¤Katerina¤Gamit ang liwanag na nagmumula sa flashlight ng kanyang cellphone ay dahan dahan niyang binagtas ang hagdanan pababa. She felt afraid at baka kung ano ang naghihintay sa kanya sa dulo ng hagdanang iyon but her curiosity to know was killing her. At isa pa, this is Damon's house, hindi naman siguro siya mapapahamak sa sariling bahay ng asawa niya diba?Lumingon siya sa pinanggalingan niya kanina, she can't see the light coming from Damon's room down there which means medyo malayo na siya. Kunot noo siyang natigilan nang makarinig ng mahinang ungol sa unahan pero maya maya pa ay nawala din ang mga iyon kaya sandali siyang napatigil.Now she was doubting kung tutuloy pa ba siya o babalik na lang sa itaas. "Ano ba kasing nandito. Dinosaur ba?" Bulong niya sa sarili habang hinay hinay na tumuloy sa paglalakad.Kalaunan pa ay may natanaw siyang mumunting liwanag na sa tingin niya ay lampara kaya naman binilisan niya ang kanyang hakbang subalit natigilan siyang muli nang nanuot sa
¤Katerina¤Unti unting iminulat ni Katerina ang kanyang mga mata at napakurap kurap ng ilang beses bago inilibot ang tingin sa paligid. After checking herself, she realized that she was already clean. Bago na ang kanyang suot na damit and most of all, lying on a soft mattress in the room she used to sleep in her first few days of being married to Damon.Fear crept into her after remembering Damon and what he had done on the underground—ang pagpatay nito sa lalaking hindi niya kilala at ang mga nakakulong sa ilalim ng bahay na nilalakaran niya. Muli niyang sinuyod ng tingin ang paligid at nagpasalamat nang mapagtantong mag-isa lang siya sa silid.Sinubukan niyang ibinaba sa sahig ang kanyang mga paa. Her whole body was aching maybe because of running away and exhaustion. Ganunpaman ay sinubukan niya paring maglakad patungo sa pinto subalit ganun na lang ang panlalaki ng kanyang mata nang bumukas ang pintuan at iniluwa ang lalaking kinakatakutan niya her own husband—Damon Achilles Caste
¤Katerina¤Matamlay siyang pumasok sa opisina kinabukasan. She didn't have enough sleep dahil nasanay na siyang laging katabi si Damon sa pagtulog kaya ngayon ay naninibago siya."Good morning po Ma'am Katerina," magalang na bati ni Lia.Isang tango lang ang isinagot niya dito at pumasok na sa loob saka pabagsak na umupo sa kanyang swivel chair. Hindi niya alam kung ilang minuto o oras na siyang nakatulala. Bumalik lang siya sa huwisyo nang marinig ang pagbukas ng kanyang pinto at iniluwa ang hindi niya inaasahang panauhin.Agad siyang napatayo nang makita kung sino ang bisita niya. Kung noong nakaraan ay masaya siya kapag nakikita ito because she sees him as a father figure pero ngayon ay nag-iba na ang pakiramdam niya. His presence seems a threat."D—dad…Napadaan po kayo?" Hilaw niyang tanong.Pilit din siyang ngumiti upang huwag ipahalata sa lalaki na alam na niya ang tunay na pagkatao nito. Now she realizes how powerful Valentino is, knowing that he was sitting as the president of
¤Katerina¤Hindi siya magkamayaw sa kakaiyak nang abutan siya ng kanyang kaibigang si Wilma sa loob ng kanyang condo."My God bestie! You look like a shit!" Bulalas nito at dinaluhan siya ng yakap.Mahigpit siyang yumakap pabalik sa kaibigan para doon kumuha ng lakas ng loob habang umiiyak. Pinigilan siya ni Damon kanina na umalis pero buo na ang loob niya. No matter how much she loves him ay hindi siya magpapakatanga sa lalaki. Ang daming bagay na ang nakapagitan sa kanilang dalawa kaya mas mabuti pang tapusin na lang nila kung anumang meron sila."Ano bang nangyayari sayo Katerina? Kinakabahan na ako at kanina ka pa walang tigil kakaiyak?" Nakasimangot na tanong ni Wilma."Damon and I…We already broke up, best…""B—broke up? As in break na kayo?"Isang tango ang sinagot niya dito bago ikinuwento sa kaibigan ang lahat. She told him every single details of her past with Damon, wala siyang inilihim sa kaibigan dahil alam niyang mapagkakatiwalaan niya ito."Eh, gago naman pala yang lala
¤Katerina¤Wala sa sarili siyang naglakad pabalik sa kanyang silid habang iniisip ang naging usapan nila ni Isaac. Pagkapasok sa loob ng kanyang kwarto ay napalinga siya sa kama kung saan naroon si Damon at mahimbing na natutulog.Isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinakawalan. She doesn't know what to do anymore. Things are way too complicated than what she expected. Pagod siyang humilata sa sofa at sinubukang ipikit ang mga mata. Pipilitin niya ang sarili na makatulog kahit konti man lang at hindi naman siya nabigo dahil mabilis siyang tinangay ng antok.Nagising siya dahil sa mumunting sikat ng araw na tumagos sa salaming dingding ng kanyang condo. Dahan dahan siyang umunat pero agad ding natigilan nang mapagtantong nasa kama na siya at wala sa sofa kung saan siya nahiga kagabi. Inilinga niya ang tingin sa paligid subalit hindi niya nakikita si Damon sa loob.'Did he leave already?' Tanong ng kanyang isipan.Bahagya siyang nakaramdam ng kahungkagan sa dibdib pero ipinilig
¤Katerina¤"Katerina, are you alright? Answer me!" Sigaw ni Damon sa kabilang linya.Hindi siya agad nakapagsalita dahil sa takot at kabang nararamdaman. Nanginginig pa ang kanyang mga kamay pero pilit niya pinakalma ang sarili at baka iyon pa ang maging dahilan na madisgrasya siya. She doesn't wanna die yet!"Katerina!""I—I'm fine…""Thank God," buntong hininga nitong sambit.Muli niyang tiningnan ang rearview mirror at nakitang dalawa na ang nakasunod sa kanya."What am I going to do, Damon? There are two of them now.""Just focus on driving and follow my instructions. Trust me on this, okay?""O—okay.""Now, turn left…" anito na sinunod naman niya. "Just go straight, agapi mou then you'll see an intersection ahead, turn left again."Where is this heading, Damon?" Nag-aalala niyang tanong ng makitang kumukonti na lang ang sasakyang nadadaanan niya. Ilang saglit pa ay dumaan siya sa isang mahabang tunnel road.Malakas man ang aircon sa loob ng sasakyan ay pinagpapawisan parin siya n
¤Damon¤"What did you say?" Tanong niya sa ama.He wanted to hear it again, praying that what he heard a while ago was wrong. Valentino stood up from his sit at naglakad patungo sa minibar nito kaya sumunod siya agad. Sinundan niya ng tingin ang matanda habang nagsasalin ito ng alak sa sariling baso bago humarap sa kanya at nakapulsang sumandal sa countertop."Eduardo's condition was getting better all of a sudden. I don't know how he did it or that dumb was just lucky enough na madudugtungan pa ang buhay niya," naiiling niyong salaysay.Hindi naman siya sumagot at nanatiling nakatingin lang dito habang hinihintay ang iba pang sasabihin ng ama."I wasn't supposed to kill him but I wanted to become a hero to his daughter. You know, a very kind father in law suits me well and his death will be a talk to the town. Mas mapapabango pa nito ang pangalan ko that's why I decided to do it," nakangising dagdag ng matanda.Matalim ang kanyang mga matang tumitig dito habang nakakuyom na ang kamao
¤Katerina¤"Why aren't you saying anything?" Nagtataka niyang tanong nang makitang nakatitig lang si Damon sa kanya. "Ayaw mo ba sa sinabi ko?""H—huh? Ah, no, agapi mou. I'm just surprised at what you said."Mataman niyang tinitigan ang asawa at hinahanap sa mga mata kung totoo ba ang sinasabi nito. It's not that she was doubting him but he was a man full of secrets and right now she wants his honesty.Hinaplos ni Damon ang kanyang pisngi saka siya pinatakan ng mabining halik sa noo. "You're so determined to push me away a while ago that's why I was taken aback at what you said right now but that doesn't mean I don't like it. I was waiting for you to say those words, agapi mou," paliwanag nito."Then if you like it, kiss me, Damon."Pilyong ngumisi si Damon sa kanyang sinabi at agad na sinakop ang kanyang mga labi. His kiss was slow and needy yet still very passionate. Maya maya pa ay pinalalim na nito ang halik na iginawad sa kanya. Damon started sucking her upper lip while his hand
Kasalukuyang inihahanda ni Katerina ang mga binake niyang cookies nang marinig niya ang malakas na palahaw ng kanyang anak na babae—si Kiara. Kunot noo niya itong pinagmasdan habang patakbong nagtungo sa gawi niya at agad na yumakap. Hilam sa luha ang mga pisngi nito na nakasuot pa ng school uniform galing sa paaralan."Hey, what's wrong baby?" Masuyo niyang tanong sa anak. Kiara Emilia was already thirteen years old and she was her youngest.Nakasimangot itong tumingala sa kanya. Her electric blue eyes really mirrored Damon. "Mommy…Can I transfer into a school without Kuya around?" Humihikbi niyong tanong.Napabuntong hininga siya. Ano na naman kaya ang pinag-awayan ng dalawa? "Baby, anong ginawa ni Kuya sayo? Why are you crying?""Eh kasi…."Hindi natuloy ang iba pa nitong sasabihin ng sumulpot na si Archer sa kusina. Nagpalipat lipat ang tingin niya sa dalawa. Kiara was glaring at his older brother. Samantalang halos wala namang ekspresyon ang mga mata ni Archer na nakatingin sa ka
Magkahawak kamay silang humarap sa puntod ng daddy ni Damon. Inalalayan siya nitong maupo bago tumabi sa kanya. Medyo nahirapan pa nga sila sa paghahanap sa mga natitira nitong labi but luckily, they found one of the people who kept this secret for so long—isa sa mga matandang tauhan ni Valerian. Ilang gabi ring inatake ng bangungot si Damon kaya naman lagi niya iyong binabantayan sa pagtulog."Hey Dad, look, I got a very gorgeous wife gaya ng pinangako ko sayo noon. Her name is Katerina, Dad," ani ni Damon sa puntod ng ama.Napangiti naman siya habang pinagmamasdan ang lalaki. Habang tumatagal silang nagsama, she began to discover Damon's soft sides. Never did she imagine that this big man was such a cry baby too. This is his first visit since they have known his Dad's grave location. Plano rin ng asawa niya na ilipat ito sa Pilipinas sa tabi ng puntod ng kanyang daddy at ng kanilang anak. Yes, kahit na hindi pa ito buo at dugo pa lang, pinagawan parin nila ng puntod ang bata. Both o
Damon was staring at the clear blue sky while listening to calm waves of the sea. He was standing in a beautiful handmade flower arch habang hinihintay ang kanyang mapapangasawa na kasalukuyang naglalakad patungo sa gawi niya. Isinasayaw ng mabining hangin ang mahaba at tuwid nitong buhok habang suot nito ang isang simpleng white wedding dress na ito mismo ang pumili. Like how he saw her for the first time that he was attracted to her, Katerina is glowing gorgeous day by day she was with him.Today they are going to get married again to the island where their love story started—the Isla Dominica.It's been nine months since the incident in Santorini Greece happened. Akala niya ng mga oras na iyon hindi na siya makakaligtas pa sa kamatayan. Luckily, he managed to jump in the near window and broke the glass wall using his body before the full explosion of the whole mansion which injured his left shoulder and leg. Natupok ng bomba ang buong mansion. Valerian died together with a lot of h
Days had pass na maaari na siyang madischarge. Kasalukuyan silang nanonood ni Damon ng palabas nang biglang bumukas ang pintuan ng silid at iniluwa ang humahangos na si Artemio. Tauhan pa rin pala ito ng asawa niya? Akala niya kakampi na ito ni Valerian."Boss, we already found Valerian's whereabouts…"Naramdaman niya ang paninigas ng katawan ni Damon. Nag-angat siya ng tingin sa lalaki at kita niya ang paggalaw ng panga nito tanda ng matinding galit. Hinawakan niya ang nakayukom nitong kamao. Napabaling naman ang tingin nito sa kanya. Tipid siyang ngumiti sa asawa."I know that I can't forbid you from chasing his whereabouts but I'll just gonna ask you one thing.""Anything agapi mou?""Whatever happens, please come back alive to me, Damon… Hihintayin kita."That night, Damon left the Philippines to Greece. Abot-abot ang kanyang kaba habang iniisip ang maaring kahihinatnan ng gagawin ni Damon. Kahit pa dala nito ang sarili nitong tauhan kasama pa ang ibang kaibigan nitong may sarili
"I'm sorry for your lost Mr.Castellanos…"Iyon ang katagang paulit-ulit na naririnig ni Damon sa kanyang isip. Malungkot siyang napahilamos ng mukha. Ika-tatlong araw na mula ng sugurin nila ang hideout na pinagdalhan kay Katerina. Masyado siyang nabigla sa kanyang mga nalaman, everything seems so unreal. From the truth that Valentino isn't the real one to the fact that his mother was alive and was hidden from him all throughout the years.Nakakuha ng kanyang atensyon ang isang cup ng kape na ibinigay sa kanya ni Connor. Speaking of him, ngayon naalala na niya na dati pala silang magkaibigan at magkababata noon. Their father are both close friends too. But the night of the massacre ended everything and to his innocence and Valerian's manipulation, he pointed Mariano Morreti as the suspect.No wonder why Valentino didn't pursue the case and decided to take revenge with his own hands using him and their position, kasi hindi naman siya ang totoo niyang ama at wala namang dapat na bigyan
Nakahinga siya ng maluwag nang mabilis na nilisan ng lalaki ang kanyang silid at tumakbo palabas. Sa pagmamadali nito, nalimutan pa nitong isara ang pintuan. Kahit puno ng kaba ang kanyang dibdib dahil sa malakas na tunog ng barilan sa labas, pilit siyang bumangon mula sa kama. Hindi siya pwedeng manatili doon at hintayin na muling balikan ng mga tauhan ni Valerian. Sasamantalahin na niya ang pagkakataong nakabukas ang pintuan. Patakbo siyang nagtungo sa labas habang panay ang kanyang lingon kung may mga bantay bang nagmamasid sa paligid subalit wala siyang makitang kahit na isa. Marahil abala ang mga ito sa pakikibaglaban. Napapitlag siya nang biglang may humawak sa kanyang braso mula sa likuran. "Katerina, hija…" Nakahinga siya ng maluwag nang makitang si Camila pala ang naroon. "M—mommy Camila…" "Halika ka na. Sa likod tayo dumaan," anito sabay hila sa kanyang kamay. Nagpatianod siya sa direksyon na pinagdalhan sa kanya ng mommy ni Damon. Tanging dasal niya ng mga oras na iyon
"Oh my God!" Natutop niya ang kanyang bibig sa naging rebelasyon ni Camila. Who would have thought that all this time niloloko lang pala sila ni Valentino? "Papaanong nangyari yun? Does Damon doesn't know this truth too?" Malungkot na umiling si Camila. "I didn't get a chance to tell him, Katerina. Everything happened so fast. On that night, my husband's men betrayed us. They killed my husband in front of me while I was shot. I didn't know how I survived, I just woke up here and I never got a chance to see the outside world again. As Valerian told me, My son is lucky for experiencing dissociative amnesia because of the emotional shock he experienced. Wala siyang naaalala sa nangyari kaya hindi niya ito pinatay bagkus ay pinakinabangan pa." Hindi niya napigilang mapaluha kagay nito. It must've hurt so much for her to live a life without seeing her son. Dqmon suffered with the thought of losing his mother too just because of someone's evilness. "But your husband is his twin. Paano niya
Ilang beses na kumurap ang ginang na nasa kanyang harapan. Confusion was written in her beautiful eyes lalo na at napahigpit ang kapit niya sa mga braso nito."Ikaw nga! I can't be mistaken," maluha-luha niyang sambit. Of all people she will see hindi niya inaasahan na ito ang makikita niya."Kilala mo ako?" Maya maya ay tanong ng ginang nang makabawi na ito mula sa kanyang reaksyon."Of course! I know you though I've only seen you in pictures, sigurado akong ikaw nga yun pero…how come that you're here? Damon told me your dead a long time ago," kunot noo niyang pahayag.Nang marinig nito ang pangalan ni Damon, umaliwalas bigla ang mukha ng babae. "K—kilala mo ang anak ko? Nasaan na siya at tsaka kumusta na siya?" Sunod sunod nitong tanong. Umalpas din ang masaganang luha mula sa mga mata ng ginang."Ako ang asa—""Shhh…" Putol nito sa kanya sabay takip sa kanyang bibig.Napalingon ito sa pinto kung saan dinig nila ang tunog ng sapatos ng mga paparating. "Mag-uusap ulit tayo sa susunod
Masakit ang ulo ni Katerina nang magising siya. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata. Inilibot niya ang tingin sa paligid. Kasalukuyan siyang nakahiga sa isang malambot na kama. Purong puti ang kulay ng silid. Halos wala siyang nakitang ibang kagamitan sa loob bukod sa isang lamesa, upuan at isang aparador.Sapo ang kanyang noo, bumangon siya sa kama. Pinakirandaman muna niya ang sarili bago marahang tumayo at nilapitan ang aparador. May nakahanda na doong mga damit. Para ba sa kanya ang lahat ng iyon? Nasaan nga ba siya sa ngayon? Nadismaya siya ng mapagtantong walang kahit na isang bintana ang silid. Anong klaseng lugar kaya ang pinagdalhan sa kanya?Naramdaman niyang may mga tunog ng sapatos na paparating kaya naman mabilis siyang bumalik sa kama at doon umupo habang hinihintay na bumukas ang pinto. Nanlaki ang kanyang mga mata nang makitang si Valentino ang pumasok kasama ang ilan sa mga tauhan nito. Nakapaskil sa labi nito ang isang masaya at matagumpay na ngiti."Hindi ka tumupad