Zarina
Parang kahapon lang nageensayo ako sa mga linya ng inodisyon ko pero ngayon isa na akong katulong. Dad just sold me to this man. I cant believe him that instant maybe its just his tricks. His eating silently. Pinagmasdan ko siya sa kanyang pagkain. He is so neatly slicing his steak that he already bought. Hindi ko napansing nalulunod na ko sa pagkatitig sa kanya. At siya ay nakatingin din sa akin ng matiim." Are you done eye raping me?"Napatigalgal ako sa sinabi niya. Wala naman akong naramdamang ganun saka isa pa. Malalim lang naiisip ko."Ha Sir...Pasensya na po.." Agad din naman siyang nagcontinue ng pagkain niya."Maybe your still in disbelief sa nangyari. So, hindi kita masisisi. I just saved you."Hindi naman ako nagsalita na anu pa bang magagawa ko eh kung binenta ako ng tatay ko. Hindi ko naman mababayaran kung ang usapan nila ay billion na.Nang matapos siyang kumain agad niyang pinaligpit sakin ang plato niya. Nakakatakot ng bagya ang pagkasingkit ng mata niya at parang napakasungit niya. Siguro mabilis din maginit ang ulo niya."Pagtapos kong kumain, saka ka palang kumain. Sa umaga 6am palang nagbebreakfast na akoso wake up early to make it. Then sa dinner 7pm ako nakakauwi dito sa bahay. Straight dinner and Coffee mamayang 9pm sa Office room sa tapat ng room mo.Napaka rahan niyang magpaliwanag pero maotoridad. He never look me in the eyes, maybe naawa siya sa akin. To be honest, wala ng lilinisin sa bahay niya. Black and white ...white walls and ceiling with black cabinets at gamit halos so 2 colors lang talaga.When he is done explaining..He left me napatingin ako sa kabuuan ng kwarto. Kahit sa loob ng CR pwede akong matulog. May bathtub nais ko narin magbabad ng katawan. Tinimpla ko ang tubig. Tinanggal ko ang suot ko at lumusong ako sa tub."I Saved You!"Bigla nalang pumasok sa isip ko ang sinabi niyang yan. Niligtas lang naman daw niya ako. Ilang minuto lang umahon narin ako at nagpalit ng damit. Yung damit na nakalagay roon na sabi niya uniform ko daw. Kaya lang ang problem walang underwear. Kaya sinuot ko nalang ulit ung suot ko kanina.Naku baka malate ako sa coffee niya kaya nagmadali akong nagprepare..RayneIm accessing the cctv on the kitchen. There is one also in her bedroom so everything was monitored. There is no way she will escape not until she paid me the billion his dad owed me. She already wore the uniform I told her to used but one thing Sergio was missing, her undergarments. "Come in.."May pagmamadali siyang lumapit sakin para ibigay ang inutos kong kape. She smell nice. She took a shower before coming in here. Nanginginig pa ang kanyang kamay ng imostra kong ilapag niya ito."Sir Hindi ko po kasi agad nakita kung saan nakalagay ang kape at asukal."Hindi ako umimik at inutusan siyang umupo sa upuan na kaharap ako. Naroon ang official contract ng pagtatatrabaho niya sa akin."You read it thoroughly before you sign it."Bahagya lamang siyang tumango at ilang saglit lang ay nagtanong siya. "Sir by any chance, hindi ko po ba talaga maaaring makita si dad. Wala naman po siguro masama kung dalawin ko siya. Don't worry sir di ako tatakas or doing anything stupid.""The ques
Maagang dumating ang office uniform ni Zarina kaya lang ng maalala ng dalaga ang lalaking kaharap ay di niya napigilang sungitan ito. Si Sergio ang nagtali ng kamay niya. Inismiran niya ito at hindi manlang nagpasalamat. Umalis narin si Sergio ng maibigay niya ang pinabili ng kanyang amo. Nagprepare muna si Zarina ng sarili at sinuot ang kanyang uniform at mga bagong damit. Mga skirts below the knee at white polo. May kasama rin mga undergarments na kinapula niya. Umayon at tama ang sukat nito. Nagluto si Zarina ng umagahan ni Rayne at nagbrew ng kape. Inakyat niya ang kwarto ni Rayne.Bumungad naman ang bagong ligo na si Rayne nakatapis lang ito ng tuwalya. Nagiwas ng tingin si Zarina mukha itong wala sa mood."Yung breakfast po sir..""Okay. You can go now."Tumango lang siya at tumalikod na.Hindi sanay si Rayne sa pagka bungad niya kay Zarina. Pero wala naman siyang magagawa kung sungitan man niya si Zarina kaya inaya nalang niya itong sumabay sa kanya. "Sumabay ka na sa akin. Re
RayneShe is messy and careless hindi siya aware sa palagian niyang pagbasa ng labi niya. She kept on biting ang licking her lips. Pabalik balik siya dito sa office at walang tigil ng pagsheshred ng mga kalat na papel. Bagay naman sa kanya ang long skirt na yan pero mga teenagers now are revealing ang mga suot kaya mukha siyang nagcomplain kanina. I said she was may cousin to avoid such fuss or misunderstanding.Her cologne invade this office and it annoys me. Sa edad niya para ko lang siyang kapatid na bunso pero sa laki ng utang ng tatay niya para lang akong bumili ng mistress at katulong sa serbisyo nila. Well maganda siya at talagang malakas ang appeal. Pero anu ba itong mga tumatakbo sa isip ko. I cant take advantages hindi naman ako ganun. Matapos niyang magdumi dito ng maramdaman niyang nakatingin ako sa kanya ay kumaripas ng alis patungo sa pantry. Then, this guy just broke in. He is Carlos my friend and brother in the business. His fiancé Lia just open a bar, maybe I need to
Hinatid siya ni Sergio pabalik sa penthouse ni Rayne. At iniwan narin pagkatapos. Dali dali siyang nagpalit ng kaniyang damit pang katulong dahil wala na siya sa office. Nagvacuum at naglinis ng bahay. Malaki ang penthouse at nakakatakot lang dahil baka may nakatira narin ditong mga elemento dahil isang bachelor na busy ang nakatira dito.Iniwasan muna niyang linisin ang office nito at kwarto baka kasi ikagalit ng ku*imaw na amo niya. Kelangan muna niyang magask ng permission bago maglinis ron baka sabihin, she is invading his privacy. Nang sumapit ang 7pm nagdinner siya ng Sandwich at kape. Alam niyang dirin magdinner ang amo kaya sariling dinner lang ang inasikaso niya.Matapos ay nagtungo na siya sa kanyang kwarto at naligo narin. Wala parin siyang magawa kaya lumabas siya at inabangan ang kanyang amo sa may sofa. Diniya napansing unti unti narin siyang hinahatak ng antok at bumigay narin siya.Alas 3 na ng umaga ng makarating sa penthouse si Rayne. Nagulat pa siya ng makita niyang
Maganda ang naging simula ni Zarina sa paninilbihan niya kay Rayne. Simula ng matukso si Rayne ay halos umiiwas din ito sa dalaga. Pati sa office nito madalang siyang makipagusap sa dalaga at halos si Cherry ang pinahaharap sa mga meetings. She only care is to make coffee over and over again. Hindi rin naman nagpakita ng pagprotesta si Zarina dahil pagnakikita niyang nakasimangot na ang kanyang amo ay siya narin ang nagpaparaya at sumusunod."Sir kasama ninyo po ba ako sa pagbisita mo sa rancho?""Yes. Tingin mo iiwan kita dito. Baka makaisip kapang takasan ako. So, pack your things at aalis tayo within 5hours."Umismid lang din si Zarina at lalo siyang nabugnot ng makita si Sergio sa sala. Pinagmasdan niya ang baril nitong nasuksok sa tagiliran. At nagtungo na sa kanyang kwarto para ihanda ang kanyang mga damit kase isang linggo daw sila roon. "As if makakatakas ako sa kanya. Baka paglabas ko palang diyan sa pinto barilin nako ng mga damuho niyang bodyguards." sambit niya habang nir
"Seniorito gising na po pala kayo.""Magandang umaga po." Sambit ni Sally gayundin ni Manang.Matapos ang kanilang umagahan nagtungo sila sa kwadra ng mga kabayo at duon namili ng kabayong masasakyan.Marunong si Rayne sumakay gayundin si Sally. Ngunit si Zarina ay nagpasiya ng maiwan muna."Sir..babalik nalang po ako sa bahay. Tutulong nalang po ako kay Manang.""Okay""Tara na Seniorito.." Aya ni SallySi Sally ang nagmamanage ng mga manggahan at mga gulayan. Mga prutas na ineexport at mga binebenta sa mga palengke. Nung umaga hanggang makapananghali ay maaraw ngunit ng hapon ay biglang sumama ang panahon. Hindi pa nakakabalik sina Sally at Rayne.Hindi naman na inalala ni Zarina dahil baka pabalik narin naman na ang mga iyon. Kaya nagpatuloy lang siya sa pagtulong kay Manang Lumeng sa pagpapakain ng mga hayop sa rancho.Nang bumuhos ang napakalakas na ulan. Nagkulong nalamang sa kwarto si Zarina. Minasdan niya ang labasan napakalakas ng ulan. Naalala niya kung nakauwi na ba si Ray
Pagkagising ni Zarina naramdaman niyang parang may nakagapos sa katawan niya. May mainit na hininga ang dumadampi sa mukha niya. Unti unti niyang minulat ang kanyang mga mata at ang mukha ng kanyang amo ang nakita niya. Nanlaki ang mga mata niya at napumiglas siya makalaya lang sa bisig ni Rayne. Nagising si Rayne at agad naman siyang pinakawalan."Bakit po ako nandyan sa kama nyo? Anung ginawa mo sa akin.""Wag kang ilusyonada. Your burning last night. Nagchichill ka pa. Kaya dinala kita dito sa taas at pasalamat ka pa nga dahil hindi ako natulog hanggang di bumababa ang lagnat mo. Saka hindi naman kita type kaya.. your safe."Nginitian lamang siya nito."Wala akong ginawa kaya wag kang magalala. I cant force myself into anyone. Hindi ko na need yun..are you okay..take a rest here. I need to finish my business with Sally.."Biglang naalala ni Zarina ang tagpo kahapon ng dalawa kaya pinamulahan siya. Gumuhit naman ng nakakalokong ngiti si Rayne."Okay napo ako. Wala na akong lagnat."
ZarinaYung nangyari sa amin sa rancho. Ginawa lang niya ba yun dahil may sakit ako o talagang kasama yun sa ibibigay ko sa kanya balang araw. Natatakot akong pati iyon ay kasama sa binili niya sa akin. Pero sa isang banda ng aking isip ay may nararamdamang pagka excite dahil anu bang pakiramdam ng mapailalalim sa isang matipunong tulad niya. Napakatangkad niya at may kayumangging kulay na balat. May matangos na ilong at may singkit na mata at manipis na labi. 'Hay naku Zarina anu ba yang iniisip mo diba ang sabi niya hindi daw niya ako type.' sita ko sa isip ko.Dahil ito sa panaginip ko nung isang gabi. Ako ang nasa ilalim niya. Heto nanaman siya at nagpapadala ng kape. Sabagay anu pa bang magagawa ko kung bigla nalang niyang kunin sakin ang nagiisang meron ako. Pero ngayong araw sobrang nakakatakot. Bad mood kasi siya."Sir coffee po ninyo.""Okay." Umalis din ako agad ng maihatid ang inutos niya. Hindi ko na ginagawa ang pagtingin sa mata niya dahil sa nangyari sa rancho. His cap
“Any plans?” sabi ni Zarina habang tinutulak niya ang wheelchair ni Rayne. “I’m blind at hindi ako makalakad para makapag-isip ng plans for this coming weekend,” sarkastikong sabi ni Rayne sa asawa. “Alam ko. Sumama na naman ang loob mo?” sabi ni Zarina. Umupo siya sa harap ni Rayne at hinaplos ang mukha nito. “No, I can’t do things on my own, Zarina,” muling sabi ni Rayne. “Hmm.. I’m sorry. Hindi lang ako makapaniwalang magkasama na tayo. Na nandito kana sa tabi ko at sa buhay namin ni Regina. Aalagaan kita, Babe,” paglalambing ni Zarina. Nakaupo sila sa may garden set at parehas silang nagpapaaraw ng mga oras na iyon. “Hindi ka nagsisisi na ganito na ako?” ng mga oras na iyon ay muling umagos ang luha ni Rayne. At pinunasan ni Zarina ang luha nito. “Hindi. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa iyo noon at hanggang-ngayon. Natatandaan ko ang lahat ng nangyari. Lalo na noong---” hindi na naituloy pa ni Zarina ang sasabihin ng biglang kapain ni Rayne ang kaniyang labi. “Babe, ako
Rayne’s POVNgayon lang ako naramdam ng matinding takot hindi para sa sarili ko kundi sa buhay ng magina ko. Hindi ko sila kayang protekhan laban kay Aurora. Ilang beses na akong muntikang mamatay at hindi ko alam kung bakit ako nanatiling buhay magpahanggang-ngayon. Noong bata pa ako miyembro ako ng isang grupo ng loan shark. Gulo at pananakit ang hatid namin sa ibang tao. At ng makita ang aking potensyal ay kinaha ako ng isang organisasyon para maging boy nila sa loob pero nangarap ako para sa nanay ko at isang araw hihigitan ko ang ama kong iniwan kami para sa babae niya. Umakyat ako sa pinakamataas na posisyon hanggang maging kanang kamay ako ng organisasyon. Gumaling sa paggamit ng ibat-ibang klase ng armas at nakasama sa lahat ng misyon pero muli ko ulit iniwan dahil sa ama kong biglang pumasok sa buhay namin. Nagbayad ako ng malaki para makaalis sa organisasyon at nangakong makikipagtulungan ngunit traydor ang oras. Bumaliktad ang lahat at sa unang pagkakataon ay kinailangan k
DUMATING sila sa unit ni Rayne ngunit walang bakas na nagpunta ito roon. Ang ayos ng unit ay nanatili sa ganoon simula ng umalis siya sa poder nito. Binuksan niya ang bawat ilaw roon. Binisita niya ang bawat sulok ‘non lalo na ang kanyang kuwarto.Naupo siya sa maliit niyang kama. At inalala ang unang beses niyang magising sa kuwartong ito. Gayundin ang gabi na nais na niyang tapusin ang kanyang buhay dahil sa sinisi pa siya ni Rayne sa nangyari. Hindi niya napigilan ang mapaluha at yakapin ang kanilang anak.“A-Anak bumalik na tayo kila Tita Sally mo, wala dito ang Daddy mo…” sabi niya sa anak.“Eh nasaan po ba talaga si Daddy? Sa bahay nila or sa sinasabi ni Anty Sally na rancho..baka naroon po si Daddy?” sabi ni Regina. Hindi parin sumusuko si Regina dahil sa kagustuhan nitong makita ang kaniyang ama.Nagsimulang makaramdam ng pagkainis si Zarina. “Uuwi na tayo. Regina! Mukhang ayaw na muna ni Daddy mo na makita tayo…hindi tayo maaaring magtagal dito at puntahan siya sa lugar na gu
Zarina POV His lies and his love para sa amin ng anak niya ang nangibabaw at importante sa kanya. Hindi ko na tiis na hindi siya yakapin at bulungan.“Come back to me, when its over. Maghihintay kami ni Regina,” sabi ko at tuluyan na nga kaming umalis ni Regina. Hindi ko alam kung paano niya ise-settle kay Aurora ang lahat. Pero naniniwala akong magiging ayos lang lahat. Isang tapik ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Oo, isang taon na ang nakararaan matapos ang pagsama namin kay Sergio. Halip na ibalik kami sa San Fabian ay hiniling ko sa kanyang dalhin kami sa isang lugar na makakapagsimula kami ni Regina. Dinala niya kami sa lugar na kung saan siya ipinanganak hindi ko lubusang kilala ang lalaking ito pero sa kanya kami ipinagkatiwala ni Rayne kaya binigay ko sa kanya ang tiwalang iyon. Nagulat nalang ako ng makita ang babaeng iyon na pinagselosan ko. Si Sally kasama ang kaniyang ina.Hindi nagkukuwento si Sergio tungkol sa nangyari ng araw na iyon. Hindi na rin siya bumisita
ZARINA POV Ang mga sinabi niya kagabi. Ang mga ipinagtapat niya at ang katotohanang ikinasal na siya. Oo kinasal kay Aurora. Inaasahan ko naman na ito, hindi ba?. Alam kong mag-aasawa siya balang-araw pero hindi ko inaasahang kukurot iyon sa puso ko. Galit dapat ang nararamdaman ko dahil sa kaniya nawala si Mommy Pie at babalik kami sa San Fabian para tuluyan ng putulin ang anumang koneksyon namin sa kanya. Ano ba ang balak niyang gawin? Papatayin niya ba ang babaeng iyon at tatapusin narin niya ang kanyang buhay? Iyon na ba ang naiisip niyang solusyon? Hindi parin siya nagbabago. Ang Rayne Madrigal na kilala ko noon at magpahanggang-ngayon ay nais parin ang mga solusyon na alam niyang lilikha ng pangit na katapusan. Pero hindi na ba talaga namin siya makikita ulit pagkatapos nito? Paulit-ulit kong tanong sa aking isip. Hanggang sa makita ko siyang nagluluto ng pagkain namin. Paano kaya kung hindi siya umalis ng gabing iyon? Kung hindi niya ako iniwan? Isang pamilya parin kaya kami?
“I think isa ako sa nais mong kalimutan. I’m sorry, Zarina sa mga nangyari sa buhay mo ng dahil sa akin,” sabi ni Rayne.“Ano ang totoong nangyayari? Kaya mo ba nais na maisama kami malayo sa San Fabian dahil alam mong mangyayari ito? Alam kong alam mo ang nangyayari!” sabi ni Zarina.“I want you and Regina safe… because---. I’m already married to Aurora!” sabi ni Rayne.Hindi niya nais na sabihin kay Zarina ang totoo pero hanggang kailan niya ito itatago.“To Aurora!” sabi ni Zarina.“Nagpakasal ako dahil kay Mama. Sinagip niya ang nalulugi naming kumpaniya at sa pagpapagamot ko. Nang malaman ko na nagkaanak tayo nais kong mabuo ang pamilyang minsan ko ng iniwan at sinira. Hindi ko akalaing aabot sa ganito. Nalaman niya na nagkaanak tayo. Gagawin niya ang lahat para mawala ka lang at si Regina. Hindi ako papayag na ganon ang mangyari..” salaysay ni Rayne.“So, si Aurora pala ang may kagagawan ng lahat. R-Rayne.. hindi na tayo mabubuo kahit pa iwanan mo na si Aurora. May sari-sarili
"ZARINA! Z-Zarina!” bulong ni Rayne kay Zarina. Napabalikwas ng bangon si Zarina ng mabalik sa kanya ang kasalukuyang sitwasyon na nasa Santa Inez sila at nagtatago mula sa mga taong walang habas na namaril sa kanilang bahay.“R-Rayne?” usal niya.“Tulog pa si Regina. Pupunta ako sa bayan para makabili ng mga stocks natin dito. Medyo malayo pero promise me na hindi kayo aalis ni Regina dito,” sabi ni Rayne.“At saan naman kami pupunta?” sabi niya ng may pagsusungit.Napabuntong hininga na lamang si Rayne sa inaasal ni Zarina. Alam niyang nagluluksa parin ito sa pagkamatay ni Pie. Bago siya umalis ay kinintalan muna niya ng halik si Regina sa noo.Niyakap niya ang sarili ng marinig na lumabas na si Rayne.Nilibot niya ang kabuuan ng bahay at naisip niyang ayusin ang buong bahay anong mangyayari sa kanila kung patuloy siyang magmumukmok. Isa lang ang ipagpapasalamat niya, iyon ay ligtas sila ni Regina. Niligpit niya ang mga gamit na kalat-kalat. Isang beses ay naikuwento si Rayne sa ka
Nakarating sila sa School na pinapasukan ni Regina. Napatingin si Zarina sa kanyang suot. May mga bahid ito ng dugo kaya ibinigay ni Rayne ang suot niyang suit.“Isuot mo muna ito,” sabi ni Rayne. At pinunasan niya ang luha ni Zarina na walang tigil sa pag-agos.“Si Mommy Pie? Iiwan nalang ba natin na ganon? Kailangan ko siyang Balika---” sabi ni Zarina.“Hindi ko alam kung bakit nila tayo gustong patayin kung babalik lang tayo ‘don parang hinarap nalang natin ang kamatayan natin. Kailangan ko kayong madala ni Regina sa safe na lugar. Kaya ngayon, pigilin mo ang luha mo at sunduin mo ang anak natin, please Zarina. Dito lang ako sa labas hihintayin ko kayo..” sabi ni Rayne.Pumasok si Zarina sa school ni Regina. Ilang sandali pa ay tumawag sa kanya. Napuno siya ng galit ng mabosesan ang nasa kabilang linya.“My beloved husband? Umaagos na ba ang dugo ng mag-ina mo?” sabi ng babae.“A-Aurora? Ikaw ba ang may pakana ng pamamaril sa bahay nila Zarina? Wala kana talaga sa tamang pagiisip?
Hindi umalis ng San Fabian si Rayne dahil nais niyang makagawa ng paraan na maisama ang kanyang mag-ina sa syudad. Labag man sa kalooban ng kanyang ina ay nais niyang bawiin si Zarina para mabuo ang pamilya ni Regina.Hindi naman makapapayag si Pie na hayaan na lamang si Rayne sa nais nito. Kaya ng makaalis si Zarina at Regina ay sinamantala niya ang pagkakataon na kausapin si Rayne ng sarilinan.“Hindi ka parin pala umaaalis, Mr. Madrigal,” paglabas ni Pie ng silid nito.“Hindi ko po basta nalang iiwan sila tulad ng dati,” sabi ni Rayne sa matanda.“Maayos na ang buhay ng alaga ko. Ngayon babalik ka at guguluhin mo na naman? Mr. Madrigal hindi lingid sa akin ang dinanas ni Zarina sa mga kamay mo. Pinahirapan mo siya at dinivorce na lang kahit alam mong ginahasa siya ng sarili mong kapatid. Si Zarina ay nagsimulang tumayo sa kaniyang mga paa ng wala ka. Ang kapal ng mukha mong bumalik?” hindi na napigilan ni Pie ang sarili.“Alam ko ang dinanas niya pero may dahilan ako kung bakit ko