Aaminin ko nakaka-boring dito sa condo ni Levi. Kahit may TV, kahit maraming pwedeng pagkaabalahan, kahit may phone ako, iba pa rin talaga iyong nakakagalaw ka ng maayos, iyong nakakapag-exercise ka, iyong nagtatrabaho ka para kumita ng pera. Nakakamiss iyong ganoon na ginagawa ko.Alam ko naman na maraming nagbago, hindi ko naman pwede na ipagpilitan na magtrabaho dahil buntis ako. Kahit gusto kong nandito lang si Levi ay hindi ko pwedeng hilingin dahil siya ang pinagkakatiwalaan sa kompanya nila. Hindi lang ako ang priority niya at naiintindihan ko naman.Hindi ko rin pwede na papuntahin lagi dito sila Lei at Zy, may mga sarili pa rin silang buhay. Kahit gusto ko naman lumabas ay hindi ko pwedeng gawin baka kung ano lang ang mangyari sa akin lalo na't wala akong kasama.Maya't-maya naman tumatawag si Levi sa akin kaya nababawasan ang pagka-boring ko. Kapag tumatawag si Levi ay saglit lang pero maya-maya ay tatawag ulit. Gugustuhin niyang umuwi kaso marami siyang kailangan tapusin. N
Nag-stay pa ako rito sa secret room sa office niya at si Levi ay nasa mismong office niya ngayon para may tapusin na mga documents. Hindi alam ng mga empleyado ang secret room na ito, only Cianne at ako lang ang nakakaalam. Nagtataka nga ako bakit hindi alam ni Dianne, ay ano naman kung hindi niya alam, mas better nga iyon eh. Sino ba siya, ex lang naman siya ah!Marami naman stocks ng foods dito kaya habang nanunuod ng Netflix sa kwarto ay kumakain ako. Ang ganda naman ng buhay ko rito, para akong princess. Bigla naman nag-ring ang phone ko kaya kinuha ko iyon sa bedside table, si Lei tumatawag. Bakit kaya? Sinagot ko na para malaman kung bakit siya tumatawag."Oh?" Bungad ko sakanya"Gaga ka nasaan ka ba?" "Nasa office ni Levi, bakit?" I asked habang humihigop ng milk tea na in-order ni Levi kanina."Nandito kami ni Zy sa labas ng condo unit niyo, gaga ka sabi mo kasi Ice cream kaya bumili ako para ibigay sa 'yo!""Biro lang iyon eh pero bakit mo ako binilihan?""Ay ang dami mong t
Hindi ko alam kung anong kasalanan ko bakit biglang nagalit si Levi. Ilang beses ko rin siyang tinatawagan pero hindi naman niya sinasagot at nang tawagan ko ulit, pinatay niya ang phone niya. So I called Cianne but she said na pinauwi na siya ng sir Levi niya. Hindi naman ako pwede pumunta roon kasi ang lakas ng ulan at mukhang may bagyo pa yata.Hindi ko na alam ang gagawin ko, iyak lang ako nang iyak rito. Tinatanong ko nga ang sarili ko kung ano nga ba yung mga nasabi ko or kung ano bang nagawa ko bakit siya nagalit. Yung tungkol ba kay Andrew? Siguro pero ayoko naman sisihin si Andrew, wala naman siyang kasalanan rito.Speaking of Andrew, tumatawag siya so I answer it immediately. Huminga muna ako ng malalim at pinunasan ang mga luha ko. I heard him sigh."Are you okay? You're crying, hmm nag-away ba kayo?" Ang galing niya naman mahalata na umiiyak ako pero ayoko pa rin iparinig sakanya na umiiyak ako baka isipin at sisihin niya ang sarili niya, wala naman siyang kasalanan. Humi
Naiwan na naman ako dito sa condo dahil may pasok si Lei at si Zy naman ay may iniutos sakanya si Tita. Mag-isa na naman ako kaya naisipan ko nalang na manuod ng T.VPero agad din naman akong na-boring sa pinapanuod ko kaya naisipan ko nalang na matulog nalang ulit dahil inaantok na naman ako.Nagising ako dahil may narinig akong ingay sa labas, nakauwi na ba si Levi? Bumangon ako para tignan kung nakauwi na ba si Levi pero pagkalabas ko wala naman siya. Tuluyan na akong nakalabas ng kwarto at ni-check ko ang buong bahay pero wala si Levi doon. Baka napa paranoid lang ako, nkakarinig ng kung anu-ano.Babalik na sana ulit ako sa kwarto nang biglang lumitaw si Levi galing sa kabilang kwarto at gulo-gulo ang damit niya at ang buhok. Anong nangyari sakanya at bakit siya galing doon?Bakas sa mukha niya ang pagkagulat, nagtataka akong tumingin sakanya, pinagmamasdan ko nang mabuti ang inaakto niya. Panay rin ang paglunok niya na akala mo may ginawa siyang malaking kasalanan."Hon okay ka l
"Hon." Napabalikwas ako sa aking pagkakahiga nang marinig ko ang nag-aalalang boses ni Levi. Inalalayan niya naman ako umupo. Teka, bakit nandito pa ako sa kwarto? Diba pumunta kami sa bahay?"Bakit nandito pa tayo? Diba pupunta tayo sa bahay?" Tanong ko at humawak sa ulo ko saka minasahe iyon, napapikit ako kasi sumasakit kasi ang ulo ko. Nag-aalala naman na hinawakan ako ni Levi sa magkabilang balikat."Hon okay ka lang ba? Wala akong naaalala na sinabi mong pupunta tayo sa bahay niyo." Huh, eh ano yung kanina?"Seryoso ba?" Naguguluhan kong tanong."Yes, ginising kita kasi humihikbi ka. What happened to you? I'm worried please tell me what's wrong. May masakit ba sa iyo? Would you like me to call our family doctor?" Sunud-sunod niyang tanong sa akin pero hindi ko naman siya magawang sagutin. Ang sakit talaga ng ulo ko."Nananaginip lang siguro ako." Sabay hawak sa ulo ko. "I need water." Dagdag ko, maingat naman akong inihiga ni Levi at lumabas nang kwarto para kumuha ng tubig, nak
"Maupo ka d'yan at buntis ka. Baka mapagod ka pa. Ipapahanda ko sa mga pamangkin mo ang meryenda na dala niyo para sabay-sabay na tayong makakain." Malumanay niyang sabi. Ma, hindi bagay. Natawa lang ako sa mga sinasabi ni mama. "AJ at Abegail pakihanda ang pagkain para makakain na ang tito at tita mo." Utos niya na agad naman ginawa ng dalawang bata.Sana pala lagi nalang nandito si Levi para maramdaman ko naman na inaasikaso ako ni mama. Never ko kasi naranasan iyon.Ano kayang feeling na inaasikaso ka ng mama mo, sa lahat-lahat. Yung hindi siya magpapanggap na mabait sa harap ng ibang tao, para lang masabihan siyang best mom.Ang swerte ni ate kasi lahat ng gusto niya, binibigay lagi ni mama sakanya. Siya rin ang nakaranas ng aruga ng isang ina. Lahat ng mayroon si mama binibigay niya kay ate kahit na mawalan siya basta naibigay niya iyon sa paborito niyang anak.Hindi ko lang matanggap kasi hindi iyon na-a-appreciate ni ate. Nagagalit ako dahil hindi siya maaasahan ni mama. Dapat
Hanggang sa pag-byahe at nang makarating kami ni Levi sa unit, tahimik pa rin ako. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa sinabi ni Gail sa akin. Na-suspende siya ng one-week dahil kay Lexi habang si Lexi bumisita sa school nila Gail dahil doon nag-aaral ang boyfriend ni Lexi.Alam ko na nasa legal age na si Lexi pero- hayst! Hayaan ko na nga siya sa buhay niya, hindi iyon ang main reason bakit ako tahimik, galit lang ako dahil nasuspende si Gail sa school because of Lexi tapos binayaran pa ang principal kahit siya naman itong stranger sa school at unang gumawa ng gulo.Pinagtanggol lang ni Gail ang sarili niya. Kilala ko si Gail, she will never start a war unless napikon siya ng kaaway niya. Pero never pa na-guidance si Gail, ngayon lang at dahil kay Lexi iyon. Oo, kapatid siya ni Levi pero hindi ko hahayaan na pati si Gail pagbuntungan niya ng galit niya. Hindi ko papalampasin itong kamalditahan niya."Are you okay, Hon?" Levi asked, nakahiga na kami ngayon, nakaunan ako sa b
"What happened to you, Levi?! Bakit mo pinahiya sa harap ng mga tao ang kapatid mo? Are you crazy?!" Umagang-umaga, sumugod ang mommy niya dito sa condo unit ni Levi.Nagsumbong malamang si Lexi dahil sa nangyari kahapon, pinagsabihan ko din naman si Levi kahapon na dapat hindi niya pinahiya sa harap ng maraming tao ang kapatid niya. Kinausap niya nalang sana in private."Mom alam mo naman na mali yung ginawa ni Lexi but you paid the Principal para ipalabas na walang kasalanan si Lexi." Sagot naman ni Levi. Magkaharap ang mag-ina habang ako nasa likod ni Levi."That's not the case here, Levi. The fact that you let your sister make an apology in front of other people, is so dam crazy Levi! Pinahiya mo ang kapatid mo!""It's not my intention mom, I just want her to grow up, Mom. She's now a lady, she shouldn't act like a baby.""She's still my baby, Levi. Is it because of Allison's niece kaya mo nagawang ipahiya ang sarili mong kapatid sa harap ng maraming tao?" She said then glared at
Chapter 42 Mabilis din naman natapos ang araw at dinagsa nga kami ng mga customer kanina kaya worth it ang pagod. Mas maganda ang maraming customer kasi mas malaki ang income namin. Yung iba nagre-rent ng gowns dito sa shop at yung iba nagpapa-design ng gowns and their clothes. May customer nga ulit kami ni Amy eh. After namin maibigay kay Boss yung sketch namin ay masaya naman siya, maaga niya din kaming pinauwi.Pumunta kami sa lugar kung saan laging tumatambay ang boyfriend ni Amy. Nag-order muna kami ng pagkain at wine para kahit papaano may thrill ang paghihintay namin dito. Uhaw na uhaw na din ako kaya wine ang iinumin namin. Kwentuhan moments muna kami ni Amy hanggang sa umayos siya ng upo at sumenyas na nakita na niya ang boyfriend niya, 'di kalayuan sa pwesto namin. Hindi naman kami basta-basta makikita kasi nandito kami sa loob ng restaurant at ang boyfriend niya nasa labas. Halatang may hinihintay."Huwag mo lalapitan, hintayin natin na dumating yung taong hinihintay niya
"Ang sipag mo naman!" Sabi ng nakarating na si Amy. Kahit dito ba naman sa trabaho magkasama pa din kami. Sinundan ba naman ako ng lokang ito. Accounting kinuha naming course pero ang bagsak namin dito sa pagiging Fashion Designer."Ganyan talaga kaya idadamay kita sa kasipagan ko." Sambit ko habang nag-do-drawing ng gown. May customer kasi akong magde-debut next year at kailangan ko talagang mag-focus sa paggawa ng gown niya. I need to finish it para na rin makapag-start na for making this gown. Syempre bago iyon, ipapakita ko muna sa kanya if she's satisfied or what then saka na ako mag-proceed sa pagtatahi."Yes! Need ko 'yan kasi hindi ko pa tapos yung ginagawa kong gown." Sabi niya habang inaayos ang mga gamit niya sa table niya. Ang kalat kasi ng table niya kapag nagmamadali siya sa mga bagay-bagay."Tapusin mo na 'yan at nang may mai-present ka na kay Boss." Sambit ko saka mariing tinignan ang gawa ko. It's a simple gown, off shoulder then heart shaped siya since iyon ang gusto
"But you still love him?" He asked again. Kunot ang noo ko sa sinabi niya. Bakit siya ganito? Bigla-bigla siyang nagtatanong ng ganoon?"I don't love him anymore, Andrew. Kung may nararamdaman man ako sa ex ko, iyon ang galit. Galit dahil tinago nila sa akin ang anak ko. If you're still asking me about my feelings for him? Wala na, hindi ko na siya mahal at hinding-hindi ko na siya mamahalin pa. For what? para masira na naman ako, I will never do that again. Never again. I love myself more than anyone else.""I'm so proud of you, Allison." Hindi mapawi ang ngiti sa labi ni Andrew dahil sa sinabi ko. Even I, I'm so proud of myself dahil hindi na ako yung marupok na Allison. Na isang sorry lang ni Levi, bibigay na agad ako. Hindi na ako yung dating Allison na mahina, dahil ayoko nang maging talo. Ayoko nang umiyak ng umiyak. Pagod na ako kakaiyak noon, kaya I need to change para sa sarili ko.Pain changed me at nagpapasalamat ako sa mga taong nanakit sa akin dahil natauhan na ako. Mas n
"Allison?" Sa lahat ng boses na narinig ko, ito lang ang kinaiinisan ko. Ang boses ni Dianne. Ang boses ng taong kinaiinisan ko. Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil sa dalawang tao na nandito ngayon sa event ng Lolo ni Andrew.Anong ginagawa nila dito? Bakit sila nandito?"Nice to meet you again, Allison." Malanding sabi ni Dianne at nakita ko ang paggapang ng kamay niya sa braso ni Levi. Napataas ang kilay ko doon, as if naman na maglulumpasay ako sa selos dahil sa ginawa niya. Ulol! Sakanya na si Levi! Isinuka ko na 'yan matagal na!Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Andrew. Siya ang nasa unahan ko ngayon at hinawakan niya ang kamay ko, agad naman iyong napansin ni Levi kasi ang paningin ko ay nasa Ex ko kaya nakita ko ang paggalaw ng mata niya papunta sa mga kamay namin ni Andrew. Napangisi ako doon."Bakit kayo nandito?" Tanong ni Andrew sakanilang dalawa, natawa naman si Dianne doon. Tahimik pa din si Levi at hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip niya at kahit mabasa
Si Althea na ba iyon? Ang laki na niya. Nandito na ang anak ko, kailangan ko siyang makita, kailangan ko na siyang kunin. Hindi ko na sila naabutan pa, saan na ba sila? Bakit ang bilis nilang mawala sa paningin ko?"Althea!" Sigaw ko. Pinagtitinginan lang ako ng mga tao dito sa tapat ng convenience store. Nilibot ko ang paningin ko baka nagtatago lang sila pero wala."Allison!" Rinig kong tawag ni Andrew kaya lumingon ako sakanya. Tumakbo ako papunta sakanya saka siya niyakap. Mukhang nagulat naman siya doon pero sa huli niyakap niya din ako pabalik nang humikbi na ako. Hinimas niya ang likod ko, pinapatahan ako.Nag-stay kami sa ganoong posisyon hanggang sa tumahan na ako. Bago niya ako bitiwan ay hinalikan niya muna ang gilid ng noo ko saka ako tuluyang bitawan. He held my face, tinitigan ang mukha ko."What happened?" He asked. Nag-aalala ang mga mata niyang tumingin sa akin."I saw her. Si Althea, nandito siya Andrew." Luminga-linga ako habang hawak pa niya ang mukha ko."Baka nag
"Ma, tulong! Ma! Tulungan niyo po ako!" Napabalikwas ako sa aking pagkakahiga dahil sa malakas na boses, babaeng humihingi ng tulong. Hinawakan ko ang aking dibdib dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Si Althea ba iyon? Bakit siya humihingi ng tulong? Bakit parang takot na takot siya? Bakit siya umiiyak?Ang anak ko, kailangan ako ng anak ko. Althea, nasaan ka ba?Halos mag-iisang taon na ang nakalipas, next week na ang birthday ni Althea. Ang bilis ng panahon. Kung saan-saan ko siya hinagilap, hindi pa din ako tumitigil pumunta sa mansion nila, nagbabakasakali na nandoon sila pero wala pa din.Pumupunta din ako sa kompanya nila, nagbabakasali din na nandoon sila Levi. Hintayin niyo lang ako, Levi kukunin ko si Althea sa inyo.Nagta-trabaho pa din ako sa coffee shop nila Andrew at pinagpatuloy ko ang pag-aaral ko, ito final exam na for first sem. Kinakaya ko naman ang working student, sanay naman na ako dati pa. Estudyante sa maghapon, at bago pumasok sa coffee shop didiretso m
"Allison hindi ka pa ba uuwi?" Tanong ni Julie, yung katrabaho ko dito sa coffee shop. Mag-overtime ako ngayon kasi kailangan kong kumayod nang kumayod. Nag-iipon ako ng pera para makapunta sa Italy, kung nandoon nga ang anak ko."OT ako ngayon." Sambit ko sakanya. Napailing nalang siya sa sinabi ko at kinuha niya ang mga gamit niya na nilagay kanina sa table malapit sa akin."Ang sipag mo talaga kaya wala ka pang nagiging jowa dahil wala kang time." Napatawa nalang ako sa sinabi niya saka ko pinagpatuloy ang pagtitimpla ng kape ng customer.Six in the afternoon na kaya dagsaan ang mga customer dito sa shop. Maraming mga estudyante ang pumupunta dito lalo na't katapat lang ng shop ang University. Halos lahat ng College Students need ng kape, pampagising ng diwa nila."Nako, hindi ko kailangan 'yan, Julie. Trabaho at kape ay okay na sa akin." Hindi ko kinwento sakanya na may anak na ako o may ex-boyfriend. Hindi ako pala-kwento sa buhay lalo na kapag bago lang kaming magkakilala.My li
Monts passed at hanggang ngayon wala pa ding balita kung nasaan ang anak ko. Everyday akong nag-iisip kung okay lang ba siya? Kung tinitimplahan ba siya ng gatas? Kung naaalagaan ba siya ng mabuti? Binibigyan ba nila ng maayos na higaan ang anak ko. Nakakatulog kaya siya ng maayos kung saan man siya naroroon? Althea dinala kita sa sinapupunan ko ng nine months pero hindi naman kita nakita nang pinanganak kita.Ipinagkait agad nila sa akin na maging Ina sa iyo, na mahalin ka, alagaan ka, mahagkan ka. Anak ko, sana magkita na tayo dahil gabi-gabi ako umiiyak, gabi-gabi ako humihiling na sana... sana magkita na tayo at sana magbago na ang daddy mo at ibigay ka sa akin. Miss na miss na kita anak.Kung alam ko lang na mangyayari ito, edi sana hindi ko nalang sinabi sa dad mo na buntis ako, na magkakaroon kami ng anak. Hindi ko naman alam na mangyayari ito kasi pinaramdam sa akin ni Levi na mahal na mahal niya ako, na masaya siya dahil magkakaroon na tayo ng masayang pamilya dahil dumating
"Ma'am hindi po kayo pwedeng tumapak dito." Sabi ng guard dito sa kompanya nila Levi. Napansin ko din na bago lang itong guard. Pero ayaw kaming papasukin sa loob."Anong hindi pwede? May kakausapin lang kami!" Sabi ko sakanya kahit na pilit niya kaming tinataboy. Pinagtitinginan na nga kami ng mga empleyado dito sa labas. Pati ba naman dito ayaw kami papasukin? Masyado na ba silang takot na baka makuha ko ang anak ko? Malamang kailangan nilang matakot kasi hindi talaga ako papayag na sa puder nila lumaki ang anak ko."Si Levi ba ang nag-utos na huwag kami papasukin?!" Tanong ni Andrew. "Nandiyan ba yung magaling mong amo?" "Sir hindi po talaga kayo pwedeng pumasok dito, ako po ang malalagot. Ayaw ko po sana mawalan ng trabaho." Bakas sa pagmumukha ng guard na sinusunod niya lang ang utos sakanya ng mga amo niya. Alam ko naman iyon pero kakausapin lang naman namin si Cianne, yung secretary ni Levi."Manong maawa na po kayo, saglit lang naman po kami. May kakausapin lang naman po kami