“NAGMAMAHALAN po ba kayo?” tanong ni Carlos para manlaki ang mga mata ni Claire. Nang makita niya ang pagkunot ng noo ni Leon ay mas lalo siyang nahiya sa ginawa ni Carlos.
“Say it again?” tanong ni Leon at inilapit pa ang tainga kay Carlos.
“Sabi po ninyo na papakasalan ninyo po si Ate Claire, hindi ba? Ang mga taong ikakasal ay dapat nagmamahalan,” ani Carlos para mapasipat sa kanya si Leon. “Mahal ninyo po ba si Ate Claire?”
Pilit na natawa si Claire nang hindi niya na natiis ang matiim na pagtitig mula kay Leon. “Ah, Carlos, mas mabuti pa na—”
“Oo,” sagot ni Leon habang hindi inaalis ang mga mata sa kanya bago muling bumaling kay Carlo
NAKAPIKIT si Claire habang tinitiis ang pananakit ng kanyang likod. Nang bahagya siyang nawala sa balanse ay tumilapon ang libro na nanakapatong sa kanyang ulo dahilam para muli na naman siyang makatikim ng isang palo sa likod mula sa kanyang guro sa etiquette class, si Mrs. Pizaña.“Another two hours,” wika ng ginang at seryoso siya na tiningnan.Nang aalma pa siya ay bigla siya nitong pinatigil sa pagtutok sa kanya ng manipis na stick o ang pamalo nito kaya naman naitikom niya ang bibig sa pamamaraan ng pagtuptob sa labi nang marahas Kahit pa man labag na sa kanyang loob ang pinapagawa ng ginang ay hindi niya magawang makaalama, hindi lang sa dahilan na takot siya sa guro kundi iniisip niya rin ang utang na loob niya kay Leon. If Leon believe that doing this... learning this gestures and stuff will
“NOPE,” tipid na sagot ni Leon at nag-iwas ng tingin. “I'm busy approving all the apparel that needs to be released by the end of the month, Claire. Teaching you will exhaust me for sure. ”Sumimangot si Claire at matampuhing napaismid. “I’m a fast learner, Mr. Leon. You can teach me in the company or wherever you want. I bet you can be a good teacher knowing how perfect you are.”Masamang sumipat sa kanya si Leon. “Stop with the flattery, Claire. I know that you only said it for your own good.”“What? No. How can I do that? It's for the both of us, that’s why...” ani Claire at tumingala sa kanya. “I’m not selfish, you know, unlike—”“Me?” dugtong ni Leon pagkatapos ay nag-igtingan ang panga. Mayamaya ay humugot ito nang malalim na paghinga at tumitig sa papalubog na araw.Habang nakatingin kay Leon ay hindi na naiwasan ni Claire na magtaka. Leon’s eyes flashes a glimpse of sadness and regret as he stared at the beautiful and calming view. It was such a beauty but
LEON’s hands were soothing.Iyon ang unang pumasok sa isip ni Claire nang suklayin ni Leon ang kanyang buhok gamit ang mga kamay nito. Hindi niya inaasahan mula kay Leon, ngunit gayong ginagawa nito ay bagay na iyon ay hindi niya mapigilan na na mabigla dahil kahit papaano ay nagustuhan niya ang pakiramdam niyon. He was tying her hair in a very gentle manner, it felt like Leon was capable of caring which is impossible for his snarky attitude.Well, now that Leon agreed to be her teacher and the fact that he save her from dying, she realized that he was more than capable of caring with other. Oo, masungit ito, matalas ang dila, at walang alam kundi mandusta ng tao pero kung makikilala ito ng tao nang maigi ay may itinataglay din itong kabutihan kahit paano.Nang mat
“LET’s go,” pagbibigay-alam ni Leon nang matapos na ito sa trabaho. Sinuot nito ang coat, ibinutones iyon bago inayos ang buhok sa tapat ng kasing-tangkad nitong salamin. Leon checked his cuff as his last touch before glancing at her. “You ready?”Nag-alangan na tumingin si Claire sa pinto bago ibinalik ang tingin kay Leon. “It’s still early, don’t you think? Let’s stay for at least half an hour, I-I’m still enjoying the... the office.”Sumipat si Leon sa relong pambisig bago kumunot ang noo. “It’s not early, Claire. It’s passed working time. We need to go home before sundown.”“Of course, we will go home,” sagot ni Claire at pilit na napangiti. “But can we at leas
TILA parang bumagal ang paglalakad ni Claire nang makita niyang hinawi nito ang itim na buhok habang naglalad ito patungo sa kanya mula sa pinto. Hindi na naalis ni Leon ang mga mata sa napakagandang dalaga bago niya niluwagan ang kuwelyo at necktie oara makahinga nang maayos. It seems like watching her as she walked towards him made his breathing becomes staggered... which was absurd for a man like him. No one has ever gave him a hard time before, until Claire and the sound of her stilleto.Dahil doon ay hindi niya na namalayan na kanina pa naghihintay ng sagot si Claire sa ginawang paglakad dahil tuluyan nang ninakaw ng kagandahan nito ang kanyang isipan. Napapilig lamang si Leon at kumurap-kurap sa harap nito, hindi malaman ang imumutawi“W-What?” tanong niya makalipas ang ilang minutong katahimikan.
PAPIKIT-PIKIT ang mga mata ni Leon nang pumasok ang kanyang kapatid na si Isabella sa opisina. Hindi niya ito pinansin at sa halip ay tinapik-tapik niya muna ang pisngi upang magising bago ibinalik ang atensyon sa gawain. Tila palubog na ang araw ngunit ang kanyang gawain ay hindi niya pa natatapos.“You look so beat,” bungad ni Isabella nang maupo ito sa silya na nasa harap ng kanyang lamesa. “I never see you so restless before... not until the start of rumors.”Hindi niya pinansin ang kapatid at nagpatuloy lamang sa pagpirma. He knew Isabella and he wouldn't give in. It's her enjoyment to piss him off and she wouldn't have that today.“That’s a good strategy to avoid arrange marriage by the way,” dugtong ni Isabella para mapahi
NAGISING si Leon na nahalimuyak ang mabangong pagkain mula sa kusina. It was the smell of a frying bacon on butter which made his stomach rumbled. Iminulat niya ang mga mata at sumipat sa bedside table. It was eight o'clock in the morning and already passed his waking time.Bumangon si Leon na tila humihikab pa. Kung hindi lamang kumakalam ang kanyang sikmura ay babalik pa sana siya sa pagtulog. For the first time, he woke up without having the enthusiasm to work. He was so tired, he just want to lay in bed, eat, and then sleep all day. Kung pabaya lamang siya na CEO ay baka iyon na ang ginawa niya dati pa. Pero hindi. Hindi niya iyon gagawin dahil hindi siya ganoong tao. He was known to be strict, perfect, and industrious. Nakadikit na iyon sa kanyang pangalan hanggan saan siya magpunta. And taking a half-day off seem to be unfulfilling for him. He have wasted a three hour of wor
TININGNAN nang masama ni Claire ang sariling repleksyon sa salamin. Fortunately the dress was fitted on her, however, she can’t tell whether it looks good on her or not. Hindi siya sanay magsuot ng mga damit na masyadong nahahayag ang kanyang balat. Ang mga damit na pinapasuot sa kanya ni Leon noong mga nakaraang araw ay may manggas at hanggang tuhod, ngunit ngayon ay hapit na hapit sa kanyang katawan at halos makita na ang kanyang kaluluwa. It was a lowered heart-shaped red silk dress that is exposing her chest and has a flowy end black and red lace just an inch above her thigh. Para itong lingerie na pinaghalong gown na nauso ngayong damit ngayong taon.Tiningnan ni Claire ang sarili at muling napapilig sa pagkadisgusto sa naging anyo. With her black hair on her back, she looks sophisticated and expensive which she isn't. She was still having a hard time pretending to be r
“Can't we go any faster, Butler Lem?” tanong ni Leon habang nakatingin sa relong pambisig. “I really need for us to sprint to go home.”“This is the average speed that your mother has required me to use, Young Master. Forgive me but I cannot grant your wish this time,” wika nito at patuloy na nagmaneho sa madalang lamang na takbo.“But Claire...” nag-aalalang wika ni Leon, hindi mapakali sa kanyang kinauupuan. “She's... she's—”“Are you worried about your wife, Young Master?” sansala na tanong ng butler habang pahapyaw na sumipat sa rear mirror.“Yes, I am worried about my wife,” diretsahang sagot ni Leon habang nanguyakoy ang kanyang tuhod.When his butler grinned from the mirror, that's when he realized what he said. So, he looked away, fixed his hair on one side before clearing his throat to regain his composure.“I am worried, yes. But not in
“OF COURSE, you can!” Pilit na natawa si Claire para mapantastikuhan si Isabella sa kinatatayuan sa kanyang inakto. Nang tumikwas ang kilay nito ay pinagbuksan niya ito ng pinto.“Come in,” wika niya at sinikap na huwag ipahayag ang kaba.Nilampasan siya ni Isabella at nanatili siyang nakatalikod dito, nagdasal na sana ay walang mangyaring masama sa kanya o wala siyang masabi na kung ano para paghinalaan nito ang relasyon niya kay Leon. Hinanda niya ang matamis na ngiti bago hinarap si Isabella na ngayom ay seryoso na nakatitig sa kanya.“Oh, spare me with that smile. No matter how much you and Leon hides it, I know that you're just pretending,” wika nito para kumunot ang kanyang noo.
“SHE’S avoiding me,” pag-uulit ni Leon habang pinapaikot-ikot niya ang ball pen sa pagitan ng kanyang mga daliri. Nang hindi nakinig si Klaus ay binato niya ito ng binilog niyang maliit na papel. “Can't you hear me? I said she's avoiding me.”“You've been saying that for seven days now, what do you expect me to react?” sarkastiko na tanong ni Klaus sabay walang gana na humarap sa kanya. “You know what, if she's avoiding you, so what? Who gives a fuck? That's what you wanted, right? Why don't you just get the hell on with it just like you always do? Claire is not that special, isn't she?”Seryoso na napatitig siya dito nang sandali bago naningkit ang kanyang mga mata. “I know what you're doing. You are using the reverse pychology to me. You are smart, Klaus. But I am
NAGBAWI ng tingin si Claire nang sandaling magtama ang kanilang mga mata ni Leon. Mas isiniksik niya ang sarili kay Carol habang hinihintay nila ang yate na kanilang gagamitin para sa lakad sa araw na iyon. Kasalukuyan silang nakatayo sa boat ramp at simula nang dumating si Carol ay hindi siya humiwalay dito. As for her fight with Leon, she prefer to receive cold treatment from him rather than to be close to each other and with invalidated feelings.Nang huminto ang engrandeng yate sa tapat nila ni Carol ay sabay silang napahanga. Nalaglag ang kanilang panga at nanatili lamang silang nakatayo at nakatanaw sa mamahalin na yate. Sabay silang nagkatinginan ni Carol at nag-usap gamit ang mga mata. Kung kina Leon at Klaus ay ordinary bagay lang iyon, sa kanila ni Carol ay napalaking bagay na makasakay sila sa isang yate na tanging nakikita lamang nila sa pelikula.
WALANG ingay na maririnig mula sa kanilang dalawa kundi ang tunog ng kanilang mahinang pagnguya at ang ingay ng plato sa tuwing sumasalimbay ang kubyertos sa pagitan ng kanilang pagkain. Sabay nilang inlapag ang kubyertos at nagkatinginan sa isa’t isa. Si Claire ang unang nagbawi ng tingin at itinuon ang atensyon sa tabing-dagat.Nanatili siyang nakatitig sa magandang tanawin hanggang sa narinig niya ang pagtikhim ni Leon. Nakuha nito ang kanyang atensyon kaya napatingin siya dito.“I’m sorry about last night,” wika nito para pilit siyang mapangiti.“No, Leon, you don't have to. You’re right about keeping my reputation unsullied. Forgive me about that, rest assured that you're family name remains clean,” wika ni Claire para mag-igtingan ang panga ni Leon.Nagbawi siya ng tingin at muling tumitig sa magandang tanawin kahit pa man tumatak sa kanyang isipan kung gaano umigting ang panga ni Leon. Sa mga oras na iyon ay nakita niya ang pagkabahala sa mata nito ngunit hind
NAGPATUMBA si Claire sa kama at napatakip ng mukha. Her mind is fuzzy, she couldn't breathe properly, and she couldn't think of something else besides Leon's intense long stare and his scorching touch.What is she doing? Why did she make that inappropriate sound? Hell, she never even thought that she was capable of moaning because of someone's touch. Is that her fault though? Pinipigilan niya na huwag magpakita ng kung anong kaluguran sa kanilang ginagawa sa mga oras na iyon. She was on top of him with an erratic heart. It was normal for her to get anxious since it was her first time. However, she knew that Leon was supposed to grip her waist but what she didn't anticipate is how hard it is as if he was longing for something to happen.It can't help but arouse her. His touch didn't help her to stay still but did the opposite instead. Hindi niya na napagilan ang biglang pag-ungol at magulat sa ginawa nito. Parang nililiyaban ang kanyang katawan sa oras na iyon... kahit hang
NAPAIGTAD si Claire nang marinig niya ang pagtawag ni Leon sa kanyang pangalan mula sa labas ng banyo.“Saglit lang. Naghahanda pa,” pagbibigay-alam ni Claire at nag-aalalang tiningnan ang sarili sa salamin. Hinawi niya ang kanyang buhok at nag-isip kung anong mas mababagay sa kanyang suot na bikini. Nakatali ang buhok o nakalugay?Abala sa pagtali ng buhok nang maalala niya ang nang-aasar na pagngisi ni Leon. Sa halip na tuluyan nang itali ang buhok ay hinawi niya ang panali at hinayaan ang buhok na ilugay na lamang. Bakit ba bigla siyang nakaramdaman ng pagka-concious para sa sarili? It’s not like she likes to appear good while wearing a bikini for Leon. Nag-aalala lamang siya na baka punain siya ni Leon na gusto lahat ay perpekto. Oo, iyon ang dahilan at dapat wala ng iba. She was determined and with that
NAPANGANGA si Leon nang makita kung gaano karami ang in-order ni Claire na pagkain para sa hapunan na iyon. May isang bucket na pritong manok. May isang sixteen inches na all meat pizza. Isang malaking order na french fries, dalawang malaki na burger, dalawang order na lazaña, at dalawang large pineapple juice bilang inumin.Hindi makapaniwalang napatitig kay Claire na ngayon ay hawak ang burger sa isang kamay at fried chicken thighs habang nginunguya ang pagkain ng sabay. Sa sobrang dami niyon ay sa halip na kumain siya kasama nito ay napatitig na lamang siya kay Claire kung gaano ito kasaya habang kumakain. And the fact that all of the foods shw ordered are unhealty processed foods made him wince on his seat. Gusto niya itong supilin sa nais ngunit pagkatapos na makita kung gaano ito kasaya habang kumakain ay hindi niya na siya nag-abala pa.“Sorry, naparami ang order ko,” ani Claire sabay mahinang natawa habang ngumunguya. “Gutom na gutom talaga kasi ako. Hindi ako naka
“I NOW pronounce you husband and wife...” wika ng pare na nasa kanilang harapan para magkatinginan sila ni Leon at mapangiti sa isa't isa.Sinikap ni Calire na huwag makaramdam ng pagkasaliwa sa kasalukuyan gayong pinapanood sila nang maraming tao. Leon looked at him assuringly before smiling at her and acted like he loved her very ardently. Napangiti siya dito at tiningnan ito ng parehas na reaksyon. Si Leon ang lumapit sa kanya at binigyan siya nang mabilis na halik sa labi pero puno ng emosyon dahil nasa harap sila ng magagarbong tao na halos lahat ay hindi niya kilala.Naghiyawan ang mga madla at pilit na ngumiti siya sa mga ito nang humiwalay na si Leon at binigyan ang kanilang labi ng distansya. It happened so fast and it overwhelmed her. Ibang-iba ang kasal na mayayaman sa ordinaryong kasal na nakikita niya