CHAPTER 204 YEARS LATER… “Mommy!” Natigilan si Joana sa pagtipa sa kanyang laptop nang marinig niya ang malakas na tili ng kanyang tatlong taong gulang na anak. Agad siyang nag-note ng excuse sa meeting kung saan nagsasalita ang supervisor nila sa office. Agad niyang pinatay ang camera at kumaripas ng takbo papunta sa kwarto ng baby niya na ang kulit-kulit kahit tatlong taon pa lang. Naabutan niya itong nakaupo sa sahig habang ang laruan nitong barbie doll ay nakahiwalay na ang ulo sa katawan. “What happened.” “Bad barbie.” “Ha? But this is your favorite.” “Not eynemor. Don’t bend’ Napasintido siya sa kaartehan ni Nadia na nagsasalubong pa ang kilay habang matalim ang tingin sa kawawang barbie doll na binalian na nito ng leeg dahil lang sa hindi lang makakurba ang likod na parang ballerina. “Baby, di ba sabi ko sa ‘yo, behave ka lang ngayon dahil may work si Mommy?”
CHAPTER 21 Dumawalang hithit si Castiel sa sigarilyong nakaipit sa kanyang mga daliri bago iyon itinapon sa basurahan at lumabas sa comfort room ng exclusive bar sa Maynila na pag-aari ng kanyang kaibigang si Pink. The woman he just banged at one of the cubicles still panting after a mind-blowing o-rgasm. Nagpakita ng motibo ang babae kaya agad niyang hinila patungong CR at pinaluhod. Hindi naman nagreklamo kahit halos mamatay-matay na sa laki ng kanyang p-gkalalaki na umabot yata hanggang lalamunan nito. Laban na laban ang babae na tumuwad at ang lakas pa ng ungol habang tinitira niya mula sa likuran. “Cast, you game tonight?” tanong sa kanya ni Wela nang makasalubong niya ito sa gitna ng nagsasayawang parokyano. Itinuro nito ang babaeng putok na putok ang cleavage sa suot na nangingintab na dress. “Teressa is ready for threes-ome.” Ngumisi siya kay Wela na nakaulayaw niya rin sa kama ng isang gabi. Hindi yata nakamove-on sa
CHAPTER 22 “Tito Cast, dito ka na po?” paos ang boses ni Kismo nang makita siyang nakaupo sa gilid ng kama nito. Pupungas-pungas ang bata nang inabot siya nito na para bang tinitingnan kung aparisyon lang ba siya o ano. “Hey.” Hinaplos niya ang buhok nito na parang sariling anak. “Lungkot na naman po ikaw?” Nakangising umiling siya rito. This kid has been his companion ever since he took him under his wings. Wala na sana siyang pakialam sa bata dahil anak ito ng babaeng nagpahamak kay Joana. Ngunit may kung ano sa kanya na pilit na ibinalik siya sa probinsya para lang kunin ang bata at tumayong guardian nito. Si Kismo rin siguro ang dahilan kung bakit hindi naniniwala si Pink na ayaw niya ng bumalik si Joana. Duwag lang talaga ang bayag niya na kapag bumalik ang babae ay iiwan lang naman siya nito sa huli.Alam niyang tunay ang pagmamahal ni Joana sa pamangkin nito at kung sakali man na bumalik ang babae kung saan
CHAPTER 23 Castiel is mad at her—no, he doesn’t care about her. Isa na lang siyang estranghero para rito at iyon ang gusto niyang mangyari nang nagdisisyon siyang bumalik sa Pilipinas. Ngunit, bakit parang iba yata ang sinasabi ng pusot at utak niya na kanina pa paulit-ulit pinapaalala sa kanya ang malamig na boses na iyon ng lalaki. Void o walang bisa raw ang kasal nina Jonelyn at Castiel. Aminin niya man sa sarili o hindi, nakahinga siya ng maluwag nang binaggit iyon sa kanya ni Clara sa telepono. Hindi siya naki-apid at hindi niya talaga inagawan ng asawa ang kapatid niya. Bahagya lang siyang nakahinga ng maluwag ngunit hindi magawang tuluyan maging masaya. Paano niya magagawa iyon kung patuloy siyang hinahabol ng mga kasalanan niya kay Jonelyn? Hindi siya pwedeng maging masaya dahil nagdusa ang kapatid niya. When they were a little, she made a promised to Jonelyn that she will protect her. Masyado kasi itong mabait at siy
CHAPTER 24 Napasinghap si Joana nang lumingon si Castiel sa kinaroroonan niya. Madilim ang buong kwarto ngunit, mukhang alam nito na nakasilip siya dahil tumagal ang titig nito sa direksyon niya. Napaiwas siya ng tingin nang hindi niya makayanan ang titig nito. Nanginginig ang mga tuhod na umalis siyang bumalik sa malaking kama at sumuot sa kumot. Isiniksik niya ang sarili kay Nadia habang ang mga mata ay mariin na nakapikit. Anong ginagawa ni Castiel nang ganitong oras sa harap ng bahay? Susunduin ba nito si Aunt Clara? Baka hindi nasabihan ni Aunt Clara na sa bahay nila Auntie Agnes ito matutulog. Bakit hindi ito kumakatok kung ganon at nakatayo lamang sa ibaba? May plano yata ang lalaking magpapapak sa mga lamok magdamag. “Joana, sleep,” she murmured under her breath. Sinapo niya ang kanyang dibd ib sa lakas ng tibok ng kanyang puso na para bang gusto niyong lumabas sa kanyang rib cage at tumakbo papunta kay Castiel.
CHAPTER 25 Ang driver ng mga Revamonte ang sumundo kay Clara kinabukasan na lihim na ipinagpasalamat ni Joana. Baka madagdagan na naman ang pagkatorete ng utak niya sa pangh ahalik ni Castiel at talagang nanadya pa na puntahan siya. Oo, kumbinsido na si Joana na siya nga ang pinuntahan ng cowboy kagabi. Ang sabi ni Auntie Clara ay tinawagan na raw nito si Cast bago pa man sila kumain at malinaw na umoo si Castiel dahil may lakad din daw ito. “Mama Lola, visit again po,” ngungoy ni Nadia habang mahigpit ang yakap sa matandang dalagang Revamonte. “Oo naman, apo ko. Papasyal din kita, Hane. Gusto mo ba iyon?” “Yes. Layk ko rin iyong horse. Sakay tayo ng horse.” Daldalan nang daldalan ang maglola hanggang sa kotseng nakaparada sa harap ng bahay. Ipinakilala sa kanya ni Auntie Clara si Mang Toti na driver ng pamilya ngunit kay Castiel nakatoka. Naalala niya ang lalaking tantya niya ay nasa trenta y singko pa lamang an
CHAPTER 26 “My ball!” sigaw ng bata nang agawin niya ang bola mula rito. Pumadyak ito ng dalawang beses at nagsasalubong ang mga kilay na tiningala siya. “No!” iling niya at nanlalaki pa ang mga mata. “This is already mine. This ball can cause accident. Nasaan ang mga magulang mo? Irereklamo kita.” “Give it back.” Sa halip na makinig ay sinugod siya ng bata. Kumapit ito sa kanyang binti at tumalon-talon na para bang maabot nito ang hawak-hawak niya. Bubuwit naman! “No, hey. Get off.” Pilit niyang binaklas ang pagkakahawak nito sa kanyang binti. “Aw, f-ck!” Napangiwi siya nang tumalon ito paapak sa kanyang mga paa. “Susumbong kita sa mommy ko!” “Kahit isumbong mo pa ako sa daddy mo.” Sira-ulo talaga si Revamonte. Pati bata, pinapatulan. “I’ll kick his ass for raising a kid like you.” Pumamewang siya sa prustrasyon. Ngunit natigilan nang makitang kumurba ang bibig ng bata at namasa ang mga ma
CHAPTER 27 Napahiya si Joana nang mapansing pinagtitinginan na siya ng mga iba pang kumakain sa restaurant ng Almeradez Hotel. Kahit ang dalawa niyang kasama ay napanganga sa pinagsasabi ni Castiel. “I never knew that you will be this low, Joana. May balak ka ba talagang manira ng pamilya?” “Nagkakamali po yata kayo, Sir,” hindi na nakatiis ang arkitektong kasama niya sa mesa. “Joana is here for—” “Of course, kasabwat kayo para hindi mahalata ng legal na asawa.” Binalingan siya nito ng matalim na tingin. “Do you know who’s that man? May dalawang anak iyon. Hindi ka man lang ba nakokonsenysa sa sinisira mong pamilya? Desperada ka na rin ba—” Napatayo siya sabay saboy ng tubig sa mukha ng lalaki. Napapikit ito at nanigas ang mga panga. Matatakot na sana siya sa nakakasugat nitong matalim na tingin kung hindi lang napuno ang pasenysa niya. How dare him insult her like that? Hindi lang yata si Jonelyn ang gold-digger
EPILOGUE 8 YEARS LATER “Happy Birthday, Baby!” “Thank you, Mom.” Masuyo niyang hinawakan ang pisngi ni Celine at mangiyak-ngiyak na nagsalita. “You’re so grown up now. Where did the years go? Eighteen ka na. Sa susunod, magkaka-boyfriend na. Mag-aasawa, magkaka-baby na rin.” “Mom,” reklamo ni Celine sa kanya. “You’re so advance naman mag-isip. Emosyonal na pinunasan niya ang mga luha at natawa. It’s Celine’s eighteenth birthday. Hinandaan ng engrandeng debut ang panganay na apo ng mga Revamonte sa mansyon. Ang ganda-ganda ng baby Celine niya sa yellow ball gown nito. Parang prinsesa. Datil ang ang liit-liit pa lang nito at iyak nang iyak. Sinasabayan niya pa dahil hindi siya marunong mag-alaga ng bata nang mga panahong iyon. Datil ang ang kulit-kulit nito, pilyang-pilya at nakikipagrambulan sa mga kaklase noong grades school. Pero ngayon, malaki na si Celine, Responsible, matalino, hindi siya bi
PERFECT MISTAKE 55 Killian smiled at Celine when the little girl saw him in front of her classroom. Nanunubig ang mga matang nagtatakbo ito papunta sa kanya. “Daddy!” hagulhol ni Celine nang literal na itinapon nito sa kanya ang sarili para yakapin siya ng mahigpit. “Hey,” puno ng lambing na hinaplos niya ang buhok ng kanyang anak. His baby. Celine is his. Totoong sa kanya at hindi lang dahil gusto nitong maging daddy siya. Bakit hindi niya agad na anak niya si Celine? Noon pa man naramdaman na niya ang lukso ng dugo rito nang unang beses nilang nagkita. Pero inisip niya na dahil lang kapatid niya rin ito sa ama. Hindi ito kay Castiel nagmana, sa kanya. Siya ang kamukha ng baby niya at hindi ang daddy niya o si Nadia. “Daddy, thank you po sa pagpunta. Sama ka na po sa akin sa house.” Maingat niyang iniluhod ang isang tuhod sa lupa at pinakatitigan ang anak. Mine-memorya niya ang mukha ni Celine
PERFECT MISTAKE 54 Nangingig pa ang mga kamay ni Rosey nang kunin niya ang inabot ni Thor na panyo upang punasan ang kanyang mga luha. “You okay?” mahinahon nitong tanong sa kanya at bahagya pang yumuko upang silipin siya. Sumigok-sigok pa siya bago tumango sabay punas ng luha. Kapagkuwan ay tiningala niya ang lalaki, humihingi ng pasenysa ang mga mata. Thor chuckled and pinched her cheek. “It’s fine.” Nag-init ang kanyang mga pisngi. Hinalikan niya na lang basta si Thor kanina. “S-Sorry, Thor. B-Baka magalit… ako na lang ang magpapaliwanag sa kanya.” “It’s fine, Rose. Sasabihin ko naman na sa kanya. If ever there is a problem and I need your help, tatawagan kita.” He blew a hard breath and laughed again. “At least, tapos na ako sa utos ni Kien Massimo. One down, more to go from others.” Naawa kay Thor na lumabi siya. “Okay lang ba sa ‘yong inuutus-utusan ka ng mga ‘yon?
PERFECT MISTAKE 53 Hindi mapakali—pabalik balik sa paglalakad si Killian habang hinihintay na magising si Rosemarie. Tuluyan itong hinimatay sa taas ng lagnat. He felt so guilty taking her multiple times despite he knew the woman was unbelievably tight. Obviously, his flower doesn’t have any sexual intercourse for years. Halos maulol siya nang madiskubre iyon. Hindi niya napigilan ang sarili na angkinin ito nang paulit-ulit. Adik na adik siya, kaunting galaw lang nito kagabi sa tabi niya, nabubuhay ulit ang init sa kanyang katawan. Gadamnit! He’s addicted and so in love with her. Papakasalan niya na ito, wala na talaga siyang pakialam kung may nakaraan ito at ang daddy niya. Babanggain niya ang lahat ng tututol. H umalik siya sa noo ni Rose bago napagdisisyunang kukuha lang saglit ng kape sa labas. Wala pa siyang kahit almusal man lang. Sinugod niya agad si Rosey sa hospital nang makitang nagdidiliryo
PERFECT MISTAKE 52ESPEGEE!!! Small moans were coming from Rosey’s mouth while Killian’s long fingers rubbed her femininity. Every move of his fingers creates an unexplainable sensation. “Wet. D-mn wet,” may gigil nitong bulalas habang nasa ibabaw niya. Katulad nang kung paano ito nanggigil kanina nang makitang magkasayaw sila ni Dwight sa dance floor. In front of the guest, he rudely stole her from Dwight’s arms and dragged her out of the hall. Natagpuan na lang niya ang sarili na nakikipagpalitan ng maiinit na h alik dito sa loob ng kotse—sa parking lot. Iniyakap niya ang mga braso sa leeg ni Killian. Dumilim ang mga mata nito sa pagnanasa nang kusa niyang iginalaw ang balakang upang ikiskis ang sarili sa daliri nito. “Uh…” Umuklo ito sa kanya hanggang sa lumapat ang mainit nitong labi sa kanyang leeg. She heard him sniff before s ucking the most sensitive part of her neck. “Ahh…” Inilipa
PERFECT MISTAKE 51.2 Kung hindi pa sumulpot ang staff sa bungad ng veranda, hindi pa makakalma si Nadia. Mahigpit siya nitong niyakap habang panay ang sabi ng ‘sorry’ sa kanya. “Our guest arrived, Ma’am Nady.” “Thank you, Gine. Handa na rin ba ang cake?” parang walang nangyaring balik sa pagiging sopistikada ang ekspresyon ng kapatid ni Killian. “Yes, Ma’am. Two different flavors just like what you instructed to us.” Nang tuluyan silang makapasok sa loob, narinig niya agad ang masaya ngunit umiiyak na boses ni Tita Joana. Napakurap-kurap siya nang makita niya ang dalawang babaeng magkamukhang-magkamukha. Pareho silang nakanganga ni Celine sa dalawang babae habang palipat-lipat ang tingin sa mga ito. “Mommy, bakit po dalawa ang Mama-Ganda? Panaginip ba ‘to?” “Kismo,” tawag ng babae—na sigurado siyang si Tita Joana dahil sa suot nito—matapos humiwalay sa mahigpit na yakap ng kakambal. “Thank you so much for bringing her to me.” Ma
PERFECT MISTAKE 51.1 It’s Joana Revamonte’s birthday. Sa Almeradez Hotel piniling mag-celebrate ng ginang. Tinawagan nito si Rosey nang nakaraan para sabihing na dumalo siya at isama si Celine. Ilang buwan na rin na hindi sila nag-uusap ng babae. Minsan, naiisip niya na galit din ito sa kanya dahil tinawag niya itong makasarili. Napagtanto niyang mali siya roon. Dahil kahit sinong ina ay magiging makasarili para sa kapakanan ng anak. “Wow, Mommy. I love the lights.” Mahina siyang natawa at hinaplos ang buhok ni Celine. “That’s chandelier, Baby. Di ba may ganyan din sina Papa-Uncle mo?” “Opo, pero hindi ko pa nakikitang may light.” Hinawakan niya ang kamay ni Celine nang pumasok sila sa entrada ng Almeradez Hotel. “Mama Ganda,” excited na sigaw ni Celine at sinalubong ng yakap ang birthday celebrant. “Hey, Celine. Ang ganda naman ng baby ko.” Yumuko ang ginan
PERFECT MISTAKE 50 “Where have you been?” tanong ng malamig na boses sa kanyang likuran. Kalmadong kinuha niya ang bag sa backseat ng kotse at hinarap si Killian na prenteng nakasandal sa poste ng teresa ng kanyang bahay. “Nag-overtime ako. Nasaan si Celine?” Humithit ito sa sigarilyong may sindi na nakaipit sa daliri nito. “You’ve been working overnight theses past few days. Don’t you think you’re being a good example to our daughter?” “Nag-usap na kami tungkol dito dati pa.” Dumaan siya sa gilid nito bago pa man makasagot sa kanya. “Celine understands you,” sunod nito hanggang kusina, “but how long? Pati umaga hindi ka na niya nakikita. You always leave early.” “Ang dami kong trabahong inaasikaso, Kil.” Nagtataka siya kung bakit katulad niya, nanatiling kalmado ang boses ni Killian. Parang pigil na pigil na maging galit ang tono. “Have you eaten?” Napapiki
PERFECT MISTAKE 49.2 “Daddy, bakit po tulala ikaw?” Umakyat si Celine sa kandungan niya habang nakahiga siya sa lounge chair kaharap ng malawak na dagat. “Kanina pa po ako salita nang salita, hindi ka naman nakikinig sa akin.” Bumangon si Killian at inayos si Celine sa pagkakaupo nito. “Sorry, Peanut. Where’s your mom?” “Hindi pa po nalabas sa villa.” Tumingala ito na parang nag-iisip. “May sakit po si Mommy ko, Daddy? Hindi po kasi siya nagi-smile. Tapos iyong lakad niya parang pilay siya. Masakit ba body niya?” Hindi agad nakapagsalita si Killian. Titig na titig siya kay Celine. May kung ano sa kanya na hinahanap sa mukha ng bata. Subalit, kahit anong titig niya rito ay hindi niya masabi kung ano. There’s something in him that wants to confirm about Rose’s reaction through Celine. “Daddy,” may tono na ang reklamo ni Celine. Kulang na lang ay pumadyak ito. “You and Mommy are so weird talaga po t