Chapter 30

Sa sandaling nagsimulang gumalaw ang jet, ilang beses na tumibok ang puso ni Rasheedah nang makarinig siya ng mga putok ng baril. Sinubukan niyang tumingin sa bintana sa tabi ni Michael, ngunit hinarangan nito ang kanyang paningin.

Siya mismo ay natakot at umaasa na walang mangyayaring masama. Alam niyang ang mga sumulpot ngayon ay mga tauhan ni Justine.

'Narito si Justine upang iligtas ako,' ipinalagay ni Rasheedah na ito ang mga taong kararating lang. 'Tahimik,' matigas na sabi ni Michael sa kanya, ngunit patuloy na sinisikap ni Rasheedah na tumingin sa bintana, at nang tuluyang lumipad ang umaandar na eroplano, nakahinga ng maluwag si Michael.

Nilingon niya ito at sinabing, 'oo, si Justine at ang mga tauhan niya, pero huli na.'

Siyempre, nagsimula nang lumipad ang jet. Sa katunayan, huli na ang lahat.

"Kung hindi tayo patungo sa America, saan tayo patungo?" tanong ni Rasheedah. Wala nang kwenta ang pag iyak, kailangan niyang kumilos nang malakas at magsimulang mag isip ng paraan pa