Share

FIFTY THREE

Author: Red Auza
last update Last Updated: 2021-09-02 03:07:16

=JAYSON's POV=

Mabilis akong nakatago sa puno nang makita ko si Allysa na lumingon. Hinintay ko muna na tuluyan nang makaalis ang sasakyan nila bago lumabas. Baka kasi pag nakita ako ni Allysa o kaya ni Cassandra ay masira na naman ang plano ko.

Nang tuluyan na silang mawala ay saka pa lang ako lumabas sa puno. "Muntik ka na doon. Akala ko ba gusto mo makita si Allysa, bakit nang lumabas sila nagtago ka?" Si Bench. Ang may-ari ng bahay na naging kaklase ko noon sa ibang bansa.

"Not yet ready. Thank you."

"No worries, ikaw pa ba. Anytime. You're safe here." Nakipagkamay ako kay Bench sabay tapik sa balikat niya saka nagpalaam.

Dumiretso ako sa hideout. Sakt

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY FOUR 1.0

    =ALLYSA's POV="Ang ganda ko hindi lang halata," bulong ko sa sarili ko saka inayos ang bangs. Tiningnan kong mabuti ang repleksyon ko sa salamin. Bakit ba ang ganda ko? Walang hustisya di ba? Ang hirap kaya magtiis ng ganda.Dinig ko ang malakas na tugtog. Ang ingay ng lahat, ang kaguluhan sa baba. Hindi dahil may hindi magandang nangyari, kundi dahil sa sobrang saya. I sighed, dalaga na ako. Kanina nakita ko ang design ng lugar. Sa tabi ng swimming pool magaganap ang lahat. Simple lang naman ang ginawang design. Hindi ganoon kabongga. Debut ko lang nothing special.Maraming bisita. Mga partners ni Cassy sa--- you know. Andito din si Anton at Olivia. Present ang magpipinsan na Villafrancia. Andito din sina Skyler at tita Monica.

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY FOUR 2.0

    Medyo malayo na ako resort na pinagdausan ng party ni Allysa. Mas binilisan ko para maka-alis agad sa lugar. Habang nasa daan ay binuksan ko ang radio. Napangiti na lang ako sa kanta na narinig ko. Sabay napailing. Pati ba naman radio station tinitira ako. O baka naman dinadamayan lang ako nito.She's always on my mindFrom the time I wake up 'til I close my eyesAllysa, hanggang kailan ka kaya titira sa puso at isip ko.She's everywhere I goShe's all I knowHanggang kailan kita isasama sa mga pangarap ko.Sa paglayo ko kaya makakalimutan na kita? Sana oo, para di na ako mahirapan ng husto.Paano ako magsisimula? Saan? Ayokong mawala ka, pero kailangan. Para hindi na tayo parehong mahirapan, at wala tayong masaktan.Kung sana naging kakampi natin ang langit. Pero tanging siya lang nakakaalam ng lahat.

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY FIVE

    Hindi na ako nakatulog. Magdamag akong umiyak para hintayin magising ang iba. Shy type kasi luha ko at takot ma-exposed kaya pinabuhos ko na habang wala pa sila. Nasa pool lang ako tumambay para hintayin ang pagsikat ng araw. Dinig ko ang pagkakagulo nila sa loob. Dinig ko ang boses nina Iya at Faith na parang nakatanggap ng hindi magandang balita. For sure sinabihan na sila ni Cassy. Hindi ako tumayo, dito ko na lang sila aantayin.Nakatulog ba ako? Panaginip lang ba yong sinabi ni Cassy kagabi? Pero kasi parang totoo. Baka nasa false awakening ako. Yong tipong akala ko gising ako pero nasa panaginip pala. Madalas kasi nangyayari sa akin yon. Lalo na kung pagod ako. Pero kasi, lahat ramdam ko. Lahat na-alala ko."Come on. We're leaving. Mauuna na tayo kina tatay at nanay. Tulog pa sila."I looked at Cassy. Saka ang dalawang nasa l

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY SIX 1.0

    =ALLYSA's POV=Maraming selebrasyon ang dumaan sa buhay namin ni pikon.Pasko, bagong taon, Valentines day at birthday at lahat yon ay pinagsamahan namin ng masaya. Oo, masaya kami kahit na nakaka-aning minsan kasama si Pikon.Ngayon ay inimbitahan kami ni Olivia sa mansyon nila dahil may salo-salo raw. Ayoko sana dumalo pero nagbago yon ng sabihin niyang inimbita din niya ang mga pinsan ko. Aba ayoko maiwan sa bahay no. Wala pa naman si Cassy at nasa Korea dahil sa isang event."Paano ba yan Jays, mauuna na ako. Next Sunday ulit dadalawin kita dito." Nandito ako sa sementeryo. Simula nang mamatay si Jayson ay nandito ako weekly.Jayson P. Villafrancia.

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY SIX 2.0

    =ADRIAN's POV=Sinipa ko ang bulaklak sa harap ng puntod ni Jayson. Hindi rin naman niya alam na ginawa ko yon. Hindi naman kasi totoo na makikita ni Jayson ang mga nangyayari. Dahil wala siya sa paligid."I knew you were here."Tiningnan ko si B na nakatayo sa gilid ko. Dinampot niya ang bulaklak saka inamoy."Smells good."Sabay tingin sa akin."Adrian, he's gone. He's not with us anymore. Kaya bakit pati na 'to pinag-iinitan mo pa?" Sabay lapit ni B sa akin at inayos ang bulaklak."Yon na nga B. Wala na siya. Puntod na nga lang pinahahalagahan pa ni Allysa. Ano pa kaya kung mismong siya ang nasa harapan ni manang. Kung sana hindi ko alam na mahal ni Jayson si Allysa, baka balewala lang sa akin ang lahat."Malungkot kong sabi. Bwesit kasi. Ang hirap pala makipagkompentensya sa wala. Hindi ka makagawa ng paraan para makalamang."Hindi na siya babalik."Nagbaba siya ng tingin, saka muling tumingin sa akin.&n

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY SEVEN 1.0

    =ADRIAN's POV=Kinapa ko ang higaan para sana yakapin si manang pero wala na siya sa tabi ko. Medyo napapapikit pa ako habang tumatayo. Agad akong nagbihis saka dinampot ang cellphone at dina-dial ang number ni manang. Nahagip ng mata ko ang kama saka napangiti. Muntik ko ng hindi napigilan ang sarili ko. Parang may umihip sa batok ko dahil bigla akong kinilig.Ganito pala ang feeling ng pagkatiwalaan ka ng taong mahal mo at mahal ka. Yong tipong sigurado kang siya na nga ang makakasama mo habang buhay. Kapag nasasagi sa isip mo ang nangyari. Napapangiti ka na lang bigla.'The subscriber cannot be reached, please try your call later.' What the! low battery ba cellphone niya?

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY SEVEN 2.0

    =TYLER's POV="Gago, ang panget ng joke mo." Natatawang sabi ni Adam na sinundan ko rin ng tawa pero nakita kong seryoso pa rin sila kaya napatitig kami pareho sa kanila.Kung si Faith ang seryoso ay maniniwala akong niloloko lang niya kami, pero sh*t pati si Iya at seryoso din."Seryoso?" tanong ko."Ano sa tingin mo?" Literal kaming napanganga ni Adam sa sagot ni Faith. "Wag na kayong magulat. Basta yon na yon," dugtong ni Faith."Alam ni Adrian?"tanong ni Adam."No,"sagot ni Iya.Konting katahimikan at hindi ako makapaniwala.Paano nangyari yon? Hindi ko maintindihan at naguguluhan ako."Faith," tawag ko kay Faith. Marami kasi akong gustong itanong. Like, bakit napaka-formal ng treatment ni tita Olive sa magkapatid pero inunahan na ako ni Faith."Itinakwil na ni tita Olive sina Allysa at Cassandra. Nagkarelasyon sila Olive at Anton nang umuwi ang mommy at daddy ni Adrian ng Pinas nang na

    Last Updated : 2021-09-02
  • Manang at Pikon ( Filipino )   FIFTY EIGHT

    =ADRIAN's POV=Ano ba ini-inarte nito ni manang. Kagabi naman ok kami, tapos ngayon hindi na siya nagpapakita?Hindi naman niya ako pinagtataguan 'di ba?Hindi naman niya ako iniiwasan?I think.Saka wala naman siyang rason para gawin yon. Pero bakit tumawag siya kay Iya? Tapos noong tawagan ko siya, hindi na siya makontak.On the way na ako sa bahay nila manang para kausapin siya. Kailangan malaman ko kung bakit hindi siya nagparamdam sa akin. Simula ng maging kami ni manang ay hindi pa ito nangyari. Kaya sobra akong kinakabahan ngayon.

    Last Updated : 2021-09-02

Latest chapter

  • Manang at Pikon ( Filipino )   LAST CHAPTER

    "Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY SIX

    =ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY FIVE

    =ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY FOUR

    =ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY THREE 2.0

    =CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY THREE 1.0

    "A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY TWO 2.0

    Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY TWO 1.0

    =ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka

  • Manang at Pikon ( Filipino )   SIXTY ONE

    "Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"

DMCA.com Protection Status