Sumunod na araw paglabas ko sa kwarto wala na si Drake, mas mabuti na rin na ganito.
Maagang pumasok sa opisina katulad ng palagi niyang ginagawa. Wala akong pakialam kahit doon na siya tumira. Mas mabuti dahil hindi ako mahihirapan at mahahanap na rin ang kapatid ko panigurado. "Ma'am Zariah!" a soft baritone voice call my name. Napatalon ako sa gulat at napahawak sa dibdib ko. Huminga ako ng malalim bago humarap. Si Orwell. Nakasuot siya ng puting v neck t-shirt at itim na pants. Kinunutan ko siya ng noo. "Why? Do you need something?" Binalik ko ang atensyon ko sa ginagawa kung scrambled egg. Kanina pa ako naiinis dahil hindi ko magawang lutuin ng tama. "Sabi ni boss na kung kailangan mo raw ng tulog sabihin mo lang sa'kin." Sumulyap siya sa sa pan na may durog na mga itlog. Bumaling din ako roon at napangiwi. "Okay, I don't know how to cook!" bigo kung sabi. Kumunot ang noo niya kaya natigilan ako. Alam kaya niya na marunong nagluto si Zariah? Itinago ko ang kaba ko. Tumikhim ako habang nakatingin sa kanya. "Bakit?" I asked. Kailangan kung malaman kung alam niya ang totoo. "Miss alam mo kung paano magluto, ipinagluluto mo pa nga si Sir Drake kung minsan." Alanganin akong tumawa. "Tinulungan ako ni Manang!" Tumawa ulit ako. Tama ang naisip mo Zaraya. Tumango ito. Laking pasalamat ko na hindi na nakipagargumento pa. Hindi ako handang magpaliwanag sa kanya. Tinulungan niya akong magluto. Matiwasay akong kumain ng breakfast. Hindi sunog at hindi hilaw ang pagkain ko. Siguro sa susunod siya nalang ang uutusan ko na magluto habang pinagaaralan ko kung paano. Noong dumating ang takip silim kaagad akong bumaba para hanapin si Orwell ulit. Kailangan ko ng magluto ng dinner ko. At kailangan ko ang tulong niya. "Orwell!" tawag ko. Mabilis siyang lumingon. Ganoon din ang mga kasamahan niyang kausap niya kanina. "Good evening, Miss Zariah!" bati nila. Tipid akong tumango. Binalik ko ang tingin ko kay Orwell na ngayon nakatingin na rin sa'kin. "Hindi ako marunong nagluto kaya magpapatulong sana ako ulit. Pinag-aaralan ko pa kasi kung paano," sabi ko. Tumingin siya sa mga kasamahan niya at nagpaalam bago sumunod sa'kin. Tumulong ako sa paghihiwa ng nga gulay. Busy din siya sa paghuhugas at maghiwa ng manok. Gusto kung kumain ng Chicken Caldereta kaya iyon ang lulutuin namin. "Tama ba ang ginagawa ko?" tanong ko sa kanya. Natapos ko na ang patatas nasa carrots na ako. Huminga siya ng malalim. "Huwag mo na lang masayadong lakihan ma'am! Matagal din kasi iyang maluto." Tumango ako at kaagad na sinunod ang sinabi niya. Ingat na ingat ako sa bawat pagtama ng kutsilyo sa carrot kahit hindi ko alam kung tama na ba ang sukat ng mga nahiwa ako. Ayaw ko ng magtanong ulit dahil nahihiya ako. Natigilan ako noong maramdaman ko na may nakatingin sa'kin. Lumingon ako sa kanya ngunit seryoso siya sa ginagawa. Napasinghap ako noong dumapo ang tingin ko sa pinto ng kusina. Nakasandal si Drake habang nakahalukipkip, his eyes is dangerous. Mabilis akong nag-iwas ng tingin. "Having fun, Orwell?" his dangerous baritone voice echo. Napalunok ako dahil sa kaba. Wala naman akong ginagawang masama pero natataranta ang kinakabahan ako sa kanya. Sa maari niyang isipin, kahit wala akong ginagawang masama. "Good morning sir!" narinig kung bati ni Orwell. "Anong ginagawa nyo?" Nahigit ko ang aking paghinga noong naramdaman ko siya sa tabi ko. Napapikit ako ng palihim. Umakto na busy sa ginagawa ko. "Tinulungan ko lang po na magluto si—" Hindi natapos ni Orwell ang sinasabi niya dahil mabilis siyang pinutol ni Drake. "I'm not asking you!" bakas ang iritasyon sa boses niya. "Anong ginagawa nyo, Zariah?" tanong niya habang nakatingin sa'kin. Huminga ako ng malalim. Tumingin ako sa kanya. "Nagpapatulong lang akong magluto sa kanya dahil hindi ako marunong na magluto. Nagugutom na ako at gusto kung kumain." "You should call me next time para umuwi na ako at ipagluto ka kung gusto mo." Umawang ang bibig ko. "Huh? Bakit?" Tumaas ang isang kilay niya dahil sa naging reaksyon ko. "Bakit? Bawal ko bang ipagluto ang asawa ko?"Pinaalis niya si Orwell siya na ang tumulong sa'kin na nagluto ng kaldereta. Pagkatapos naming kumain pinagsilbihan niya pa ako. Tahimik akong kumain. Hindi ko siya sinulyapan kahit kaunti. Nakakapanibago talaga siya."You're quite what's the matter?" Palihim akong umirap. Ang lakas ng loob niyang itanong sa'kin kung anong problema naming dalawa. Siya nga itong masyadong magulo kaya hindi ko maintindihan. "Say something..." he demand after a long silence."Ano bang dapat kong sabihin?" tanong ko. "What is our problem? Akala ko maayos na tayong dalawa bago ka natulog kagabi." Suminghap ako pagkatapos umiling. "Wala namang issue..." "Kapag tahimik ka iisipin ko na mayroon tayong problemang dalawa." Bumuntong-hininga ako. "Wala tayong problema kung iyon ang iniisip mo. Kung wala kang ginawang masama, wala." Hindi niya inalis ang mapanuri niyang tingin. Huminga ako ng malalim at pinagtaasan siya ng kilay. "Huwag kang tumitig sa akin!" inis niyang sabi. Mas lalong bumakas ang irit
Masaya ako na bumisita si Porsia dahil wala siguro akong gagawin buong maghapon kung wala siya. Saglit akong bumaling kay Drake noong makita ko ang pagpasok niya. Nakatalikod si Porsia kaya patuloy siya sa pagdaldal, na hindi alam na nandyan na ito."You have a bitch sister, anyway I don't mind about her..." "Porsia stop it!" saway ko. Pinandilatan ko siya ng mata at pasimple na sumenyas. Nanlaki ang singkit niyang mga mata noong makita si Drake sa kaniyang likod. Noong lumipat ang tingin nito sa kanila, binaba niya ang hawak na braso."Drake!" "I don't know you have a visitors today," he simply said. May panunuri ang tingin niya pero hindi rin tinagalan ang titig kay Porsia."I was bored so I invite her," pormal ko na sagot. "Where is your sister by the way? I haven't seen her." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya kahit ako rin naman ang babaeng hinahanap niya. Pero—what the hell!Noong makita kong nakatingin siya, umismid ako. "She's in abroad busy with her life, bakit mo
I shifted from my seat. Tatlong beses ko itong ginagawa bawat minuto dahil kanina ko pa hindi mapakalma ang sarili ko.Umikot ang mata ni Porsia. "Raya kanina ka pa hindi mapakali riyan. Kung gusto mong umalis, I can drive you." I took a deep breath, acted like I didn't hear anything and was restless, I couldn't get Drake's words out of my mind. Nakakapagtaka ang pagbabago niya. I was even more confused because he seemed to be fine but why did Zariah look for someone else. Bakit hindi siya na kontento? Bakit ako ngayon ang nasa pwesto niya imbis na masaya siya sa pamilya niya. Kung hindi siya umalis siguro maayos naman silang dalawa. I think they both have a child now. I felt an inexplicable bitterness rush through my system. "No, I will stay here! Masaya nga ako dahil nakatakas ako kay Drake. Hindi ko siya gusto nakakatakot siya! Maybe that the reason why Zariah is hiding!" I reasoned as I shooked my head. Tumaas ang kilay ni Porsia, halatang hindi niya pinaniniwalaan ang sinab
Noong makita ko si Orwell kaagad akong lumapit sa kaniya. Sumunod ang matalim na tingin ni Drake. Umigting ang kaniyang panga, mas nag dilim ang kaniyang mga tingin. Natigilan ako sa paghakbang noong dumagongdong ang kulog ng nakakatakot na boses ni Drake, puno iyon ng pagbabanta. "Zariah ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" He widened his eyes at me like a predator wanting to bite his prey. I'm his prey. "Ma'am have mercy on me!" mahinang sabi ni Orwell, nakangiwi na ito ngayon at nakadaop ang mga palad. Yakap niya ang sarili, namumutla habang umaatras sa bawat akma kong paghakbang palapit sa kaniya."Anong ginagawa mo rito, Orwell?" puno pagkairita na tanong ni Drake sa kaniyang kanang kamay. Mas lalong naubos ang dugo sa mukha ni Orwell dahil sa tanong ni Drake sa kaniya. "I didn't mean to i-interrupt you b-boss," malumanay na sagot ni Orwell, may halong pagkataranta.Nanlaki ang mata ko noong ilabas ni Drake ang baril pagkatapos kinasa iyon mismong sa harap ni Orwell. "Go or I k
Saka lamang ako nakahinga ng maluwag noong masiguro na hindi na siya babalik ulit. Nagtungo ako sa shower para maligo. Mabilis na ligo ang ginawa ko dahil baka bumalik siya at ituloy ang banta niya.Hindi niya ako hinayaan na umalis ng bahay, lalabas pa lamang ako sa pinto humaharang na ang nasa sampung tauhan ni Drake. Napapatanong na lang ako sa sarili ko ganoon ba ako ka galing para sampu pa ang kunin niyang magbabantay sa akin.Akala ko ngayong araw ay hindi ulit ako makakalabas pero nagulat ako noong malaman na gusto niya akong kasabay na kumain, may sumama sa akin kahit patungo lang sa dining. Doon ko nakaabutan si Drake, kaagad na sumunod ang tingin niya sa akin hanggang sa maka-upo ako. Hindi ko na lang pinansin ang mga tingin niya. His forehead creased. "Kanina pa kita hinihintay." Masama ang tingin na bumaling ako sa kaniya. "It's not my fault, noong sinabi ng tauhan mo na kakain lumabas kaagad ako, matagal akong maglakad dahil maliit lang ako.""It's okay I'm big!" My ey
Hindi ako ulit lumabas ng kwarto, hangang sa dalawin na ako ng antok kaya nakatulog kaagad ako. Sumunod na araw tunog ng cellphone ko ang gumising sa akin. Hindi iyon alarm, hindi ako gumagamit ng alarm clock. Napasapo ako sa noo noong makita ang pangalan ni Porsia sa screen ng phone ko. Hindi alarm kundi tawag niya. Ngayon ko lang naalala na umalis pala ako sa bahay niya ng hindi nagpaalam. Siguro ay nag-aalala siya sa akin dahil hindi na ako bumalik. "Raya ayos ka lang ba?" Nag-aalalang boses ni Porsia ang bumungad noong sagutin ko ang tawag niya. Nakaramdam ako ng guilt. Hindi ko siya naalala dahil Drake. Subrang badtrip ako sa kaniya kaya hindi ko ulit binuksan pa ang social media ko kahit ang cellphone. Hindi na rin ako nakahingi ng tawad kay Geloz dahil sa ngyari, ngayon ko iyon balak gawin. Kaibigan ko pa rin siya."Porsia!" I called her name in sleepy tone. "I'm okay! Kinuha ako ni Drake, pasensya ka na kung hindi na kita natawagan. Naiinis kasi ako sa kaniya, nag-away kam
"Ma'am I would like to escort you to the hospital. Mr. De Llegado is requesting you at the hospital. Kailangan raw po niya ang asawa niya." Kaagad na kumunot ang noo ko dahil sa pagtataka, hindi ko pinansin na kailangan ako ni Drake. Ang tanging naiwan sa utak ko ay nasa hospital siya. "Bakit nasa hospital? Kailan pa? It almost four days since the last time I saw him. Don't tell me hindi nyo sinasabi sa akin?" Hindi ko mapigilan ang pagtaas ng boses. Ano ako sa bahay na ito props lang? Hindi niya masabi kung anong ngyari sa kaniya kahit naman galit ako marunong akong mag-alala. Nasa hospital lang naman ang asawa ko habang ako iniisip kong paano ko siya sasakalin. "I'm not in the position to tell you about what happened. Let me escort you to the hospital, he will be the one who will explain what happened." Mabilis ang galaw ko na nag ayos, kumuha lang ako ng jacket sa closet bago sumunod kay Orwell. Sa isang suv kami sumakay, kasama ko si Orwell at Isa pang guard na nasa likod iba
Akala ko makakauwi kami noong araw na iyon pero isang araw pa kaming nanatili sa hospital dahil hindi pa raw magaling ang mga sugat ni Drake. "Huwag ako ang tingnan mo, sa kalsada ka tumingin!" inis na sabi ko kay Drake, puno ng iritasyon ang mukha ko habang nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan. "Bakit ka ba nagagalit? I am not allowed to stared at you? Ilang araw tayong hindi nagkitang dalawa, ganoon mo ba talaga ka ayaw sa akin," he bitterly said. "Kung ayaw ko sayo sana noong tumakas ako hindi na ako bumalik. Nandito pa rin naman ako." Natahimik siya dahil sa sinabi ko. My eyes widened when a loud bang hit the car. "Fuck!" sigaw ni Drake at napapikit. "I will drive the car!" he said while greeting his teeth. "But you're injured!" giit ko. "Ayos lang ako, mas okay na bumalik ako sa hospital that seeing you wounded because of me!"Kahit kinakabahan mabilis kung kinalas ang seat belt ko. Inangat niya ang sarili habang ako naman ay lumipat sa upuan niya. Sinuot ko kaagad
Nagising ako noong naramdaman ang matigas na na bagay na yakap ko. Noong buksan ko ang mga mata ay bumungad sa paningin ko ang hubad na maskuladong dibdib ni Drake. Walang nangyari sa aming dalawa pero gusto niya na nakahubad siyang matulog. Tanging suot niya lamang ang kaniyang boxer na gusto pa niyang hubarin kagabi, umagal lang ako. Buntis na nga ako baka madagdagan pa. Ang mahinang paghinga ni Drake ang tanging ingay na namamayani sa loob ng apat na sulok ng kwarto. Napaunan ako sa braso niya, at ang isa naman ay mahigpit akong yakap. Parang makakawala ako kapag natulog siya. Hindi ko naman gagawin iyon dahil gusto ko na rin na pagmasdan siya kaysa ang mag-isip ng plano habang mahimbing siyang natutulog. Alam ko na kapag katabi niya ako ay maayos ang tulog niya. Sumunod na araw, nauna akong bumaba, ilang minuto ang ginugol ko para makatakas kay Drake. Iniwan ko siyang natutulog. "Good morning ma'am!" "Hi Orwell, hindi ba naging sakit sa ulo sayo si Drake?" Natawa si Orwe
"Drake!" mahinang tawag ko sa pangalan niya. Mas lumalim ang titig niya sa akin, hindi pa rin siya umaalis sa kinatatayuan niya. Hindi pinuputol ang tinginan naming dalawa. "Do really want to avoid me that much? You want to get rid of me," he asked mockingly. Nanuyo ang lalamunan ko dahil sa sinabi niya, hindi ko alam kung paano ako sasagot sa tanong niya. Ginigising ko ang sarili ko, simula noong umalis ako sa mansyon na naging tahanan ko ng ilang buwan. Naging saksi kung paano ako mahalin ng isang lalaki na sa una ay hindi naman talaga para sa akin. Isang pagkakamali na mahulog sa lalaking pagmamay-ari na ng iba. Ngayon habang patuloy na nalulunod sa pagmamahal na hindi naman dapat. Mahal ba talaga ako ni Drake? Alam ko ngayon na alam niya na na hindi ako si Zariah pero nandito pa rin siya."Hanggang kailan ka magiging ganito? Hanggang kailan mo ako itatangi at itutulak palayo. Hindi mo ako pwedeng ibigay sa kapatid mo. Magkamukha man kayo pero alam ko ang babaeng mahal ko. Ik
Umurong ang iba pang salitang sasabihin ko noong makita si Drake na nakatayo sa nakabukas ang pinto. Masama ang titig niya sa akin. "Who are you?" gulat ko na tanong. Umigting ang panga ni Drake. "Do you want me to make you remember who I am? How you said you love me. How you want me? How you throw trantrums because you wanted my fully attention. Do you want that baby?"Lumunok ako. Iniwas ko ang tingin sa kaniya, para akong matutunaw dahil sa maiinit niyang tingin. Ang mabilis na tibok ng puso ko ay nakikisabay rin. "I don't know what are you talking about." Ngumisi si Drake. "Really?" nanunuya niyang tanong. Nahigit ko ang aking sariling paghinga noong tuluyan na siyang makalapit. He brush his finger on my lips. Napatili ako sa gulat noong walang pasabi niya akong binuhat ng walang kahirap-hirap. Kaagad akong napahawak sa kaniyang braso para kumuha ng suporta, para hindi bumagsak. Mas bumilis ang tibok ng aking puso. "Ano ba Drake, ibaba mo ako!" tili ko. Pinukol ko siya ng
Noong magising ako bumungad sa akin ang puting kisame, nanoot sa ilong ko ang amoy ng gamot. "Good thing your awake!" Dalawang pares ng mata ang nakita ko sa gilid ko na nakatingin sa akin. Kaagad ang paglapit ni Porsia, hinawakan niya ang kamay ko bakas ng pag-aalala. "For good sake, Zaraya! You're pregnant!" "I told you, stop stressing her! Hayaan mo muna na magpahinga," na segondahan si Porsia ng isang pang pamilyar na boses ng babae. Noong lumipat ang tingin ko sa likod ni Porsia, maliit na kumaway sa akin si Doc. Ysabell. Adrenaline rush my system. Napaupo ako at napahawak sa tyan ko, umakyat ang kaba sa buong sistema ko.Sabay ang pagtili ng dalawang babae dahil sa ginawa ko. "Hindi ka pa nga okay, Zari—Zaraya!" saway ni Ysabell. I shooked my head in fear. "Is my baby okay?" "I'm a great doctor, so basically yes. Mabuti na lang talaga nasa area ako. This is my private hospital, kaming dalawa lang ng asawa ko ang may alam nito." Huminga ako ng malalim. "Thank you, Doc!"
"Ma'am!" Natigilan si Orwell sa paghakbang palapit sa aming magkapatid. Bumakas ang gulat sa mukha niya. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa akin at kay Zariah. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isipan niya ngayon. Nasa harapan niya kaming dalawa na magkamukhang-magkamukha. Makikilala niya kaya ako sa aming dalawa. Matagal ko na rin namang nakasama si Orwell.I was tall than Zariah. I have a palled white skin, I die my hair with blonde. I'm still wearing my black silk dress above my knee. This is my usual clothes, I prefer wearing dress when I find out that I'm pregnant. Sometimes I wear lose shirt event it's not my style to hide my baby bump. Malakas akong kumain, hindi naman iyon pinagtatakahan ni Drake. Masaya pa nga siya, he loves to spoiled me.Zariah is way different. She looked different when we are standing in front of each other. She has a warm white skin, ash gray hair about her shoulder. Wearing his floral pink cross chest maxi dress. "Orwell can you do me a favor
I trace my finger on his nose down to his lips. Nahuli ko ang ilang beses niyang paglunok dahil sa ginawa ko. "Nag-aalala ka ba na iiwan kita para sa kaniya?" Nanlaki ang mata ko noong pagbaba ko makikita ko ang hindi inaasahan na panauhin. Tila nanghina ang buong katawan ko at hindi na kayang humakbang pa ng nga paa ko pababa. Gusto kong bumalik ulit sa kwarto kung nasaan ako nagpapahinga kanina at huwag ng bumaba para harapin siya."Mayroon ba akong dapat ipagalala?" mahina niyang tanong. Mabilis akong umiling. Ngumiti ako ng matamis. "No. I won't leave you because of him," I assured."I believe you droplets!" He squized our hands together. Umalis si Drake sumunod na araw, noong matapos akong magbasa sa opisina niya nagpasya akong bumaba. Natigilan ako noong makita ang hindi inaasahan na bisita. Na hindi ko inaasahan na naririto sa harapan ko muli."Long time no see sisters, bakit parang gulat na gulat ka na makita ako?" nakangiti bati ni Zariah. Ang kamay niya ay hawak ang dal
Tumango si Doctora para kumpirmahin ang sinabi ko. "Yes you are pregnant. Sasabihin mo ba sa kaniya? Thought kasal kayong dalawa don't get me wrong, your child is a heir. Bihira ang babae sa angkan namin, kaya nga ako ang napili ni Mommy na ampunin. Hindi nila kayang gumawa ng babaeng anak sa pamilya.""I'm keeping my baby." Tumango siya. "Hindi naman ako masamang empluwensya?" "Hindi pwedeng malaman ni Drake na buntis ako doctora. Hindi niya pwedeng malaman," na sabi ko."When he came inside you, you must know that he has a hint that you will pregnant after a month." She smirked devilish at me."Masyadong maraming ngyari these past few days. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.""Don't worry I will support you, ano man ang rason mo kung bakit mo itatago sa kaniya. By the way I brought vitamins, ikaw na ang bahala magtago nito sa asawa mo. Incase you change your mind, it's okay," she soothe."Thank you doctor!"Maliit siya na ngumiti. "You can count on me, Zariah. Pregnancy journ
WARNING: SPG Natigilan siya noong marinig ang katok mula sa labas ng pinto. Ilang beses kong tinapik ang braso ni Drake, patuloy pa rin ito sa paglabas pasok sa loob niya. Hindi niya alam kung ilang beses na siyang nilabasan, walang kapaguran si Drake. Ilang beses nilang ginawa ang mga ito sa kanya, patalikod, at nasa ibabaw siya."Drake my tao sa labas, stop please—Ahh!" The rest of what she was going to say turned into a grunt as his thrust grew faster. She's already weak."They can wait droplets..." "Pero Drake baka si Orwell iyan!" giit ko.She can feel that she's near and she's going to came again. Her eyes widened when she received a two spanked from Drake. Madilim ang mga mata nito. "Saying other mans name while I'm rocking you deeply, huh?" he said angrily. My mouth fell open when he pulled out his manhood.I looked at him pleadingly desperate for more. He grinned foolishly, as if he was successful in what he had done. "What do you want droplets?" he asked softly while
WARNING: SPG I swallowed when I moved my hand to caress his body. From his chest down to his ripped abs."Kailangan mo muna na hawakan bago ka kumain. Tingan mo kung anong parte ang uunahin mo." Nahigit ko ang aking paghinga nang hawakan niya ang kamay ko sa ibabang bahagi kung saan naroon ang matigas niyang pagkalalaki. "Kung baba ba..." Dinala niya ang kamay ko sa mukha niya at mapupulang labi."Kung taas..." He breath in my ear.Sunod sunod akong napalunok. I can't stand the tension between the two of us. I closed my eyes when he kissed my ear, his breath hitting me that sent a tickling sensation."Drake!" I was breathing heavily when he started unbuttoning my sleep wear. "What do you prefer a raw or medium rare?" he asked but obviously meant something else.Paano ba maging midium rare ang sandata niya? Hindi ito lumalambot dahil lalong tumitigas. Ramdam na ramdam ko kung gaano iyon ka hanadang sumaludo kahit natatakpan pa ng pantalon ang kanyang paglaki. Parang nagliliyab a