"WHO ARE YOU?" tanong ni Pearl sa isang magandang babaeng nakaupo sa isang bench sa may garden. Tinawag siya kanina ni Nanay Marissa at sinabing may naghahanap sa kanya. Nagtataka nga siya kung sino naman ang hahanap sa kanya. Kaya mabilis siyang nagtungo sa garden kung saan daw ito pinatuloy ni Nanay Marissa. Tumayo ang babae saka ngumiti sa kanya. "Ayokong biglain ka kung yayakapin kita agad. But I really want to hug you, Pearl." Napakunot ang kanyang noo sa sinabi nito. Kilala siya nito at mukhang hindi lang basta kakilala. Tumikhim siya. "I'm sorry but….Do I know you?" The girl showed a forced smile. She crossed her arms in front of her chest. And look at her with an emotion she can't understand. "I'm Abygail Naguit…your one and only best friend." Napaawang ang kanyang mga labi sa sinabi nito.May kaibigan siya? Hindi lang basta kaibigan kung di best friend"Best….friend?" ulit niya na patanong rito.Lumiwanag ang bukas ng mukha nito at ngumiti. "Yes, your best friend. I hear
ISANG Buwan na rin ang nakalipas. Isang buwan na wala pa rin siya maalala. At tinupad nga ni Abygail ang sinabi nito na dadalawin siya. Ang unang beses nitong dalaw ay talaga naman nakakatakot dahil sa kanyang asawa. Nang salubungin siya nito ay binilinan lang siya na huwag gagawa ng kalokohan. At kung subukan niya daw itakas ang bata at sumama kay Abygail ay hindi 'yun mangyayari."Ang sama tlaga." Si Abygail naman ay laging may binibigay na gamot sa kanya. Pero hanggang ngayon ay wala pa rin siya maalala kahit konti.Minsan gusto niya nang itanong kung anong klaseng gamot ba 'yun dahil walang epekto. O, masyado lang siya nagmamadali. Sino ba hindi. Isang buwan na simula ng magising siya nang walang maalala. Pero sa tuwing pipilitin niya ay mas lalong sumasakit ang kanyang ulo kaya tinigilan niya na."Are you new here?" Nabalik si Pearl sa ulirat nang marinig ang baritonong boses. Napaangat siya ng tingin at sumalubong sa kanya ang isang napakagwapong nilalang."Hu-huh?" nautal
HATING-GABI na at hindi pa rin dalawin ng antok si Pearl.Hindi mawala sa isip niya ang paghalik ni Hycent kanina sa loob ng library. Hindi lang basta simpleng halik dahil lumalim ang halikan nila nang ipasok nito ang dila sa kanyang bibig. At hindi niya rin alam pero tila bigla ay hindi niya kontrolado ang katawan na hinayaan ang asawa namnamin ang kanyang mga labi.Umabot pa nga sa puntong pumulupot ang kanyang mga braso sa leeg ng asawa upang mas namnamin ang kanilang paghahalikan.Iba ang hatid na kiliti ng halik ng asawa. Nakakabaliw, nakakawala sa huwisyon. Parang may mahika ito na kayang tangayin ang kanyang buong pagkatao. And she can't deny that her husband is a f*cking good kisser. Dalang-dala na siya nang bigla itong bumitaw at tila napaso sa kanya.Wala man itong binitiwan na salita bagkus ay nagmamadali itong lumabas ng library at naiwan siyang nakatulala. Nandiri ba ito sa kanya?Bakit? Dahil may ibang lalaki nang nagpakasawa sa kanyang katawan.Sumakit din ang dibdib
PARA LALAGNATIN si Pearl dahil sa sakit ng kanyang pagkababae. Pakiramdaman niya ay may buldozer na dumaan rito. Pero hindi pa rin mawala sa kanyang isipan ang isang bagay na gumugulo sa kanya. Ayaw niya paniwalaan at gusto niya i-justify na baka may pagkakataon talaga na dinudugo pa rin ang isang babae kahit hindi na ito virgin. Saka, sa laki at taba ng sawa ng asawa, talagang mawawasak siya. "Iha, okay ka lang ba?" pukaw ni Nanay Marissa sa kanya. "O-opo. Pasensya na po medyo masama lang po pakiramdam ko," sabi niya at hinawakan pa ang kanyang leeg. Mainit-init nga siya. Inilapat naman ni Nanay Marissa ang palad nito sa kanyang noo. Bahagya pa siya napaigtad. "Mainit ka nga. Magpahinga ka na muna kaya. Ako na bahala dito, mabuti na lang at walang pasok. Sandali ikukuha kita ng gamot." Nagmamadaling umalis ito na ikinangiti niya. Hindi niya maikakaila na sobrang gaan ng loob niya sa matanda. Para nga talagang itong isang ina. Mabuti na lang talaga at sabado. Walang paso
"WHAT are you doing!""Ay kabayong buntis!" tili ni Pearl at sabay ubo nang halos masubo niya ang buong lollipop sa bunganga."F*ck!" rinig niyang mura ng taong bigla na lang sumusulpot na parang kabute.Natulos siya nang maramdaman ang palad nito na hinahaplos ang kanyang likuran."What do you think you're doing?" sermon nito dahil halata ang pagkainis sa boses nito.Pero mas nangingibabaw ang init ng palad nito na humahagod sa kanyang likuran at ang alaala ng gabing iyon ay nagbalik sa kanyang gunita."Are you okay?" Nabalik sa ulirat si Pearl sa tanong ng asawa. Napakurap-kurap pa siya just to make sure that her husband is really the one in front of her habang nakataas ang isang kilay na nakatingin sa kanya.Tumikhim siya saka bahagyang umayos ng upo."Yeah, para ka naman kasing kabute na bigla na lang sumusulpot," dire-diretso niyang sabi na mas ikinataas ng kilay ni Hycent."Kabute? Like seriously? Your comparing me into that-""Hindi naman sa ganoon pero parang ganoon na rin," p
NAKATULALA si Pearl sa bulaklak na hawak-hawak. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyayari.Parang kailan lang ay galit na galit ang asawa sa kanya. Tapos ngayon may pa bulaklak pang nalalaman. 'Binibigyan ka nga ng chance, diba?' Sabi ng isang bahagi ng isip niya.Oo nga pala. Ang sinabi nito kahapon na bibigyan siya nito ng pagkakataon upang buuin muli ang kanilang pamilya.Sumilay ang isang matamis na ngiti mula sa kanyang mga labi nang maalala ang mga nangyari kahapon.Yesterday was her best moment since she woke up. Talagang naramdaman niya na may isang buong pamilya siya. Hycent treated her like how husband should be. "Masaya ako at nagkakamabutihan na kayo ulit ni Hycent, iha." Napalingon si Pearl sa nagsalita."Nay," naisatinig niya.Umupo ito sa kanyang tabi. Nasa kusina sila dahil katatapos lang din nila magluto. "Sabi ko naman sayo, maayos din ang lahat. Mahal na mahal ka kaya ni Hycent kaya alam ko mapapatawad ka niya. At sana huwag mo na 'yun
"DI-dito ako matutulog?" mahinang tanong ni Pearl pero sapat upang marinig ni Hycent."Is there something wrong with that?" Balik-tanong nito sa kanya.Matapos sila nag hapunan ay sinabihan siya nito na sumunod sa silid nito kapag naihatid niya na si Harold sa silid nito at nahilamusan.Pero hindi niya akalain ang sinabi nito ngayon lang. Na dito na raw siya matutulog sa silid nito."Pe-pero baka kasi-""Are you complaining, Pearl? Normal lang naman sa mag-asawa ang magkasama sa isang silid, di ba? Your son asked me why you are sleeping in the other room. Para hindi na siya mag-isip, dito ka na matutulog mula ngayon. Ipinalipat ko na rin ang mga gamit mo. No more buts, Pearl. I'm tired." Pagkasabi no'n ay pumasok ito sa banyo.Naiwan siyang hindi pa rin makapaniwala. Napatingin siya sa kama nito at ang alaala ng gabing 'yun ay bumalik sa kanyang isipan.Ang gabi kung saan niya isinuko ang kanyang pagkababae. Yes, she was sure of it. Virgin siya. Ito ang nakauna sa kanya.At 'yun ang g
"YOU LOOK so happy, Pearl." Napatingin si Pearl sa kaibigan na si Abygail. "I am," masigla niyang tugon. It's been two weeks since Hycent decided to give her another chance to fix their family. And for the past two weeks. Hycent never failed to make her feel how lucky she was to have him and Harold. Kaya sa loob ng dalawang linggo ay nakalimutan niya ang bagay na gumugulo sa kanyang isipan. The idea that she was not who she is. Masyado siya masaya para isipin pa 'yun. "Mind if you share it. Dalawang linggo rin akong hindi nakabisita sayo. What happened?" pag-uusisa nito. Lumapad ang kanyang pagkakangiti habang pinagmamasdan ang anak na nasa swimming pool. "Hycent gave me another chance. Hindi ko rin inaasahan na after what I did…." Natigilan siya at naalala ang una nilang pagkikita. Ang galit sa mga mata nito. "He managed to give me a second chance." Tiningnan niya ang kaibigan. "Do I deserve it, right?" Nakita niyang natigilan ito at mataman siyang tinitigan na para
"EXPLAINED WHAT HAPPENED?" seryoso ang boses ni Reese habang nakatingin sa dalawang anak. Narito sila ngayon sa sala. Kakauwi lang nila galing sa school ng mga anak. Ipinatawag sila ng teacher dahil raw nakipagsuntukan ang anak na lalaki at ayaw naman magsalita kung ano dahilan. Kaya humingi na lang sila ng pasensya mabuti at nadaan sa mabuting usapan o mas tamang sabihin na empleyado nila ang magulang ng nasuntok ng kanilang anak kaya hindi na pinalaki.Pero kahit na ganoon ay hindi niya hahayaan na lumaking walang disiplina ang anak. "Hira? Do I need to repeat my question?" Baling niya sa anak na panganay. "Didn't tell you to watch your brother?" Tumingin si Hira kay Hans na nanatiling nakayuko bago nito ibinalik ang tingin sa kanya."Mom, it was my fault. Huwag n'yo na po pagalitan si Hans." Nag-angat ng tingin si Hans at tumingin kay Hira. "I'm sorry Hans, sinabi ko naman kasi sayo na hindi siya nararapat sayo. She's a bitch—""Hira!" Napalakas ang boses niya dahil sa lumabas na
MATAPOS ANG ARAW NA pag-propose ni Hycent ay nakahinga rin siya nang maluwang. After niya malaman na anak niya si Hira ay sinimulan na niya planuhin kung paano mag-pro-propose kay Reese. At nang wala siyang maisip ay humingi siya ng tulong sa kanyang mommy na humingi rin ng tulong sa mommy ni Reese. At hindi naman sila nabigo. Simple lang pero tama sila, Reese definitely like it. Isa 'yun sa mga katangian nito na talagang umagaw ng kanyang pansin. Despite growing in a wealthy family she stayed humble and kind."Hindi ka ba uuwi?" Napukaw ang kanyang pag-iisip nang marinig ang boses ni Reese. Napalingon siya rito na kakalabas lang ng banyo. Natatakpan ang katawan nito ng roba habang ang buhok ay may towel na nakapulupot. At hindi niya napigilan na hindi mag-init. Ewan niya ba, pero pagdating kay Reese madikit lamang siya rito ay nabubuhay ang katawang lupa niya. "Stop giving me that look na para bang gusto mo akong kainin ng buhay.""Paano kung gusto ko nga?" sagot niya na ikinabilog n
KAPWA may ngiti sa labi sina Reese at Hycent habang tinatahak ang daan pauwi sa bahay nila Reese. Matapos ang nangyari sa bahay ni Marlon ay panatag na ang loob nilang iwan si Harold. At sigurado naman sila na hindi ito pababayaan ng mga tunay na magulang. Walang humpay ang pasasalamat naman nina Marlon at Pearl sa kanila. "Harold is really a smart kid and a mature one. Nagulat talaga ako kanina sa revelation niya. Alam mo 'yung hindi natin alam paano sasabihin sa kanya pero siya alam na pala ang totoo," pagsisimula ni Reese ng paksa. "Me too. Sobra akong kabado kung paano magpapaalam sa kanya. All along he already knew. Ayoko talaga siyang ipasama pero karapatan niyang makasama ang mga tunay niyang magulang." Hindi nakaligtas sa kanya ang bahid ng kalungkutan sa boses nito. Hindi niya naman masisisi ito, ilang taon ba nito nakasama si Harold? Isinandal niya ang ulo sa balikat nito saka niya pinagsalikop ang kanilang mga kamay. Wala naman problema kahit isang kamay lang ang gamitin
PAGKALIPAS NG ISANG LINGGO ay nakalabas na ng hospital si Pearl. Kasalukuyan ito tumuloy sa bahay ni Marlon upang makapag-usap nang masinsinan ang dalawa habang si Harold ay nanatili sa poder ni Hycent. Sa isang linggo rin na 'yun ay mas napadalas ang pagpunta ni Hycent sa bahay nina Reese upang makabonding ang anak niya na si Hira. Hindi pa sila pinayagan na lumabas dahil hindi pa maayos ang sitwasyon lalo na ang tungkol sa kanila ni Pearl. Wala man lumabas na eskandalo pero kasal siya sa mata nang maraming tao. Hindi naman nagbago ang turing niya kay Harold para sa kanya ay anak niya ito. Kung siya ang masusunod mas nanaisin niya manatili sa poder ang bata pero may mga tunay itong magulang na naghihintay. "Are you okay?" Napabalik sa sarili si Hycent sa tanong ni Reese na nasa tabi niya. Sandali niya itong nilingon at muling ibinalik ang tingin sa daan. Patungo sila ngayon sa bahay ni Marlon upang ihatid si Harold na ilang araw nang hinahanap si Pearl. "I'm okay," tipid niyang s
NABIGLA SI Reese nang may yumakap sa kanya mula sa likuran. "Mahal."Napangiti na lang siya nang marinig ang boses nito. At kahit hindi ito magsalita ay alam naman niya kung sino lang ang yayakap sa kanya ng ganun. Ipinatong niya ang mga kamay sa mga braso nito na nakayakap sa kanya. Narito sila sa may rooftop. "Tulog na ba si Hira?" tanong niya. Hindi na kasi humiwalay ang anak nila rito. Kaya hanggang sa pagtulog ay ito ang gusto na makasama. Magtatampo na sana siya pero pinigilan niya ang sarili. Dalawang taon mahigit ang nasayang sa mga ito. "Oo. Sleeping beauty na ang ating prinsesa." Humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya."I'm sorry," sambit niya makalipas ang ilang minutong katahimikan. "Sorry kung hindi ko agad ipinaalam sayo. Natatakot lang kasi ako na baka i-deny mo si Hira. Ni hindi ko alam kung paano siya ipapakilala. Dahil maging sarili ko ay hindi ko rin alam kung paano ipapakilala," panimula niya saka siya huminga nang malalim. Naramdaman niya ang pagpatong ng baba
HINDI NA napakali si Reese habang tinatahak nila ang daan pauwi. Sobra ang kabang nararamdaman niya. "This is it," bulong niya sa sarili. Kung maghihintay pa siya ng tamang pagkakataon ay baka matagalan pa 'yun. At baka sa iba pa malaman ni Hycent. Ayaw na niyang itago ang katotohanan rito. Kaya naman kahit natatakot siya ay pinilit niyang pinalakas ang loob upang aminin rito ang pinakaiingatan niyang sikreto."We're here." Napapitlag pa siya nang marinig ang boses ni Hycent sa kanyang tabi. Nang lingunin niya ito ay nakakunot ang noo nito na nakatingin sa kanya. "Are you okay, mahal." Hinawakan nito ang kanyang mga kamay na mabilis niya naman binawi dahil alam niya na nanlalamig 'yun. "Mahal," masuyo nitong pagtawag sa kanya.Huminga siya nang malalim saka nilingon ang labas ng bintana. Nasa harapan na sila ng kanilang mansion. Pumikit siya upang pakalmahin muli ang puso niyang nagsisimula na naman lamunin ng kaba. At hindi nakaligtas sa kanya ang matiim na titig ni Hycent na ipina
HANGGANG sa makasakay sina Hycent at Reese sa kanyang kotse ay walang nagsalita sa kanila.Hindi malaman ni Hycent kung ano ba ang dapat sabihin o maramdaman. Ang lakas nang tibok ng puso niya. Divorce na sila ni Pearl. Kailan pa? Paano nangyari? Gustong-gusto niya lingunin si Reese ngunit inaagaw nang paghuhurementado ng puso niya ang atensyon niya. Galit? No! Hindi siya galit sa nalaman kung totoo man 'yun baka nga magwala siya sa tuwa. Pero paano nga nangyari? Napahawak siya sa manibela at napatulala roon. Humugot siya nang malalim na hininga. Ilang beses niyang ginawa upang pakalmahi ang puso niya. Narinig niya ang pagtikhim ni Reese na ikinabalik niya sa sarili."Ma-mahal," may pag-aalala sa boses nito na tila napuno ng takot. Kaya naman mabilis niyang nilingon ito.Kitang-kita niya ang pagbakas ng pagkabahala sa mukha nito. Ang takot sa mga mata nito. Bakit ito natatakot? Iniisip ba nito na galit siya? 'Oh, mahal, you are so wrong, I can't get mad to you.'"Ma-mahal, I can expl
DALAWANG ARAW NA ANG lumipas mula nang mangyari ang malaking rebelasyon sa buhay nina Reese at Hycent. Matapos mawalan ng malay si Marlon ay dinala na muna ito sa clinic na nasa loob din ng headquarters. Habang sila ay nagdesiyon na munang magsiuwi lalo na at naghihintay ang kanilang mga ina. Gusto niya makausap si Hycent ngunit hindi siya hinayaan ng kuya niya at sinabi na hayaan muna ito dahil kailangan pa nito i-proseso ang mga nalaman. At dahil nakaramdam na rin siya ng pagod ay pumayag siya. Nagpaalam lang sila sa isa't isa saka nagkanya-kanya ng uwi.After two days, here she is. Standing outside of their mansion to wait for Hycent. Dalawang araw din na hindi sila nagkita at nagkausap dahil nagkulong lang daw ito sa silid nito. Kahit tawag niya ay hindi nito sinasagot. Nauunawaan naman niya ito kaya naman hinayaan niya na lang muna. Masakit naman kasi malaman na ang itinuring mong anak ay hindi sayo. Kung siya nga na dalawang buwan lang ay sobrang sakit. What more to Hycent who k
LIMA NA LAMANG sila nasa loob ng silid na 'yun. Lumabas na ang mommy ni Hycent at Reese.Katabi ni Hycent si Reese habang magkatabi naman si Rohan at Arsen at nasa kanilang harapan si Marlon.Alam ni Hycent na marami pa siyang kailangan malaman. Mga bagay na may kinalaman siya. Mga bagay na sana hindi wawasak sa kanya.Narinig nila ang pagtikhim ni Marlon kaya napabaling silang lahat rito. Huminga ito nang malalim bago nag-angat ng tingin at dumako sa gawi nila. Makikita sa mga mata nito ang halo-halong emosyon. Pero nangingibabaw ang pagkabigo, pagsisisi at pagsuko. Sa isang iglap ay tila itong naging isang maamong tupa. "I met Pearl in an orphanage. I admit I was got attracted by her beauty. And when I saw her light green eyes, an idea came into my mind. Sinimulan kong makipaglapit sa kanya, kinuha ang loob. At hindi ako nabigo, she trusted me or we should say she loved me. I used her feelings towards me to make her do what I want." Umigting ang panga nito at mabilis na binawi an