Share
Chapter 22
Hunter's POV
Bago umalis ay binalutan ko ang ulo nila ng tela, sinigurado ko din na matatakpan ang buhok at kalahati ng mukha nila. Hindi naman sila kilala ng mga tao, pero kung sakali mang ibalita ang pagka-wala nila ay hindi sila makikilala agad.
Naglagay din ako ng tela sa ulo, mabuti nalang talaga at may tela dito sa warehouse. Bago umalis ay sinuot ko muna ang binigay ni Hacker na bracelet, nang masiguradong maayos na ang lahat ay lumabas na kami. Naging alerto ako sa bawat pagtapak namin, hawak-hawak ko si Morgi at Willy, nasa harap ko naman si Yin na nangunguna nanaman sa paglalakad. Mabuti nadin na nasa unahan sya para mabantayan ko din sya.
“Saan tayo hahanap ng bus?” tanong ni Yin.
Hindi ko kabisado ang siyudad, pero may natandaan akong lugar kung saan
Related chapters
Midnight Hunters Chapter 23
Hunter's POVKung si Hacker man yun tulad ng sinabi ni Morgi ay kailangan ko bumalik. Kailangan ko syang tulungan.Ano na kaya nangyare sa iba pa namin kasama? Ganon ba kalakas ang mga Executors?Humarap ulit ako kela Yin. Gusto kong sumama hanggang sa makalabas sila pero hindi ko ata magagawa yun. Kahit pa pilit kong gustohing wag pansinin ang balita ay hindi ko kayang abandonahin ang sino man sa mga kagrupo ko. Napahinga ako ng malalim, pumikit ako ng mariin at tumingin isa-isa kela Yin.“Kailangan nyo mag patuloy nang wala ako.” malungkot kong sabi.Natahimik sila pero agad ding tumango. Agad ko silang niyakap sa huling pagkakataon.“Mag-iingat kayo, pasensya na at kail
Midnight Hunters Chapter 24
Hacker's POVIt's cold, my lips are dry. I can't move my arms and legs, I can't see, I can't speak. I can't do anything. I can feel the chains rapped around me, it's heavy but I can managed. First time to be caught and they did a very good job at welcoming me.It's the coldest welcome ever.I grinned, even know there's a muzzle covering my mouth. I want to laughed at them, to bad I can't see who they are. I want to give them death glares. I'm itching to full a dagger and stab them all. I can feel they are examining me from a far, but they are to scared to come near me. I don't even know where I am right now, but I guess I'm in a different room. Like what I heard they put me on isolation.Am I that special?“So Hacker, do
Midnight Hunters Chapter 25
Someone's POVNaglakad palabas ng Herlanion District Jail ang mga Councilors kasama ang Mayor at Vice Mayor. They are all going back to the palace, but they didn't know the tragedy that is waiting for them there.The Mayor got inside his car first. Everyone looked at him watching his every move. He completely has full dominance among them.“I'll go ahead now, I have something to do. You may all go back to the palace.” the Mayor said not just a statement but a command.Everyone bowed.“Masusunod Mayor, mag-iingat kayo.” said the female councilor.“I will.” the Mayor's response and drove away.Everyone watched the
Midnight Hunters Chapter 26
Hunter's POVBinihisan ko ng maayos na damit ang tatlong babae, habang si Biker sinilid sa sako ang katawan ng matandang lalaki at nilagay sa gilid. Dinala naman ni Silencer si Swordsman sa isang kwarto para doon sya ipahinga. Tinapos ko muna ang ginagawa ko bago mamahinga sa isang tabi, kumuha din si Biker ng medicine kit para magamutan ang sugat ko.Napapapikit lang ako at mahinang dumadaing habang ginagamutan ni Biker. Hindi nagtagal ay natapos na sya, hindi nako umalis sa kinauupuan ko at don na namahinga.Ilang sandali din ay nagising na si Swordsman.“Anong nangyare?” tumayo sya bigla at halos bumaksak ulit dahil sa pagkahilo.Tatayo sana ako pero naalala ko na may sugat pala ako sa tagiliran. Si Biker na ang umala
Midnight Hunters Chapter 27
Hunter's POV”Nasaan nga pala ang mga tauhan ng Lolo mo?” tanong ko. Eto talaga ang kanina pa naglalaro sa isipan ko.“Sila muna ang nag-deliver para kay Lolo, sigurado akong pauwi na ang mga yun galing sa transaksyon nila, hindi kasi ako pwede dahil kinulong nanaman ako sa basement.” sabi nya na may bahid ng sama ng loob.“Ganon ba.” nasabi ko nalang.Tumayo sya at humilata sa kama nya.“Nandito din ang iba mong kasama no?” hula nya. Tumango ako, bumangon sya pero hindi padin umalis sa kama.Natutuwa ako dahil mukang bumalik na ang lakas nya, hindi na sya nanghihina, hindi katulad nang naabutan ko sya.&ld
Midnight Hunters Chapter 28
Swordsman's POVWhere could that bastard be? I'm using my senses to locate him but I just can't find his presence anywhere in this city. I don't know if Hunter can save Hacker in time, so the least I can do is find Bullet and go back to help saving Hacker.Alam naming lahat kung gaano kahigpit ang siguridad ni Hacker. Sa malayuan at malapitan, may nakabantay padin sakanya. That guy really has business with the government, with those tons of informations that he have, he is the main problem of them all. I could've come with Hunter and help her out, but Bullet is still missing. Boss needs to make a command for the benefit of all, I'm just still worried knowing Hunter is facing a whole battalion of guards. I sighed.I stopped walking when I heard the siren, it means that Hacker's public execution is about to begin in a few minutes.
Midnight Hunters Chapter 29
Someone's POVI loud gun shot was heard from where Kipton is. His target criminal has fallen down, blood scattered on the floor, birds resting near them got frightened and flew away. No one heard the gun shot because people are too preoccupied to the countdown for the execution. There were a short silence before he decided to walked closer to them.“Did you do it?” Kipton asked, when he came near the scenario.Because of what Swordsman did to his eyes, he can't see a thing, even the fight of the two criminals that he's been observing from where he stood. He's now wearing a blindfold, to cover the cruel thing that happened to his eyes.Ginamot nya din muna ang mga mata nya pati ang saksak sa kamay nya bago pumunta sa kinaroroonan nila. Ramdan nya ang sakit pero hi
Midnight Hunters Chapter 30
Hunter's POV“You're a fool for leaving them behind.” naka ngising sabi ni Ophelia sakin habang naka-hakbay kela Yin.Napatakip ako sa bibig ko dahil sa gulat. Para akong nanghina nang makita sila, nawala ang kanina kong pinaghandaang atake para sakanya. Wala namang nangyareng masama sakanila, sinuri ko sila at laking pasasalamat ko na wala silang kahit anong pinsala sa katawan.“Pakawalan mo sila!” galit kong sigaw.Umiling-iling sya na may ngiting nangaasar.“No can do,” sabi nya.Nagulat nalang ako ng may mga humawak sa magkabilang braso ko. Nilagay nila sa likod ang mga kamay ko at saka pinosasan. Tinabi nila ako kela Yin, muntik pa ako masubsob dahil basta nalang nila ako hinagis sa tabi nila.Hindi kona pinansin ang pagtrato nila sakin at nilingon nalang ang tatlong bata.&
Latest chapter
