=ALLYSA’s POV=
"Hey!" sigaw ni Cassy nang pumasok siya sa loob ng kwarto ko.
"Konti na lang!" Nakangiti kong sagot.
"For god sake, Allys, make it hurry, wala rin naman mangyayari diyan sa mukha mo."
Inirapan ko si Cassy saka kinuha ang shoes na isusuot ko.
The party will start at 7pm, but everyone should be in the hall before the party start. Pero dahil maganda ako ay dapat ako ang hinihintay.
Sobra akong excited dahil si Benedict ang date ko. Imagine susunduin ako ng one and only ko. I'm pretty sure na bagay na bagay kami tonight. And I feel na sa gabing ito na magsisimula ang lahat sa amin.
Gosh!
=TYLER’sPOV="Wag ka na magalit! Ang ganda mo pa naman sa gown mo?"But she remain quite. Nagalit yata siya. Nainis lang naman ako dahil nakita ko ang lalaking iyon. Tapos naunahan pa akong magbigay ng regalo. Which is kwentas din ang dala ko at pina-urgent ko ang gawa neto kagabi sa pendant na pangalan niya ang nakalagay.Ibibigay ko pa ba? Malamang hindi na."Hey! Wag ka na magalit oh, sige ka papangit ka niyan,"pag-aamo ko."Don't state the obvious, Ty, matagal na akong pangit. See kahit yong concealer naubos ko pero hindi pa rin natakpan lahat ng tigidig ko kaya aware na ako doon,"sagot niya habang nakatingin sa labas.Galit nga siya.Walanghiya! Bakit kasi nagpakita ang isang yon. Siya talaga may kasalanan nito eh! Sumulpot-sulpot pa kasi hindi naman kailangan.Pinatay ko ang makina. Naramdaman naman niya yon kaya tumingin siya sa akin.‘Magseryoso ka Tyler. Nakasasalay ang pina
=ALLYSA' POV=Todo ang ngiti ko nang matanaw ang kagwapuhan ni Benedict. He smile at me too nang biglang humarang si pikon sa gitna namin. Luh! Feeling gwapo. Attention seeker amp! Kulang sa pansin, hindi yata 'to pinapansin noong bata pa. O baka nagpapansin lang siya sa akin? Rinig ko ang tiliian nang pumasok sila lalo na sa pwesto nila Carlita. Yong totoo, party ba pinuntahan nila o bar? At sila ang entertainers. Makasuot 'kala mo nasa beach para magswimming. O baka walang budget pambili ng damit kaya kapos na kapos sa katawan. Sus! Yong mga mukha o! 'Di ba ang clown sa ilong ang pula bakit si Carlita sa pisngi, ýong isa sa nguso at ýong isa naman sa mata. Graveh sila! Nagpupulahan ang mukha. Okay sana kung pinkish! Kaso mas pula pa sa kamatis. Pinagsusuntok ba ang mukha dahil 'di afford ang makeup? "Hi, Allysa," Bevs greeted me so, I greeted her back and said hello. Pag nag hi, mag hello ka. Pag nag hello, mag hi ka
=CASSANDRA's POV=Hindi ko kinaya ang kaganapan sa loob kaya minabuti ko munang lumabas at tumungo sa hallway. Umupo ako lapag saka nagsindi ng yosi nang makaramdam ako ng presensya ng isang tao.That fucking smell. Kahit hindi ko siya nakikita, I know it was him."Stop following me, Benedict," mahinahon kong sabi saka bumuga ng usok."Why would I? I did this for more than a year," pagkasabi niya noon ay bigla siyang lumitaw sa harap ko sabay hablot ng yosi at itinapon."Pakialamero!" I took another cigar, pero hindi ko pa nailalagay sa bibig ko hinablot niya ulit ang yosi at hinagis. Pati ang box at ang lighter ay kinuha niya."Pwede ba, leave alone."Tumayo ako saka tumalikod nang bigla siyang nagsalita."Fine, siAllysana langyayayainkoditosalabas."Otomatikong gumalaw ang katawan ko nang marinig ko ang pangalan ni Allys. Agad kong hinarap si Benedict na ngayon ay nakangiti s
=ALLYSA's POV=Sinimplehan ko ng tingin si Cassy habang nasa kotse kami at pauwi na. Nag-aya siyang umuwi dahil 'di na daw niya matagalan ang ingay sa loob. Hindi naman niya ako niyaya actually, sinabihan lang niya ako na uuwi na siya at sumabay na ako. Naisip ko kasi na baka kung ano pa gawin niyang 'di kanais-nais.Kung hindi ko lang alam ang dahilan bakit siya uuwi ng maaga ay siguro kanina ko pa siya inusisa at bakit ang kj niya. Wala din naman akong plano magtagal talaga. Aside sa hindi naman ako mahilig sa party-party na yan. Yong date ko daw na inaya ako ay pantasya pala sisterits ko.Oh di sila na! Pwede naman ako lumandutay sa iba.Hindi na ako nagtanong kung anong meron sa kanila. Matanda na siya at alam na niya ang ginagawa niya. Pero kasi------boylet ko si BennyDear ko. Paano na ang pangarap kong forever namin? Pvtspa! Biktima din ako "crush na nga lang brokenhearted pa."Oo na sige na, mas concerned ko talaga
=ADRIAN's POV=Tulog na mga tao sa mansion at kami na lang ni Bevs ang gising at ang iilang guard na naka-night shift. Dahil si Bevs ay nasa kwarto na niya ay pumasok na rin ako sa room ko. Tinanggal ko ang suot ko at iniwan lang ang boxer at sando.Humiga ako saka kinuha ang cellphone. Binuksan ko ang playlist ng kanta saka nakinig ng music. I remember manang ng tumugtog ng King and Queen. Tulaley kanina habang nakatitig sa akin. Hindi ko tuloy alam kung pinagtitripan niya ako.Siguro nagtaka siya bakit yong mga palapit sa kanya na studyante ay hindi tumutuloy. Hmp! Isang dilat ko lang ay bumabalik agad ang mga loko dahil hindi ko sila hinayaan na makalapit kay manang.Para ano?Para ipamukha ng manang na yon sa akin na maganda siya sa paningin ng iba? Ee 'di naging talunan ako. Sinayaw ko na nga para magkaroon ng utang na loob sa akin na hindi siya naburo sa upuan, aba! hindi pa na-appreciate.Buhay pa kaya yon?Na
=ADAM's POV="Brad guapo na ba ako?" tanong ko kay Tyler saka inayos ang buhok ko. Nasa harap kami ng gate at hinihintay si Alliyah. Wala akong paki kung ano iniisip ng mga nakakakita sa akin. Basta ang iniisip ko ang mangyayari mamaya. Buo na ang desisyon ko na liligawan si Alliyah at hindi ako papayag na NO ang sagot niya.Sa ayaw at sa gusto niya ay magye-YES siya."Matagal ka ng guapo brad. Magpinsan tayo, guapo ako at mana ka sa akin kaya guapo ka rin. Walang Villafrancia na pangit tandaan mo yan." Buti na lang at may supporter ako.Tiningnan ko ang mga inutusan ni Tyler na maghawak ng tarpaulin. Pina-rushed talaga namin ni Tyler kanina'ng madaling araw ang tarpaulin. Binulabog pa namin ang shop pagkagaling namin ihatid sina Alliyah at Faith kagabi.Sira ulo nga 'tong Tyler na 'to at tinakot ang may-ari ng shop. Kapag daw hindi ginawa ang tarp ay ipapasunog o ipapasara niya raw ang shop. One hour mahigit lang kami naghintay at nagawa rin ang t
=ALLYSA's POV=Sus! Akala mo mga totoo, maghihiwalay din naman. Mag-asawa nga na may anak nagkakahiwalay pa. Bulaklak-bulaklak! Nag-aaksaya ng pera malalanta rin naman.Mapagtatyagaan kaya ni Adam ugali nito ni Iya, forever?Ihahanda ko na sarili ko para kung sakali maghiwalay sila. Ok lang kung isuli niya at hiwalayan ng maayos wag lang niya I-two time kun'di ako talaga gugulpi sa kanya."Ano ba Iya! Ang ingay mo naman makasinghot ng bulaklak. Dinaig mo pa bubuyog!" sita ko."Wag mo pansinin yan, Iya, bitter yan kasi walang boylet!" Pamatay trip na sabi ni tigs."Ako, ako walang boylet? Wala nga, kasi nga choosy ako. Pag magaganda dapat choosy." Who cares kung wala akong lalaki. 'Di ko pa yon ikamamatay!"Oo exotic nga yang ganda mo eh! Masyadong endangered." Para kaming tanga na nagtatalo habang naglalakad. Maka-endangered 'kala mo siya hindi."Ganda mo ee noh!" sabi ko sabay nag fliphair!"Naman, lamang ka lang
=CASSANDRA'sPOV=BlueHeart OrganisationCassandra Enrile, leader ng Blueheart, the feariest sabi nga nila. Yan din ang akala ko pagkatapos ko makuha mula kay Freddie Ledesma ang pamumuno sa BlueHeart.Akala ko pati emosyon ko ay kaya ko na rin kontrolin. Pero may mas magaling pa pala sa akin. And that's Allysa. Akalain mo na may silbi rin pala ang pang-i-spoiled ko sa manang na yon. Akala ko puro pambubwesit lang ang alam niya.I'm on my way to Benedict's condo. Tama si Allysa. Bibigyan namin ng chance ang mga sarili namin na kalimutan ang nakaraan at harapin ang ngayon at ang kinabukasan. Ayokong mabuhay sa puro what if's at maraming regrets dahil hindi ko pinagbigyan ang sarili ko. Dahil hindi ko hinayaan na mahalin ako at magmahal.I parked my car outside the condo. Naglakad na lang through the guard house. Kilala naman ako ng mga guard dito since madalas ako dito noon kapag nagmo-movie marathon kami ni B."Hi Ma'am long time no see
"Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
=ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t
=ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi
=ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k
=CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na
"A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan
Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi
=ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka
"Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"