Angela's POV:
Kanina pa ako nakatunganga sa bintana at hindi man lang nakikinig sa kung ano-anong binabanggit ng prof namin sa unang subject para sa araw na ito. I was preoccupied, very.
Kahit anong pilit kong huwag na muna isipin ang mga mangyayari at sa kay kambal ay hindi ko pa rin magawa-gawa. One time, naiinis ako kakaisip na baka wala talagang pakealam si Mom at Dad sa kakambal ko, kung may pake man sila sa nangyayari ay sana noon pa ay kapiling na naming ulit si Craine.
How can they even assure me that they are doing things right? 'Cause right now, nagdududa na ako sa mga pinangggagawa nila, something's really wrong that's why I also needed a plan to move on my own in finding him.
Dad... he is a very secretive person and I can't read his every move and I can't find a reason not to judge him. But for now, I can't withstand myself thinking about the possibilities dahil nga ayokong magpadalos-dalos.
If I do things without thinking, it would be the end of me. The fcking end.
"Gel, you alright? Kanina ka pa ah." Kylie asked in a worried tone, standing infront of me along with our other friends. Napangiti ako ng may pag-aaalinlangan. "I am. I guess. Just thinking about stuffs that don't include anyone of you."
Nakita ko naman agad ang pagkadismaya sa mukha ni Tiffany pagkasabi na pagkasabi ko no' n.
"Don't tell us that you're thinking on doing things on your own? Stop that mindset Angela, it won't help you, trust me." Nicole seriously said. Pinagtaasan ko naman siya ng kilay.
"You don't understand, Nicole. No one of you understands how desperate I am right now!" pasigaw kong sagot na halos ang ibang kaklase naming na nasa classroom pa ay napapatingin na.
"We understand, Gel. We understand how you feel right now and we know it is for the both of you, of you and your brother but aren't your ways just too cruel for you? Hindi ka ba naaawa sa sarili mo? Hindi ka ba naaawa sa sitwasyon mo ngayon? Loosen up, Angela! Don't ever do things on your own from now on." Segunda pa ni Nicole.
What did I ever do to deserve these kind of friends? How can I be so cruel to them and... to myself? What am I even doing?
Tangina, nasa tamang pag-iisip pa ba ako?
"Yeah right! Akala ko ba sama-sama nating haharapin ang bawat problema ng bawat isa sa'tin? Asan na ba yun?" takhang tanong ni Bea.
"Pasensya na kayo kung pinag-alala ko kayo sa mga problema ko at sa kung anong desisyong naisaisip ko ngayon. Pasensya na..." pagpapaumanhin ko.
"Sa susunod ah, di dapat natin sinasarili ang mga problema natin. Kahit man mahirap harapin alam kong may solusyon ito at alam kong matatapos din agad ang mga problemang ito 'pag sabay-sabay natin itong haharapin." Nakangiting sabi ni Kylie sa amin kaya napangiti na rin ako.
Nahinto lamang ang panandalian naming pagtitigan at pagngiti sa isa't-isa nang magsalita si Tiffany.
"Guys? Hindi pa ba tayo kakain? Kumakalam na ang sikmura ko oh tapos baka maabutan pa tayo ng second period na di pa kumakain." Nakangusong pagpuputol ni Tiffany sa ginawa naming at napapahawak pa sa kaniyang tiyan.
Napapailing na lamang kami sa ginawa ni Tiffany kaya napatayo na ako at nagsimula nang maglakad kasama ang apat papuntang cafeteria.
Oo nga pala at nagpapanggap kami bilang nerds kaya hindi na kami nagsasalita pa ni isang salita habang naglalakad sa hallway at sinasalubong na lamang ang mga mapagtanong at mapanghusgang mga mukha ng mga estudyante.
Nang makapasok na sa cafeteria ay rinig namin ang sari-saring bulungan ng mga estudyante sa bawat mesa, hindi sa amin kundi sa mga tinatawag nilang mga prinsipe 'kuno' na ubod ng kagwapuhan.
I rolled my eyes due to the students' 'shocking' description sa mga prinsipe daw ng school. The heck? They even existed here? Nagpatuloy na lamang kami sa paglalakad at nang makahanap ng bakanteng mesa si Nicole ay napaupo agad kami.
Nang makaupo kami ay nagkatitigan si Kylie at Bea at parehong natawa sa mga naririnig. Tumayo ako at nagrepresenta na bibili ng kakainin naming lima, tumayo rin naman si Nicole at sinabing tutulungan daw ako.
Tumango lamang ang dalawa na patuloy pa ring nag-uusap at nagtatawanan habang si Tiffany naman ay may sariling mundo sa hawak nitong cellphone. Pumila agad kami ni Nicole at tumingin-tingin sa menu na bibilhin namin at ilang saglit lang ay kami na ang susunod na oorder.
Bago pa man kunin at tanungin ng tindera ang bibilhin namin ay napailing ito dahil sa narinig na hiyawan ng mga estudyante saka ito napatingin sa amin.
"Ngayon ko lang kayo nakita dito, iha. Mga transferee ba kayo?" tanong ng tinder sa amin. "Opo." Sagot naming pareho ni Nicole na pareho ring nakatitig sa tinder na ngayon ay napapatango-tango.
"Sikat yang mga batang yan dito, puro matatalino at ma-itsura kaya ganyan na lamang ang reaksyon ng ibang estudyante rito. Aniya pa nga ng apo ko na nasa kanila na raw ang lahat at matatawag daw nila sila na 'dream guys' ng mga babae." Natatawang kwento ng tindera.
Napangiwi naman ako sa kinuwento ng matandang tindera habang si Nicole naman ay napahagikgik. Pagkatapos magkwento ng tindera ay kinuha niya na ang i-oorder namin saka mabilis itong hinanda at nailagay sa tray.
Kaming lima ay hindi talaga pala-kain ng snacks simula pa noong nasa dating paaralan pa kami.
Ang kinakain namin madalas ay prutas at nabubusog rin naman agad kami since hindi adviseable ang bread para sa healthy diet namin. Nang makuha na namin ang order at nakapagbayad na ay bumalik na rin agad kami sa mesa namin, aagd kong nakita ang nakaabang na si Tiffany at nang makita ang dala-dala namin ay napadila pa ito sa pang-ibabang labi na animo'y takam na takam na. Ang over ah...
Nang mailapag na ang mga dala namin ay kumain agad ang tatlo at si Nicole naman ay nagkwento ng kung anong kinuwento ng tindera sa amin kanina, napapatango-tango naman ang tatlo.
"Gwapo ba talaga ang mga yun? Sus, ano baa ng definition ng gwapo para sa kanila dito?" tanong pa ni Nicole na parang hindi rin naniniwala sa exaggerated na pagka-describe ng matanda sa mga ito.
Napahinto naman sa pagkain saglit si Bea dahil sa sinabi ni Nicole at may itinurong mesa.
"Ayun sila oh, napatingin din kami sa kanila noong tumili ang mga kababaihan. Gwapo naman..." kinindatan pa ni Bea si Nicole.
Napatingin din ako sa direksyon na tinuro ni Bea at napaayos sa salamin ko nang makita ang limang kalalakihan na nakaupo sa may gitnang mesa. Infairness... hindi sila nakakahiya 'pag nagktaon na magsasama kami. At bakit naman kami magsasama? Geez!
"Pogi naman pala." Walang emosyong pagkomplimenta ni Nicole na animo'y hindi naaapektuhan sa nakita. "Iba naman ang sinasabi ng mukha mo sa sinasabi mo." Untatg ko at napaiwas na lang ng tingin sa kanya.
"Narinig ko yun, napopogian pala kayo sa mga prinsipe namin ah?" nakangising wika ng isang babaeng chinita na may dalang tray. Lumapit ito sa amin at tinitigan kami ng mariin saka mo makikita ang pagkadisgusto sa mukha nito.
Tumalikod ito at akala nami'y aalis na pero humirit pa ito ng isang sigaw kung saan nakapagkuha ng atensyon ng tao sa cafeteria maging sa mga prinsipe daw.
"May gusto daw ang mga nerds na ito sa prinsipe natin! Good Luck, mga bagong salta." Nagtawanan naman ang iba at nagbulung-bulungan, hindi nakawala sa paningin ko ang ngisi ng isang lalake sa mesa ng mga hinahangaan ng mga estudyante.
Oh, I think he's full of himself. Naniniwala siya roon? Heck!
"Kulang sa pansin." Wika ni Kylie na sapat na para marinig ng babaeng chinita. Napabaling ito sa amin at sinamaan ng tingin si Kylie.
"What? What did you say?" tanong nito sa matinis na tinig na may halong sigaw. Bigla naman akong napatingin sa katabi ko na bigla-bigla na lang napatayo.
"Bingi lang, 'te? KSP ka sabi namin, rinig mo na? Heard it? Kadungog na ka?" mataray na sumbat ni Tiffany sa tatlong lengguwahe kasama na ang nakasanayan nito na Bisaya.
Di ko napigilan ang tawa ko kaya napalingon ang lahat sa akin at nakisabay na rin sa pagtawa ang apat kasama na si Tiffany dahil sa ginawa niya.
"What the? You bi—" hindi natuloy ang sasabihin dapat ng babaeng chinita nang tumunog ang cellphone ng isa sa'min.
Napatingin naman kami sa isa't-isa at nakumpirmang kay Kylie ito. Nag-peace sign ito sa babae kaya napasabunot ito sa kaniyang buhok at umalis na lamang.
Sinagot naman kaagad ni Kylie ang tawag habang kaming apat ay nakaabang lamang sa kanya. Saglit lamang ang pakikipag-usap nito at nagpaalam agad saka chineck ang kung ano sa cellphone niya.
"Guys, I've got an important information from the caller which is my comrade from the hacking team." Seryosong wika nito nang napatingala siya sa amin at pagkatapos ay nalipat ang tingin niya sakin saka ngumiti.
THIRD PERSON’S POV:Pang-apat at panghuling subject na nina Angela iyon sa araw na iyon at laking pasalamat niya na wala pa silang schedule na hanggang alas syete ng gabi since unang semester pa naman. Naiinip na siya dahil sa katagalan ng oras, gustong-gusto na nitong umuwi kasama ang mga kaibigan upang mapag-usapan ang impormasyong nakuha ni Kylie mula sa kasamahan nitong hacker din.Hindi na sila nakapag-usap noong lunch sa kadahilanang may pinapagaawa kaagad ang prof ng second subject nila, ang terror daw kasi nito. Alas dose na sila nakapaglunch at ang bell time para sa pangatlong subject nila ay ala una. Bago sila dinismiss ng prof nila sa Arts & Humanities ay nag groupings sila para sa reporting na magaganap.Sa kasamaang palad, dalawa sa kagrupo niya ay ang dalawa sa limang prinsipe sa paaralan nila, maisip niya lang ulit ito ay nag-iinit kaagad ang ulo niya at hindi niya alam kung bakit ganoon na laman
THIRD PERSON'S POV:"Oh ba't nakabusangot 'yang mukha mo?" salubong ni Bea sa kaibigan na nakapagpalingon ng iba sa gawi ng kakapasok lamang na si Angela.Angela shrugged her shoulders at lumapit sa kinaroroonan nila at umupo sa malapit na sofa."I bet it was your dad?" tanong ni Kylie na nakapagpatango sa kaibigan. "Nah, don't mind me. What's important ay ang pagsang-ayon ni dad sa request ko na pahiramin tayo sa private plane."Kinuha ni Angela ang laptop na nakapatong sa katapat niyang maliit na round table at saka nagtipa ng kung ano."Talaga? So it's settled then! Dustin, sasama ka talaga diba?" tanong ni Bea na mas lalong isiniksik ang sarili sa binata.Kylie rolled her eyes at lumayo sa dalawa na animo'y may sariling mundo at lumapit na lamang kay Angela."Gel, let's start brainwashing?" wika ni Nicole na ngayon ay naka-squat at ipinatong ang kamay sa mesa.Tumango naman si Angela at gumaya kay Nicole ng pagkakaupo
ANGELA’S POV:“Madame, wala po kaming kinalaman sa pagkamatay niya. Our only intention is the Mayor’s son and the right hand of the Organization that we’re chasing, that is all.” Sagot ko sa nagtatanong na ginang mula sa kabilang linya.“Miss Ciamco, this will be very important to us since this is a matter regarding of our daughter’s death. How can you assure of the alliance with you would be successful?” seryoso nitong tanong na nakapagpabuntong hininga sa akin.Bazin’s are very dangerous, I maybe a daughter of the powerful Mafia King but I can’t change the fact that their family’s organization are one of the biggest among the world holding millions of connections and personnels.“We’ve done missions a hundred times, Madame. Nous attendons avec impatience le soutien total de vos subalterns ici dans le pays.” Ma
“Right! I think we also have to discuss about that, too. As one of the island’s investor, I am very thankful that you took interest about the island at kay daming mas magaganda pang isla maliban sa Sumilon, ba’t ito ang inyong pinili?” he interrogated again, I think Tito Leo is really talkative and very inquisitive about matters like this. “We’ve already done a lot of research tito and as what you say na mas marami pang mas maganda sa island na ito, yes tama ka po and natanong din namin sa isa’t-isa ba’t ito ang aming pinili but we’ve been to a lot of resorts pero there’s something about Sumilon that you can’t just stop going back. We were also very thankful knowing na isa ka po sa investors and that madali lang maiprocess ang gusto naming iinvest since Tiffany has a connection with you.” Pagpapaliwanag ko kay tito na mas lalong nakapagpangiti nito. “Magaling ka, iha! Oh siya magpahinga muna kayo at mahaba pa ang byahe natin pauwi. Iyang
ANGELA’S POV:“Gel, there are 2 bodyguards sa may main door at may kakarating lang din na sasakyan. I’m now checking the owner through its plate number.” Biglang saad ni Kylie na nasa kabilang linya ng earpiece namin.Alas onse pa lamang ay nandito na kami, nakaabang ‘di kalayuan sa villa pero sina Kylie ay nasa kotse pa habang kaming apat ay naglalakad ng diretso papunta sa kinaroroonan ng main door ng villa.“Kay Harry Ramirez, Gel.” Dagdag nito ilang saglit ang makalipas. Nakita naman namin si Harry na lumabas ng kotse niya at kinausap nito ang mga bodyguard, nang matugunan kami nito ay saka lamang siya humarap at ginawaran kami ng isang malaking ngiti.“Glad to see you girls, again!” salita nito at kumindat pa. Nakasuot ito ng white long-sleeve polo sa ilalim ng tuxedo niya at kitang-kita mo agad ang kumikislap nitong hikaw sa magkabilang tenga nito, pati p
“Pasensya na, nalock ko yata. Alam niyo na nakasanayan sa bahay.” Maikling paliwanag ko at tinawanan lamang nila ako. Pumasok ako sa katabing cubicle na pinasukan ni Kylie at nilahad ang kamay ko sa ilalim ng pader na nakapagitan sa amin na may butas kung saan makikita mo ang paa ng taong nasa kabila. Napaupo muna ako sa bowl, inabot din naman agad ni Bea ang isang baril, isang Glock 19 na pistol. Nilagay ko kaagad ito sa tagiliran ko at nilahad ulit ang kamay ko at agad din inabot ni Bea ang dalawa pang baril, pareho itong CZ 75B na klase ng pistol. Ang isa’y nilagay ko sa kabilang tagiliran at ang isa ay nilagay ko sa boots ng kanan kong paa, inabot din ni Bea ang mga bala na agad kong nilagay sa magkabilang bulsa ng dress na suot ko. Hindi makikita ang mga baril na nilagay ko sa tagiliran ko since natatakpan pa ito ng tela ng dress. Nagflush pa ako at agad ding lumabas, naabutan ko pa ang
ANGELA’S POV:“Nadakip ng mga pulisya ang labingwalong taong gulang na anak ng Mayor ng Alcoy, Cebu na si Harry Ramirez pagkatapos itong mahuli na nagbebenta ng droga, nakumpirma rin na siya ang totoong salarin sa pagpatay kay Alli Bazin at—“Pinatay ko ang telebisyon at sinagot ang tawag sa cellphone na nasa side table ng hospital bed. Kakagising ko lamang kagabi at ngayo’y Lunes na wherein our reporting will be taking place. Nakita ko ang caller at napaayos ako ng pagkakaupo at napahawak sa aking tiyan kung saan ako naoperahan dahil sa pagkakatama ng bala.“Hello po?” magalang kong tanong sa kabilang linya. “Anak, okay ka na ba? I’ve heard from Luke about what happened there while he’s making a negotiation. Nakulong na ba yung magnanakaw?” sunod-sunod nitong tanong.Napabuntong hininga ako at nakita ang mga kaibigan ko at si tito Luke na nagsipasu
ANGELA’S POV:Isang buwan na ang nakalipas at kakauwi lang namin dito sa Manila last week, the doctor suggested na magbed rest daw muna ako sa ospital since dapat daw talaga ang pahinga sa kondisyon ko, di sa unang linggo ay di ako nakakagalaw masyado since sumasakit siya paminsan-minsan.Sa pangalawang linggo ko naman sa ospital ay naglalakad-lakad na ako, sabi ng doktor na around 2 weeks talaga gumagaling yung gunshot wounds sa abdomen but since uuwi pa kami ng manila, dapat daw magstay muna kami sa ospital for another five days para linisin pa ito, obserbaran, para di magkainpeksyon.I walk 2-3 times per day for the second week at noong pinaextend kami ng 5 days ay nagkaroon na ako ng proper meal like yung mga gusto kong kainin ay pwede ko ng kainin. Byernes ng gabi noong linggo na yun kami bumyahe pauwi ng Manila, nagkaroon ulit ako ng dalawang araw na pahinga pagkatapos no’n.Hiningi
ANGELA'S POV:"Stop staring at her, you dickheads!" galit na untag ni James sa kanyang mga kaibigan, natawa naman ang lahat sa sinabi niya at napapailing naman ako."Ang seloso ni loverboy!" panunukso ni Rain na ikinabusangot nito.Tumayo na rin ito at magbibihis na, binigay na ni ate KenKen sa kanya ang susuotin niya na nakabalot pa rin sa transparent na plastic."Fuck you, Lim." Binigyan pa nito ng malutong na mura si Rain bago siya pumasok sa banyo, sinita naman siya ni Ms. Cordova kaya napatawa ang lahat.Pagkatapos ayusin ni ate Tina ang aking buhok ay binigay niya sa akin ang isang White Nike Swoosh Headband at sinuot agad ito.Naka-high ponytail lang ako at bumagay talaga siya sa attire ko, natapos na rin si James at hindi ko mapigilang hindi mapatitig sa kanya.NANG makita nitong nakatitig ako sa kanya ay napataas ito ng kanyang kilay at napangisi kaya
ANGELA'S POV:Alas kuwatro pa lang ng madaling araw ay gising na ako, lumabas na ako ng bahay at kinatok ang bahay ng aking mga kaibigan na siya namang binuksan ni Tiffany na kinukusot-kusot pa ang mga mata at humihikab pa."Gising na ba ang tatlo?" tanong ko habang sinusuklay-suklay ang aking buhok na sobrang buhaghag.Pinapasok ako nito at nakita ang mga kaibigan kong nakaupo na sa sofa sa sala habang si Bea naman ay nakasandal ang ulo sa balikat ni Nicole."Ang aga pa, Gel!" pagmamaktol ni Bea at dahan-dahang napaayos ng upo, para itong lasing dahil sa ayos nito.Napapailing ako at isa-isa silang hinatak patayo, hindi na pumalag pa si Nicole at Kylie pero itong si Bea talaga ang sobrang tigas at bigat hatakin."Umayos ka nga, kabigat mo, oink!" pang-aasar ko rito na nakapasimangot sa kanya at padabog na umayos ng tayo at napakabit balikat."Ako na lamang ang susundo sa kanila since sobrang aga pa, ayusin niyo nga ang mga naka
JAMES' POV:Nang maitawag na ang grade level namin ay may maraming nagsitilian, hindi ko alam kung bakit ang sunod kong napag-alaman ay dumami na ang taong nasa gym at pinapanuod kami.Napatingin ako sa direksyon ng katabi ko nang kinalabit ako nito. "Ang daming tao oh, hindi ka ba kinakabahan?" umiling lamang ako rito kaya napabusangot ang kanyang mukha."You don't have to be nervous, beautiful." Hinapit ko ang bewang niya papalapit sa akin at saktong tinawag na kami. Binitawan ko rin agad nang maglakad na kami, I saw in my peripheral vision how uncomfortable she is right now.Narinig ko ulit ang samot-saring tilian, walang emosyon lamang akong naglalakad at minsa'y napapangisi.Nasa tabi ko pa si Angela since sa gitna naman k
JAMES' POV:Bukas na ang gaganaping opening ng Intramurals at nandito kaming lahat sa gym parehong abala sa practice.Naaninag ko naman ang paparating kong mga kaibigan na parehong nakangisi sa akin."Tol, ang ganda ng tanawin dito ah." Taas- babang kilay na wika ni Liam habang nakatingin sa stage.Pinagpahinga muna kaming male participants at todo practice ngayon ang mga babae sa paglalakad na suot ang kani-kanilang mga sapatos na may takong."Boss, kamukha niya ba?" biglaang tanong ni Rain na ngayon ay nakaupo na sa tabi ko.Nasa bleachers kami ngayon at parehong nakaharap sa stage, tinignan ko panandalian ang babaeng nakakuha ng
ANGELA'S POV:"Do you have a problem with me?" tanong ko rito na nakapagpaiwas sa kanya ng tingin. Duwag pala 'to eh, hindi man lang makatagal sa titig ko."I shouldn't have taken the glasses. Damn it!" bulong nito sa sarili na rinig na rinig ko naman.Ngayon ay naglalakad na kami sa may ramp kaya napahawak ako sa railings bilang suporta, dahan-dahan lang ang ginawang lakad namin at nalalayo na ng kaonti si Ms. Cordova."Oo, maling-mali iyong ginawa mo! Hindi sana kami pumorma ng ganito ngayon. But it's fine, our teacher even complimented me." Nakangiti kong saad at napahinto naman ito bigla kaya nabunggo ako sa may balikat niya."What now?" naiinis kong bulalas dito. "Others are even complimenting you through their stares and I can't bare that—shit!" bigla nitong ginulo ang buhok at binilisan ang paglalakad.Hinabol ko naman siya at sinadya ko ang pagbangga sa kanyang balikat
ANGELA'S POV:Naging maayos ang lahat ng nangyari kahapon, pagktapos naming kumain ay hinatid ako ng mga kaibigan ko at nina James sa clinic pero pagkatapos no'n ay nagtaka ako kung bakit hindi na sila bumalik sa klase at sabi'y sasamahan daw nila ako kaya hindi na rin ako natulog at nakinig at nakisali sa mga kwentuhan nila.Mostly na nag-oopen up ay ang mga kaibigan ni James kaya mas lalo akong nagtaka kung bakit biglaan na lamang nagkasundo ang aking mga kaibigan sa kaibigan ni James na sa pagkakaalam ko'y hindi naman kami close, pero hinayaan ko na lamang dahil who doesn't even want to have friends right?Nasa sasakyan na kami ngayong lima at papunta na sa aming paaralan, nasa shotgun seat ako ngayon at tinignan ang sariling repleksyon sa mini mirror na nandito sa loob ng sasakyan namin.I'm a little bit nervous since I'll be going to school without wearing eyeglasses but to be clear, kaming lima ay hindi na nagpakamanang at tinanggal na namin ang ami
ANGELA'S POV:Napatango-tango lang si James sa sinabi ni Ms. Cordova, may sinasabi pa ito at may pinag-usapan pa sila pero hindi ko na maituon pa ang aking pansin dahil biglang umikot ang aking paningin at para akong nahihilo.Napapikit ako sa aking mga mata, pinipisil-pisil ko ang aking mga kamay at napakagat sa aking labi.Nagdadasal na sana ay matapos na agad itong diskusyon na ito para makalabas na kami at makapag-idlip ako sa room.Napabalik ang pansin ko sa pinag-usapan nila nang marinig ko ang finalization sat ono ng aming guro."So I suggest sa inyong dalawa na maghanda na kayo bukas at magpractice na sa kung paano kayo maglakad ng maayos and such in stage. Also, I will be talking to our handlers bukas para sa kung anong themes na dapat isusuot niyo sa actual na. This will be all for today, thank you ver much for the participation." Tumayo na ito at nagpaalam na since may susunod na klase pa raw siyang pupuntahan.Agad na rin akong t
ANGELA'S POV:Martes na ngayon at ngayon ang araw kung saan kami sasabihan ni Ms. Cordova patungkol sa final events na magaganap sa Intramurals at kung pwede ba kami sumali sa mga palaro at syempre ang actual na magaganap sa pageant day.Lakad takbo ang ginagaw ko ngaon papuntang classroom dahil sobrang late ko na sa unang asignatura na papasukan ko, nang matanaw ko na ang room ay natanaw ko rin si James sa may pintuan nakasandal at nakapamulsa pa.Agad ko siyang nilapitan at napalingon naman siya sa direksyon ko nang makita ang kinalalagyan ko, huminto muna ako at hinahabol ang hininga ko at saka napangiwi ko siyang tiningala."Andyan na ba 'yong guro natin?" tanong ko rito at napatingin sa relo sa aking palapulsuhan at nakitang tatlumpong minuto na akong late. Napapikit ako at napasabunot sa buhok."Oo kanina lang, ba't ngayon ka lang?" usisa nitong tanong kaya sinamaan ko siya ng tingin."None of your business." Maikli kong sagot at pumas
ANGELA'S POV:Kinakalikot ko lamang ang cellphone ko dahil sobrang nakakabingi ung katahimikan sa loob ng kotse at idagdag mo pa itong super weird na kasabwat ni Dad.Bakit pa kasi nalaman ni Dad yung nangyari, sana naman hindi itong kanang kamay niya ang nagreport.Bigla itong tumikhim kaya bigla rin akong napatingin sa kanya kaya napakunot ako sa nook o nang hindi man lang ito nagsalita."A-ah, Ma'am." Pagsisimula nito kaya napatingin ulit ako rito, nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho habang ito'y nagsisimula na sa pagsasalita at paminsan-minsa'y napapatingin sa akin sa rear view mirror."Mag-ingat ka." Bigla itong napaseryoso nang sabihin iyon, napatitig naman ako sa kanya at napakamot sa aking pisingi habang ang isang kilay ko'y naka-arka. Pinagsasabi nito?"Mag-iingat saan, kuya?" tanong ko pa rito. "Hindi natin alam." Maikli nitong sagot at nagpatuloy na sa pagmamaneho nang maging green light na."Mamamatay ba ako?