลงมองท้องฉัน"จริงเหรอ... ห้าม CC นะ ไม่งั้น ฉันจะจับเธอปิ้งให้แมวกิน" ฉันตีไหล่เขาเบา ๆ จนเขาเอื้อมมือมาลูบท้องฉัน"มาได้แล้วลูก พ่อรออยู่เนี่ย" ฉันตีเขาอีกรอบ จนเขากอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก"สรุป จะรับกิ่งเข้าทำงานไหมคะ" ฉันดูคอมเขาไป ถามไป โห... ทำไมคอมมันเร็ว มันลื่นแบบนี้เน
"หลอกทำไมล่ะ นี่ ๆ กิ่งจะเล่าให้ฟัง ตอนที่เห็นขีดสองขีด ในที่ตรวจครรภ์นะ โอ้ย~มีความสุขมาก ตอนนั้นคิดเยอะไปหมด จะบอกพ่อเขายังไงดีน้าา พ่อเขาต้องดีใจมากแน่ ๆ ลูกจะเป็นผู้หญิง หรือผู้ชาย คือมันมีความสุขมากอ่ะ ดูสิ... กิ่งดีใจจนร้องไห้... ตากิ่งบวมเป่งเลย""กรี๊ด... อีกิ่ง!! อีบ้า แกจำไว้เลยนะ โว้ย! หล
หลังจากกินข้าวและเหน็บแนมกันเสร็จ ก็กลับมาคอนโดใช้ชีวิตปกติ มันจะไม่ปกติเพราะลูกนี่ล่ะ อีสวยเหนื่อยมาก ตอนลูกทารก คิดว่าลูกจะเรียบร้อยเลี้ยงง่าย นี่ไม่ใช่เลย! ซนมาก มันดีที่เขาซนแต่ที่บ้านไม่ซนข้างนอก ไม่งั้นฉันปวดหัวกว่านี้อีก! ฉันนั่งทำงาน นั่งพับผ้า ลูกชายรื้อซะเละ กูจะบ่นจะด่าหน่อย อิพ่อก็โอ๋ล
ถึงคุณหมอสูติเขาจะออกเวรมาเช้าตรู่ บ่ายนี้เขาก็เข้าเวรต่อ นั่นล่ะอีสวยฝากท้องกับเขา ต้องรอไปพร้อมกันตอนบ่าย “ลูกคนที่สองแล้ว... ยังตื่นเต้นอีกเหรอหมอ” ฉันกอดลูกไปถามคุณผัวไป เพราะตั้งแต่ลงมาจากคอนโด นางยังไม่หุบยิ้มเลย “ตื่นเต้น และดีใจมาก... ไคล์ดีใจไหมครับ จะมีน้องแล้
ฉันรีบดึงมือกลับทันที จนอิหมอตกใจอีกรอบ “ให้ฉันจับสักนาทีสิ ไม่สบายรึป่าว” ฉันจะทำยังไงดีวะ ถ้าโกหกว่าเป็นเมนส์ อิหมอนางก็จะจับดูเลย! “วันหลังนะ เมื่อกี้สวยขอโทษ มันเหนื่อยเลยหงุดหงิด” เขาถอยหลัง แล้วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้า และเดินเข้าห้องน้ำไป กู
และแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องโยนช่อดอกไม้! บ้าจริง อีสวยไม่อยากยกแขนขึ้นสูงเลย กลัวชุดแต่งงานปริ แม่งบวมทุกอย่างเลยตอนนี้ พุง นม แขน ขา หอยก็ด้วย! พิธีกร: สาวโสด หนุ่มโสด ใครโสดมารอกันเลยค่ะ เจ้าสาวพร้อมแล้ว ยัง… กูยังไม่พร้อมโว้ย ขอฮึบก่อน! พิธีกร: หนึ่ง สอ
แต่นางไม่ระแคะระคายอะไรเลยนะ ฉันไม่ค่อยแพ้ท้องด้วย เตรียมงานแต่งได้สบาย ส่วนเพื่อนเจ้าสาวฉันจะมีใครล่ะ ก็กิ่งไง กิ่ง กิ่ง และก็กิ่ง! เออ มีใบไม้อีกคน! เกือบลืมหลานสาวหน้านิ่งไปแล้ว แล้วตอนนี้ใบไม้ก็เดินหน้านิ่งใส่ชุดไทย จับมือกับกิ่งเข้ามาหาฉัน ต้ายตาย เห็นหน้าใบไม้ แล้
สักพักเขาก็ลุกขึ้นยืน โค้งเคารพอีกครั้ง ฉันเองก็พยายามทำตามเขาทุกอย่าง จนเราออกมาจากสุสานไปเที่ยวป่าไผ่กันต่อ ต้นไผ่เรียงกันเป็นทางยาว ฉันนั่งรถลาก สไตล์ญี่ปุ่นชมวิวตลอดทาง ส่วนอิหมอเริ่มหายซึมแล้ว ฉันจับมือเขาตลอด พยายามพูด พยายามคุยกับเขา “หมอ ทำไมพูดญี่ปุ่นเก่งจัง” อ
พร้อมกับมองหน้าอก มองไล่ไปตามตัวฉัน ด้วยสายตาที่หื่นกระหาย... “เร็วสิพ่อ เดี๋ยวไคล์ตื่น...” เอาล่ะตรงนี้ก็ได้! ฉันเผยยิ้มยั่วสวาทใส่หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นทันที จนเขารีบดึงสติตัวเองกลับมา แล้วดันหลังฉันชิดหน้าอกตัวเอง ฉันรีบกระชากคอเสื้อเขาลงมาจูบอย่างกระหาย... พร้อมมือเ
เรานั่งเครื่องหกชั่วโมง มาลงท่าอากาศยานคันไซเหมือนเดิม บรรยากาศเดิม ๆ มันยังตามหลอกหลอนอีสวยอยู่เลย ทั้งนอนสนามบิน ทั้งมือถือหาย ฉันเล่าให้อิหมอฟังบนเครื่อง นางขำแล้วขำอีก! โถ่เอ้ย เพราะแกป่ะ! หลังจาก ผ่านทุกอย่างออกมาเรียบร้อย เราก็นั่งรถไฟออกจากสนามบินต่อ รอบนี้ไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เร
“ทำอะไรครับ คุณแม่คุณลูก ว้าวกินนม!” หมอเคนรีบวางของตรงดิ่งมาหาเราสองคน ก่อนจะใช้มือค้ำเตียง ทำตื่นเต้นไปกับลูก จนไคล์หันไปมองพ่อ แล้วยิ้มออกมา… “ยิ้มแฉ่งเลย ตัวแสบ นมแม่อร่อยล่ะสิ” แล้วอิหมอก็เอานิ้วมาจิ้มนมฉัน จนลูกมองตามนิ้วนาง “พอเลยพ่อ กินข้าวยัง เหน