ABALA si Zael sa pagbabasa ng may kumatok sa pinto at iniluwa nito si Michael. Hindi niya iyon pinagka-abalahang tingnan hangang sa maramdaman niya na lang itong nakatayo sa kaniyang gilid.“What the fuck brought you here?” Walang emotion na sambit niya sa kay Michael.Tumikhim ang secretary dahilan para mapatingin siya dito. Yumuko ito ng bahagya bago iniabot sa kaniya ang isang puting sobre. “Boss, ibinigay sa akin ng guard may nagpapaabot po nito sayo.” Sandali niyang tinitigan ang sobre bago niya iyon tinanggap. Suminyas siya dito dahilan para mabilis itong nilisan ang kaniyang opisina. Nang mawala sa paningin ang binata ay tiningnan niya ang hawak na sobre. Sa unang tingin ay hindi siya interesadong buksan ito ngunit ng maisip na baka mula ito sa asawa ay madali niya itong binuksan upang tingnan ang laman.Malinaw sa kaniyang isipan ang kaniyang nabasa. Malinaw ang kaniyang mata sa nakita na nakasulat na letra. Nagtangis ang kaniyang bagang ng maisip kung sino ang may lakas ng l
“WHAT the fuck!” Bulaslas ni Zael ng maihinto niya ang sasakyan sa bahay nito—kung saan siya dinala sa araw ng anniversary nila.Dumapo ang mata nito sa kaniya na kitang-kita ang pagka-irita. “What the heck did you drive me here?!” Hindi makapaniwalang tanong ni Zael sa kaniya. Naiinis na tiningnan niya ito sa rear view mirror. “Hindi ba pwedeng magpasalamat ka na lang at may puso akong ipinagmaneho kita pa uwi sa lungga mo?” Inirapan niya ang binata.“Baba na!” She added.“I can't believe this. You supposed toward your house! Where did you live now?” “Bakit ko sasabihin? Sino ka ba?!” Walang alinlangang tanong niya sa binata habang nakatingin sa mga mata nito. Natigilan ito bago umiwas ng tingin sa kaniya.She hate him to the core! “I have a propo—” She cut him off.“I’m not interested. Just get out of my car, now.” Kalmadong utos niya dito ngunit na babakas sa boses niya na ang galit.“Listen, it's about what you said last time you came into my office. I’m willing to hel—”“I don
“SERYOSO talaga ako! I thought you're carrying a pig! Kung alam mo lang na bumilis ang tibok ng puso ko sa—nabihag niya ang puso ko!”“Bad shoot ka na sa kaniya. Mag sign of the cross ka ba naman na mas na una ang spirit kaysa sa anak?” Bagsak balikat na naglakad si Kant papunta sa sasakyan nito. Tinawanan niya ang kaibigan habang nakasunod siya dito.Hangang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang dalawa ang anghel na nabubuhay sa kaniyang sinapupunan. Sobra siyang nagtataka na sa pitong buwan ng kaniyang tiyan ay parang kabuwanan niya na ang laki nito. Nang dalawang buwan pa nga lang ito ay halatang-halata na ang umbok nito ngunit dahil sa madalas siyang nakasuot ng oversized ay hindi ka pansin-pansin ang tiyan niya kundi ang magandang kurba ng kaniyang katawan na napanatili niyang maganda.Pagkagaling sa hospital ay dumiretso sila sa Mall para kumain ng tangalian pero ang magaling niyang kaibigan ay pagkatapos nilang kumain ay niyaya siya nito sa nursery section upang bilhan raw
“DADO! DADO!” Dalawang pares na maliliit na palad ang tumatapik sa pisngi ni Kant. Naramdaman niya rin ang mabigat na bagay sa kaniyang likuran kaya napamulat siya ng mata. Kinusot-kusot niya ang kaniyang mata ng bumungad sa kaniya ang nakabungisngis na batang babae na kamukha ni Carry.“Prime won!” She raised her little hand while grinning to her twin-brother na naka-sakay sa likod ni Kant habang hinampas nito ang likod niya. Nilingon niya ang batang lalaki na nakasuot ng cowboy hat.“Primo great cowboy! Heya!” Muli siyang hinampas sa likod na para bang siya ang kabayo nito.“Good morning, Dado!” Malambing na bati sa kaniya ni Prime habang nakangiti. Ginulo niya ang buhok ng bata. “Hey, little girl. Help me get to get up!” Kinindatan niya si Prime. Nakangisi naman itong tumingin sa kakambal at sinungaban ito dahilan para bumagsak ang dalawa sa kama.Umupo si Kant sa kama at pinagmasdan ang dalawa na nagrarambulan sa kama. Imbes na awatin ang dalawa ay pinagsabong niya pa.“Go! Go
NAGLALAKAD si Carry sa ilalim ng malakas na ulan ka sabay ang walang tigil na pagluha ng kaniyang mga mata. Basang-basa na ang kaniyang sarili dahil hindi niya pinagka-abalahan na sumilong ng bumuhos ang malakas ng ulan sa nalaman niya kay Avril ay hindi niya alam kung anong gagawin niya.A pain and unbelievable truth. Nanigas si Carry sa kaniyang kinatatayuan ng marinig ang makalas na busena ng sasakyan. Nang mag angat siya ng tingin maliwanag na ilaw ng isang sasakyan ang tumama sa kaniyang mukha at hindi niya na nagawang umiwas pa.Lumundag ang puso niya at napa-upo siya sa gitna ng kalsada ng huminto ang sasakyan sa tapat niya ilang dangal na lang ang layo nito sa katawan niya. Humikbi siya ng malakas dahil hindi niya akalain na makakaligtas pa siya kamatayan, sa bilis ng takbo ng sasakyan ay hindi siya nito bubuhayin.Isang pares ng itim na sapatos ang tumigil sa kaniyang harapan. Wala na rin siyang nararamdaman na tumutulong ulan sa katawan
“PRIME, PRIMO. This is the day you're waiting for... You're Mom is in front of you.” Sambit ni Kant sa dalawang bata na printing naka-upo sa sofa habang na nunuod ng TV.Nakaluhod si Carry sa sahig habang nakatitig sa kaniyang mga anak na abala sa pagkain ng pasalubong na ibinigay ni Kant dito. Hindi niya maiwasang hindi umiyak at masaktan dahil sa hindi siya nito na gawang yakapin at kahit man lang batiin ay hindi nito ginawa.Sabay silang dumating ni Kant sa condo nito dahil bumalik na sila ng Manila ng hindi na tatapos ang shoot. Nakaramdam siya ng inggit kay Kant ng salubungin ito ng mga anak niya ng mahigpit na yakap at mga halik.“I hate her just like how she hate us from the very start.” Primo coldly said while staring at the TV.Napatakip si Carry sa kaniyang bibig upang pigilan ang ingay ng kaniyang pag-iyak. Pakiramdam niya ay pinipiga ang puso niya sa sakit dahil sa sinabi ng kaniyang anak. Kasalanan niya rin kung bakit ganito sa kaniya ang mga anak niya dahil sa una pa la
PINAGMAMASDAN ni Zael si Primo na naglalaro ng pellet gun at inaasinta nito ang condom na nakadikit sa pader na pinalobo nito upang gawing target.Hindi niya maiwasang napamura dahil sa dami ng pwede nitong maglaruan ay talagang ang condom pa ang na pili nito. Ilang beses na itong tumira ngunit kahit isa ay wala itong tinatamaan. Nagkalat na ang pellet sa sahig at bakas na rin sa mukha ni Primo ang inis dahil walang tinatamaan.Nilapitan niya ito na naka-upo sa sofa habang muling itinutok sa target ang pellet gun. Hindi siya nito pinansin—hindi na bago sa kaniya. Hinawakan niya ang maliit na kamay nito ng makita niyang kakalabitin na Ang gatsilyo ngunit wala itong tatamaan—“Nice shoot, kiddo. One more!” He said as Primo hit the target.Napatingin sa kaniya si Primo na may tuwa sa mukha. Muli itong pumuwesto para muling tumira ngunit bigla itong tumayo at na upo sa kandungan niya at itinaas ang hawak na pellet gun na para bang nagsasabi na tu
“MOMMY! Look, it's Barbie!” Turo ni Prime sa mga lobo na may hugis ng kung anu-anong cartoon characters na hawak-hawak ng isang Manong.“You want that?” Tanong ko. Tumango si Prime at malapad na ngumiti sa akin. Pareho kung hawak ang kamay nila habang naglalakad kami dito sa Park. Hindi sumama si Zael dahil ayaw niyang pumunta kami sa Park kaya na iwan lang siya sa loob ng sasakyan.Tumingin ako sa kaliwa ko kung saan nakatayo si Primo na hawak ko ang kamay nito. “Gusto mo rin ba, Anak?” “No, Daddy buy me 12 box of balloons.” Malamig na tugon ni Primo sa akin. Napa-irap ako ng mapagtanto ko ang balloons na tinutukoy niya walang iba kundi ang condom na madalas nitong paglaruan.Kahit sumasama si Primo sa akin at nakikipag-usap hindi pa rin maikakaila na may galit pa rin siya sa akin at maging sa mga kilos nito, kitang-kita ko na hindi niya gusto ang mga ginagawa ko sa kaniya pero hindi ko sila susukuan.Nilapitan namin ang Manong na nagtitinda. Ibinili ko si Prime ng lobong gusto niya