เขาดึงแหวนจากมือฉันไปเช็ด ก่อนจะจับมือซ้ายฉันขึ้นมา แล้วบรรจงสวมแหวนให้... “มีเจ้าของแล้วนะ ห้ามแรด” อุ๊ย! “พูดเหมือนใส่ปอกคอให้สวยเลย” แล้วเขาก็ยกมือมายีผมฉันรัว “ใช่… เธอเคยเห็นแรดใส่ปอกคอไหม” มีด้วยเหรอวะ ในการ์ตูน หรือที่ไหน?
แล้วตอนนี้เราก็มาถึงบ้านเขาแล้ว ใหญ่โตใช้ได้ มีธรรมชาติน้ำพุเล็ก ๆ จัดสวนร่มรื่น น่าอยู่มาก ฉันเดินตามเขาช้า ๆ พยายามทำตัวเรียบร้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้... “อ้าว... มากันแล้วเหรอลูก มา ๆ” ฉันรีบยกมือไหว้ทันที พ่อหมอเคนยังไม่แก่มาก ท่านยิ้มกว้างจนตาหยีเมื่อเห็นเรา “สวัสดี
กลับมาถึงคอนโด อาบน้ำอาบท่า กินกันแป๊บนึง ฉันก็ส่งอิหมอไปเข้าเวรดึก ซึ่งนางเกลียดเวรดึกมาก! อิหมอพยายามแลกเวรกับชาวบ้าน ซึ่งไม่มีใครยอม ใครจะยอมวะ! คนอื่นเขาก็อยากอยู่กับลูก อยู่กับเมียเหมือนกัน “หมอ บอกสวยมา... ทำไมถึงไม่ชอบเข้าเวรดึก” เขาเดินไปกดมือถือไป แถมยังยกนาฬิกาขึ้นดูสลับกัน.
หลังจากที่คุยที่บ้านเสร็จ เราก็ออกมาหาอะไรกินกัน นั่งกินข้าวพูดคุยสัพเพเหระ แม่ฉันจากที่เกร็ง ๆ ตอนนี้เริ่มพูดมาก ส่วนไอ้เรื่องยอมง่าย ๆ ก็ยังยอมอยู่ “ตามใจคุณหมอเลยค่า โอ๊ย ทางนี้ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” แบบนี้ล่ะ ฉันเห็นแล้วอดขำแม่ตัวเองไม่ได้จริง ๆ สรุปการพบปะกันครั้งนี้
GUY: ไม่แปลกใจละ ทำไมมันรักเธอ KEN: สวย! หยุดเล่นมือถือฉัน เฮ้ย ฉันไม่ได้พิมพ์นะ! หรือว่าหมอเคนพิมพ์! KEN: ฉิบหาย ไปแล้วค่ะ ไปคุยกันเอาเอง อย่าทะเลาะกันนะ ดีกัน ๆ ฉันรีบซ่อนมือถือเขาไว้ห่าง ๆ ตัว กลัวตัวเองอดใจไม่ไหว เปิดอ่านไลน์ที่เขาสองคน
หลังจากทวงน้ำหอมจากอิหมอ เขาก็พาฉันมาที่ตึกแถวที่เช่าไว้ ของทุกอย่างตอนนี้ถูกจัดวางไว้เป็นสัดเป็นส่วนแล้ว บริษัทขนย้ายทำงานดีมาก! เขาจัดการให้ทุกอย่างเลย... แม่ฉันก็จะย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วย เพราะอิหมอไปอ้อนวอนมาด้วยตัวเอง นางช่างกล้านะ สนิทกับแม่ฉันเรียบร้อย แค่อิหมอพูด แม่ฉันก็ไม่ลังเล
มือนุ่ม ๆ ขยับคลึงสองทรวง หมอสูติเขาเริ่มโน้มตัวลงมาเน้นจังหวะถี่ ๆ จนทำฉันทนไม่ไหว… เผลอกดหน้าครางกระเส่าเข้ากับผนังห้องน้ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~” ฉันกัดปากแน่นหายใจหอบ สลับกับเขา จนแล้วจนเล่า... จนทุกอย่างมันดันฉัน ขึ้นไปสวรรค์ ทำฉันเกร็งสั่น… กระตุก ตุบ ๆ รัดแก่นกายเขา “อ่าส์
ฉันดี๊ด๊าอุ้มลูกชายกิ่งขึ้นมาแนบอก ตายจริง ทำไมดูจิ้มลิ้มละมุนแบบนี้คะลูก “คุณบอสคะ สวยขอยืมกลับบ้านหนึ่งวัน” ฉันอุ้มไปยิ้มไป ฉันไม่เคยอุ้มเด็กทารกแรกเกิดแบบนี้เลย ยิ่งตัวเองกำลังจะมีลูกด้วย... มันรู้สึกดีมากแก! “ฮ่า ๆ ซ้อมไว้สวย อีกไม่กี่เดือน” คุณบอสอุ้มอีกคนขึ้นมา ส่
หลังจากกินข้าวและเหน็บแนมกันเสร็จ ก็กลับมาคอนโดใช้ชีวิตปกติ มันจะไม่ปกติเพราะลูกนี่ล่ะ อีสวยเหนื่อยมาก ตอนลูกทารก คิดว่าลูกจะเรียบร้อยเลี้ยงง่าย นี่ไม่ใช่เลย! ซนมาก มันดีที่เขาซนแต่ที่บ้านไม่ซนข้างนอก ไม่งั้นฉันปวดหัวกว่านี้อีก! ฉันนั่งทำงาน นั่งพับผ้า ลูกชายรื้อซะเละ กูจะบ่นจะด่าหน่อย อิพ่อก็โอ๋ล
ถึงคุณหมอสูติเขาจะออกเวรมาเช้าตรู่ บ่ายนี้เขาก็เข้าเวรต่อ นั่นล่ะอีสวยฝากท้องกับเขา ต้องรอไปพร้อมกันตอนบ่าย “ลูกคนที่สองแล้ว... ยังตื่นเต้นอีกเหรอหมอ” ฉันกอดลูกไปถามคุณผัวไป เพราะตั้งแต่ลงมาจากคอนโด นางยังไม่หุบยิ้มเลย “ตื่นเต้น และดีใจมาก... ไคล์ดีใจไหมครับ จะมีน้องแล้
ฉันรีบดึงมือกลับทันที จนอิหมอตกใจอีกรอบ “ให้ฉันจับสักนาทีสิ ไม่สบายรึป่าว” ฉันจะทำยังไงดีวะ ถ้าโกหกว่าเป็นเมนส์ อิหมอนางก็จะจับดูเลย! “วันหลังนะ เมื่อกี้สวยขอโทษ มันเหนื่อยเลยหงุดหงิด” เขาถอยหลัง แล้วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้า และเดินเข้าห้องน้ำไป กู
และแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องโยนช่อดอกไม้! บ้าจริง อีสวยไม่อยากยกแขนขึ้นสูงเลย กลัวชุดแต่งงานปริ แม่งบวมทุกอย่างเลยตอนนี้ พุง นม แขน ขา หอยก็ด้วย! พิธีกร: สาวโสด หนุ่มโสด ใครโสดมารอกันเลยค่ะ เจ้าสาวพร้อมแล้ว ยัง… กูยังไม่พร้อมโว้ย ขอฮึบก่อน! พิธีกร: หนึ่ง สอ
แต่นางไม่ระแคะระคายอะไรเลยนะ ฉันไม่ค่อยแพ้ท้องด้วย เตรียมงานแต่งได้สบาย ส่วนเพื่อนเจ้าสาวฉันจะมีใครล่ะ ก็กิ่งไง กิ่ง กิ่ง และก็กิ่ง! เออ มีใบไม้อีกคน! เกือบลืมหลานสาวหน้านิ่งไปแล้ว แล้วตอนนี้ใบไม้ก็เดินหน้านิ่งใส่ชุดไทย จับมือกับกิ่งเข้ามาหาฉัน ต้ายตาย เห็นหน้าใบไม้ แล้
สักพักเขาก็ลุกขึ้นยืน โค้งเคารพอีกครั้ง ฉันเองก็พยายามทำตามเขาทุกอย่าง จนเราออกมาจากสุสานไปเที่ยวป่าไผ่กันต่อ ต้นไผ่เรียงกันเป็นทางยาว ฉันนั่งรถลาก สไตล์ญี่ปุ่นชมวิวตลอดทาง ส่วนอิหมอเริ่มหายซึมแล้ว ฉันจับมือเขาตลอด พยายามพูด พยายามคุยกับเขา “หมอ ทำไมพูดญี่ปุ่นเก่งจัง” อ
พร้อมกับมองหน้าอก มองไล่ไปตามตัวฉัน ด้วยสายตาที่หื่นกระหาย... “เร็วสิพ่อ เดี๋ยวไคล์ตื่น...” เอาล่ะตรงนี้ก็ได้! ฉันเผยยิ้มยั่วสวาทใส่หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นทันที จนเขารีบดึงสติตัวเองกลับมา แล้วดันหลังฉันชิดหน้าอกตัวเอง ฉันรีบกระชากคอเสื้อเขาลงมาจูบอย่างกระหาย... พร้อมมือเ
เรานั่งเครื่องหกชั่วโมง มาลงท่าอากาศยานคันไซเหมือนเดิม บรรยากาศเดิม ๆ มันยังตามหลอกหลอนอีสวยอยู่เลย ทั้งนอนสนามบิน ทั้งมือถือหาย ฉันเล่าให้อิหมอฟังบนเครื่อง นางขำแล้วขำอีก! โถ่เอ้ย เพราะแกป่ะ! หลังจาก ผ่านทุกอย่างออกมาเรียบร้อย เราก็นั่งรถไฟออกจากสนามบินต่อ รอบนี้ไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เร
“ทำอะไรครับ คุณแม่คุณลูก ว้าวกินนม!” หมอเคนรีบวางของตรงดิ่งมาหาเราสองคน ก่อนจะใช้มือค้ำเตียง ทำตื่นเต้นไปกับลูก จนไคล์หันไปมองพ่อ แล้วยิ้มออกมา… “ยิ้มแฉ่งเลย ตัวแสบ นมแม่อร่อยล่ะสิ” แล้วอิหมอก็เอานิ้วมาจิ้มนมฉัน จนลูกมองตามนิ้วนาง “พอเลยพ่อ กินข้าวยัง เหน