MS12.5: As Our Eyes Met

NAPALUNOK AKO bago napakamot na pisngi. Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil wala akong kaide-ideya sa nangyari sa akin. Hindi ako naging updated, sila pa naman ang binabantayan ko.

Without saying a word, binaba ko ang tawag. Bumalik ako sa post ko ngunit natigilan nang makita sa pinakadulo ng lugar ang sekretarya na si Daisy, parang mayroong kausap.

Dahil sa pagtataka kung bakit ganoon siya, palihim ko siyang sinundan. Nagtago sa mga pader, halaman, at shelves, masundan lang siya.

Nang makita siyang nakatigil at parang mayroong kinakausap. Gumilid ang leeg ko nang masilayan ang paglinga-linga siya sa paligid, katulad na lamang ng pagiging awkward niya nang makasabay ko.

"She's fishy," I whispered before taking her a picture. Hindi naman nagtagal ng ilang minuto ang kanilang pag-uusap kaya muli akong bumalik sa post ko.

Habang naglalakad, ibinigay ko ang larawan kay Nathan at iminungkahing imbestigahan si Daisy.

Nakita ko naman si Daisy'ng papalapit sa department office kaya nag-iwas