--LEVIN--Malalaki ang ginawa niyang hakbang habang papasok sa maingay at magulong club na iyon. Hindi na niya alintana ang medyo may kadilimang paligid. All was in his mind is the rage he is feeling.Matapos manggaling kina Aleia, doon siya sa club dumiretso. May utang siyang kailangan singilin. Hindi niya iyon pwedeng isawalang bahala. Not, when it involves the most precious woman of his life. He walk through the crowd with his hand tightly balled into fist. Tiim na tiim rin ang kanyang labi at nag-aapoy ang mga mata.He's been waiting for this day to face Miguel. Dahil pagbabayaran nito ang ginawa nito sa babaeng pinakamamahal niya."Hi Lev, matagal kang hindi nakapasyal rito ah," Isang babae agad ang kumapit sa kanyang braso. Abot taynga ang ngiti nito. Pasimple rin nitong idinikit doon ang dib-dib nito na halos lumuwa na sa suot nitong fitted na blouse na may malalim na uka. Another woman came, at tulad ng nauna ay hanggang taynga rin ang ngiti nito. Agad rin itong kumapit sa
"Pwede ba kitang makausap, anak?" Bumaling siya sa Mama niya na nasa pinto ng kanyang kwarto. Hindi pa man siya umu-oo ay pumasok na ito at dumako sa kanyang likod pagkunwa'y inagaw sa kanya ang pag-aayos ng kanyang buhok."When you're just a little girl, gustong-gusto mong inaayos ko itong buhok mo." Sabi nito. Tiningnan niya ito sa salamin at isang marahan na ngiti ang sumilay sa kanyang labi. "Gustong-gusto mong inaayusan kita tulad ng mga prinsesang napapanood mo noon sa TV. Nagpabili ka pa nga sa akin ng korona, do you remember that?" Hindi na niya iyon matandaan. Masyado pa siyang bata noon. Apat na taon lang siya ng mawalay rito. Pero may mga pagkakataong rin namang lumilitaw sa kanyang isip ang iilang mga anag-ag noong kasama niya pa ito."Sabi mo, gusto mong maganda ka kapag dumating ang prince charming mo. Palagi mo ngang ini-imagine ang pagdating niya, and you already practice how will you dance with him. Si Teddy bear nga ang prinapraktisan mo palagi noon eh," She chu
--LEVIN--Sa tingin pa lang alam na niya na disgustado ang Mama ni Aleia sa kanya. He can saw it in her eyes. Halatang-halata na napipilitan lang itong makiharap sa kanya.Nakaharap at nakasalamuha na niya lahat ng klase ng tao, at ni minsan ay hindi siya nakaramdam ng kaba. Pero sa Mama nito ngayon ay tila tambol ang pintig ng kanyang dib-dib.Her eyes were cold. Wala ring kangiti-ngiti ang mga labi nito habang magkaharap silang nakaupo na tatlo sa couch ng study room nito.Malamig man ang pakikitungo ng mga ito, hindi iyon magiging hadlang sa kanya. No one can stop him from seeing her, kahit harangan pa siya ng libo-libong mga sibat."I know I am not in position to meddle with your relationship with Aleia, Mr. Ferroci," Umpisa ng tiyuhin ng dalaga. Seryoso at tiim na tiim ang mga tingin nito. Ganoon din ang Mama nito."Sa umpisa pa lang hindi na kami nakikialam sa kung sino man ang kanyang pipiliin na mahalin. But this time.. with you.. naroroon ang lahat ng aming pagtutol. Hindi
"Ano ang sinabi ni Mama sayo?" Tanong niya kay Levin.Kasalukuyan silang nasa loob ng sasakyan nito. While his left hand was on the steering wheel, ang kaliwang kamay naman ay nakahawak sa kanyang kamay. Sandali itong bumaling saka marahan na ngumiti. "Just a reminder. Huwag na huwag daw kitang saktan, or they will bury me alive." He chuckled.Tinaasan niya ito ng kilay. "Iyon lang? Halos isang oras kayong nasa loob ng study room ni Mama, iyon lang ang sinabi nila?" "Why? May dapat ba silang sabihin bukod sa siguraduhing nasa mabuti kang mga kamay?" "Last night, Mama asked me to stay away from you.." Tila hindi man lang ito nagulat. Ibig sabihin lang non, she also asked him the same."What was your answer?" Mahinang tanong nito na ang mga mata ay nananatiling nasa harapan. Dumiretso siya ng upo saka tumingin rin sa harapang bahagi ng kanilang dinadaanan. Nang hindi siya agad nakasagot ay nag-aalalang bumaling ito sa kanya. Kitang-kita niya iyon sa gilid ng kanyang mga mata. "I
Unti-unti itong tumayo, and while doing that, he never take his intent gaze away from her. And it was hypnotizing. Pakiramdam niya, dinadala siya ng mga tingin na iyon sa dako pa roon ng mundo and there's no way out for her but to let herself drown in that world.Ni hindi niya magawa ang magsalita. Pati yata boses niya ay nalunod na rin sa mundo nitong iyon.He lower his head down to her neck. She thought, he'll going to kiss her there, pero hindi iyon ang ginawa nito. Instead he whisper words that make her swallow hard."Stay here, I want to make love with you," anas nito.Ramdam niya ang biglang pag-init ng kanyang mukha sa prangkang mga salita nitong iyon. And those heat also crawl on her body, that all of a sudden she felt something trigger on her womanhood.Isang malalim na singhap ang kumawala sa kanyang labi nang halikan ni Levin ang kanyang leeg. Bahagya pa siyang nangikig at lumayo ng maramdaman ang kiliting bumalatay sa kanyang balat. She look at him and bit her lip. Kitan
Wala na si Levin sa kanyang tabi ng magmulat siya ng kanyang mga mata. Tanging ang lukot na parte na lamang ng bedsheet ang kanyang nasilayan.Hindi man lang niya namalayan ang pagbangon nito sa kama. She was too tired and exhausted last night that she fell asleep soundly after their intense lovemaking.She bit her lip as she remember how intense and how wild their lovemaking last night. And they made love not once or twice, kundi tatlong beses. Pagkatapos doon sa sofa, binuhat siya nito at dinala sa kwarto nito. Hindi pa man siya nito nailalapag sa kama ay sinimulan na naman nitong kumyusin ng mapusok na halik ang kanyang labi at ang kanyang leeg, at natapos nga sa isa na namang mainit na pagniniig. Ang ikatlo ay kanina yatang madaling araw o hating-gabi pa ba iyon? She can't remember the time anymore, basta nagising nalang din siya sa mga haplos nito at mararahan na mga halik. Hinayaan naman siya nitong matulog pagkatapos ng ikatlong round na iyon at heto nga mukhang tinanghali n
"Papa!" Mula sa likod ay dinig niyang tawag ni Levin sa lalakeng kaharap.She winced and swallowed as she stare at the man infront of her. Hindi niya alam kung bakit, pero iba ang pakiramdam niya sa kaharap. Maybe because she knew that he's the head of Trinity. At alam niya ang mga karumal-dumal na ginagawa ng mga ito. Isa pa, sa mukha pa lang nito na walang kangiti-ngiti ay mangingikig na ang kahit sino. And she wonder why he is staring at her deep and penetrating."Kailan ka pa dumating? Why didn't you call?" Levin is already on her side. Agad nitong ini-ankla ang kamay sa kanyang baywang na sinundan naman ng tingin ng kaharap.Kung ano ang nasa isip nito ay hindi niya mahulaan. He's face is unreadable. "May nabalitaan kasi akong mga katarantaduhan ginagawa ninyo ni Miguel na nagpapaalerto sa seguridad ng samahan.."Madilim nitong sabi bago sila nilagpasan at tinungo ang sala. Mula sa baywang ay idinako ng binata ang kamay sa kanyang kamay pagkunwa'y hinila para sumunod sa am
"Are you out of your mind, Aleia?" Gulat at puno ng pagtutol na sambit ng kanyang Mama nang sabihin niya rito ang plano nilang pagpapakasal ni Levin."Hindi dahil sa hinayaan ko na ang relasyon ninyong dalawa ay hahayaan ko na rin na magpakasal ka sa kanya? And this soon? Aleia naman, wake up! Levin is dangerous! Iyon ang gusto kong marealized mo kaya kita hinayaan muna na makipag-relasyon sa kanya. And now, you're telling me that you're getting married, all of a sudden?""It's a mutual decision, Mama. Gusto ko rin magpakasal sa kanya. I love him despite of everything, and I want to spend the rest of my life with him. Kaya please, pumayag na kayo."She look at her in disbelief. "Kahapon ninyo lang hiningi ang permiso para sa relasyon ninyo, and now you're already asking my permission to marry him?""Mama--""Lei, marriage is a lifetime commitment. Kapag kasal na kayo, hindi ka na pwedeng umatras, hindi ka na pwedeng umayaw, and you can't run either. Sa uri ng pagkataong meron si Levi
Authors Note:I'm not into sad ending that's why I always write stories with happy one.So here we go again.. another story with a happy ending.Again, thank you guys for the wait, for the support and for the love you gave to this story. It will be forever treasured.Hopefully you'll continue to support my journey in writing.Hanggang sa muli.. Mahal ko kayo..>>>>>>THEY stayed at the hospital for another three days before the Doctor finally allowed them to go home. Maayos na ang kalagayan ni Levin. He's out of danger. Pero siyempre, dahil may fracture ang tuhod nito kaya naka-wheelchair muna ito.Sinalubong sila kaagad ng mga bata pagkabukas pa lamang ng pinto ng Penthouse. "Papa.. Mama.." They happily called. They went directly on Levin and hold him with longing."How are you na po, Papa?" Tanong ni Kiel.Ngumiti si Levin pagkunwa'y ginulo ang buhok nito. "I'm very much fine.. I'm happy to be back home. Hindi ba kayo nagpasaway rito kay Lola Soledad?" He asked and r
It was as if a heavy weight was lifted from her shoulder as she saw him open his eyes. Nang yumuko siya para yakapin ito ng mahigpit at naramdaman ang init ng katawan nito, she knew, he made it. He managed to hold on and be saved.At sobra siyang nagpapasalamat sa Diyos dahil dininig nito ang taimtim niyang panalangin. Sa sobrang saya niya ay napahagulgol siya sa bisig nito. "Ang sama mo... Pinag-alala mo ako ng sobra." Sumbat niya pero mahigpit namang nakayakap rito. Naramdaman niya ang unti-unting pag-angat ng kamay nito papunta sa kanyang likod. He then caress her back gently."I-I'm fine now. Kaya huwag ka ng umiyak." Paos nitong sambit.Napahikbi siya. "Takot na takot ako.. akala ko talaga, tuluyan mo na akong iiwan."Sabi niya saka ini-angat ang luhaang mukha rito. Halata sa mukha nito ang panghihina pero nagawa nitong marahan na ngumiti.Ini-angat nito ang kamay papunta sa mukha niya saka hinaplos iyon. "B-Bakit ko gagawin iyon, eh alam kong iiyak ka ng ganito? Stop cryi
NANGHIHINA siyang napasandig sa naroroong pinto. Mula sa labas ay dinig na dinig niya ang komosyon ng mga Doctor sa loob ng ICU."300 joules.. clear..!""Clear..!"Pangatlong beses na niyang narinig ang sigaw na iyon. And rising the electric current to almost it's limit indicates that there's still no sign of him breathing. Tumaas pa iyon sa 320 joules. Umupo na siya doon na takip-takip ang kanyang taynga. Her whole being is shivering. From fear and from pain. Biglang natahimik sa loob ng ICU kaya dahan-dahan siyang tumayo at dumungaw sa maliit na siwang ng pinto.Her eyes widened in fear as she saw the flat line on the electronic machine infront of Levin's bed. Wala man siyang alam sa medisina, ngunit hindi ang bagay na iyon. Iisa lang ang ibig sabihin ng flat line na iyon. That is.. Levin's heart already stop beating. And the Doctor in charge is already taking his surgical mask. Lumalapit dito ang isang nurse na may dalang notepad. Iisa lang ang ibig sabihin niyon..Sumuko na an
She's in histerics. Nanginginig ultimo ang kaliit-liitang bahagi ng kanyang mga ugat. Naginginig sa matinding takot. The blood on Levin's chest is still gushing. And he's unconscious. Mahigpit niyang hawak ang nanlalamig nitong kamay. Her tears were blinding her. Ini-angat niya ang duguang kamay nito at dinama sa kanyang mukha."Please.. please.. don't do this to me Lev. Alam mong hindi ko na kakayanin kapag iniwan mo ako." She begged with trembling voice.Kasalukuyan silang nasa loob ng isang ambulansiya, nakahiga ito sa stretcher habang siya ay nasa gilid nito. Sa kabilang gilid naman ay naroroon ang dalawang medic. One is monitoring the oxygen, at ang isa naman ay ikinakabit nag dextrose.Sa kalagitnaan ng katahimikan ng gabi, umalingawngaw sa daan ang sirena ng ambulansiya na kinalululan nila. Mabilis ang pagpapatakbo ng driver, halos paliparin na nga iyon, at hindi na alintana ang mga parte na daang may lubak, pero para sa kanya, mabagal pa rin iyon. She wanted to reach the h
Pagkarinig sa sinabi na iyon ng tao ni Miguel, ay napangisi ito. Isang ngising nagpatindig sa kanyang mga balahibo sa katawan."O di ba sabi ko, kusa niya akong hahanapin?" He said. Kung sa kanya o sa mga kasama nito ay hindi niya alam. Maybe to the both of them. Mariin siyang napalunok habang tinatanaw ang ginagawa nito sa baril nito. Wala ni katiting siyang pagdadalawang isip na nakikita sa mga mata nito. All was in his eyes is darkness and the hatred he have for Levin. "Pakawalan mo ako dito, Miguel!" She hissed and tried to struggle. Gustong-gusto niyang makawala para takbuhan ang kinaroroonan ni Levin ngayon. To give him warning, to run away with him far from that place. To escaped. Pero dahil nakatali siya ay hindi niya magawa. Nanatili na lamang sa kanyang isip ang kagustuhang iyon."Huwag kang mag-alala mahal kong kapatid, pakakawalan naman kita eh. Pakakawalan kapag napatay ko na si Levin.." Matigas at madilim nitong sabi.She shiver at that thought. Hindi iyon pwedeng m
Marahan at walang ingay siyang lumabas mula sa kinakukublihang gilid ng makitang dumating na ang kanyang pakay.Sumisipol pa ang lalake habang ibinabababa ang hawak na baril sa mesa pagkunwa'y naghubad ng t-shirt. Inilang hakbang niya ang kanilang pagitan, at naramdaman nito iyon. Tinangka nitong damputin ang ulit ang baril nito, but it was too late. Nasa likod na siya nito at mahigpit ng nakadiin ang kanyang braso sa leeg nito. "Nasaan si Miguel?!" He asked fiercely.Ramdam sa braso niyang nasa leeg nito ang mariin nitong paglunok."L-Lev..." Hirap nitong sambit. Magkagayon man, bakas sa boses nito ang gulat."Tinatanong kita! Nasaan ngayon si Miguel?" "H-Hindi ko alam--ahg!" Daing nito nang mas lalo niyang pang hinigpitan ang kanyang pagkakasakal rito. Nagpumiglas ito, trying so hard to breath. Pero wala itong laban sa kanyang lakas.He was too angry to give even a little bit of remorse.Nang makitang tila hindi na ito makahinga, ay niluwagan niya ng kaunti ang kanyang braso. He
--LEVIN--"Levin, anong nangyari? Where's Aleia? Tell me, hindi totoo yung nasa balita di ba?" Mariin siyang napapikit sa tanong na iyon ng biyenan. Hindi niya alam kung paano niya iyon sasagutin. Nahihiya siya, kagabi lang buong tapang niyang sinabi na poprotektahan niya ang asawa kahit kapalit pa ang kanyang buhay, at ngayon... Wala pang beinte kwatro oras ang lumipas ay nangyari na ito. Dahil doon kaya hindi niya alam kung paano haharapin ang biyenan. Narinig niyang tuluyan na itong napaiyak sa kabilang linya. Para niya na rin kinumpirma ang katotohanan ng hindi siya agad nakasagot."Kagabi ka lang nangako. Sabi mo gagawin mo ang lahat para protektahan siya. Anong nangyari?" Di nito napigilang sumbat. At mas lalo lamang siya nagagalit sa sarili at nahihiya rito. Isa siyang walang silbi!"I-I'm sorry ma'am. Kasalanan ko ang lahat." Iyon nalang ang tanging nasabi niya. "Pupunta kami diyan ni Manolo. I want to know every details about what happened. Hindi ako matatahimik dito han
"Where are you?" Napakunot-noo siya ng marinig ang boses ng asawa na tila natataranta sa kabilang linya."Kanina pa ako tumatawag, why didn't you answer your phone?" "I'm sorry, it was in my bag. Naka silent kasi kaya hindi ko narinig. Umuwi lang ako saglit ng bahay para kumuha ng gamit namin ni Kiel. Pero pabalik na ako. I'm on the way. Nagpaalam ako kay inay hindi niya ba nasabi sa--""Did you bring your bodyguards with you?" He cut her in panic. Lumingon siya at nakita niya ang pamilyar na SUV na nakasunod sa kanya. "Yes, nakasunod sila sa amin ni Morgan." Sabi niya na tiningnan rin ang lalakeng nasa driver seat."Why?" "Listen carefully, umuwi na kayo agad. Huwag ka ng dumaan sa kung saan-saan pa. Its dangerous out there. Bakit ba kasi hindi mo nalang inutos sa katulong ninyo na dalhin sa Penthouse ang mga gamit ninyo. Sweetheart, I'm--""I-I'm fine, Lev. Pauwi na ako at saka kasama ko naman ang mga bodyguards.""Where are you exactly? Magpapadala pa ako ng additional bodygua
Unti-unti niyang iminulat ang mga mata at marahan na inikot sa kanyang gilid. Nang masilayan niya ang kanyang mga-aama ay isang ngiti ang sumilay sa kanyang labi. Cena is on her side, sa tabi nito ay si Kiel na katabi naman ni Levin. Both three are still peacefully sleeping.Ah, this is a dream came true for her. Waking up with her little family on her side is priceless. Hindi niya kayang ipaliwanag ang sayang nararamdaman niya. She will treasure this scene as long as she is living. Idinako niya ang kanyang mga mata sa maliit nga orasan sa side table and found out that its still four thirty in the morning.Muling sumilay ang ngiti sa kanyang labi. May oras pa siya. May oras pa para namnamin ang sandaling iyon. Inabot niya ang kamay ni Levin na noo'y nakapatong sa bandang gitna nina Cena at Kiel at mahigpit iyon na hinawakan. Pagkatapos non ay muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata na may masayang ngiti sa labi.>>>"Wake them up Kiel, mataas na ang sikat ng araw. Nakalu