Sandali siyang hindi nakapagsalita sa tinuran nito. She stare at him wanting to know if he was serious of what he have said or he is just toying with her. Pagak siyang tumawa ng makita ang seryoso nitong mukha. She raised her eyebrows."I'm sorry Mr. Ferroci, but I don't do boyfriends." Ito naman ngayon ang nagtaas ng kilay. Marahil hindi makapaniwalang narinig nito iyon sa kanya. Higit lalo ang tanggihan ito. Tingin pa naman niya ay hindi ito sanay na tinatanggihan.Pero dagli ring napalis ang kung ano mang pagkakagulat sa mukha nito. Ang pumalit doon ay isang mapaglarong ngisi."Oh really? Then we're at the same boat my darling. I also don't do girlfriends, that was never in my rules."Sabi na nga ba niya at pinaglalaruan lang siya nito."Hindi pala eh, bakit sinabi mong may intensyon kang gawin akong girlfriend?" "Dahil akala ko isa ka sa mga babaeng gusto nang may label na relasyon. A romantic one, that's why I'm ready to break my own rules for you to be with me. Its an except
"Saan ka nagpunta? Kanina pa kita hinahanap?" Agad na salubong sa kanya ni Levin ng makitang pumasok siya. "Ang paalam mo ay pupunta ka sa ladies room." Tiningnan pa nito ang kanyang likuran sa nagdududang tingin."Oh please Levin, give me a break.." Saad niya. "Nagpahangin lang ako sa labas."She look around. It was already crowded inside. Labas-pasok na ang mga tao. Some were drinking, some was at the dancefloor dancing. Ang iba naman ay nasa kani-kanilang mesa pa rin, nagkwekwentuhan at nagtatawanan.Ang makita ang eksenang iyon ay lalo nagpahilo sa kanya. Naka limang shot rin siya kanina, at ngayon na yata iyon umepekto."Pwede bang mauna na ako sa villa? Hindi na kasi maganda ang pakiramdam ko." Paalam niya. At sana pumayag ito. She really want to go. She really don't belong in a place like this.Sandali siya nitong minasdan, pagkunwa'y malalim na bumuntong-hininga."Okey, sabay na tayong aalis--""No, Lev, kaya ko na nang bumalik doon, hindi mo na ako kailangan--""I said, sabay
Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at napangiwi ng maramdaman ang pagsigid ng kirot sa kanyang ulo. She roam her eyes around at natagpuan niya ang sarili sa pamilyar na kwartong iyon sa villa ni Levin. She ceased her brows. Hindi niya maalala kung paano siya nakabalik doon kagabi. The last thing she remember is her trying to annoyed Silvana at the party. At ang huli ngang ginawa niya ay noong yayain niya si Levin na magsayaw sa gitna.Ikiniling niya ang ulo. Yes, she had a shot last night, nakalimang kopita yata siya ng whiskey at nadagdagan pa iyon nong nasa mesa na sila nina Silvana at mga kaibigan nito, pero wala naman siyang natatandaan na nalasing siya ng husto. Kung ganoon bakit wala siyang maalala sa nangyari matapos ang kanilang sayaw ni Levin?Sayaw?Napalunok siya ng biglang may pumasok na isang anag-ag sa kanyang isip. 'Its game over now Lei..'Nanlalaki ang mga matang napabangon siyang bigla sa kama nang tuluyan maalala ang ginawang paghalik sa kanya ni Levin k
"Yes we've met, last night." Nakangiting sagot ni Miguel habang ang mga mata ay tiim na nakatitig sa kanya. She darted her eyes on him, and raised her brows. Nagkita nga sila nito kagabi at nagpakilala ito sa kanya, but they never had a chance to talk to each other dahil agad din niya itong tinalikuran.Pero iba yata ang nasa isip ni Levin, dahil pansin niyang madilim ang titig nito. She could also feel the chilling aura coming from him."We just had a brief encounter last night." Mahina niyang sabi sa pagitan ng pagsubo.Ewan niya, pero pakiramdam niya kailangan niyang sabihin iyon, or else Levin will going to flip the table in the way he stare at her. Lalo na kay Miguel."Bakit ka nandito?" He asked darkly at the man infront of them."I was also invited by senator Arcoyo, of course." "Cut that shit Miguel." Mahina pero puno ng panganib na sabi ni Levin. "What are you doing here in my villa? You have your own, bakit nandito ka?""Hindi ko ba pwedeng bisitahin ang kapatid ko?" Baha
Napalunok siya sa kaseryosohan ng mukha nito. And when he slowly lower his head, tila itinulos siya sa kanyang kinatatayuan. Her mind immediately went hayward. He said that he will going to asked permission first before kissing her. Isa na bang paghingi ng permiso ang binigkas nito kanina? And why do she feel like she is waiting for his kisses? Gustuhin man niyang umiwas pero hindi niya maigalaw ang kanyang mga paa, ni hindi niya magawang iiwas ang kanyang mukha. She remain there standing still. Waiting.But before his lips touch hers, he stop midway. "Do you want me to kiss you Lei?" Paos na tanong nito na nagpabalik sa kanya sa kanyang katinuan.She look at him, namumungay ang mga mata nito na tila pigil na pigil ang sarili. Agad niyang ipinilig ang kanyang ulo saka umiwas ng tingin. "Let's go Levin." Sabi niya saka nagpatiunang maglakad kahit na wala naman siyang idea kung saan siya nito dadalhin.Nang nakailang hakbang na siya, saka pa lang niya pinakawalan ang kanyang pini
"Huwag mong sabihin na sayo rin ang Islang ito?"Namamangha niyang tanong habang iniikot ang mga mata sa maliit na Islang pinagdalhan nito sa kanya."This Island is connected to Isla Verde, and yes, this Island is also mine."She was speechless! Muli niyang inikot ang mga mata sa paligid.Like Isla Verde, napakapino rin at puting-puti ang buhangin doon.Napapalibutan iyon ng puno ng niyog at iilan pang puno na hindi niya alam ang mga pangalan. Sa di kalayuan ay tanaw niya ang malalaking mga matutulis na bato na tila umahon mula sa kailaliman ng dagat. "Teka, kuweba ba iyong nakikita ko sa pagitan ng mga batong iyon?" "Yes, it's connected underwater, sa ilalim ng dagat kung saan makikita mo ang ibat-ibang uri ng mga isda at coral reeves. Marunong ka bang mag scuba diving?" Umiling siya. "No, ni hindi nga ako marunong lumangoy."He look at her in amusement. "What did you do all your life Lei?"Nagtaas siya ng kilay."Studying? Working?" Bahaw itong tumawa. "You have a dull and bo
Ilang beses na niyang sinabi sa sarili at halos isumpa niya na hindi siya bibigay, at hinding-hindi siya mapapatangay muli sa karisma ni Levin. Pero ngayong nakatitig siya sa mga mata nito ay unti-unting naging malabong mga anag-nag na lamang ang lahat ng iyon. Kung kanina, nagawa niya pang iahon ang sarili at ibalik ang kaisipan sa tamang huwisyo, ngayon tuluyan na iyon nilamon ng agos. She can't help herself but to close her eyes as she saw Levin face slowly bending into her.Mahirap man aminin, pero tila hinihintay niya rin na mangyari iyon. Hindi na nakayang labanan ng kanyang isip ang nais ng kanyang katawan. Tuluyan na iyon nadarang.She don't care of anything else now, pati na rin ang katotohanang nasa barandilya sila ng yate at malamang nakikita sila nina senator Arcoyo at mga kasama nito, all she cares now is the kiss she'll going to have from Levin.Bago niya tuluyang naipikit ang kanyang mga mata ay nakita niya pa ang marahan na ngiti na sumilay sa mga labi nito.And when
Unti-unti niyang ipinikit ang kanyang mga mata habang dinadama ang mga kiliting ipinalalasap sa kanya ni Levin.Her moan became louder when his mouth darted on her boob. He sucked her nipple and then lick the corner of it while his hand is busy touching the softness of her womanhood.Ni hindi na niya namalayan kung paano nahubad sa kanya ang kanyang mga underwear. His lips went downward, tracing, licking, and sucking the flesh of her stomach. Hanggang sa dumako iyon sa kanyang sinapupunan at bumaba pa.Bigla niyang naidilat ang kanyang mga mata ng maramdaman kung saan patungo ang bibig nito. Instinctively, her hand went to stop his head.Oh God, huwag nitong sabihin na..."Shit Levin, wag diyan!" Agad niyang pigil.Pero parang wala itong narinig. Katunayan ay hinawakan nito ang mga kamay niya at ipinirmi sa kanyang gilid.Gusto niya man iiwas ang ibabang bahagi ng kanyang katawan, hindi na niya nagawa dahil naramdaman na niya ang mainit nitong bibig sa kanyang gitna. "Relax.." anas
Authors Note:I'm not into sad ending that's why I always write stories with happy one.So here we go again.. another story with a happy ending.Again, thank you guys for the wait, for the support and for the love you gave to this story. It will be forever treasured.Hopefully you'll continue to support my journey in writing.Hanggang sa muli.. Mahal ko kayo..>>>>>>THEY stayed at the hospital for another three days before the Doctor finally allowed them to go home. Maayos na ang kalagayan ni Levin. He's out of danger. Pero siyempre, dahil may fracture ang tuhod nito kaya naka-wheelchair muna ito.Sinalubong sila kaagad ng mga bata pagkabukas pa lamang ng pinto ng Penthouse. "Papa.. Mama.." They happily called. They went directly on Levin and hold him with longing."How are you na po, Papa?" Tanong ni Kiel.Ngumiti si Levin pagkunwa'y ginulo ang buhok nito. "I'm very much fine.. I'm happy to be back home. Hindi ba kayo nagpasaway rito kay Lola Soledad?" He asked and r
It was as if a heavy weight was lifted from her shoulder as she saw him open his eyes. Nang yumuko siya para yakapin ito ng mahigpit at naramdaman ang init ng katawan nito, she knew, he made it. He managed to hold on and be saved.At sobra siyang nagpapasalamat sa Diyos dahil dininig nito ang taimtim niyang panalangin. Sa sobrang saya niya ay napahagulgol siya sa bisig nito. "Ang sama mo... Pinag-alala mo ako ng sobra." Sumbat niya pero mahigpit namang nakayakap rito. Naramdaman niya ang unti-unting pag-angat ng kamay nito papunta sa kanyang likod. He then caress her back gently."I-I'm fine now. Kaya huwag ka ng umiyak." Paos nitong sambit.Napahikbi siya. "Takot na takot ako.. akala ko talaga, tuluyan mo na akong iiwan."Sabi niya saka ini-angat ang luhaang mukha rito. Halata sa mukha nito ang panghihina pero nagawa nitong marahan na ngumiti.Ini-angat nito ang kamay papunta sa mukha niya saka hinaplos iyon. "B-Bakit ko gagawin iyon, eh alam kong iiyak ka ng ganito? Stop cryi
NANGHIHINA siyang napasandig sa naroroong pinto. Mula sa labas ay dinig na dinig niya ang komosyon ng mga Doctor sa loob ng ICU."300 joules.. clear..!""Clear..!"Pangatlong beses na niyang narinig ang sigaw na iyon. And rising the electric current to almost it's limit indicates that there's still no sign of him breathing. Tumaas pa iyon sa 320 joules. Umupo na siya doon na takip-takip ang kanyang taynga. Her whole being is shivering. From fear and from pain. Biglang natahimik sa loob ng ICU kaya dahan-dahan siyang tumayo at dumungaw sa maliit na siwang ng pinto.Her eyes widened in fear as she saw the flat line on the electronic machine infront of Levin's bed. Wala man siyang alam sa medisina, ngunit hindi ang bagay na iyon. Iisa lang ang ibig sabihin ng flat line na iyon. That is.. Levin's heart already stop beating. And the Doctor in charge is already taking his surgical mask. Lumalapit dito ang isang nurse na may dalang notepad. Iisa lang ang ibig sabihin niyon..Sumuko na an
She's in histerics. Nanginginig ultimo ang kaliit-liitang bahagi ng kanyang mga ugat. Naginginig sa matinding takot. The blood on Levin's chest is still gushing. And he's unconscious. Mahigpit niyang hawak ang nanlalamig nitong kamay. Her tears were blinding her. Ini-angat niya ang duguang kamay nito at dinama sa kanyang mukha."Please.. please.. don't do this to me Lev. Alam mong hindi ko na kakayanin kapag iniwan mo ako." She begged with trembling voice.Kasalukuyan silang nasa loob ng isang ambulansiya, nakahiga ito sa stretcher habang siya ay nasa gilid nito. Sa kabilang gilid naman ay naroroon ang dalawang medic. One is monitoring the oxygen, at ang isa naman ay ikinakabit nag dextrose.Sa kalagitnaan ng katahimikan ng gabi, umalingawngaw sa daan ang sirena ng ambulansiya na kinalululan nila. Mabilis ang pagpapatakbo ng driver, halos paliparin na nga iyon, at hindi na alintana ang mga parte na daang may lubak, pero para sa kanya, mabagal pa rin iyon. She wanted to reach the h
Pagkarinig sa sinabi na iyon ng tao ni Miguel, ay napangisi ito. Isang ngising nagpatindig sa kanyang mga balahibo sa katawan."O di ba sabi ko, kusa niya akong hahanapin?" He said. Kung sa kanya o sa mga kasama nito ay hindi niya alam. Maybe to the both of them. Mariin siyang napalunok habang tinatanaw ang ginagawa nito sa baril nito. Wala ni katiting siyang pagdadalawang isip na nakikita sa mga mata nito. All was in his eyes is darkness and the hatred he have for Levin. "Pakawalan mo ako dito, Miguel!" She hissed and tried to struggle. Gustong-gusto niyang makawala para takbuhan ang kinaroroonan ni Levin ngayon. To give him warning, to run away with him far from that place. To escaped. Pero dahil nakatali siya ay hindi niya magawa. Nanatili na lamang sa kanyang isip ang kagustuhang iyon."Huwag kang mag-alala mahal kong kapatid, pakakawalan naman kita eh. Pakakawalan kapag napatay ko na si Levin.." Matigas at madilim nitong sabi.She shiver at that thought. Hindi iyon pwedeng m
Marahan at walang ingay siyang lumabas mula sa kinakukublihang gilid ng makitang dumating na ang kanyang pakay.Sumisipol pa ang lalake habang ibinabababa ang hawak na baril sa mesa pagkunwa'y naghubad ng t-shirt. Inilang hakbang niya ang kanilang pagitan, at naramdaman nito iyon. Tinangka nitong damputin ang ulit ang baril nito, but it was too late. Nasa likod na siya nito at mahigpit ng nakadiin ang kanyang braso sa leeg nito. "Nasaan si Miguel?!" He asked fiercely.Ramdam sa braso niyang nasa leeg nito ang mariin nitong paglunok."L-Lev..." Hirap nitong sambit. Magkagayon man, bakas sa boses nito ang gulat."Tinatanong kita! Nasaan ngayon si Miguel?" "H-Hindi ko alam--ahg!" Daing nito nang mas lalo niyang pang hinigpitan ang kanyang pagkakasakal rito. Nagpumiglas ito, trying so hard to breath. Pero wala itong laban sa kanyang lakas.He was too angry to give even a little bit of remorse.Nang makitang tila hindi na ito makahinga, ay niluwagan niya ng kaunti ang kanyang braso. He
--LEVIN--"Levin, anong nangyari? Where's Aleia? Tell me, hindi totoo yung nasa balita di ba?" Mariin siyang napapikit sa tanong na iyon ng biyenan. Hindi niya alam kung paano niya iyon sasagutin. Nahihiya siya, kagabi lang buong tapang niyang sinabi na poprotektahan niya ang asawa kahit kapalit pa ang kanyang buhay, at ngayon... Wala pang beinte kwatro oras ang lumipas ay nangyari na ito. Dahil doon kaya hindi niya alam kung paano haharapin ang biyenan. Narinig niyang tuluyan na itong napaiyak sa kabilang linya. Para niya na rin kinumpirma ang katotohanan ng hindi siya agad nakasagot."Kagabi ka lang nangako. Sabi mo gagawin mo ang lahat para protektahan siya. Anong nangyari?" Di nito napigilang sumbat. At mas lalo lamang siya nagagalit sa sarili at nahihiya rito. Isa siyang walang silbi!"I-I'm sorry ma'am. Kasalanan ko ang lahat." Iyon nalang ang tanging nasabi niya. "Pupunta kami diyan ni Manolo. I want to know every details about what happened. Hindi ako matatahimik dito han
"Where are you?" Napakunot-noo siya ng marinig ang boses ng asawa na tila natataranta sa kabilang linya."Kanina pa ako tumatawag, why didn't you answer your phone?" "I'm sorry, it was in my bag. Naka silent kasi kaya hindi ko narinig. Umuwi lang ako saglit ng bahay para kumuha ng gamit namin ni Kiel. Pero pabalik na ako. I'm on the way. Nagpaalam ako kay inay hindi niya ba nasabi sa--""Did you bring your bodyguards with you?" He cut her in panic. Lumingon siya at nakita niya ang pamilyar na SUV na nakasunod sa kanya. "Yes, nakasunod sila sa amin ni Morgan." Sabi niya na tiningnan rin ang lalakeng nasa driver seat."Why?" "Listen carefully, umuwi na kayo agad. Huwag ka ng dumaan sa kung saan-saan pa. Its dangerous out there. Bakit ba kasi hindi mo nalang inutos sa katulong ninyo na dalhin sa Penthouse ang mga gamit ninyo. Sweetheart, I'm--""I-I'm fine, Lev. Pauwi na ako at saka kasama ko naman ang mga bodyguards.""Where are you exactly? Magpapadala pa ako ng additional bodygua
Unti-unti niyang iminulat ang mga mata at marahan na inikot sa kanyang gilid. Nang masilayan niya ang kanyang mga-aama ay isang ngiti ang sumilay sa kanyang labi. Cena is on her side, sa tabi nito ay si Kiel na katabi naman ni Levin. Both three are still peacefully sleeping.Ah, this is a dream came true for her. Waking up with her little family on her side is priceless. Hindi niya kayang ipaliwanag ang sayang nararamdaman niya. She will treasure this scene as long as she is living. Idinako niya ang kanyang mga mata sa maliit nga orasan sa side table and found out that its still four thirty in the morning.Muling sumilay ang ngiti sa kanyang labi. May oras pa siya. May oras pa para namnamin ang sandaling iyon. Inabot niya ang kamay ni Levin na noo'y nakapatong sa bandang gitna nina Cena at Kiel at mahigpit iyon na hinawakan. Pagkatapos non ay muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata na may masayang ngiti sa labi.>>>"Wake them up Kiel, mataas na ang sikat ng araw. Nakalu