“อ๊าาา แบบนั้นแหละอ๊ะ เร็วกว่านี้หน่อยอ๊าาาา” เขาบอกเธอ ที่กำลังใช้ปากช่วยเขา เธอขยับทั้งปากและมือรูดให้เร็วขึ้น เขาส่งเสียงครางกระเส่าก่อนจะยื่นมือไปกดที่ศีรษะหญิงสาวไว้แน่นก่อนที่จะสวนสะโพกเด้งใส่ปากสวยอย่างบ้าระห่ำ
“อ๊าๆๆ ใกล้แล้วอ๊ะๆๆ ซี๊ดดดอีกนิกอีกนิด” เขาซี๊ดปากคำรามเสียงกระเส่า ก่อนจะเด้งสะโพกหนาไปที่ปากหญิงสาวแบบรัวๆ ถี่ๆ ร่างกายของเขาเกร็งกระตุกกระแทกสวนเข้าปากสวยครั้งสุดท้ายจนสุดลำ หญิงสาวได้แต่ประท้วงด้วยการตีที่หน้าขาแรงๆ ก็ที่เขาจะรีบปล่อยให้เป็นอิสระจากแก่นกายของเขาทันที
แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก
“อร่อยมั้ย” เขาถามหญิงสาวพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ เธอ และยื่นมือไปเช็ดน้ำกามของเขาให้เธอที่ย้อยออกมาจากมุมปาก“อร่อยก็บ้าแล้ว คุณจะบ้าหรอมันแทงคอฉันน่ะ กระแทกเข้ามาได้ไง” หลังจากที่เธอสำลักเสร็จเธอก็บ่นอุบให้เขา
“หึ ก็ตอนนั้นมันกำลังฟินนี่น่า ขอโทษแล้วกัน”
“ขอโทษแล้วมันหายไหมล...อุ๊บ” ปากเรียวเล็กของหญิงสาวที่กำลังพูดต่อปากต่อคำกับเขาก็ถูกปิดด้วยริมฝีปากหนาทันที เขาสอดลิ้นสากเข้าไปข้างในตวัดเลียดูดลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม มืออีกข้างหนึ่งก็เลื่อนไปบีบขยำก้นของเธอจนมันแดง เธอได้แต่ส่งเสียงครางเสียวซ่านเมื่อถูกเขาตวัดตามลำคอระหง เพราะว่าเธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนร่างกายของเธอจึงอ่อนปวกเปียก เขาเริ่มที่จะเอาแก่นกายของเขาไปถูวนที่ดอกไม้งาน แต่เธอก็ดันอกของเขาไว้ก่อน
“มัน จะ เจ็บมั้ย”
“ฉันจะไม่โกหก มันเจ็บแต่เจ็บแค่แปปเดียวเท่านั้น” เขากระซิบบอกเธอด้วยเสียงแหบพร่าที่ข้างใบหูสวยและขบเม้มเบาๆ
“อ๊าาาาาส์” เขาเริ่มเอาแก่นกายมาถูที่เนินสวาทอีกครั้งก่อนจะจ่อและแทงเข้าไปทีเดียวเพื่อที่จะไม่ให้เธอเจ็บนาน
พรวดดดดดด
“กรี๊ดดดดดดดดดด ฮึกคุณฉันเจ็บ โอ๊ยยย ฉันเจ็บมากเอาออกก่อนนะขอร้อง” หญิงสาวน้ำตาไหลพราก ปากพร่ำบอกให้แต่เขาถอดถอนแก่นกายออก“เอาออกไม่ได้หรอก เดี๋ยวคุณก็คุ้นชินกับมันอ๊ะแน่นจริงๆ อ๊าส์” เขากัดฟันพูดปลอบหญิงสาวออกไป เพราะเขาก็เจ็บเหมือนกันข้างในเธอนั้นรัดแน่นจนของเขาแทบจะขาด
“อ๊า อ๊ะ อย่ารัดแน่นมากสิเดี๋ยวผมก็แตกหรอก” เขาก้มลงไปจูบหญิงสาวทันที ทั้งสองแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม
“อ๊ะๆ สะ...เสียวอ๊าาาาาาาาา”
“เสร็จแล้วหรอ หืม” เขาถามเธอเสียงกระเส่า เธอพยักหน้าตอบรับเขาเบาๆ
“แต่ผมยังไม่เสร็จเลยนะ” เขายกยิ้มมุมปากก่อนที่จะเด้งสะโพกตอกอัดความเป็นชายแรงๆ จนหญิงสาวเบ้หน้าด้วยความเจ็บปนเสียวที่เขาสร้างให้ และตีไปที่ไหล่หนาแรงๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นห้อง เธอได้แต่นอนรับความเสียวซ่านที่เขามอบให้“อ๊าอ๊ะๆๆ คุณมันแรงเกินไปอ๊ะอะ ฉันเจ็บอ๊าส์”
“เธอไม่ได้เจ็บสาวน้อย เธอเสียวตั้งหากล่ะ หึ” พูดเสร็จเขาก็เลื่อนมือไปจับสะโพกสวยให้ลอยขึ้นเล็กน้อย เธอได้แต่ส่ายหน้า มือของเธอก็ขยำผ้าปูที่นอนแน่น ร่างกายของเธอสั่นไหวอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงกระแทกของเขาจนเธอเสร็จไปอีกรอบแต่ดูเหมือนว่าเขายังจะไม่เสร็จซักที
“อ๊ะๆๆๆ อ๊าาาาามะไม่ไหวแล้วอ๊ะๆๆ อ๊าาา” ขาเรียวสวยเกร็งไปหมดจนเขายกยิ้มด้วยความพอใจ ก้มลงเลียที่หน้าอกอวบแล้วซอยสะโพกระรัวใส่หญิงสาวอีกครั้ง
“อ๊าาาาา มันเสียว อ๊ะๆๆ คุณ คุณทำแรงเกินไปแล้วน่ะอ๊ะๆๆๆๆ”
“อะไรกัน ผมก็กระแทกของผมปกตินิ คุณไม่ชอบแบบนี้หรอ ไหนบอกสิอยากได้แบบไหน” เขากระซิบที่ข้างใบหูของเธอพร้อมกับขบเม้มหูเธอเบาๆ เธอได้แต่หน้าแดงแล้วก็รีบหลบสายตาขอเขาทันที เขาที่เห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นก่อนที่จะยกสะโพกเธอให้ลอยขึ้นแล้วขยับสะโพกควงส่ายไปมาก่อนจะอัดสะโพกไปเต็มแรงแบบรัวๆ จนเธอต้องร้องครางเสียงดัง จังหวะที่เขากระแทกสะโพกอย่างเมามันใส่เธอนั้นเขาก็ตอกอัดความเป็นชายที่ไปหญิงสาวอย่างเต็มที่จนเผลอปล่อยในใส่หญิงสาวหมดทุกหยาดหยด
หญิงสาวที่รู้สึกถึงความอุ่นที่พุ่งทะยานเข้ามาในท้องของเธอก็ยังไม่ทันจะได้ทักท้วงอะไรเขาก็ก้มลงมาปิดปากของเธออีกครั้งทำให้เธอเคลิบเคลิ้มไปกับบทสวาทของเขาอีกครั้งจนสติลืมเลื่อนไปอย่างลืมตัว เมื่อเขาเห็นว่าเธอพร้อมที่จะมีความสุขเขาให้อีกครั้งก็ไม่รอช้าที่จะสอดแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทของหญิงสาวอีกครั้ง
“อ๊าาาาาเสียวอ๊ะๆๆๆ อ๊าาาาาา” เขาที่ดึงเธอเข้ามาโอบกอดเธอไว้พร้อมกับมอบจูบที่ดูดดื่มจนทำให้เธอสะท้านไปทั้งตัว
“อ๊าาาาาา อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆๆๆ” เขาลากไล้มือไปลูบวนที่ก้นเนียนขอเธอเบาๆ ก่อนที่จะฟาดมือเขาไปที่สะโพกสวยจนเกิดรอยแดง หญิงสาวไม่ได้รู้สึกเจ็บแสบแต่อย่างใดกลับกันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้หญิงสาวเข้าไปอีก
“อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ เสียว อ๊ะ อ๊าาาาาา” เขาโน้มหน้าเขาไปจูบกับเธออีกครั้ง
“ปากของเธอโคตรที่จะหวานเลยรู้ไหม” พูดจบเขาก็ก้มลงไปจูบกับเธออีกครั้ง เขาผละออกเปลี่ยนให้หญิงสาวได้ขึ้นขย่มแทน แต่หญิงสาวกับส่ายหน้าเพราะเธอไม่เคยทำ เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็จับขาทั้งสองข้างของเธออ้าออกกว้างและเขาเด้งสะโพกตอกอัดความเป็นชายสวนขึ้น ร่างบางถึงกับจุกและกระตุกจนเสร็จไปอีกครั้งโดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ
“อ๊ะๆๆๆ อ๊า มะไม่ไหวแล้วอ๊าส์” ร่างบางของหญิงสาวกระตุกเกร็งสองสามครั้งก้มจะล้มตัวไปบนอกของเขาและซบที่ซอกคอของเขาทันที แต่ทว่าเธอต้องร้องครางขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเขาเริ่มที่จะขยับสะโพกเด้งสวนขึ้นมา เขาจับสะโพกของเธอไว้แน่น เธอได้แต่ส่ายหน้าบอกว่าไม่ไหวแล้วเพราะเธอพึ่งจะเสร็จไปเมื่อกี้
“อ๊าาาามะไม่ไหวแล้วคุณอ๊ะๆๆๆ”
“อีกนิดน่ะอ๊ะๆๆๆ อ๊าาาใกล้แล้วๆ อ๊ะๆๆ อ๊าส์” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องทันทีที่เขาพูดจบ เขากระแทกซอยถี่รัวก่อนที่จะปล่อยน้ำกามของเขาเข้าสู่ร่องสวาทของหญิงสาวอีกครั้ง ตอนนี้เธอไม่มีแรงที่จะพูดได้แต่นอนหอบหายใจรดรินที่ต้นคอของชายหนุ่ม หลังจากที่เขาเสร็จไปได้ไม่นานก็จับแก่นกายถูที่ปากทางสวาทอีกครั้ง ก่อนจะแทงแก่นกายเขาเข้าไปอีกครั้ง
“ดะเดี๋ยวสิคุณอ๊าาาาา ฉันพึ่งเสร็จไปอ๊ะๆๆๆ หยุดก่อนนะอ๊ะอ๊าขะขอร้องอ๊าาาา”
“อ๊าาาา แต่ผมกำลังเสียวอ๊าาาา มันอยากได้อีกอยากได้มากกว่านี้อ๊ะๆๆๆ” เขาได้แต่บอกเธออย่างกระเส่าแล้วเด้งสะโพกใสเธอถี่ๆ จนเธอเริ่มจะทนไม่ไหว ล้มลงนอนซบที่อกเขาอีกครั้ง เธอก็โอบกอดเธอแน่นพร้อมกับควงสะโพกไว้
“อ๊าาาา ฉันเสียวมากอ๊ะๆๆๆ”
“ฉันก็เสียวอ๊าาาาา” หลังจากที่เธอพูดจบเขาก็รีบถอดแก่นกายออกทันทีแล้วจับเธอเปลี่ยนท่าหันหลังให้เขา เธอสะดุ้งทันทีที่เขาสอดแก่นกายเข้ามาข้างในในท่านี้
“อู๊ยยยยท่านี้สุดยอด” เขาเชิดหน้าครางเสียงกระเส่า
“อ๊ะมะมันจุกนะอ๊ะๆๆ”
“อ๊าาาาาาา”
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บๆๆๆๆๆๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอีกครั้ง แขนเล็กที่ใช้หยัดร่างกายของตัวเองที่สั่นคลอนเธอส่ายหน้ากัดริมฝีปากแน่น ก่อนที่เขาจะกระแทกแรงๆ เขามาสองสามครั้ง“อ๊ะๆๆๆๆๆๆ จะเสร็จแล้วอ๊าาาาาาา” ตุบ เธอทรุดลงบนที่นอนอย่างหมดแรง ส่วนเขาก็ถอดแก่นกายออกมาก่อนจะมองไปที่รูสวาทที่แดงก่ำในตอนนี้ น้ำกามของเขามันกำลังย้อยหลั่งออกมา เขาก้มลงไปจูบที่แผ่นหลังสวยของเธอก่อที่จะค่อยๆ สอดใส่ความเป็นชายเข้าไปอีกครั้ง
“อ๊าาาาคุณ พอแล้วอ๊ะๆๆ ฉะฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ”
“อีกรอบหนึ่งอ๊าาาา รอบเดียวเท่านั่นอ๊าาาาาาเสียวชะมัด” เขาเริ่มสอนบทสวาทสุดแสนจะร้อนแรงให้เธออีกครั้งกว่าบทรักครั้งนี้จะจบลงก็เกือบฟ้าสาง ส่วนหญิงสาวนั้นได้หมดสติไปเป็นที่เรียบร้อย
เขาที่ถอดแก่นกายออกก็ล้มลงไปนอนข้างกายหญิงสาวก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดในอ้อมแขนและหลับไปพร้อมกัน
ใบข้าว talk ทางด้านหญิงสาวที่ตอนนี้เริ่มรู้สึกตัว เมื่อมีแสงแดดที่รอดผ่านรูม่านมากระทบที่เปลือกตา หญิงสาวหันไปมองทางด้านชายหนุ่มที่ได้ครั้งแรกของเธอไป เธอได้แต่นอนมองเขานิ่งๆ แม้จะสับสนอยู่ภายในใจว่าเธอกำลังทำอะไรลงไป แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอนั้นเป็นฝ่ายเริ่มที่จะเข้าหาฝ่ายชายก่อน ตอนที่เธอทำเธอเองก็พอมีสติสมควร ถึงจะไม่ได้รู้สึกมึนมากเหมือนช่วงแรกที่เดินออกจากคลับแต่ในกายเธอกับร้อนรุ่มดั่งมีกองไฟกองใหญ่สุ่มอยู่ภายในกายเธอ ในเมื่อเธอปล่อยให้เรื่องมันเกินเลยมาขนาดนี้แล้ว เธอก็ต้องยอมรับกับผลของมันให้ได้ เธอเองที่เห็นว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายนั้นหลับอย่างสนิทอยู่ เธอจึงค่อยๆ จับเอามือของเขาที่พาดไว้กับเอวคอดของเธอไว้ออกเบาๆ จากนั้นก็ค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงนอนอย่างทุลักทุเล เพราะตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันเจ็บมากๆ เจ็บกว่าตอนที่เขาพึ่งจะทำเสร็จใหม่ๆ เลยด้วยซ้ำ ทีตอนทำเธอไม่ยังกะรู้สึกเจ็บ ถ้าเจ็บตอนนั้นเธออาจจะบอกให้เขาหยุดหรือให้เขาทำเธอเบาๆ ลงกว่านี้อีกหน่อย หลังจากที่ลุกขึ้นมาได้แล้ว ใบข้าวก็เริ่มเดินไปเก็บชุดที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นโดยเป็นฝีมือของเธอเองนั่นแหละที่เป็นคนถอดออกไป เมื่อเก็บ
ประเทศไทยณ สนามบินสุวรรณภูมิใบข้าวที่ตอนนี้ถึงประเทศไทยแล้วกำลังยืนรอกระเป๋าอยู่ที่สายพานลำเลียง เมื่อมองเห็นกระเป๋าของตนเองจึงรีบเดินไปเอาและเดินตรงมาทางออกทันที“ไปคอนโดXXXค่ะ” บอกจุดหมายกับคนขับแท็กซี่ไป ก็รีบขึ้นรถทันทีRrrrrrrrrrrrrrrใบข้าวที่กำลังนั่งมองออกไปด้านนอกกระจกรถอยู่นั่น ก็เลือบสายตาไปมองโทรศัพท์ที่กำลังแผดเสียงร้อง เมื่อเห็นว่าคนโทรมาเป็นใครจึงหยิบขึ้นมารับในทันที“แก มาถึงรึยัง ให้ฉันไปรับรึเปล่า” ปลายสายรีบพูดขึ้นมาหลังจากที่ฉันรับสาย“ถึงแล้วจ้า ไม่ต้องมารับฉันหรอกแก ตอนนี้อยู่บนแท็กซี่แล้ว อีกอย่างก็ไม่อยากรบกวนแกด้วย”“รบกวนอะไรยัยบ้านิ ฉันเป็นเพื่อนแกน่ะ ไม่มีคำว่ารบกวนจ๊ะ”“โอเคๆ ฉันขอโทษ เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถกลับคอนโด ฉันมีของฝากแกกลับมาเยอะแยะเลย”“บอกแล้วว่าไม่ต้องซื้อ แกก็ยังดั้นด้นที่จะซื้อมาอีกน่ะ เดี๋ยวฉันจะงอนแกเลยนิ เชอะ”“โอ๋ๆ อย่างอนเค้าน่าาาาา แกเห็นว่าเป็นขนมที่น่ากินมากก็เลยนึกถึงแกเป็นคนแรกเลยน่ะเนี่ย”“โอเค ไม่โกรธแล้วก็ได้ เห็นแก่ที่ซื้อมาหรอกน่ะไม่รับไว้ก็เสียดายเงินแย่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปหาแกที่คอนโดน่ะ แล้วก็จะเข้าไปคุยเรื่
ลูคัสลูคัสที่ตอนนี้พับเงินจำนวน200ลงในกระเป๋าไปเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะเดินออกมาจากห้องเดินลงไปด้านล่างที่ตอนนี้มีลูกน้องมือซ้ายอย่างเดรคเขากำลังรออยู่ เขาอยู่ที่นี่เพราะกำลังทำธุรกิจที่พึ่งเปิดมาได้ไม่ถึงปี นั่นก็คือคาสิโน เขาแค่มาทำเล่นไปพลางๆ แค่นั้นแหละ เพราะธุรกิจหลักของเขาคือบริษัทนำเข้ารถ แต่ไม่ได้อยู่ที่ประเทศนี่หรอก อยู่ที่ประเทศไทย เหตุผลที่เขามีบริษัทอยู่ที่ไทยเพราะแด๊ดของเขาน่ะสิตกหลุมรักสาวไทยอย่างมัมของเขา เลยปักหลักปักฐานอยู่ที่นั่นเลย ตัวเขาก็เลยถือสองสัญชาติ คือ ออสเตรเลียแล้วก็ไทย เขาพูดไทยได้คล่องมาก แต่จะเดินไปที่ไหนของไทยเขาก็จะโดนต้อนรับด้วยภาษาอังกฤษตลอดตอนนี้บริษัทที่ไทยกำลังไปได้สวยถึงเขาจะไม่ได้ไปบริหารเอง เขาก็มีมือขวาสุดติ๊งต๊องอย่างไอ้เบลคเข้าไปช่วยคุมงานแทน ถึงเวลาอยู่กับเขามันจะติ๊งต๊องไปหน่อย แต่เวลาทำงานก็เป็นคนที่เอาจริงเอาจังกับงานพอสมควร“นายครับ วันนี้มีคนมาเล่นแล้วเสียเยอะพอสมควร มันเลยโวยวายทำร้ายพนักงานของเราไปสามคนครับ ตอนนี้พวกผมจับมันไปไว้ที่ห้องดำแล้วครับ” ห้องดำคือห้องลับชั้นใต้ดินที่เอาไว้สำหรับพวกยืมเงินไม่คืน หรือพวกก่อความวุ่นวายในคาสิ
สามเดือนต่อมาใบข้าววันนี้ฉันมาตรวจร้านที่ตอนนี้อยู่ในขั้นตอนการสร้างขั้นตอนสุดท้ายก็คือ ตกแต่งภายในร้านเล็กน้อย ทางด้านหัวหน้าที่ดูแลในการตกแต่งของร้านที่ขนมจ้างมาเห็นฉันก็เดินมาหาฉันทันที “สวัสดีครับคุณใบข้าว”“สวัสดีค่ะคุณอาร์ต ตอนนี้ร้านไปถึงไหนแล้วคะ”“ตอนนี้ร้านเกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้วนะครับ ตอนนี้น่าจะได้ประมาณ98%ครับ เหลือพวกโต๊ะกับเก้าอี้ที่เราสั่งจะมาส่งพรุ่งนี้ครับ คุณใบข้าวต้องการตกแต่งหรือปรับตรงไหนเพิ่มเติมไหมครับ”“ไม่ค่ะคุณอาร์ต แค่นี้ก็แทบจะเหมือนกับที่ฉันคิดไว้แล้วล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะที่ทำได้เหมือนกับสิ่งที่ฉันคิดไว้ขนาดนี้”“ไม่เป็บไรครับ มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว ถ้างั้นเชิญคุณใบข้าวเดินตรวจงานดูได้เลยนะครับ ผมขอไปดูเรื่องการปูหญ้าข้างร้านก่อนครับ”“ค่ะ งั้นใบข้าวไม่รบกวนการทำงานของคุณอาร์ตแล้วละค่ะ”ทันทีที่คุณอาร์ตคนดูแลเรื่องการตกแต่งร้านเดินไปด้านข้างร้าน ฉันก็เดินตรงเข้ามาข้างในร้านทันที ร้านที่ฉันวาดฝันไว้ตอนนี้แถบจะไม่ใช่ฝันแล้วละ ตอนนี้มันได้กลายเป็นความจริงแล้ว ในที่สุดฉันก็ได้เปิดร้านคาเฟ่ที่ฉันใฝ่ฝันสักที ร้านตกแต่งสไตล์ป่าไผ่ มีน้ำตกเล็กๆ อยู่ตรงกลางร้า
“ไหนที่รักว่าจะแกล้งเขาไง จะกล่องไหนก็เซอร์ไพรส์เขาไม่ใช่หรอ” พี่พอสพูดขึ้นหลังจากที่เปิดกล่องดูเสร็จ“.....”“.....”“.....” อึ้งสิคะ ทันทีที่พี่พอสพูดจบ ทั้งฉัน ขนม และพี่น้ำหวานต่างก็เงียบทำให้บรรยากาศโดยรอบเริ่มอึดอัด“อะไรอ่ะที่รัก เขาพูดอะไรผิดไปหรอ ทำไมทุกคนถึงเงียบกันล่ะ” พี่พอสที่ไม่ได้รับรู้สถานการณ์ตรงหน้าก็พูดออกมางงๆ “มะ…มะไม่อะไรหรอกที่รัก งั้นเรามานั่งที่โซฟากันดีกว่า” พี่น้ำหวานที่หาเสียงตัวเองเจอเป็นคนแรก ก็รีบพูดแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้าก่อนเมื่อทั้งสี่คนมานั่งรวมกันอยู่ที่โซฟาแล้ว น้ำหวานจึงหยิบที่ตรวจครรภ์จากมือผู้เป็นสามีมาดู ก่อนจะเหลือบมองมาที่ฉันอย่างต้องการคำตอบ“เอ่อออ….คือ…” ทั้งพี่น้ำหวานและขนมต่างก็มองมาที่ฉัน เมื่อเจอสายตานิ่งเรียบของทั้งสองคน ใบข้าวก็หลับตาปี๋เล่าความจริงชนิดสัมผัสถึงทุกรูขุมขนให้สองสาวและอีกหนึ่งชายหนุ่มที่ยังมึนงงอยู่ฟัง แต่เธอไม่ได้บอกชื่อของชายหนุ่มที่ที่อยู่ในเหตุการณืกับเธอเท่านั้นแหละ……..เท่านั้นจริงๆ เพราะหลังจากที่ทุกคนฟังปุ๊บ ทุกคนยิ่งทำหน้าไม่เข้าใจขึ้นไปอีก“แล้วพ่อของเด็กล่ะ เขาเป็นใคร แกจำได้ไหม” ขนมที่ถามขึ้นหลังจากที่ฟังเพ
ใบข้าวหลังจากที่ขนมตัดสินใจจะพาเพื่อนไปตรวจอาการที่โรงพยาบาล ตอนนี้ทั้งสองคนมานั่งรออยู่ที่แผนกสูติ-นรีเวชเป็นที่เรียบร้อย ที่นั่งรอมีหญิงสาวมากมายทั้งรุ่นเดียวกันและแก่กว่าเธอก็ยังมี ใบข้าวที่เวลานั่งใจเต้นละส่ำอยู่ที่หน้าห้องเพื่อรอให้คุณหมอขานเรียกชื่อเธอเพื่อไปตรวจ เธอที่รับรู้ว่าตัวเองท้องก็แค่เมื่อวาน วันนี้ก็มาตรวจที่โรงพยาบาลเพื่อความแน่ใจ มันรวดเร็วเกินไปจนใบข้าวได้แต่คิดว่าเธอท้องจริงๆหรอ หรือเธอแค่เครียด แต่ถ้าเขาจะมาเกิดเธอก็ไม่เคยคิดจะเสียใจเลย“ขอเชิญคุณลลิตา ปัทมกุล ที่ห้องตรวจหมายเลข4ค่ะ” เสียงของพยาบาลหน้าห้องเดินออกมาเรียกใบข้าวที่ตอนนี้นั่งเหม่อลอยอยู่ ขนมเลยสกิดเพื่อนเพื่อให้ได้สติ“แก”“หะ…หะว่าไง มีอะไร” ใบข้าวสะดุ้งเฮือก เมื่อขนมสกิดตนเอง“หมอเรียกแล้วที่ห้องหมายเลข4 แกจะเข้าไปคนเดียวหรือให้ฉันเข้าไปเป็นเพื่อน” ขนมถามเพื่อนที่ตอนนี้ทำหน้างงใส่ตนเองอยู่“เดี๋ยวฉันเข้าไปเองก็ได้ แกนั่งรออยู่นี่แหละ” จากนั่นใบข้าวก็เดินตรงจะที่ห้องตรวจทันที เมื่อเดินมาถึงหน้าประตู หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนจะผลักประตูเข้าไปเผชิญความจริง“สวัสดีค่ะ คุณลลิตาใช่ไหมคะ เชิญนั่
บรื๊นนนนนนนนน บรื๊นนนนนนนนน เสียงบีบแตรลั่นถนนพร้อมกับเสียงยางรถยนต์ราคาแพงสีพื้นกับถนนจนควันพุ่งส่งกลิ่นเหม็นไหม้ไปทั่วบริเวณ "โอ๊ยย เจ็บอ่ะ อึกก พี่แทน เร็วกว่านี้ได้ไหม เจ็บจะตายแล้วอ่ะ โอ๊ยยยย" แทนไทที่ตื่นตะหนกก็รีบเหยียบเร่งคันเร่งตามที่คุณแม่ลูกอ่อนบอกทันที บรื๊นนนนนนนนนน เมื่อถึงหน้าโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เสียงแตรรถของแทนไทก็ดังลั่นให้ฝูงชนข้างนอกแตกตื่นแหวกทางให้ เอี๊ยดดดดด!!! "หมออออ หมออยู่ไหนน น้องผมจะคลอดแล้วโว๊ยยยยยยย" พอเปิดประตูปุ๊บ แทนไทก็ตะโกนดังลั่นชนิดมาแทนสามีคนไข้ในทันที บุรุษพยาบาลที่ได้สติก่อนก็รีบนำรถเข็นฉุกเฉินมาทันที อุ้มใบข้าวที่ตอนนี้มีน้ำสายไหลเป็นทางเปื้อนเสื้อคลุมท้องไปหมด "โอ๊ยย เจ็บบบ ฮึกกก" ใบข้าวส่งเสียงสะอื้นอย่างเจ็บปวดหน่วงแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต นี่หรือคือการคลอดลูก พอรถเข็นที่เข็นใบข้าวเข้าห้องคลอดก็เหลืออีกสองคนที่อยู่หน้าห้องคลอด ได้มีคู่รักคู่หนึ่งที่ตอนนี้กำลังนั่งสติแตกกันอยู่ "หลาน หลาน หลาน หลาน โอ๊ย ทำไงดี หลานจะออกมาแล้ว หลานลุง หลาน หลาน หลาน" แทนไทที่สติหลุดไปกับหลอดไฟของโรงพยาบาลไปเรียบร้อยแล้ว เพราะตื่นเต้นก
สามเดือนต่อมาใบข้าวตั้งแต่วันนั้น วันที่ฉันได้ให้กำเนิดนางฟ้าตัวน้อยๆ คนหนึ่งขึ้นมาก็ผ่านมาสามเดือนแล้ว เรียกได้ว่าเป็นสามเดือนที่สามารถพิสูจน์ได้เลยว่า ฉันนั้นสามารถเป็นแม่คนได้ดีรึยัง ฉันไม่สามารถตอบได้ว่าดี100%รึยัง แต่ฉันพยายามในทุกๆ วันเพื่อที่จะได้ดูแลเขาให้ดีที่สุด ลูกสาวของฉันมีชื่อว่า เด็กหญิงขวัญข้าว ปัทมกุล ชื่อเล่นชื่อว่า น้องลิต้าค่ะ น้องลิต้าเป็นเด็กน่ารักมากค่ะ ช่วงที่เข้าเดือนที่สามที่เลี้ยงน้องลิต้ามาคือ แกจะไม่ค่อยร้องไห้โยเยเท่าไหร่ ส่วนมากน้องลิต้าจะร้องไห้เฉพาะตอนที่แกหิวนมและตอนที่แกรู้สึกไม่สบายตัวแค่นั้น แต่ในช่วงที่ฉันเลี้ยงน้องลิต้าในตอนแรกคือ ฉันตาดำเป็นหมีแพนด้าเลยค่ะ ช่วงเดือนแรกน้องลิต้าร้องไห้บ่อยมากและต้องตื่นมาให้นมทุกๆ 2-3ชั่วโมง ทำให้ฉันนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มเท่าไหร่ แต่ดีที่ช่วงเดือนแรกขนมมาหาฉันทุกวัน ขนมจะมาตั้งแต่ไก่โห่และพี่แทนไทจะมารับกลับช่วงค่ำๆ เลยทำให้ฉันได้มีเวลาพักผ่อนเยอะขึ้นในช่วงกลางวัน แต่ช่วงนี้ขนมกับพี่แทนไทกำลังอยู่ในช่วงเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวกัน เลยทำให้ในช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาแวะมาหาฉันกับลูกเท่าไหร่ ซึ่งฉันก็บอกขนมไปว่าไม่ต้อ
"ปะป๊า!!!""ปะป๊า!!!""ปะป๊า!!!""ปะป๊า!!!" ประตูห้องทำงานชั้นบริหารถูกผลักเข้ามาอย่างรุนแรงพร้อมกับเสียงอันทรงพลังและฝีเท้าทั้งสี่ที่วิ่งตรงมาที่โต๊ะทำงานของลูคัสที่กำลังนั่งทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่ผู้ที่เปิดประตูห้องยังไม่ได้รับอนุญาตจากลูคัสคนแรกประเดิมด้วยพี่ใหญ่อย่างน้องลิต้า เด็กหญิงขวัญข้าว โบลโซเวอร์ พี่คนที่สองอย่างน้องลินา เด็กหญิงอารียา โบลโซเวอร์ พี่คนที่สามอย่างน้องลิสา เด็กหญิงอลิชา โบลโซเวอร์ และน้องสุดท้องอย่างน้องลูติน เด็กชายอชิรา โบลโซเวอร์ ตามลำดับไม่ต้องสงสัยว่าทำไมนามสกุลของน้องลิต้าถึงเปลี่ยนจากนามสกุลปัทมกุล มาเป็นนามสกุลโบลโซเวอร์ เพราะวันที่มัมของเขาได้คิดชื่อให้เด็กทั้งสามคนเสร็จแล้วก็เรียกคนจากอำเภอให้มาเปลี่ยนชื่อนามสกุลของทั้งใบข้าวและน้องลิต้าให้เสร็จสมบูรณ์ เพื่อที่จะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างไม่มีข้อแม้ ซึ่งใบข้าวก็ไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใดจึงทำให้ทั้งสองได้เปลี่ยนนามสกุลมาเป็น โบลโซเวอร์ แต่โดยดี"โอ้โห~ คิดถึงจังเลยครับมาให้ปะป๊าหอมหน่อยเร็ว " เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนผลักประตูเข้ามาลูคัสก็วางงานตรงหน้าลงทันทีพร้อมกับลุกจากเก้าอี้มานั่งยองๆรอเด็
"คุณแม่!!! ปะป๊า!!!" "ชู่ววว เบาๆลูกเดี๋ยวน้องๆหนูตกใจนะ" ตอนนี้เธอกำลังให้นมลูกคนสุดท้ายอยู่บนเตียงคนไข้ อยู่ดีๆประตูก็ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของน้องลิต้าและเสียงตะโกนดังโหวกโวยวายที่มาก่อนตัวนั้นทำให้เธอที่กำลังตั้งใจให้นมลูกอยู่ก็แอบสะดุ้งโหยงอยู่เหมือนกัน "ไหนน้องหรอคะคุณแม่" ลิต้าที่ได้ยินว่าน้องกำลังหลับอยู่ก็รีบวิ่งตรงไปที่เตียงของใบข้าวพร้อมกับเขย่งเท้ายืดคอพยายามมองน้องที่กำลังดูดนมจากเต้าของใบข้าวอยู่"นี่จ้ะ หนูเห็นไหมลูก" ใบข้าวก็พยายามที่จะก้มให้น้องลิต้าดูใบหน้าของเด็กชายตัวน้อยที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาดูดนมจากเต้าของเธอยังไม่ได้สนใจใคร"ลิต้ามาดูน้องๆกับพ่อสิครับ มานี่มาน้องอยู่นี่ตั้งสองคน" เพราะว่าเห็นเมียตัวเองฝืนร่างกายพยายามที่จะก้มเอาตัวลูกชายให้น้องลิต้าดูก็กลัวว่าเมียจะเจ็บแผลเลยต้องรีบเรียกให้น้องลิต้ามาดูน้องๆทั้งสองคนที่ตัวเองกำลังเอานอนบนรถเข็นอยู่ แทนที่จะให้ใบข้าวฝืนก้มลงมาต่อเพราะกลัวจะเป็นอันตรายกับแผลที่พึ่งจะผ่าคลอด"ค่าาาาาา" เมื่อเห็นว่าทางของปะป๊าของตัวเองมีน้องอยู่ตั้งสองคน น้องลิต้าก็รีบวิ่งมาดูน้องๆที่ตรงโซฟาของญาติผู้ป่วยทันที ทำให้ใบข้าวหันกลับไปสนใ
"อื้อ~" "เป็นยังไงบ้างครับที่รัก หนูโอเคไหม" ลูคัสที่นั่งรอเมียคนสวยตื่นจากการคลอดสามแฝดอยู่ตรงโซฟาก็รีบเด้งตัวออกจากโซฟามาหาใบข้าวที่เตียงผู้ป่วยทันที ตั้งแต่ออกจากห้องคลอดใบข้าวก็ยังหลับอยู่ต่อประมาณสามชั่วโมง ซึ่งช่วงนี้ก็เริ่มเย็นแล้วส่วนน้องลิต้าพ่อกับแม่ของเขาเป็นคนอาสาออกไปรับให้เอง"แค่กๆ ลูกล่ะคะเฮีย ลูกเราเป็นยังไงบ้าง" ทันทีที่ใบข้าวตื่นมาก็ร้องเรียกหาลูกน้อยที่ตัวเองเพิ่งคลอดออกจากท้องไปทันที เพราะหลังจากที่เธอคลอดสามแฝดเสร็จแล้วเธอก็รู้สึกเหนื่อยรู้สึกเพลียจนตัวเองเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เจอแต่เพดานสีขาวและเฮียลูคัสที่นั่งรอเธออยู่บนโซฟาโดยที่ทั้งห้องไม่มีแม้แต่เสียงเด็กร้อง เธอจึงรีบถามหาลูกแฝดทั้งสามของตัวเองทันที"ลูกๆของเรายังอยู่ที่ห้องเด็กแรกเกิดครับที่รัก เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะมาส่งลูกๆของเราแล้วล่ะ" เพราะก่อนหน้านี้พยาบาลเปิดมาดูอาการของใบข้าวก็พบว่าเธอยังไม่ตื่นจากฤทธิ์ของยาสลบ เลยบอกว่าถ้าใบข้าวตื่นให้กดกริ่งเรียกได้เลยเดี๋ยวพยาบาลจะนำลูกแฝดทั้งสามมาส่งให้ที่ห้องเองเพราะว่าต้องเอาเด็กๆเข้าเต้าคุณแม่ก่อน"งั้นหรอคะ~" ใบข้าวหน้าจ๋อยลงทันทีที่
ตึก ตึก ตึก ตึก"ตาลูค!!! หนูข้าวคลอดหรือยังลูก" คุณหญิงดารารัตน์และคุณเอเธนส์รีบต่อเครื่องตรงมาที่กรุงเทพฯทันทีหลังจากที่ได้รับสายโทรศัพท์จากลูกชายสุดที่รักว่าหนูใบข้าวจะคลอด เมื่อมาถึงสนามบินคุณหญิงก็ไม่รีรอที่จะเรียกรถให้ตรงมาที่โรงพยาบาลทันทีโดยไม่ได้แวะพักที่ไหน เมื่อมาถึงก็เห็นลูกชายตัวโตของเขานั่งกุมหัวเครียดอยู่หน้าห้องคลอด"ยังเลยครับมัม แต่ว่าเมียผมเข้าไปนานแล้วไม่รู้ว่าด้านในเป็นยังไงบ้าง ผมเป็นห่วงเมียกับลูกผมครับ" ตอนนี้ลูคัสรู้สึกกังวลไปหมดทุกสิ่งอย่าง เพราะด้วยครรภ์ที่เมียตัวเองตั้งนั้นเป็นครรภ์แบบที่ต้องดูแลพิเศษ ซึ่งต้องผ่าคลอดเพราะว่าถ้าคลอดธรรมชาติคุณหมอที่ทำคลอดก็กลัวว่าคนเป็นแม่จะหมดแรงก่อนที่ลูกจะออกมาครบหมดทุกคน "อย่ากังวลไปเลย เมียแกและลูกแกจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน ไว้ใจหมอและปล่อยให้หมอทำให้ดีที่สุดเถอะ" คุณเอเธนส์คนเป็นพ่อรีบเข้ามาปลอบลูกชายที่กำลังทำหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าห้องคลอด ซึ่งเขาผ่านการเป็นพ่อคนมาก่อนเขารู้ดีว่าในใจของลูกชายตอนนี้นั้นมันกลัวและกังวลมากแค่ไหน เพราะมันไม่ต่างจากตอนที่เขามานั่งหน้าเครียดอยู่หน้าห้องคลอดในเมื่อก่อนเหมือนกัน "แต่ผมอยาก
' ข้าพเจ้า ลูคัส บลูโซเวอร์ ขอรับคุณ ลลิตา ปัทมกุล เป็นภรรยาและขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่ข้าพเจ้า ลลิตา ปัทมกุล ขอรับคุณ ลูคัส บลูโซเวอร์ลลิตา ปัทมกุล เป็นสามีและขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่ '"เฮียเมื่อไหร่จะเลิกดูคลิปนี้กันคะ" ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วก็เดินตรงมาที่เตียง ก็เห็นเฮียเขากำลังนั่งดูคลิปวีดีโองานแต่งงานของเราทั้งสองคนที่จัดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว "ที่รักเฮียอยากแต่งงานอีกรอบจังเลย เราแต่งงานกันไหมครับ" ลูคัสเงยหน้าขึ้นจากไอแพดที่กำลังเล่นวีดีโองานแต่งงานของทั้งสองมาพูดกับใบข้าวด้วยใบหน้าจริงจัง"พอแล้วค่ะเฮีย แต่งครั้งเดียวก็พอมันเปลืองเงิน" นั่นแหละหลังจากที่ผ่านวันนั้นมาเขาก็ขอเธอแต่งงานแทบจะทุกวัน ไม่รู้ไปติดใจอะไรกับงานแต่งงานนักหนา"หงึ~" เมื่อโดนฉันปฏิเสธไปเฮียเขาก็สะบัดหน้าหนีฉันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"ถ้าเฮียงอนข้าว เฮียก็อดกินมะม่วงดองนะคะ" ฉันพูดเสร็จก็ทำท่ายกจานมะม่
"งั่มๆๆๆๆ ปะป๊าขอกุ้งอีกค่าาา~" นี้พวกเราทั้งสามคนมานั่งกินอาหารซีฟู้ดกันที่ร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง โดยที่ลูคัสคุณพ่อลูกสี่ต้องคอยบริการเจ้าหญิงทั้งสองคน คนหนึ่งก็จะกินกุ้งอีกคนหนึ่งก็จะกินปู จนเขานี้แทบจะแกะไม่ทันตามความต้องการของทั้งสองแล้ว "แป๊บนะครับลูก ปะป๊าขอแกะปูตัวนี้ให้คุณแม่ก่อนนะครับ" "โอเคค่า~ งั่มๆๆ" เมื่อทำท่าโอเคใส่คนเป็นพ่อเสร็จแล้วน้องลิต้าก็ลงมือกินข้าวผัดตรงหน้ารอกุ้งไปก่อน "เฮียไม่ต้องแกะแล้วก็ได้ค่ะ ถ้าเฮียเอาแต่แกะให้พวกเราทั้งสองคนนี้เฮียจะไม่ได้กินข้าวนะคะ" ที่จริงเธอก็ขอเป็นคนแก่ปูเองตั้งแต่แรกแล้ว แต่ก็เป็นเขานั่นแหละที่ไม่ยอมให้เธอทำ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขายังจะไม่ได้กินข้าวสักคำเลยด้วยซ้ำ "โอเคครับเดี๋ยวเฮียจะแกะตัวนี้เป็นตัวสุดท้ายแล้วครับ" ถ้าเขาขัดใจเมียไปเดี๋ยวก็ได้งอนกันอีก เธอจำเป็นต้องละเมอจากการแกะปูแกะกุ้งให้ทั้งสองก่อน และเรียกเด็กเสริฟร้านมาแกะให้พร้อมกับทิปแบบจัดหนัก "กินนี่สิคะ" ใบข้าวที่ทนรอให้สามีตัวเองกินข้าวช้าไม่ไหว ก็ตักข้าวผัดที่มีเนื้อปูที่เขาแกะให้เธอใส่ช้อนพร้อมกับยื่นไปจ่อที่ปากของเขาเป็นแกมบังคับ "กินสิคะเฮีย เฮียไม่รักข้าวแล้
"น้องลิต้ามาขึ้นรถได้แล้วค่ะ" และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่พวกเราจะได้ไปเที่ยวทะเลตามสัญญาของเฮียกับน้องลิต้าที่สัญญากันไว้"ค่าาาา คุณแม่" น้องรีบวิ่งออกจากบ้านมาขึ้นรถทันที"อย่าวิ่งสิคะน้องลิต้า เดี๋ยวหนูก็ล้มหรอก" ใบข้าวร้องห้ามน้องลิต้าที่กำลังจะวิ่งมาที่รถแฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"เป็นไงเหนื่อยไหมคะ คุณแม่บอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามวิ่ง" สุดท้ายลูกสาวฉันก็มาหอบแฮ่กๆอยู่ข้างๆฉัน"แฮ่ก ม...ไม่เหนื่อยเลยค่ะ" เฮ้อ~เดี๋ยวนี้ยิ่งโตยิ่งดื้อยิ่งซนเหมือนลิงเลยลูกสาวฉัน"พร้อมหรือยังครับสองแม่ลูกสุดสวย" ลูคัสที่เดินไปเอาของบางอย่างที่เขาสั่งทำไว้ก่อนหน้านี้ และรีบเดินตรงมาหาลูกและเมียเขาที่ยืนอยู่หน้าบ้านรอเขาในตอนนี้"พร้อมแล้วค่ะปะป๊า!!!" น้องลิต้าที่เป็นคนตื่นเต้นที่สุดเมื่อจะได้ไปเที่ยวทะเลก็รีบตอบลูคัสอย่างเสียงดัง"หึหึ ได้ครับสุดสวยทั้งสองขึ้นรถกันเลย น้องลิต้านั่งในนี้นะครับ" ลูคัสเปิดประตูด้านหลังให้น้องลิต้าเข้าไปนั่ง"ค่าาาา" น้องลิต้าก็ว่าง่ายรีบขึ้นไปที่เบาะด้านหลังของรถทันที"เชิญครับที่รัก ส่วนหนูนั่งตรงนี้นะ มานั่งเป็นกำลังใจของเฮีย" เมื่อส่งลูกสาวเข้าเบาะหลังเสร็จแล้วก็เปิดประตูฝั่งข้างคนขั
"คุณแม่ขา~ หนูกลับมาแล้วค่ะ" น้องลิต้ากลับมาจากโรงเรียนก็วิ่งตรงมาหาใบข้าวที่ห้องโถงรับแขกทันที "ขาลูก~ วันนี้ไปเรียนวันสุดท้ายแล้วสนุกไหมคะ" ตั้งแต่ที่เราประกาศข่าวดีเรื่องเจ้าแฝดทั้งสามให้ทุกคนได้รู้ ก็ผ่านมาได้ประมาณสองสัปดาห์แล้วและพรุ่งนี้ก็เป็นวันปิดเทอมวันแรกของน้องลิต้าด้วย"สนุกมากๆเลยค่ะคุณแม่ แต่ว่าวันนี้น้องๆแฝดดื้อกับคุณแม่ไหมเอ่ย~""หึ น้องๆไม่ดื้อกับคุณแม่เลยจ้ะ" ฉันตลกกับความน้องลิต้าชอบทำตามคนเป็นพ่อ ที่ชอบมาคุยกับเจ้าแฝดที่หน้าท้องของฉันและน้องลิต้าก็ชอบที่จะพูดตามเขาด้วย"คุณแม่ขา~ พรุ่งนี้หนูก็ปิดเทอมแล้วหนูอยากไปเที่ยวทะเลค่ะ" "หื้มม หนูอยากไปเที่ยวทะเลหรอคะลิต้า" สงสัยน้องลิต้าคงจะอยากไปจริงๆถึงได้ทำหน้าอ้อนฉันขนาดนี้ ปกติฉันไม่ค่อยได้พาน้องลิต้าไปเที่ยวที่ไหนไกลๆหรอก เพราะว่าตัวฉันเองก็ไม่ค่อยมีเวลาว่าง ต้องดูแลร้านคาเฟ่ "ใช่ค่ะ คุณแม่พาหนูไปนะคะ~""งั้นหนูลองไปขออนุญาตปะป๊าดีไหมคะ" เพราะเดี๋ยวนี้แม้แต่การหยิบจับอะไรฉันก็แทบจะไม่ได้ทำ เขาห้ามให้ฉันทำไปหมดทุกอย่างเพราะเป็นห่วงฉันและกลัวกระทบถึงเจ้าแฝดในท้องด้วย ที่จริงฉันก็แค่ท้องสามารถทำอะไรเองได้บ้างอยู่ แต
"คุณแม่!!! ปะป๊า!!!!" ทันทีที่รถของลูคัสขับมาจอดตรงหน้าบ้านน้องลิต้าก็วิ่งออกมาต้อนรับทั้งสองอย่างอารมณ์ดีทันทีหมับ"ปะป๊าคิดถึงหนูจังเลยลูก" ลูคัสนั่งยองๆพร้อมกับอ้าแขนรอรับแรงกอดของน้องลิต้าที่วิ่งมากอดเขาอย่างเต็มแรง "หนูก็คิดถึงปะป๊าค่ะ แล้วหนูก็คิดถึงคุณแม่ด้วยนะคะ" ลิต้าพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของลูคัสเพื่อไปหาใบข้าวแต่มันก็ไม่เป็นผล"อื้ออออ~ ปะป๊าปล่อยหนู หนูจะไปหาคุณแม่" ใบข้าวอมยิ้มให้กับความขี้แกล้งของลูกค้าที่ชอบแกล้งลูกสาว"ไปค่ะลิต้า เราเข้าไปข้างในบ้านกันเถอะ" ทั้งสามคนเดินจูงมือกันเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นซึ่งมีคุณหญิงดารารัตน์และคนเอเธนส์นั่งรอตั้งแต่แรกแล้ว"มาๆๆๆลูกสะใภ้มานั่งเร็วลูก" คุณหญิงที่เห็นใบข้าวเดินเข้ามาก็รีบตบโซฟาตัวที่ว่างข้างๆตัวเองทันที"ขอบคุณค่ะคุณแม่ เมื่อวานน้องลิต้าดื้อกับคุณแม่คุณพ่อไหมคะ" เพราะว่าเธอไม่เคยฝากน้องลิต้าให้ใครเลี้ยง เลยไม่รู้ว่าน้องลิต้าจะแผลงฤทธิ์เดชใส่ใครหรือเปล่า"ไม่เลยจ้ะหนูข้าว น้องลิต้าเป็นเด็กน่ารัก พูดอะไรแกก็ฟังแล้วก็ทำตามตลอด" คุณหญิงดารารัตน์พูดเพื่อยืนยันให้ลูกสะใภ้สบายใจพร้อมกับคุณเอเธนส์ที่พยักหน้ารับเพื่อเป็นการยืนยัน