Dalawang linggo na ang lumipas mula noong sinagot ko si Kenneth at naging maayos naman ang takbo ng relasyon namin. Ayaw nga lang niya na tawagin ko siyang Kj, kaya Kenneth or Ken ang tawag ko sa kanya. Naiilang parin ako sa endearment na tawag niya."May practice ba kayo mamaya bhe?" "Oo mayroon, bakit?""Hanggang anong oras?" " Isang oras lang daw sabi ng trainor. Mga 5:30 siguro kami matapos. Bakit?"" Baka hindi kita ma ihatid mamaya-, "" Bakit parang natatakot kang sabihin sa akin na hindi mo ako maihatid? "" Baka kasi magalit ka. Magtampo. "Tinaasan ko siya ng kilay.Iyon talaga ang akala niya,na magalit ako?Mag tampo?Dahil hindi niya ako maihatid pa uwi,kung batukan ko kaya siya."Bakit naman ako magalit at mag tampo? Ha?"Tulad ng sinabi ko noong nakaraan, pagkatapos ng Intramurals ay doon niya ako ihatid pauwi kung gusto niya hindi ko siya pipigilan. Walang araw na hindi siya pumalya sa paghatid sa akin pero hanggang sa bukana lang siya ng aming barangay. Hindi pa ako han
Ako iyong tipo ng tao na kontento na sa lahat ng bagay.Kahit lumaki kami na masagana ang buhay ngunit hindi kami sinanay ng aming mga magulang na kung ano ang gusto namin ay kailangan ibigay. Kundi tinuruan kami kung paano maging kontento at kailangan paghirapan ang inaasam namin na isang bagay. Kaya noong nawala si papa sa amin hindi ako nanibago sa pagbago ng takbo ng aming buhay.Mabuti nalang at sinanay ako sa simpleng buhay dahil si mama nalang ang kumakayod para sa araw-araw naming pangangailangan.Kagaya ngayon kontento na ako sa paliwanag ni Analyn sa akin."Sorry talaga pinsan.""Hindi nga ako galit," natatawa na ani ko sa kanya.Hindi naman kase talaga ako galit,na inis lang ako sa kanila kanina."Maganda kasi ang lahi natin e, ayan tuloy maaga kang nagka-jowa."Paano naman nasali ang pagiging maganda ng aming lahi sa pagkeringking ko ng maaga? At saka hindi naman ako maganda. Cute lang. "Umiyak si Diane kahapon sa room namin,nag break daw sila ni Jayvee."" Bakit daw?"" Ew
Masakit pala kapag niloko ka ng taong pinagkatiwalaan mo. 'Yong taong akala mo hindi ka sasaktan pero patago kang niloloko at nagawa pang magsinungaling sayo.Isang linggo na ang nakaraan mula noong tumawag ako sa kanya na si Adelah ang nakausap ko,at hindi parin nawala sa aking isipan ang narinig ko.Masakit para sa akin ang ginawa niya.Ang sabi niya, huwag ako mag selos dahil kaibigan niya lang si Adelah pero bakit ganon ang narinig ko?Daig ko pa ang isang asawa na may kabit na tinatago.Bakit kailangan niya pa magsinungaling?Bakit kailangan niya pa ako saktan sa ganitong paraan?Pwede naman siya mag sabi,hinde iyong sa iba ko pa marinig."Fahrhiya, stand up." Ma'am Garcia said our Science teacher and adviser. " What is the Difference Between an Atom and a Molecule? " Tanong nito nang maka tayo ako." I'm sorry ma'am I don't know the answer, " naka yuko na sagot ko dahil sa hiya." May problema ka ba Fahrhiya? " Napa-angat ako ng tingin sa tanong ni ma'am." Isa ka sa mga top honor pero
Mahirap mag panggap na hindi ko siya na mimiss. Na ayaw ko siyang makasama dahil ngayong magkaharap kaming dalawa gusto ko siyang yakapin dahil sa subrang pananabik ko sa kanya. "Bhe."Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy sa aking ginagawa.Kunti nalang bibigay na itong lintik kong puso ko na ang dali makalimot na nag sinungaling pala itong lalaki na 'to. Tumayo ako ngunit humarang siya kaagad sa harapan ko."Bhe," nagsusumamo na saad niya.Hindi ako sumagot, tinititigan ko lang ang kanyang mukha. "Hatid na kita.""Hindi na.Huwag mo na ako ihatid," tanggi ko at tinalikuran siya.Hindi siya nag pumilit at hinayaan ako. Bahala siya, ganyan naman siya parati. Kainis.Nanikip ang dibdib ko. Gusto kong umiyak sa inis dahil sa kagagawan ko.Imbis na kinausap na magpa hard to get pa.Ayan self mag dusa ka."Ri," lumingon ako sa kanya ng tawagin niya ako. " Na iwan mo," saad nito at nilahad sa akin ang libro."Ingat ka," wika niya at tumalikod sa akin.Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng luh
Sino ba ang dapat na humingi ng tawad sa aming dalawa? Siya ba,dahil nagsinungaling siya akin at blinded sa kasalanang ginawa niya? O, ako na basta nalang umiwas at nagalit sa kanya na hindi muna inalam ang lahat. Or maybe parehas kaming may kasalanan pero mas malala lang ang sa kanya. "Bakit ka humihingi ng tawad may kasalanan ka ba? " Tanong ko sa kanya." Kaya nga sabi ko-, "" Kung may nagawa kang kasalanan doon ka mag sorry. Hindi 'yong bigla ka lang hihingi ng tawad hindi mo naman alam kong may ginawa kang mali. "" So? Okay na tayo? Hindi kana galit sa akin? Hindi muna ako iiwasan? "" Mmm. "" Ang ikli naman ng sagot mo e. Parang galit ka sa akin e. "" Ano ba ang gusto mong isagot ko? Kasing haba ng traffic sa Manila? Ha? Sumagot na nga ayaw pa. "" Ha ha. Oo na po. Okay na po. Huwag ka na po magalit. Ang high blood mo may means ka ba? "" Aray! " daig niya ng hampasin ko siya sa braso." Bhe," reklamo niya at hinimas ito.Sinamaan ko siya ng tingin."Bawal ba kitang tanongin
Doon lang ako nakaramdam ng hiya pagkatapos kong sabihin sa kanya ang lahat.I was about to unwrap his hand around my waist pero natigilan ako nang yakapin niya ako at pakalmahin. Imbis na kumalma ay lalo akong na iyak. Ngayon ko lang naranasan na may handang dumamay sa akin sa oras na ako ay nangangailangan ng masasandalan.Hindi ako gumanti ng yakap sa kanya, naka sandal lang ang aking noo sa kanyang dibdib habang yakap niya ako.Pakiramdam ko ligtas ako sa pamamagitan ng kanyang yakap."Basta lagi mong tandaan, nandito lang ako kapag kailangan mo ng maka-usap," wika nito habang hinahaplos ng marahan ang aking buhok. Tumango ako bilang sagot at kumalas sa yakap niya.Inayos ko ang aking sarili at muling naglakad .Masyado naman yata akong ma drama ngayong araw." Huwag mong isipin na mag iba ang tingin ko sayo dahil lang sa sinabi mo sa akin,hindi mangyari 'yon.Huwag kang mahiya na mag sabi sa akin ng mga problema mo,kasi hindi mo lang ako boyfriend, best friend mo rin ako na ano mang
Chapter 19Lumipas ang mga araw naging maayos ulit kami ni Kenneth.Iyong narinig ko kay Adelah ay pinag-sawalang bahala ko na, at hindi ko iyon binanggit kay Kenneth.Nag fucos ako sa aming dalawa ni Kenneth,sa relasyon namin at syempre sa pag-aaral ko.Hindi yong puro landi aral din for the bright future.Sa relasyon hindi mawawala ang tampuhan, hindi pagkaka-intindihan,awayan at iyakan pero normal lang yan basta ang importante walang sukuan at walang iwanan dahil pagsubok lang yan. And I'm glad kasi hindi ako sinukuan ni Kenneth kahit minsan hindi maintindihan ang ugali ko.Simple lang akong babae pero minsan may pagka mongoloid.Sa tatlong buwan na relasyon namin nagbago ako.I've become clingy. I've become showey too.Super caring.And having proud of him.I did everything to show him how much I love him and how important he is to me."Hindi ako naniniwala na wala kayong relasyon dalawa, " I said when I saw him laughing together with Analyn.Gulat silang lumingon sa akin at sabay na na
Wala akong nagawa kundi sundan ng tingin si Kenneth na kasama si Adelah.Gusto kong umiwas ng tingin ngunit tila na pako ang paningin ko ng akbayan niya si Adelah,nanikip ang dibdib ko."Nandito ako sa harapan mo pero ang layo ng tingin mo."Natinag ako nang magsalita si Lian, nagulat pa ako dahil magkalapit ang mukha namin.Agad akong umiwas ng tingin at nagpasyang bumalik sa classroom namin,naka tatlong hakbang palang ako ng mapatigil ako sa kanyang binitawang salita."Sana aware ka na gusto kita . I mean, mahal kita, Riya."Hindi ako sumagot.Hindi ako lumingon sa kanya ngunit hindi nakaligtas sa akin ang kanyang pagbuntong-hininga.Wala akong sinabi ni isang salita at iniwan siyang nakatayo doon.Lian Jabilona Alba is Kenneth's first cousin.Isa rin siya sa mga lalaki na nagbigay ng letter sa akin at umamin na gusto ako pero hindi ko binigyang pansin dahil si Kenneth ang gusto ko. Pero kanina noong sinabi niya sa akin ang katagang iyon may kakaiba akong naramdaman na hindi ko mawari.
Si Aldrix ay anak ni Kenneth kay April, apat na taong gulang.I don't know the whole story kung bakit sila nagkahiwalay at kung bakit nasa kanya si Aldrix at hindi kay April.~flashback~"May anak at asawa kana pala bakit gusto mo pang pasukin ulit ang buhay ko. Para ano? Para wasakin ulit ako?" Nanggalaiti sa galit na sambit ko nang malaman kung anak niya pala ang batang lumapit sa akin at tinawag akong nanay. Kung walang bata na naka kandung sa akin baka kanina ko pa ito pinagmumura. Kutang-kuta na siya sa pananakit sa akin tapos gagawa na naman siya ng panibago? Ul*l niya!"Hindi. Ano kasi.""Ano?" singhal ko sa kanya.Tinakpan ko ang tainga ng bata. "F*ck you!" Nagtagis ang ngipin niya ng murahin ko siya sa harap ng anak niya. Ul*l niya. Sapakin ko pa siya e."Ri."May pagbabanta sa boses niya. Tinaasan ko siya ng kilay at pinakita kong galit ako sa kanya. "Huwag ka munang magalit-,""At bakit hindi?""Teka lang naman. Magpaliwanag ako.""Hindi na. Huwag ka ng magpaliwanag. Wala
It's been six years, pero hanggang ngayon siya parin sa araw at gabi ang aking iniisip. Magpahanggang ngayon ay lagi ko parin tanong sa aking sarili saan ba ako nag kulang?Kasi sa pagka-alam ko minahal ko naman siya nang minahal. Siguro, dahil bata pa ako noon at ganon lang kadali na sa kanya na sugatan ang puso kong walang alam.Na ganon lang ka dali sa kanya na ako ay pag laruan dahil minahal ko siya nang lubusan.Sa nakalipas na anim na taon.Palagi ako nagdadasal na sana,sana isang araw bigla nalang maglaho itong nararamdam ko kasi hindi ko na kaya,gusto ko ng mawala ang ganitong pakiramdam dahil subrang sakit na. Proud ako sa sarili ko dahil sa kabila ng pinagdaanan ko ay nalampasan ko iyon na walang tulong galing sa iba kundi sarili ko lang at ang panginoon ang aking kasama. Nakapagtapos ako ng koleheyo at naka pundar narin ako ng sarili kong bahay at maliit na sari-sari store . "Ri." Ang malalim nitong boses ang nagpatinag sa aking malalim na pag-iisip.Umangat ang tingin ko
Masakit na nga iyong ginawa niya akin tapos iyon pa ang sasabihin niya. Ipalaglag ko ang bata? Napakawalang-hiya niya. Hindi totoong buntis ako dahilan ko lang iyon baka sakali na iyon ang maging rason para balikan niya ako, ganon ako ka desperada para maging akin siya ulit pero hindi ko naman akalain na ganon ang isagot niya sa akin. Paano kung totoong buntis ako? Edi kawawa ang maging anak ko na may tatay siyang walang kwenta na gusto pa siyang patayin. I blocked him on social media at binura ko ang number niya kahit kabisado ko naman at nangako ako sa sarili ko na simula sa araw na ito ay hindi na ako muling magparamdam sa kanya, sa kanila.Hindi na rin ako pumasok ulit sa isang relasyon. Na trauma na ako, kung masaktan man akong muli mas piliin kong sa kanya nalang palagi kaysa sa ibang tao dahil isa lang ibig sabihin non hindi ako natuto, wala akong natutunan sa kabila ng ilang lalaki na dumaan sa buhay ko at walang ibang ginawa kundi saktan at lukuhin lang ako.Sa nangyari sa
Yong higpit ng yakap niya ang kanyang mga halik at ang matamis na I love you hudyat na pala iyon na 'yon na ang huling beses na marinig at maramdaman ko mula sa kanya.Dalawang linggo ang lumipas nag text sa akin si Maricel,kaklase ko noong high school tinanong kung kami pa ba ni Kenneth,I said yes kasi hindi naman kami naghiwalay noong gabing yon. "Kayo pa?Pero bakit may kinakasama na siya?Kilala mo si April?Iyan ang kinakasama niya ngayon."Hindi ako nakasagot sa huling mensahe ni Maricel.April?Siya yong virgin niyang girlfriend na nagalaw niya.Natawa ako ng mapakla.Kaya pala hindi na siya nagparamdam sakin after may nangyari samin dahil may kinakasama na pala siya.Ang sakit lang minaHal ko saya ng subra pero all this time virginity lang pala habol niya.Akala ko sapat na,akala ko minahal niya talaga ako pero hindi pala.Kaya ba inalok niya ako ng kasal noon dahil lang sa bagay na ito? Gusto niya akong pakasalan dahil lang sa s*x? At kapag laspag na ay iiwan rin ako? At may i
Warning: Slight SPG. Not suitable for young readers. Masakit. Pero manhid na yata ang puso ko sa paulit-ulit na sakit na dinulot niya sa akin. Binura ko ang mensahe at tiningnan ng masama si Kenneth kung saan siya naroroon. Nang maibalik ko sa kanya ang sim card niya ay lumayo siya sa akin dahil ayaw ni Joy na dumikit siya sa akin. Busy siya sa kanyang cellphone ni hindi niya ako ma sulyapan kahit saglit sa kanyang pagka abala. Nagsisi ako. Sana hindi ko lang binasa ang mensahe at binura agad.Tulala akong nanonood sa mga taong masayang nag sasayawan. Kahit malakas ang tugtog pakiramdam ko sinisigaw sa aking harapan ang mensaheng na basa ko. Maya-maya ay muli siyang lumapit sa akin. Naka ngiti pa ang g*g*."Bhe pahiram ng cellphone mo," malambing na ani nito sa akin."Bakit? Aanhin mo ang cellphone ko? " malamig na tugon ko sa kanya." Titingnan ko lang baka naiwan ang number ni ante diyan wala kasi dito sa akin. "Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.'Talaga ba? Number ng ante mo o b
Mahigit isang taon akong naghintay sa kanya kahit wala siyang paramdam sa akin naghintay parin ako tapos ito ang balitang matanggap ko?Ako ?Ex-girlfriend niya?Tapos yong tumawag sa akin ay ang girlfriend niya.T*ng*n* naman!Ang lupet mo Ken. Sobra! Nagpalit kaagad ako ng number pagkatapos kong patayan ng tawag yong babaeng nagpakilala na girlfriend ni Kenneth. P*t*!Ang sakit.Naghintay ako. Umasa ako na baka isang araw bumalik siya sa akin at maging maayos na ang lahat pero hindi ko naman akalain na may tatawag sa akin at magpakilala na girlfriend niya. T*ng*n*! Inaasahan ko naman na mayroon siyang ibang girlfriend pero p*t* ang sakit lang na kailangan niya pang ibigay sa babae na yon ang number ko. Para ano? Para kompermahin na break na kami? G*g* siya. May pangako pa siyang nalalaman tapos ang ending ipangalandakan niya sa bagong girlfriend niya na hiwalay na kami. Ni hindi nga siya tumawag para makipaghiwalay sa akin e. Ginost pa nga ako .Ilang taon na naman ba ang hintayin ko pa
Akala ko hindi na niya ako ulit iiwan na manatili na siya rito at ipag-patuloy ang kanyang pag-aaral pero sa isang iglap nagbago na naman ang kanyang desisyon ngunit hindi para sa kanyang sarili kundi para sa kanyang may sakit na kapatid. Lokong Rose muntik na akong maniwala sa sinabi niyang magtatanan si Kenneth. Maki balita nalang mali pa.May mag tanan bang magpaalam sa jowa niya? Loko. May kapatid si Kenneth na babae, she's a months old now.Bunso nila at may sakit ito sa puso, butas ito nang ipinanganak siya.Mahal na mahal niya ang kanyang kapatid to the point na kailangan niyang isakripisyo ang kanyang pag-aaral para lang maka ipon ng pera pang pagamot dito. Isang linggo na mula noong umalis siya. I miss him. Kahit madalas kaming magka text at call iba parin noong nandito siya na nagkikita kami kahit isang beses na isang linggo ngayon wala na kontento nalang sa text at tawag."Fahrhiya may naghahanap sayo.""Ha? Sino?""Basta. Sumunod ka na lang. Nandoon siya sa purok ng Mabini
Tinagurian akong matalino sa klase pero pagdating sa pag-ibig ang b*b* ko hindi na ako natuto, hindi pa din ako natauhan sa ginawa niya sakin, dahil isa lang ang gusto ko ngayon ang maging akin siya ulit.Magkahawak kamay at pareho kaming walang kibo habang naglalakad.Walang salita na gustong lumabas sa bibig ko naging kontento na ako na nandito siya sa tabi ko. "Hindi ko alam na nag-aral ka pala ulit," basag ko sa katahimikan.Bumitaw siya sa aking kamay at umakbay sakin." Umm, kailangan e."Katahimikan ulit. Ayoko na magsalita at baka ma ungkat ang nakaraan na ayoko ng balikan."Sorry kung ngayon lang ako bumalik, hindi ko kasi kaya na agawin kita sa pinsan ko."Tumingin ako sa kanya. " Sorry-, "Bigla niya akong kinabig papalapit.Mabilis na hinawakan niya ang aking magkabilang pisngi at walang pasabing siniil ng halik ang aking mga labi. Napatunganga ako. Hindi ako gumanti ng halik ngunit kusang bumuka ang aking mga labi sa pagkabigla. Ramdam na ramdam ko ang malayang naka
Akala ko mababaw lang ang pagkagusto ko kay Kenneth na kapag magkaroon ako ng ibang boyfriend ay makalimutan ko na siya, na hindi ko na siya muling magustuhan pa pero bakit hanggang ngayon ay lunod na lunod ako. Ni hindi ko magawang kumapit sa iba upang makaahon.Tatlong taon na ang lumipas.Tatlong taon na wala akong balita sa kanya. At tatlong taon ko na ring inaasam na sana isang araw ay bumalik siya at muling magtagpo ang landas naming dalawa. Dahil hanggang ngayon gusto ko parin siya, I mean mahal ko parin siya.Noong naghiwalay kami ni Lian hindi na ako ulit pumasok sa isang relasyon kasi masaktan ko lang 'yong tao, paasahin sa wala kasi kahit anong gawin ko si Kenneth parin ang hinahanap ng puso ko."Tara, gala tayo," anyaya sa akin ni Kate."Saan?""Sa San Mateo, fiesta sa kanila ni Maricel punta tayo sa bahay nila."Si Kate ang bagong kaibigan ko simula noong bumalik si Mea ng Cebu sa parents niya nakakalungkot kasi siya lang ang close friend ko tapos nag transfer pa pero ay