ALEXIS POINT OF VIEW
Nasa opisina ako at mainit ang ulo ko dahil sa mga tauhan ko na wala nang ginawa kundi puro kapalpakan.
Nadagdagan pa ang inis ko ng sumulpot sa opisina ko si Zenon.
"Hey dude. Kamusta na ang buhay mo?" Pang-iinis na tanong nito.
"Really? Iyan talaga. Kita mo namang okay ako e nagtatanong ka pa," paingos kong sagot.
Kahit kailan talaga walang magawa ang isang 'to.
"What the hell you want, fucker?!"
"Can I borrow your vacation house at tagaytay?"
"Bakit h
ANASTASIA’s POINT OF VIEW"Baby!" Ang tangi kong nasambit ng mahimatay si Alexis.Mabilis ko siyang nilapitan at sinalo ng aking mga bisig bago pa ito mapasubsob sa lupa."Oh God! Ang bigat mo, baby!" Reklamo ko dahil nabibigatan naman talaga ako sa kanya. "Mga anak, can you help me with your daddy?" Baling ko sa tatlo na nakatitig lang sa amin.Mabilis namang nag-silapitan ang tatlo at tinulungan nga ako para maihiga namin ang kanlang ama sa mahabang batong upuan.Nang mailapag namin si Alexis ay nakatitig kaming apat sa kanya.I missed him...
ALEXIS POINT OF VIEWNang dumating na ang mag-asawang Christian at Kitty ay nagtapat si Kitty sa akin na sinadya niya talagang sabihin sa akin na nakunan si Asia dahil sa galit niya sa pagiging walang kwenta kong lalaki at pinapakita lang niya na marunong siyang tumupad sa mga pananakot niya.At isa rin sa dahilan niya na hindi niya ilalagay sa panganib ang buhay ng mag-iina ko noon dahil nasa paligid lang si Hannah.Hindi ako makapaniwala na ginawa iyon ni Hannah. Ang akala ko nagbago na siya.Pero lumala pala at nalaman ko rin na ito pala ang nag-utos sa Montefalcon na iyon dukutin si Asia at matagal na rin palang sinusundan at nagpapadala ng bulaklak ang Montefalcon na iyon sa kanya. Hindi lang niya sinabi sa aki
ANASTASIA’s POINT OF VIEW"Dapat dito kita ididiretso ng uwi pagkatapos ng kasal natin. Sorpresa ko sana sa'yo," napakamot na wika nito. "Gusto kong dito natin punuin ng mga magiging anak pa natin sa buong bahay na ito. I love you, baby..."Wala akong masabi sa sobrang laki ng bahay. No! Mansyon na pala iyon dahil sa laki at sobrang ganda rin.Halatang makikita mo ng karangyaan at pagka-moderno. I'm speechless...This man is full of surprises and I'm so lucky to call him my man. Only mine..."Thank you, boss!" naiiyak kong niyakap ito ng mahigpit."Is this our house daddy?" tanong ni Dr
***THREE YEARS AGO*** KITTY’s POINT OF VIEW “Lady K, hawak na po namin si Jake Montefalcon,” saad nang aking tauhan. Nang mailigtas si Anastasia sa kamay ng hayop na iyon ay nakatakas siya pero hindi ako tumigil na ipahanap siya. Kaya habang hindi pa nagigising si Anastasia ay hindi ako puwedeng makampanti. Kaya ang ginawa ko ay dinala siya sa pribadong isla naming mga magkakaibigan at kumuha ako ng pinakamagaling na doktor upang maging maayos siya. Nang ilipat ko siya sa isla ay galit na galit na sumugod si Alexis sa bahay pero kalaunan ay nagmamakaawa siya. Pero matigas ako. Hindi ko ibibigay muli sa kanya si Anastasia. Binigyan ko na siya ng pagkakataon at s
“Look who’s here! The rotten rat was in my domain.”“Who are you? What do you want? I don’t know you!” Galit na tinakbo ako ni Hannah pero dahil nakatali ang dalawa niyang paa sa kadena ay hindi niya ako maabot.Nginisihan ko siya. “Siguro para sa iyo ay hindi mo ako kilala pero ako kilang-kilala kita. Ikaw ang sumisira sa buhay ng kaibigan kong maganda pero mas maganda pa ako. At alam mo ang nakakainis? Hindi ka kagandahan pero may lakas kang sirain ang buhay niya.”“Sinong kaibigan?”“Anastasia.”Ngumisi siya. “Oh, that damn
***BACK TO PRESENT***ANASTASIA’s POINT OF VIEW“Kitty naman!”“What?” Naiinis niyang singhal.Hays! Ang baliw na talaga ng kaibigan kong ito.“Bakit ka kasi niinis?” tanong ko na nakasunod ang tingin sa kanya.“Sino ang hindi maiinis sa Alexis na iyon?!”“Hayaan mo na kasing magpakasal kami ni Alexis. Kitty, gusto ko rin na lumigaya.”“Sino bang may ayaw?”
***FINALE*** It’s been two months nang umuwi kami sa piling ni Dimitri at ngayon ay kaharap ko ang mga kaibigan ko. Naiiyak ako na nakatingin sa kanila. “Huwag ka ngang umiyak! Sisirain mo pa ang pinaghirapan kong pag-makeup sa mukha mo,” nakasimangot na ani ni Crisza. She’s my makeup artist. “Today is your wedding day. Kaya ngumiti ka at maging masaya. Huwag kang para kang namatayan kung umiyak!” Grace rolled her eyes at me. “Sorry, girls. Sobrang saya ko talaga kasi kaya hindi ko mapigilan ang maiyak,” paliwanag ko. “We understand you, girl pero sayang kasi ang makeup kung masisira lang ng luha mo,” Azrael says. Mabilis
NAGISING AKO dahil sa maliliit na halik sa buong mukha ko at nang imulat ko ang aking mga mata ay napangiti ako.Hanggang ngayon ay malakas pa rin ang tibok ng aking puso sa tuwing nasisilayan ko ang aking asawa na si Alexis.Asawa...Hindi ako makapaniwala na asawa ko na nga siya, na talagang pag-aari ko na ang isang Alexis Callahan.Ang boss kong saksakan ng kasamaan ng ugali at puro kamanyakan pero nagbago iyon dahil sa pagmamahal.It's been four years mula ng ikasal kami, pero wala pa ring palya sa pagtibok ng puso ko.Katulad pa rin iyong noong una kong masilayan ang nakakabighani niyang mga m