Chapter 48 Iniwan ko na sila at bumalik na ako sa room ko. Need ko rin magpahinga at makapag isip ng dapat kong gawin. Kailangan mabago ko ang ugali ng anak ko. Baka may pag asa pa na manumbalik ang maganda niyang pag uugali at pagkatao. Kailangan ko nang tapusin ang buhay ng Edward na ito. Bukas na bukas magdesisyon na ako. Unti unti ko na siyang sisingilin sa lahat . "bulong ko sa aking sarili. May naririnig akong maingay sa monitoring room. Kaya dahan dahan akong lumapit at nakikinig. " Hindi! wala nga akong nakita na tao na umakyat sa pader."sabi ng isang monitoring. Sagot naman ng isa. " Mayroon nga akong nakita. Kailangan ko nang tawagan si Sir Alpha. " sagot naman ng isa. Hindi nila alam na sa room ko may sarili akong monitor lahat ng kasuluksulakan ng bahay ay aking makikita pati na ang sa buong paligid sa labas. Agad akong bumalik ng kuwarto ko at tiningnan ang sinasabi ng isa na may nakita siya. Mayroon nga isang lalaki na nakakubli sa ilalim ng mga damo. Kung saan nand
CHAPTER 49 " Linisin ang grupo!"utos ko sa kanila. Kaya agad na pinatay nila ang lima. Kayong nandito, mabait ako sa mabait at nagpapasalamat ako na kayo ay nandito at nanatili sa akin hanggang kamatayan. Naway itoy maging leksiyon para sa inyong lahat na ang pagtraidor ay hindi maganda. Ito ang magdudulot sa pagkasira ng ating samahan at pagkawala ng tiwala. At kaparusahang kamatayan . Lagi niyong tandaan mabait ako sa mga taong mabait at loyal sa akin. Pero kung kayo ay hindi masaya aa akin. E di magpaalam kayo ng maayos. Hindi ko kayo pipigilan at bibigyan ko pa kayo ng kaligayahan . Maging tapat lang kayo sa akin hanggang sa walang hanggan. Ang sa akin mananatili! Ang gusto tumiwalag puwede na umalis ngayon mismo! Magbibilang ako ng sampu! Malaya kayong umalis!"paliwanag ko sa kanilang lahat. Nagbilang ako ng sampu ngunit wala ni isa ang tumayo at umalis . Wala na ba aalis!"Tanong ko nito. Tumahimik ang lahat at yumuko. Ibig sabihin na mananatili sila sa akin. "Alpha!Bravo! Pak
Chapter 50 Habang nagbugbugan ang mga tauhan ni Kayle Santos at ang mga kalalakihan sa bar. Nagmasid lamang si Kayle. Kaya agad ko siyang nilapitan. At pinukpok ng baril sa may batok. Agad siyang nawalan ng malay. Agad ko siyang sinalo at dahan dahan na hinila papunta sa likod ng bahagi ng bar. Kinuha ko agad ang kotse at iainakay ko siya sa compartment ng kotse ko. nilagyan ko ng tape ang kanyang bibig at tiankpan ang mga mata. Tinalian ang mga kamay na nakalagay sa kanyang likuran. Agad ko siyang tinalian mismo ang buong katawan upang hindi na ito makagalaw pa. Kung sakaling magkamalay ito . Agad kong pinaharurot ang sasakyan. Nakita ko nagsilabasan pa ang kanyang mga tauhan na para bang may hinahanap. Dumeretso ako mismo sa bahay kong saan ako namamalagi. Hindi pa siya nagkamalay kaya malaya akong gawin ang mga bagay na gusto kong gawin. Naitali ko pa ng mabuti ang kanyang mga kamay at paa., pati ang kanyang balakang ay tinali ko din. Upang hindi na maulit ang nangyari nakaraang
CHAPTER 51 Kinabukasan , sa aking pagising agad kong tiningnan ang monitor. Hindi mapakali si Kayle sa kanyang hinihigaan. Nakikita kong galaw aiya ng galaw. Im sure naiihi ito . kaya sa pamamagitan ng radio at remote inilabas ko ang kanyang palikuran. Gulat na gulat ito ng biglang nasa loob na siya ng palikuran. At isang robot ang nagbukas ng kanyang pantalon upang makaihi ito. Agad na inilabas niti ang kanyang dumi. Ihing ihin na pala ito. Pagkatapos nitong umihi. Tinanggal ko na ang kanyang palikuran sa pamamagitan din ng remote. Agad akong bumangon at naghilamos. Naglinis ng aking sarili. Nagpalit ng damit. Agad akong pumunta ng kusina at nagluto. Pagkatapos kong magluto , prepared ko na ang almusal ni Kayle. Pagkatapos bitbit ang kanyang almusal ay nagtungo na ako sa kanyang kinaroroonan. Pagpasok ko ng room. Gising na siya. "Goodmorning, kumusta ang gising mo Kayle? Ito almuaal mo, kumain ka na. May magpapakain sau. Kaya huwag kang mag alala."wika ko. " Tanggalin mo ang tali
CHAPTER 52 " Kung ayaw mong maniwala sa mga sinasabi ko, hintayin mo nalang pagmakuha ko na ang ama mo!" Siya ang aking ama! Naging asawa! At naging ama mo! na sumira ng buhay at pagkatao ko! Naging dahilan ng pagkawasak ng buo kong pamilya! At sumira ng kinabukasan mo! Ngayon alam muna ang katotohanan! Ano ang masasabi mo?:tanong ko nito sa kanya, sa pakiramdam ko ay hindi ito naniniwala sa mga sinasabi ko. Hindi nito nararamdaman ang sakit! galit at poot na nararanasan ko sa buo kung buhay! Wala akong nakikita na kahit anong pagkaawa man lang galing sa kanya. Kaya nagpasya na akong umalis bago paman pumatak ang aking mga luha! " Patawa tawa ka pa, hindi ka naniniwala! Pag isipan mong mabuti mga sinasabi ko sayo, maniniwala kalang kapag nagkaharap na kami nang ama mo! Mismo sa harapan mo kitilan ko siya ng buhay!" sa sobrang inis ko at galit nasabi ko ang mga katagang ito sa kanyang harapan. Nagsisisi man ako ngunit nasabi ko na at wala na ako magagagwa anuman ang sabihin niya at i
CHAPTER 53 Nagbarilan na ang bawat pangkat. Marami na ang nagbuwis ng buhay. Hindi ko inaalis ang aking paningin sa sasakyan na kung saan lulan si Edward Santos! Kailangan makuha ko siya sa pagkakataong ito! Ngunit ang dami dami pala ng mga tauhan ni Marlon at mukhang matatalo ang pangkat ni Edward at mukhang hindi pa siya makakaalis sa lugar na iyon. Na corner na siya ng mga tauhan ni Marlon. Agad na nakuha nila si Edward Santos, hindi ako makakilos dahil sa dami ng tauhan ni Marlon. Kaya tinawagan ko na lamang sina Alpha at Bravo na umatras na at bumalik doon sa car for rent. Magkita na lamang tayo doon ngayon na mismo umatras na kayo. Agad na umatras sina Alpha at Bravo. Samantalang nahihirapan akong lumabas sa kinaroroonan ko dahil napapalibutan ito ng mga tauhan nina Marlon. Hindi pa umaalis sina Marlon, hinahalughog pa nila ang mga kasuloksulukan ng bawat gusali. Mukhang may hinahanap pa sila. Kaya hindi rin ako makakakilos. Maya maya ay suminyas na si Marlon na aalis sila. Nab
Nag aabang sina Alpha at Bravo na makatulog na ang apat na naiwan. Ngunit ang tagal pa rin. Hanggang ngayon ay buhay na buhay pa ang mga dugo nito. Sa kabila ng lahat , naghihintay pa rin ako sa pagtawag nina Alpha, ngunit sa tagal ko nang paghihintay ay wala pa rin. Kaya nagtataka na ako kung bakit kaya hindi na sila nakatawag sa akin. Kaya lumabas ulit ako ng bahay. " Iikot muli ako at hanapin ko muna sila. balikan ko ang gas station na pinag usapan namin. Mag aabang muna ako doon." bulkng ko sa aking sarili. Samantalang sa kinaroroonan nina Alpha, dahan dahan nang tinungo ni Bravo ang bodega kung saan nandoon si Edward. Si Bravo naman ang lumapit ng dahan dahan sa limang tigasin. iniisa isa nitong tinumba ang mga tauhan ni Marlon. Agad siyang tumakbo papalapit sa bodega. Samantalang nasa loob na si Alpha. Tinatanggal nito ang pagkakatali ni Edward. Nasa labas lang Bravo siya ang naging look out. Nang nakita na niyang papalabas na si ALPHA bitbit si EDWARD na naka posas. Daha
CHAPTER 55 " Gawin mo kung ano ang nais mong gawin. Bakit kailangan mo pang tagalan. Puro ka naman salita. Bakit hindi mo gawi !"sagot nito. " Maghintay ka! Talaga naman gaggawin ko ang aking sinasabi. Maghintay ka, dahil hinihintay ko ang tamang araw para sayo. At sa anak mo!" " Teka sandali, nasaan si Kyle? Nasaan ang anak ko?"sigaw na hinahanap.sa akin ang anak namin. " Huwag mo akong hanapan! Ikaw ang nagturo sa anak mong maging katulad mong halimaw! Kaya magsama kayong dalawa! Hintayin mo! Gusto ko malaman ng anak mo ang katotohanan kung anong klaseng tao ka! Anong klaseng ama ka! Kaya maghintay ka!"mahinang wika ko nito sa kanya. Tinakpan ko muli ang kanyang mga mata upang hindi niya makita si Kyle na katabi lamang niya. Pinindot ko ang remote , at dumating ang robotmaid ...pinindot ko it ang remote upang bihisan siya ng damit . Lumabas ako saglit. inihanda ko ang kanilang pagkain upang makapagpahknga na rin ako. Habang nagluluto ako ng kanilang makain. Nakikita ko sa camera an
CHAPTER 65Pagkatapos naipamahagi Nina Alfred ang mga regalo na bigay ni Miss Nicole. Agad naman na umuwi ng bahay si Alfred. Tuwang tuwa ito na ikinuwento sa kanyang lola ang nangyari. Masaya naman na tinanggap at binuksan ng matanda ang para sa kanya na regalo na bigay ni Miss Nicole. Ang saya saya ng mag lola. Lumipas ang ilang araw at patapos na din ang 2023. Dalawang araw na lang at 2024 na. Sa kabilang dako masaya naman na naghahanda sina Eduard at Mica sa paparating na bagong taon. Masayang masaya naman ang nag iisa nilang anak . Nakalimutan nila saglit ang paghahanap kay Nicole. SAMANTALANG si Miss Nicole, ay naghahanda ng kanyang gagawin sa pagpasok ng bahay ni Edward. " Bago ko pasukin ang bahay ni Edward. Puntahan ko muna ang mag lola. May kung anong kaba nasa puso ko nang makita ko si Alfred. At bakit kilala ako ng lola ni Alfred. At bakit umiiwas siya sa akin? May dapat po ba akong malaman?"tanong nito sa sarili habang humihinga ng malalim. Hindi na nagtatagal pa s
CHAPTER 64 "Po? saglit lang po hanapin ko lang si lola. " paalam ng binata sa babae...agad na umalis si Alfred sa loob ng kwarto kung nasaan nakahiga si Miss Nicole. Agad nito hinanap ang kanyang lola. Pinuntahan agad ng binata ang labasan kong saan doon naglalagi ang kanyang lola kapag may problema ito. At hindi nga nagkamali si Alfred. Nadatnan niyang umiiyak pa rin ang kanyang lola habang may hawak hawak itong lampin...isang telang kulay asul na may pangalan na nakasulat sa git nito. Agad nitong nilapitan ang kanyang lola at hinawakan sa balikat at nagtanong... " Lola! Ano po ginagawa niyo dito? Bakit nandito po kayo at umiiyak? May problema po ba? Nagtataka po ang bisita ko kong bakit kayo nawala. Halina kayo lola, umuwi na po tayo at ipakilala kita kay Miss Nicole." wika ni Alfred. Nanlaki naman ang mga mata ng kanyang lola nang marinig nito ang sinabi ni Alfred. Nagtataka naman ang binata. " Lola? Bakit po?"takang tanong nito sa kanyang lola. " Ano kamo? Nicole ang pangala
CHAPTER 63 Nagtaka talaga si Rose kung bakit magkamukha si Alfred at si Miss Nicole habang pinagmasdan ang dalawa na tulog . " Bakit kaya magkamukha sila. At pareho pa sila ng blood type. Nakakapagtataka talaga..pero hindi , baka nagkakataon lang. Sobrang bait talaga itong si Alfred. Ito ang nagustuhan ko sa kanya. Sana nararamdaman niya ang nilalaman ng puso ko." wika nito sa sarili habang nakatingin sa maamong mukha ng binata. Mahimbing naman na natutulog si Alfred, dahil na rin sa pagkuha ng dugo sa kanya. Tumayo naman ang dalaga at nagpunta sa kusina. Mag uumaga na kasi kaya kailangan na niya maghanda ng makain ng dalawa para sa almusal . Upang pagising ng mga ito ay nakahanda na ang pagkain at maibigay na niya agad. Alam niyang mahina pa ang mga katawan nito. Lalong lalo na ang pasyente nila. Binuksan niya ang ref ng binata at tiningnan kong ano ang puwede niya mailuto..Nakita niyang may dalawang tray ng itlog, may fresh milk. Tiningnan niya ang freezer , may mga laman ito ng
CHAPTER 62 Matagal bago nakasagot si Alpha sa tanong ni Edward na kanina pang hindi mapakali. " Ano na balita! "mataas na ang tono ni Edward na atat na atat na sa malalaman. " Sir Edward, negative po. Wala pong tao ang sasakyan at wala din naman silang nakitang mga patak ng dugo. At wala ding mga gamit sa loob ng sasakyan upang sana makilala kong sino ang nagmamay ari ng sasakyan." malungkot na wika ni Alpha. Galit na sumagot si Edward. " Palpak talaga ang mga tauhan mo.Micca! Palpak! Bakit kasi pinagbabaril niyo ang sasakyan yaong hindi noyo naman nakita kong may tao ba o wala sa loob! mga tanga! galit na singhal ni Edward kay Micca at sa mga tauhan nito na nakatayo sa di kalayuan at si Micca naman ay nasa kusina nagluluto. Maingat naman na hinaplos haplos ng anak nila ni Edward si Micca... " Hayaan muna si Daddy mom, ako na ang bahala. Talaga naman napakatinik ng babaeng iyon. Mapasaan pa ba siya pumaroon at makukuha ko din siya at mapatay!"hahahaha!sabay tawa nito ng malakas.
CHAPTER 61 Lingid sa kaalaman ko ay tumawag na pala si Micca kay Eduard. At alam ni Eduard na ako ang kumakausap kay Micca. "Huwag kang magpapahalata, doon ka pumunta sa sinasabi niya. Ipapatira ko na siya ngayon. Mukhang may nalalaman na siya tungkol sa katauhan ng anak ko!"galit na sabi ni Eduard. " Opo! Sir Eduard, papunta na po ako sa kabilang pintuan. "sagot naman ni Miccah. Sa di kalayuan natatanaw na ni Micca si Miss Nicole. Pabaling baling pa ito ng tingin. " Nakikita ko na si Micca , teka muna". wika ko sa sarili. Nakikita ko na may mga kalalakihang nakasunod sa kanya at may bitbit na mga baril. Kailangan kong umiwas muna. Hindi ako magpapakita sa kanya. Bumalik ako ng kotse at pumasok. Nakikita kong palingon lingon si Micca at ang mga kalalakihan na kasama nito. Tumatawag si Micca. Kailangan ko silang ilihis... " Hello, where are you? Nandito na ako sa loob ng office ! Ang tagal mo naman Miss Micca, ang dami ko pang asikasuhin!"kunwaring galit ako. " Opo director. P
CHAPTER " OH? Bakit ang sama ng tingin mo sa akin? Mukha yata kakainin muna akong buhay niyan?"may pagkainis kong tanong. Hindi pa rin nagsasalita si Edward. Tinitingnan pa rin ako nito ng masama. At nakita ko sa kanyang mga mata ang pagkatuwa. Bigla naman nagsalita ang anak namin. " Ano na ang plano niyo ngayon madam? Nandito na kaming muli sa mga kamay mo? Hindi po ba kayo magsasawa na palipat lipat nalang kami ? Bakit hindi niyo nalang kami patayin? Bakit? Mukhang hindi niyo alam kong ano ang dapat niyong gawin! Baka maunahan ko pa kayo at pagsisihan niyo?! hahhahahahaa!" sabay tawa nito na nakakaloko. Hindi na ako sumagot , tinapunan ko na lamang siya ng tingin. Kita ko sa kanyang mukha at mga mata ang galit at pagka inip nito. Hindi ito mapakali sa kanyang inuupuang kama. Mga matang malilikot na hindi mapilirmi sa iisang lugar. Balisa, at mukhang demonyo. " Paano ko mabago ang pagkatao ng aking anak. Naawa ako sa kanya. Simulat sapol naging masama na ang kanyang pag uugal
CHAPTER 59 Pumasok agad ng banyo ang lalaki. Ngunit ilang saglit lang ang nakalipas ay tumawag sa kanyang mobile si Marlon. Napailing na lamang ang lalaki. Agad naman ito lumabas ng banyo at deretsong bumalik ng kwarto. "Bravo, nasaan ka?"agad na tanong nito. " Nandito po sa loob ng kwarto ng mga bihag. Kabalik ko lang dito nagbanyo po ako. Bakit niyo po naitanong sir Marlon?"pabalik naman na tanong ng lalaki. " Ah...e....tumawag kasi ako sa isa sa mga tauhan diyan wala ka raw . Kaya ako nagtanong." paliwanag na sagot nito ng lalaki. " Bantayan mo ng maigi mga bihag. Ayokong makawala mga yan. Alam muna siguro, paano ako magalit. Bilin na wika nito ni Marlon sa kausap. Hindi na sumagot pa si Bravo. Pinatay na ni Marlon ang tawag. Agad naman na tiningnan ni Bravo ng dalawang nakahiga sa kama. " Maitakas ko rin kayo at maibalik kay Miss Nicole."wika nito sa sarili. Samantalang sina Alpha at Marlon ay nagpunta pala ito Maynila dahil may mga inaasikasong papeles si Marlon sa kanolan
CHAPTER 58Tumuloy ako sa bago kong bahay. Katatapos lang nito. Kaya tamang tama lang sa mga mangyayari. walang flat lang ito at may underground pababa. At gaya ng mga bahay kung pinapagawa may mga sekretong lagusan ito. Tiningnan ko ang dalawang mag ama. Tulog pa rin ang mga iyon dahil sa tinurok kung pagpatulog. Agad kung tinawagan ang katiwala ko sa bahay na ito. Pinabuksan ko sa kanya ang gate . Bago ako pumasok ng bakuran ko siginigurado ko munang walang sasak9yan o anuman ang nakasunod sa akin. Wala naman akong makita , kaya agad kong ipinasok ang sasakyan. Dumiretso ako sa likod kung saan nandoon ang sekretong mga pintuan papasok ng bahay. Ang hindi ko alam natulog tulugan pala ang dalawa. May mga posas naman ang kanilang mga kamay. Pero ang mga paa nito ay hkndi ko itinali. Lingid sa aking kaalaman ay patagong gumapang ang dalawa habang ako naman ay kinakausap ang dalawa kong katiwala. Hindi ko napansin na nakababa na ng kotse ang dalawa. at agad itong tumakbo papalayo. Bumali
CHAPTER 57 " Alpha, ano sa tingin mo kung iligpit na natin si Edward?"Agad na tanong ko nito sa lalaki. " Sa tingin mo ba kung iligpit mo kaagad ang taong iyon. Magbabago ba ang buhay mo kaagad.?"Agad nitong sagot sa mga sinabi ko. " Kayo na muna bahala dito. May asikasuhin lang ako." Agad kong wika nito. Na halatang kanina pa ako naiinis. Huwag kayo magpauto kahit sino sa kanilang dalawa. Alam kong maraming paraan ang dalawang iyan upang makatakas. Please, bantayan niyo silang maigi. " wika ko nito. " Huwag kayo mag alala Miss Nicole, hindi na po mauulit pa ang nangyari noon. Pasensiya na po."nahihiyang wika naman ni Bravo. Nainis ako sa sinagot sa akin ni Alpha. Hindi na ako umimik, sabay alis ako sa harapan nina Bravo at Alpha. " Alpha, mukhang galit si Miss Nicole sa sinabi mo.!" wika ni Bravo. " Tama lang nag sagot ko , hindi pa oras upang tapusin niya ang buhay ng taong ito. Hindi pa siya kinikilala ng sarili niyang anak. At marami pa ang mga mangyayari. "mahinang wika nito