Chapter 17
Tumunog ang cellphone ni Christian na naiwan sa side table. The caller is Monique! Hindi maintindihan ni Jera kung dapat ba niyang sagutin ang tawag nito. Why is she calling her husband? May lakas pa talaga ito ng loob na makipag-usap sa asawa when she's only cheating on him. Hinayaan na lamang ni Jera na mag-ring ang cellphone. Titigil din naman iyon.
After fifteen minutes ay pumasok si Christian sa kanilang silid. His face is void of any emotions.
"So that's the reason why I can't remember anything. You are still a fucking virgin, Jeralei. You made a fool of us. Tell me, why all the lies?" Jera isn’t sure if what she saw in his eyes is hatred or was it pain?
"Christian. I never made anyone believed that something happened between us that night." depensa ni Jera though she knows she would sound real stupid.
"Are you really stupid, Jera? Wala tayong parehong s
Chapter 18Maagang bumangon si Jera kinabukasan upang maghanda ng kanilang almusal. Simula na ng ikatlong taon niya sa kolehiyo. Nagkaasawa man ng maaga ay ipagpapatuloy pa rin niya ang pag-aaral. Sa larangan man lang iyon ay ayaw niyang biguin ang kanyang mga magulang.Mabilis siyang nagsangag kanin, nagtimpla ng kape at nagprito ng itlog at hotdog. Naglalagay na siya ng pinggan ng makinig ang mga yabag ng asawa na pababa ng hagdan. What would she tell him? Masyado pang maaga para sa isang confrontation. Isa pa, she doesn’t want to ruin her day. Ayaw din niya maging bungangerang asawa. Mas pipillin na lang siguro niya ang maging positibo sa kabila ng nararamdaman. After all, sabi nga nila, minsan talaga babae ang nagdadala ng relasyon.“Tamang tama ang gising mo, kakain na” wika niya kay Christian at bahagyang sinulyapan ang asawa.Oh God, the man
CHAPTER 19Habang kumakain ay masayang nagkwentuhan ang dalawa. Jera feels so comfortable talking to Christian. Para bang walang nangyaring hindi maganda sa kanila nitong mga nakaraang araw. “So what’s your agenda for today?” tanong ni Jera sa asawa.“None. I’m planning to go with you sa University. Today’s the start of your enrollment, right? Gusto kong samahan ka pag-eenroll then maybe after that we can go somewhere” he said as he reached for his cup of coffee and sips it.“Yeah. How did you know? Hindi ko naman iyon nabanggit sa iyo.” Takang tanong niya but feels so happy dahil kahit papaano ay may interes naman pala sa buhay niya ang asawa. Maybe he cares.“I checked it sa university yesterday. I went there. Look, Je. I know you’ve been thinking na sa mga panahon na wala ako dito ay iniisip mo na I spent it with Mo
CHAPTER 20Nasa sasakyan na sila ay hindi pa din naimik si Jera. Bakit feeling niya ay talagang inasar ni Christian si Ethan.“Hey, bakit ang tahimik mo?” untag nito sa pananahimik niya.“What do you want me to say? Parang sinadya mo yung ginawa mo kanina” naiinis na wika niya.“What do you expect me to say sa manliligaw mo, Jera? He has the right to know that you’re already married. And may I just quote you, I have the right to call you mine” nangiinis pa na wika ni Christian. He’s really enjoying pissing her off. Hindi pa din siya kumikibo.“To tell you honestly, wala akong nak
CHAPTER 21Nagpalipas pa ng ilang oras ang mag-asawa at pagkatapos ay umalis na ang sila. Nagdiretso sila sa beach house kung saan sila nagtungo noon.“Hey, did you bring me here para ipaalala ang kasalanan ko sa’yo?” malungkot na tanong ni Jera. Now, she feels guilty all over again.“Of course not!” Christian said as he tucked her lose strand of hair which is blown by the wind. “Ang gusto ko lang mag-enjoy tayong dalawa. Magpalit ka na nga pala ng swimsuit mo. Itinawag ko yan sa Mommy Kristina bago pa tayo magtungo sa bahay ninyo kaya naihanda niya iyan ahead of time.”Matapos mag palit ni Jera ng damit pampaligo ay parang mga bata na nagtampi
Chapter 22Chapter 15Nang mga sumunod na buwan ay walang pagsidlan ang kaligayahan ni Jera. Everything seems to be perfect. Her married life is going smoothly. Sabay silang kumakaing mag-asawa tuwing umaga. At pagkatapos noon ay ihahatid siya ng asawa sa unibersidad. At sa tuwing matatapos ang klase niya ay nakaabang na din ang binata sa parking lot ng unibersidad upang sunduin siya.Tatlong buwan na halos na ganoon ang kanilang routine. Christian always finds time for her kahit pa gaano man ito kaabala sa trabaho. Just when she thought that everything is perfectly alright ay dumating ang problemang hindi niya inaakalang kakaharapin niya.
CHAPTER 23Chapter 16Pag gising ni Jera kinabukasan ay wala na ang asawa sa kanyang tabi. It’s eight in the morning! Ngayon lang siya na-late ng gising! Usually she wakes up at six or seven in the morning. Marahil dahil puyat na puyat siya sa kaiiyak na halos mag-uumaga na siyang nakatulog kaya ganoon.Pagbaba ng hagdan ay nakita niyang nakahain na sa lamesa ang kanilang almusal. May tatlong piraso pa ng pulang rosas sa tabi ng kanyang pinggan na sa ibabaw may soup bowl. Kung sa ibang pagkakataon siguro niya nakita ang mga iyon ay kinilig na siya but suddenly those roses made her sad. How can Christian be so sweet when he is cheating on her.Pumasok
CHAPTER 24Samantala, si Christian naman ay hindi rin mapakali habang kasama si Monique st Aldrin. Sigurado siyang si Jera ang nakita niyang nakatayo di kalayuan kanina sa restaurant na kanilang kinakainan. Or maybe he’s wrong? Labis lang siguro ang pagaalala niya para sa asawa kaya sa pakiwari niya ay ito ang kanyang nakita.“Hey, ano ba ang tinitingnan mo sa labas? You look worried. Is there a problem?” asks Monique na tinanggal ang mga braso na nakayap kay Christian.“It’s just that I thought I saw Jeralei.” Christian said as hea reached for his cellphone on the table.“Are you sure? Bakit kasi hindi mo na lang siya isinama?” takang tanong ni
Chapter 25BACK TO THE PRESENTIt’s seven in the morning ng magising si Jera. Christian is nowhere to be found. Agad siyang nag deretso sa banyo upang maghilamos at magsipilyo. She then goes back to her room at inayos ang kamang kanyang hinigaan. Matapos iyon ay inihanda na niya ang mga damit na isusuot pagpunta sa bakeshop. Isang dress na kulay baby pink ang kanyang napili na hanggang tuhod at flat shoes.Muli niyang naalala ang outburst niya nang nagdaang gabi. She wasn’t expecting it too. Hindi niya maintindihan ang kagustuhan ni Christian na muli siyang makisama. For God’s sake! Siguradong nasa kulang kulang dalawang taon na ang anak nito at ni Monique. Naghiwalay na ba ang mga ito kaya binabalikan siya ng asawa? The thought made her blood boils like a water reaching its boiling point. How convenient it is for him. Ano ang akala ng asawa sa kanya? Reserba? Panakip butas? Damn him! Nothing has
Chapter 49Early morning ay agad na tinawagan ni Dr. De Castro si Chrtian telling him that the result of the bone marrow biopsy is out. He has already read the results. He and Jera need to go to the hospital in order for him to explain his findings as well as the treatment that Jera needed to undergo.Christian looks at his wife who is still asleep. She was so happy last night dahil sa sorpresang ginawa niya. At least whatever the result of the biopsy, he has made Jera happy on the night of their anniversary without worrying about anything.Pag dating sa ospital ay agad silang pinaupo ni Dr. De Castro.“Good morning po, Doc.” Bati ni Jera sa doktor.“Good morning. So how are you feeling right now?” the doctor asks.“Mas mabilis pong mapagod and I have more bruises that before.&rdquo
Chapter 48Nagkakasayahan sina Jera at Ethan ng dumating si Christian na may mga dalang pagkain.Agad nitong nilapitan ang asawa na nakahiga at hinalikan sa noo. She seems in pain but Jera seems to manage it. She is doing her best to tolerate it dahil ayaw nitong maging pabigat sa kung sino man ang kasama nito. May sakit na at lahat, but still Jera is very selfless.“How are you feeling?” Christian asks. “I wasn’t able to buy you any food since you are not aloowed to eat for now.”Jera smiled. “Medto masakit yung likod ko but the pain is manageable. Ikaw ang dapat kumain,Christian. You’re starting to lose weight too. Huwag mo na akong sabayan. Baka mamaya ikaw naman ang mag kasakit. How could I possibly take good care of you?”“Don’t worry about me, Je. Nami-miss ko lang si
Chapter 47Mabilis ang mga naging pangyayari after their check-up with Dr. De Castro. Two days after will be Jera’s bone marrow biopsy. Alam ni Christian na natatakot ang asawa. Some people said that it was painful. But her wife is really trying to be brave.Kasalukuyan nasa garden si Jera at nakaupo sa upuang bakal doon. Medyo malamig ang simoy ng hangin and Jera shivers. Hindi niya namalayan na nasa likod na niya si Christian at ibinalabal sa kanya ang jacket nito.“Thank you.” Jera said and smiled at Christian who sit beside her.Christian stared at his wife. Jera really lose a lot of weight. She possibly loses five or seven kilograms? And it really breaks his heart to see her like this. Each day that pass she becomes weaker. She’s losing her appetite even more.“Don’t stare at me like that Christian.” Malungkot na wik
Chapter 46Naging masaya si Jera ng mga nagdaang araw. Si Kristina ay inaalagaan siyang mabuti. It was like when she was in high school and elementary kung saan her mother always cooks her favorite food habang siya ang nagcha-chop ng mga ingredients na kailangan nito. Even though she is already mariired and considered as an adult ay natutuwa pa din si Jera sa ginagawa ng ina. A mother’s care is really the best. Even her father ay palaging nakaalalay sa kanyan lalo pa at nakikita nito minsan na parang palagi siyang nanghihina.Samantala, isa pa sa nagpapasaya kay Jera ay panunumbalik ng dating samahan nina Arvee at Christian. They are really treating each other like they used to. It is as if nothing has happened in the past. Kahit ang pagtrato bi Ariel kay Christian ay nanumbalik na din sa dati. And that really made her happy. At least, if ever she won’t survive sa kanyang sa sakit ay may mga gani
CHAPTER 45Magkahawak kamay na pumasok sa loob ng bahay sina Arvee at Lorie. Parang mga bata na nagtatawanan ang dalawa.Si Christian na bumababa ng hagdan ay agad na nakita ang dalawa.“Kailangan ko pa ba’ng hulaan kung anon a ang status ninyong dalawa?” natatawang wika ni Christian.“You can laugh at me now,pre.” Arvee said at dinala sa bibig ang kamay ni Lorie na hawak hawak pa rin niya.“And you’ll tell me that I am not an expert when it comes to matters of the heart.” Patuloy na pang-aasar ni Christian sa kaibigan.“What can I do, pre, this woman beside me made me realized that she is really the one for me.”Si Christian ay malakas na tumawa. “Nakaka corny talaga ang umibig, pre. Tingnan mo kung ano ang nangyayare sayo ngay
Chapter 44Ang lahat ay nagtaka sa biglaang pag-alis ni Avery lalo na si Lorie na biglang umahon mula sa swimming pool.Si Arvee naman ay muling pumasok ng bahay. Doon ay naabutan ito ni Christian na nakaupo ng pasalampak sa may sofa.“Hey, saan ka ba nanggaling? Nag-iihaw lang tayo kanina, nawala ka.” Wika ni Christian sa kaibigan at biglang kumunot ang noo ng makitang may bahid ng dugo ang tagiliran ng labi ng kaibigan.“Anong nangyari sa mukha mo? Don’t tell me na may kumagat diyan, dahil walang chicks dito, pare.” Pabirong wika ni Christian at nilapitan ang kaibigan na hawak ang hawak ang labing tinamaan ng suntok ni Avery.“Don’t mind me. I am perfectly alright.” Tipid na wika ni Arvee at saka tumayo upang magtungo sa kusina ay kumuha ng yelo.Sinundan naman ni Christian an
Chapter 43Nagkakasayahan ang lahat sa garden sa swimming pool. Hindi ganoon katas ang araw ng oras na iyon. Si Lorie at Jera ay masayang nagbabad sa swimming pool. Samantala, si Christian, Arvee at Avery naman ay nag-iihaw ng barbecue. Ang mga magulang naman ni Jera ang siyang nag volunteer na magaayos ng lamesa at ng iba pang kakainin nila.“Kanin aka pa tinitingnan ng Kuya ko at ni Avery. Ganda mo, baks.” Wika ni Jera kay Lorie.“Sus, hayaan mo na yang Kuya Arvee mo. Ngayon pa siya titingin tingin sakin kung kailan may iba na.” Lorie said habang iniirap ang mata kay Arvee.“I don’t want to interfere with your relationship with Avery, friend, but do you really love him? Di ba sabi mo nga, aksidente lang naman ulit kayong nagkita. Baka naman kasi kailangan mo lang ng magpapasaya sayo kasi makungkot ka?” Jera said as she look
Chapter 42 Madaming dalang mga prutas ang mga magulang ni Jera. Halos lahat na ata ng uri g prutas ay dinala ng mga ito.“Mom, ang dami naman niyang dala ninyo. Pwede na po ako magtinda dito sa amin.” Biro ni Jera sa ina habang inaayos nito sa kanilang kusina ang mga prutas na dala ng mga ito.“You have to eat a healthy and balanced diet, Je. Ang sabi ni Christian ay marami kang iniinom na gamot. Kailangan bumawi sa pagkain. Tomorrow you will go to St.Lukes sabi ng asawa mo. I think it would be better kung sa Manila muna ulit kayo mag stay para kapag kailangan mo pumunta ng hospital ay hindi ka masyadong mapapagod sa biyahe. You can also stay with our house lalo na kung busy si Christian sa kanyang trabaho. Ayokong maiwan ka na nag-iisa sa bahay, Jera lalo
Chapter 41It’s only five thirty in the morning pero gising na agad si Jera. Si Christian ay na nakayakap sa kanya ay himbing na himbing pa sa pagkakatulog. Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Kahit kailan ay hinding hind siya magsasawang pagmasdan ang mukhang iyon. Ever since they got back in each other’s arms ay walamg hindi tinupad ang asawa na pangako sa kanya. He has been a carin and loving husband. Siguro para dito ay hindi pa sapat ang ginagawa nito, but for her, Christian ways of showing how much she loves and cares for her is already enough.Yes, there were times na hindi siya nabibigyan ng oras but she perfectly understands it. He is working really hard para sa pamilyang nais buuin ng asawa. He would always tell her that he wanted to give everything to her pati na rin sa mga magiging anak nila. He wanted to be not just a father but a good provider as well. And for that, she really feels blesse